.if !\n(.g \{\ . if !\w|\*(lq| \{\ . ds lq `` . if \w'\(lq' .ds lq "\(lq . \} . if !\w|\*(rq| \{\ . ds rq '' . if \w'\(rq' .ds rq "\(rq . \} .\} .\" GNU grep man page .ie t .ds Tx \s-1T\v'.4n'\h'-.1667'E\v'-.4n'\h'-.125'X\s0 . el .ds Tx TeX .de Id . ds Yr \\$4 . substring Yr 0 3 . ds Mn \\$4 . substring Mn 5 6 . ds Dy \\$4 . substring Dy 8 9 . \" ISO 8601 date, complete format, extended representation . ds Dt \\*(Yr-\\*(Mn-\\*(Dy .. .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .\" This file is distributed under the same license as original manpage .\" Copyright of the original manpage: .\" Copyright © 1992, 1997-2002, 2004-2009 Free Software Foundation, Inc. (GPL-3+) .\" Copyright © of Polish translation: .\" Gwidon S. Naskrent (PTM) , 1998. .\" Wojciech Kotwica (PTM) , 2001. .\" Michał Kułach , 2012, 2013, 2014. .TH GREP 1 \*(Dt "GNU grep 2.20" "Polecenia użytkownika" .hy 0 . .SH NAZWA grep, egrep, fgrep, rgrep \- wypisuje wiersze pasujące do wzorca . .SH SKŁADNIA \fBgrep\fP [\fIOPCJE\fP] \fIWZORZEC\fP [\fIPLIK\fP.\|.\|.] .br \fBgrep\fP [\fIOPCJE\fP] [\fB\-e\fP \fIWZORZEC\fP | \fB\-f\fP \fIPLIK\fP] [\fIPLIK\fP.\|.\|.] . .SH OPIS Program \fBgrep\fP przeszukuje wskazane \fIPLIKI\fP wejściowe (lub standardowe wejście, jeśli nie podano żadnych lub podano nazwę pliku pojedynczy minus (\fB\-\fP) jako nazwę pliku) szukając wierszy zawierających coś pasującego do podanego \fIWZORCA\fP. Domyślnie, \fBgrep\fP wypisuje pasujące wiersze. .PP Dodatkowo, dostępne są trzy programy wariantowe \fBegrep\fP, \fBfgrep\fP i \fBrgrep\fP. Program \fBegrep\fP jest odpowiednikiem \fBgrep\ \-E\fP, \fBfgrep\fP jest tym samym, co \fBgrep\ \-F\fP, a \fBrgrep\fP odpowiada \fBgrep\ \-r\fP. Bezpośrednie wywołanie \fBegrep\fP lub \fBfgrep\fP jest przestarzałe, ale jest zapewnione w celu zachowania zgodności ze starszymi programami. . .SH OPCJE .SS "Standardowe informacje programu" .TP \fB\-\^\-help\fP Wypisuje krótkie podsumowanie poniższych opcji oraz adres do przesyłania informacji o błędach, po czym wychodzi. .TP \fB\-V\fP, \fB\-\^\-version\fP Wypisuje numer wersji \fBgrep\fPa na standardowe wyjście. Ów numer wersji powinno się dołączać do wszystkich zgłoszeń błędów (patrz niżej). .SS "Wybór dopasowań" .TP \fB\-E\fP, \fB\-\^\-extended\-regexp\fP Interpretuje \fIWZORZEC\fP jako rozszerzone wyrażenie regularne \- ERE, patrz niżej (\fB\-E\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-F\fP, \fB\-\^\-fixed\-strings\fP Interpretuje \fIWZORZEC\fP jako listę ciągów (a nie wyrażeń regularnych) umieszczonych po jednym w każdym wierszu, z których dowolny ma zostać dopasowany (\fB\-F\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-G\fP, \fB\-\^\-basic\-regexp\fP Interpretuje \fIWZORZEC\fP jako podstawowe wyrażenie regularna \- BRE, patrz niżej. Jest to zachowanie domyślne. .TP \fB\-P\fP, \fB\-\^\-perl\-regexp\fP Interpretuje \fIWZORZEC\fP jako wyrażenie regularne Perla \- PCRE, patrz niżej. Jest to opcja wysoce eksperymentalna i \fBgrep \-P\fP może ostrzegać o jeszcze niewdrożonych funkcjach. .SS "Kontrola dopasowania" .TP \fB\-e\fP\fI WZORZEC\fP,\fB \-\^\-regexp=\fP\fIWZORZEC\fP Używa \fIWZORCA\fP jako wzorca. Może to zostać użyte do podania wielu wzorców lub do chronienia wzorców rozpoczynających się minusem: \fB\-\fP (\fB\-e\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-f\fP\fI