.\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .\" This file is distributed under the same license as original manpage .\" Copyright of the original manpage: .\" Copyright © 1996, D. J. Bernstein (Public Domain) .\" Copyright © of Polish translation: .\" Paweł Wilk (PTM) , 1999. .\" Robert Luberda , 2014. .TH dot\-qmail 5 .SH NAZWA dot\-qmail \- kontrola dostarczania wiadomości pocztowych .SH OPIS Zazwyczaj program \fBqmail\-local\fP dostarcza każdą nadchodzącą wiadomość do systemowej skrzynki użytkownika, \fIdomowy\fP\fB/Mailbox\fP, gdzie \fIdomowy\fP jest katalogiem domowym użytkownika. Może jednak w zamian tego zapisać pocztę do innego pliku lub katalogu, przesłać ją do innego adresu, przekazać do listy dyskusyjnej, albo nawet wykonywać jakieś programy, wszystko zgodnie ze wskazaniami użytkownika. .SH "PLIK QMAIL" By zmienić zachowanie lokalnego agenta dostarczającego \fBqmail\-local\fP, należy ustawić plik \fB.qmail\fP w katalogu domowym. \&\fB.qmail\fP zawiera jedną lub więcej linii. Każda linia jest instrukcją dostarczania. \fBqmail\-local\fP podąża za każdą podaną w kolejności instrukcją. Istnieje pięć typów instrukcji dostarczania: (1) komentarz; (2) program; (3) forward; (4) mbox; (5) maildir. .TP 5 (1) Linie komentarzy zaczynają się znakiem krzyżyka: .EX # to jest komentarz .EE \fBqmail\-local\fP ignoruje te linie. .TP 5 (2) Linie programu do uruchomienia zaczynają się pionową kreską: .EX |preline /usr/ucb/vacation djb .EE \fBqmail\-local\fP traktuje resztę linii jako komendę wołaną z poziomu \fBsh\fP. Więcej informacji można uzyskać w \fBqmail\-command\fP(8). .TP 5 (3) Linia typu forward zaczyna się znakiem ampersand: .EX &ja@moja.nowa.praca.com .EE \fBqmail\-local\fP traktuje resztę tej linii jako adres poczty elektronicznej; używa \fBqmail\-queue\fP by przekazać dalej wiadomość i dostarczyć ją pod wskazany adres. Adres musi zawierać pełną nazwę domenową; nie może zawierać dodatkowych spacji, pojedynczych nawiasów, albo komentarzy: .EX # poniższe przykłady są błędne .br &ja@nowa .br & .br & ja@moja.nowa.praca.com .br &me@moja.nowa.praca.com (Nowy Adres) .EE Jeśli adres zaczyna się literą lub liczbą, to można pominąć znak ampersand: .EX ja@moja.nowa.praca.com .EE Proszę zauważyć, że \fBqmail\-local\fP pomija nową zawartość linii \fBReturn\-Path\fP podczas przekazywania wiadomości dalej. .TP 5 (4) Linia \fImbox\fP zaczyna się znakiem ukośnika (ang. slash) lub kropki, przy czym nigdy nie kończy się ukośnikiem: .EX /home/djb/Mailbox.sos .EE \fBqmail\-local\fP traktuje całą linię jako nazwę pliku. Dołącza wiadomość pocztową do tego pliku, używając w tym celu blokad w stylu \fBflock\fPa, jeśli to tylko możliwe. \fBqmail\-local\fP przechowuje wiadomość pocztową w formacie \fImbox\fP opisanym w \fBmbox\fP(5). \fBUWAGA:\fP Na wielu systemach, każdy kto może odczytywać plik, może go też zablokować przy pomocy \fBflock\fPa i uniemożliwić w ten sposób dostarczanie przez \fBqmail\-local\fP na zawsze. Nie należy nigdy dostarczać poczty do publicznie dostępnych plików! Jeśli \fBqmail\-local\fP potrafi zablokować plik, ale wystąpiły kłopoty z zapisem do niego (na przykład, ponieważ dysk