PLIK\fP,\fB \-\^\-file=\fP\fIPLIK\fP Pobiera wzorce z \fIPLIKU\fP, po jednym z każdego wiersza. Plik pusty zawiera zero wzorców, nie pasując do niczego (\fB\-f\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-i\fP, \fB\-\^\-ignore\-case\fP Ignoruje rozróżnianie wielkości znaków, zarówno we \fIWZORCU\fP, jak i w plikach wejściowych (\fB\-i\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-v\fP, \fB\-\^\-invert\-match\fP Odwraca sens dopasowania, wybierając linie niepasujące (\fB\-v\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-w\fP, \fB\-\^\-word\-regexp\fP Wybiera tylko te wiersze, w których dopasowane wzorce tworzą całe słowa. Przeprowadzany test polega na tym, że dopasowany podłańcuch musi albo znajdować się na początku wiersza, albo być poprzedzony znakiem nietworzącym słowa. Podobnie, musi albo znajdować się na końcu wiersza, albo musi następować po nim znak nietworzący słowa. Znakami tworzącymi słowa są litery, cyfry i znak podkreślenia. .TP \fB\-x\fP, \fB\-\^\-line\-regexp\fP Wybiera tylko te dopasowania, które dokładnie pasują do całego wiersza. Opcja ta ma ten sam skutek, jak ujęcie całego wyrażenia między znaki \fB^\fP i \fB$\fP (\fB\-x\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-y\fP Przestarzały synonim \fB\-i\fP. .SS "Ogólna kontrola wyniku" .TP \fB\-c\fP, \fB\-\^\-count\fP Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego, dla każdego pliku wejściowego, wypisuje liczbę pasujących wierszy. Z opcją \fB\-v\fP, \fB\-\^\-invert\-match\fP (patrz niżej), liczy wiersze niepasujące (\fB\-c\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-\^\-color\fP[\fB=\fP\fIKIEDY\fP], \fB\-\^\-colour\fP[\fB=\fP\fIKIEDY\fP] Otacza pasujące (niepuste) łańcuchy, pasujące wiersze, wiersze kontekstu, nazwy plików, numery wierszy, offset bajtowy oraz separatory (dla pól i grup w wierszach kontekstu) znakami odpowiadającymi za wyświetlanie kolorów w terminalu. Kolory są zdefiniowane przez zmienną środowiskową \fBGREP_COLORS\fP. Przestarzała zmienna środowiskowa \fBGREP_COLOR\fP jest wciąż obsługiwana, ale jej ustawienia nie mają pierwszeństwa. Parametr \fIKIEDY\fP może przyjmować wartości: \fBnever\fP, \fBalways\fP i \fBauto\fP. .TP \fB\-L\fP, \fB\-\^\-files\-without\-match\fP Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego normalnie nie wypisano by żadnego wyniku. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wyniku. .TP \fB\-l\fP, \fB\-\^\-files\-with\-matches\fP Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego wypisano by jakieś wyjście. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wyniku (\fB\-l\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-m\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\^\-max\-count=\fP\fILICZBA\fP Zatrzymuje odczytywanie pliku po \fILICZBIE\fP pasujących wierszy. Jeśli wejście jest standardowym wejściem ze zwykłego pliku, a \fILICZBA\fP pasujących wierszy jest wyjściem, \fBgrep\fP upewnia się przed zakończeniem działania, że standardowe wejście jest ustawione zaraz za ostatnim pasującym wierszem, niezależnie od obecności końcowych wierszy kontekstu. Umożliwia to wywołującemu procesowi wznowienie wyszukiwania. Jeśli \fBgrep\fP zatrzyma się po \fILICZBIE\fP pasujących wierszy, nie wyświetla końcowych wierszy kontekstu. Jeżeli podano także opcję \fB\-c\fP lub \fB\-\^\-count\fP, \fBgrep\fP nie wyświetla liczby większej niż \fILICZBA\fP. Jeśli podano również opcję \fB\-v\fP lub \fB\-\^\-invert\-match\fP, to \fBgrep\fP zatrzymuje wyświetlanie po wypisaniu \fILICZBY\fP niepasujących wierszy. .TP \fB\-o\fP, \fB\-\^\-only\-matching\fP Wyświetla tylko pasujące (niepuste) części pasującego wiersza, każda w osobnym wierszu. .TP \fB\-q\fP, \fB\-\^\-quiet\fP, \fB\-\^\-silent\fP Po cichu, nie wyświetla niczego na standardowe wyjście. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wierszu ze statusem zero, nawet jeśli wykryto błąd. Patrz również opcje \fB\-s\fP lub \fB\-\^\-no\-messages\fP (\fB\-q\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-s\fP, \fB\-\^\-no\-messages\fP Wyłącza komunikaty błędów o plikach nieistniejących lub nie do odczytania. Uwaga o przenośności: w przeciwieństwie do \s-1GNU\s0 \fBgrep\fP, siódme wydanie uniksowego \fBgrep\fPa nie jest zgodne z normą \s-1POSIX\s0, ponieważ brakuje mu opcji \fB\-q\fP, a opcja \fB\-s\fP zachowuje się jak \fB\-q\fP z \s-1GNU\s0 \fBgrep\fP. Przenośne skrypty powłoki powinny unikać zarówno \fB\-q\fP jak i \fB\-s\fP i zamiast tego przekierowywać wyjście do \fB/dev/null\fP (\fB\-s\fP jest określone normą \s-1POSIX\s0). .SS "Kontrola przedrostków w wierszu wyjścia" .TP \fB\-b\fP, \fB\-\^\-byte\-offset\fP Wypisuje przed każdym wierszem wyjścia jego, liczony od 0, offset bajtowy w pliku wejściowym. Jeśli użyto opcji \fB\-o\fP (\fB\-\^\-only\-matching\fP), wyświetla offset samej pasującej części. .TP \fB\-H\fP, \fB\-\^\-with\-filename\fP Wyświetla nazwę pliku dla każdego dopasowania. Jest to domyślne ustawienia, jeśli jest więcej niż jeden plik do przeszukania. .TP \fB\-h\fP, \fB\-\^\-no\-filename\fP Odwołuje poprzedzanie wyjścia nazwami plików. Jest to ustawienie domyślne, jeśli jest tylko jeden plik (lub standardowe wejście) do przeszukania. .TP \fB\-\^\-label=\fP\fIETYKIETA\fP Wyświetla wejście, które w rzeczywistości pochodzi ze standardowego wejścia, jako wejście pochodzące z pliku \fIETYKIETA\fP. Jest to szczególnie przydatne w implementacji narzędzi takich jak \fBzgrep\fP np. \fBgzip \-cd foo.gz | grep \-\-label=foo \-H coś\fP. Patrz też: opcja \fB\-H\fP. .TP \fB\-n\fP, \fB\-\^\-line\-number\fP Poprzedza każdy wiersz wyjścia, liczonym od 1, numerem wiersza z pliku wejściowego (\fB\-n\fP jest określone przez normą \s-1POSIX\s0). .TP \fB\-T\fP, \fB\-\^\-initial\-tab\fP Upewnia się, że pierwszy znak wiersza zawartości zależy od tabulacji, dzięki czemu wyrównanie tabulacji wygląda normalnie. Jest to użyteczne z opcjami, które poprzedzają swoje wyjście jakąś zawartością: \fB\-H\fP, \fB\-n\fP i \fB\-b\fP. Aby zwiększyć prawdopodobieństwo, że wiersze z danego pliku będą się zaczynać w tej samej kolumnie, numer wiersza i offset bajtowy (jeśli jest obecny) zostanie wyświetlony z najmniejszą szerokością pola. .TP \fB\-u\fP, \fB\-\^\-unix\-byte\-offsets\fP Wyświetla offsety bajtowe w stylu uniksowym. Przełącznik ten powoduje, że \fBgrep\fP wyświetla offsety bajtowe tak, jakby był plikiem tekstowym typu uniksowego tzn. bez znaków CR (powrót karetki). Da to rezultaty identyczne jak uruchomienie \fBgrep\fPa na systemie uniksowym. Opcja ta nie wywołuje żadnego efektu, chyba że użyto także opcji \fB\-b\fP oraz nic nie zmienia na platformach innych niż MS\-DOS i