jest pełen), to plik zostanie obcięty do swej poprzedniej, oryginalnej długości. Nie zapobiega to jednak uszkodzeniu skrzynki odbiorczej, jeśli system ulegnie wypadkowi podczas dostarczania poczty. .TP 5 (5) Linia \fImaildir\fP zaczyna się znakiem ukośnika lub kropki, a kończy się ukośnikiem: .EX /home/djb/Maildir/ .EE \fBqmail\-local\fP traktuje całą linię jako nazwę katalogu w formacie \fImaildir\fP. Bezpiecznie zapamiętuje nadchodzącą wiadomość do tego katalogu. Więcej informacji można znaleźć w podręczniku \fBmaildir\fP(5). .PP Jeśli \fB.qmail\fP ma ustawiony bit wykonywalności, to nie może zawierać żadnych linii typu program, \fImbox\fP lub \fImaildir\fP. Jeśli \fBqmail\-local\fP ujrzy którąkolwiek z tych linii, zakończy pracę i wskaże na chwilową usterkę. Gdy \fB.qmail\fP jest kompletnie pusty (0 bajtów długości) lub jeśli nie istnieje, \fBqmail\-local\fP postępuje według instrukcji \fIdefaultdelivery\fP ustawionych przez administratora systemu; normalnie \fIdefaultdelivery\fP wskazuje na \fB./Mailbox\fP, więc \fBqmail\-local\fP dołącza wiadomość pocztową do pliku \fBMailbox\fP w formacie \fImbox\fP. \&\fB.qmail\fP może zawierać dodatkowe spacje i znaki tabulacji na końcu linii. Linie puste są dozwolone, lecz nie mogą występować jako pierwsze w pliku \&\fB.qmail\fP. Jeśli plik \fB.qmail\fP jest zapisywalny przez wszystkich, wtedy \fBqmail\-local\fP wstrzymuje pracę i wskazuje na tymczasową usterkę. .SH "BEZPIECZNA EDYCJA PLIKU QMAIL" Przychodzące wiadomości mogą dotrzeć w każdym momencie. Aby bezpiecznie edytować plik \fB.qmail\fP, należy ustawić najpierw bit przyklejenia (ang. sticky) dla katalogu domowego: .EX chmod +t $HOME .EE \fBqmail\-local\fP odłoży chwilowo dostarczanie jakiejkolwiek wiadomości do użytkownika, którego katalog domowy ma ustawiony bit "sticky" (lub zapisywalny przez grupę lub zapisywalny przez wszystkich, co nie powinno nigdy wystąpić). Należy wykonać .EX chmod \-t $HOME .EE po skończonej edycji! Dobrym pomysłem jest przetestowanie nowego pliku \&\fB.qmail\fP w następujący sposób: .EX qmail\-local \-n $USER ~ $USER \*(rq \*(rq \*(rq \*(rq ./Mailbox .EE .SH "ADRESY ROZSZERZEŃ" W systemie pocztowym \fBqmail\fP steruje się wszystkimi lokalnymi adresami, używając formy \fIużytkownik\fP\fB\-\fP\fIcokolwiek\fP, równie dobrze jak \fIużytkownik\fP samodzielnie, gdzie \fIużytkownik\fP jest nazwą użytkownika. Dostarczanie do \fIużytkownik\fP\fB\-\fP\fIcokolwiek\fP jest kontrolowane przez plik \fIhomedir/\fP\fB.qmail\-\fP\fIcokolwiek\fP. (Reguły te mogą być zmienione przez administratora systemu; patrz \fBqmail\-users\fP(5)). Użytkownik \fBalias\fP kontroluje wszystkie inne adresy. Dostarczanie \fIlokalne\fP jest kontrolowane przez plik \fIhomedir/\fP\fB.qmail\-\fP\fIlocal\fP, gdzie \fIhomedir\fP jest katalogiem domowym \fBaliasa\fP. W następującym opisie \fBqmail\-local\fP zajmuje się wiadomością zaadresowaną do \fIlokalny@domena\fP, gdzie \fIlokalny\fP jest kontrolowany przez \&\fB.qmail\-\fP\fIdod\fP. I oto co on czyni. Jeśli \fB.qmail\-\fP\fIdod\fP jest pusty, \fBqmail\-local\fP postępuje według wskazówek określonych przez \fIdefaultdelivery\fP ustawionych przez administratora. Jeśli \fB.qmail\-\fP\fIdod\fP nie istnieje, \fBqmail\-local\fP spróbuje użyć jakichś innych, domyślnych plików \fB.qmail\fP Na przykład, jeśli zamiast naszego \fIdod\fP wstawimy \fBfoo\-bar\fP, to \fBqmail\-local\fP spróbuje najpierw \&\fB.qmail\-foo\-bar\fP, potem \fB.qmail\-foo\-default\fP, i w końcu \&\fB.qmail\-default\fP. Jeśli żaden z plików nie istnieje \fBqmail\-local\fP odbije wiadomość. (Wyjątek: dla podstawowego adresu \fIużytkownika\fP, \fBqmail\-local\fP traktuje nieistniejący plik \fB.qmail\fP tak samo, jak pusty plik \fB.qmail\fP). \fBOSTRZEŻENIE:\fP Ze względów bezpieczeństwa, \fBqmail\-local\fP zastępuje wszelkie kropki ciągu rozszerzenia \fIdod\fP znakami myślnika zanim dokona sprawdzenia \fB.qmail\-\fP\fIdod\fP. Z powodu przyjętej konwencji, \fBqmail\-local\fP konwertuje wszelkie duże litery w ciągu \fIdod\fP do liter małych. Kiedy \fBqmail\-local\fP przesyła dalej wiadomość, zgodnie z instrukcjami w \&\fB.qmail\-\fP\fIdod\fP (lub \fB.qmail\-default\fP), to sprawdza, czy istnieje plik \&\fB.qmail\-\fP\fIdod\fP\fB\-owner\fP. Jeśli tak to używa adresu \fIlokalny\fP\fB\-owner@\fP\fIdomena\fP jako kopertowego nadawcy (ang. sender) przekazywanej dalej wiadomości. W przeciwnym wypadku przepisywany jest oryginalny nadawca nadchodzącej wiadomości. Wyjątek: \fBqmail\-local\fP zawsze przepisze oryginalnego nadawcę kopertowego, jeśli adres ten był pusty lub \fB#@[]\fP, np. jest to wiadomość odbita. \fBqmail\-local\fP wspiera również \fBzmienne kopertowe ścieżki powrotu\fP (ang. variable envelope return paths, VERPs): jeśli istnieje \&\fB.qmail\-\fP\fIdod\fP\fB\-\fP i \fB.qmail\-\fP\fIdod\fP\fB\-owner\-default\fP także, to jako kopertowy nadawca używany jest adres \fIlokalny\fP\fB\-owner\-@\fP\fIdomena\fP\fB\-@[] .\fP Spowoduje to, że odbiorca \fIodbiorca\fP\fB@\fP\fIhostodbiorcy\fP ujrzy nadawcę kopertowego jako \fIlokalny\fP\fB\-owner\-\fP\fIodbiorca\fP\fB=\fP\fIhostodbiorcy\fP\fB@\fP\fIdomena\fP. .SH "OBSŁUGA BŁĘDÓW" Jeśli instrukcje doręczania zawiodą, \fBqmail\-local\fP wstrzymuje natychmiastowo działanie i zgłasza usterkę. \fBqmail\-local\fP zajmuje się przesyłaniem dalej wiadomości po wszelkich innych instrukcjach, więc jakikolwiek błąd wcześniejszy może zakłócić forwarding. Jeśli program kończy działanie z kodem 99, \fBqmail\-local\fP ignoruje wszystkie początkowe linie pliku \fB.qmail\fP, lecz wciąż ma na uwadze poprzednie linie typu forward. Aby ustawić niezależne od siebie instrukcje, gdzie chwilowy lub krytyczny błąd w jednej z nich nie wpływa na inne, należy przenieść każdą z instrukcji do oddzielnego pliku \fB.qmail\-\fP\fIdod\fP i ustawić główny plik \fB.qmail\fP tak, żeby przesyłać używając wszystkich plików \fB.qmail\-\fP\fIdod\fP. Należy zauważyć, że \fBqmail\-local\fP może sobie poradzić z dowolną liczbą linii typu forward równocześnie. .SH "ZOBACZ TAKŻE" envelopes(5), maildir(5), mbox(5), qmail\-users(5), qmail\-local(8), qmail\-command(8), qmail\-queue(8), qmail\-lspawn(8) .SH TŁUMACZENIE Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Paweł Wilk (PTM) i Robert Luberda . .PP Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją \fB 1.06 \fPoryginału.