MS Windows. .TP \fB\-Z\fP, \fB\-\^\-null\fP Zamiast znaku, który normalnie występuje po nazwie pliku, wypisuje bajt zerowy (\s-1ASCII\s0 \fBNUL\fP). Na przykład, \fBgrep \-lZ\fP wypisuje po nazwie pliku bajt zerowy, zamiast, jak zwykle, znak nowego wiersza. Opcja ta powoduje, że wyjście jest jednoznaczne, nawet przy nazwach plików zawierających niecodzienne znaki, jak znak nowego wiersza. Może być wykorzystywana z poleceniami typu: \fBfind \-print0\fP, \fBperl \-0\fP, \fBsort \-z\fP i \fBxargs \-0\fP, umożliwiając przetwarzanie plików o dowolnych nazwach, nawet zawierających znaki nowego wiersza. .SS "Kontrola wierszy z kontekstem" .TP \fB\-A\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\^\-after\-context=\fP\fILICZBA\fP Wyświetla \fILICZBĘ\fP wierszy z kontekstem, następujących po dopasowanych wierszach. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (\fB\-\^\-\fP). Nie działa z opcją \fB\-o\fP lub \fB\-\^\-only\-matching\fP, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie. .TP \fB\-B\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\^\-before\-context=\fP\fILICZBA\fP Wyświetla \fILICZBĘ\fP wierszy z kontekstem, poprzedzających dopasowane wiersze. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (\fB\-\^\-\fP). Nie działa z opcją \fB\-o\fP lub \fB\-\^\-only\-matching\fP, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie. .TP \fB\-C\fP\fI LICZBA\fP,\fB \-\fP\fILICZBA\fP,\fB \-\^\-context=\fP\fILICZBA\fP Wyświetla \fILICZBĘ\fP wierszy z kontekstem. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (\fB\-\^\-\fP). Nie działa z opcją \fB\-o\fP lub \fB\-\^\-only\-matching\fP, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie. .SS "Wybór plików i katalogów" .TP \fB\-a\fP, \fB\-\^\-text\fP Przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji \fB\-\^\-binary\-files=text\fP. .TP \fB\-\^\-binary\-files=\fP\fITYP\fP Jeśli pierwszych kilka bajtów pliku wskazuje, że zawiera on dane binarne, to zakładane jest, że jest to plik danego \fITYPU\fP. Domyślnym \fITYPEM\fP jest binarny \fBbinary\fP, a \fBgrep\fP normalnie albo wypisuje jednowierszowy komunikat mówiący o dopasowaniu pliku binarnego, albo nie wypisuje komunikatu, jeśli nie znaleziono dopasowania. Jeżeli \fITYPEM\fP jest \fBwithout\-match\fP (bez dopasowania), to \fBgrep\fP zakłada, że ten plik binarny nie pasuje; jest to równoważne działaniu opcji \fB\-I\fP. Jeśli \fITYPEM\fP jest \fBtext\fP, to \fBgrep\fP przetwarza plik binarny tak, jakby był on tekstowy; jest to równoważne opcji \fB\-a\fP. \fIOstrzeżenie:\fP Może się zdarzyć, że wypisane przez \fBgrep \-\^\-binary\-files=text\fP śmieci binarne dadzą przykre skutki uboczne, jeżeli wyjściem będzie terminal, a jego sterownik zinterpretuje niektóre z nich jako swoje polecenia. .TP \fB\-D\fP\fI DZIAŁANIE\fP,\fB \-\^\-devices=\fP\fIDZIAŁANIE\fP Jeśli plik wejściowy jest urządzeniem, FIFO lub gniazdem, używa \fIDZIAŁANIA\fP do przetworzenia go. Domyślnym \fIDZIAŁANIEM\fP jest \fBread\fP, co znaczy, że urządzenia są odczytywane dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością \fIDZIAŁANIA\fP jest \fBskip\fP, to urządzenia są po cichu pomijane. .TP \fB\-d\fP\fI DZIAŁANIE\fP,\fB \-\^\-directories=\fP\fIDZIAŁANIE\fP Jeśli plik wejściowy jest katalogiem, używa \fIDZIAŁANIA\fP do przetworzenia go. Domyślnym \fIDZIAŁANIEM\fP jest \fBread\fP, tzn. odczytywanie katalogów dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością \fIDZIAŁANIA\fP jest \fBskip\fP, to urządzenia są po cichu pomijane. Jeśli \fIDZIAŁANIEM\fP jest \fBrecurse\fP, odczytywane są rekurencyjnie wszystkie pliki w danym katalogu, podążając za dowiązaniami symbolicznymi wyłącznie wtedy, gdy zostały podane w wierszu polecenia. Jest to równoważne podaniu opcji \fB\-r\fP. .TP \fB\-\^\-exclude=\fP\fIWZORZEC\fP Pomija pliki, których nazwy pasują do wzorca \fIWZORZEC\fP (używając maski; taki wzorzec nazywany jest tradycyjnie "glob"). Wzorzec nazwy pliku może używać \fB*\fP, \fB?\fP, oraz \fB[\fP...\fB]\fP jako masek i \fB\e\fP aby zacytować symbol lub znak odwrotnego ukośnika. .TP \fB\-\^\-exclude\-from=\fP\fIPLIK\fP Pomija pliki, których nazwa pasuje do któregoś ze wzorców odczytanego z \fIPLIKU\fP (używając masek, opisanych w opcji \fB\^\-exclude\fP). .TP \fB\-\^\-exclude\-dir=\fP\fIKATALOG\fP Pomija katalogi pasujące do wzorca \fIKATALOG\fP z wyszukiwania rekursywnego. .TP \fB\-I\fP Przetwarza plik binarny tak, jakby nie zawierał pasujących danych, jest to równoważne opcji \fB\-\^\-binary\-files=without\-match\fP. .TP \fB\-\^\-include=\fP\fIWZORZEC\fP Przeszukuje jedynie pliki, których nazwy pasują do \fIWZORCA\fP (używając masek opisanych w opcji \fB\-\^\-exclude\fP). .TP \fB\-r\fP, \fB\-\^\-recursive\fP Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem, podążając za dowiązaniami symbolicznymi tylko jeśli zostały podane w wierszu polecenia. Jest to równoważne opcji \fB\-d recurse\fP. .TP \fB\-R\fP, \fB\-\^\-dereference\-recursive\fP Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem. Podąża za każdym dowiązaniem symbolicznym, w odróżnieniu od \fB\-r\fP. .SS "Inne opcje" .TP \fB\-\^\-line\-buffered\fP Używa buforowania wierszy wyjścia. Użycie tej opcji może spowodować niższą wydajność. .TP \fB\-U\fP, \fB\-\^\-binary\fP Traktuje plik(i) jako binarne. Domyślnie, w \s-1MD\-DOS\s0\-ie i \s-1MS\s0 Windows, \fBgrep\fP zgaduje typ pliku analizując zawartość pierwszych 32 kB odczytanych z pliku. Jeśli zdecyduje, że plik jest tekstowy, usuwa znaki CR (powrót karetki) z oryginalnej zawartości pliku (po to żeby wyrażenia regularne z \fB^\fP i \fB$\fP działały poprawnie). Podanie \fB\-U\fP wyłącza tę analizę powodując, że wszystkie pliki są odczytywane i przekazywane mechanizmowi dopasowującemu dosłownie; jeśli plik jest plikiem tekstowym z parami CR/LF na końcu wierszy, spowoduje to, że niektóre wyrażenia regularne nie zadziałają. Opcja ta nie działa na platformach innych niż \s-1MS\-DOS\s0 i \s-1MS\s0 Windows. .TP \fB\-z\fP, \fB\-\^\-null\-data\fP Traktuje wejście jako zestaw wierszy zakończonych bajtem zerowym (znak \s-1ASCII\s0 \fBNUL\fP) zamiast znakiem końca wiersza. Podobnie jak opcje \fB\-Z\fP lub \fB\-\^\-null\fP, ta opcja może być używana z programami takimi jak \fBsort \-z\fP, aby przetworzyć nazwy plików o dowolnych nazwach. . .SH "WYRAŻENIA REGULARNE" Wyrażenie regularne to wzorzec opisujący zbiór łańcuchów. Wyrażenia regularne są budowane analogicznie do wyrażeń arytmetycznych, przez zastosowanie do połączenia mniejszych wyrażeń, rozmaitych operatorów. .PP Program \fBgrep\fP rozumie trzy różne wersje składni wyrażeń regularnych: "podstawową" (BRE), "rozszerzoną" (ERE) i "perlową" (PRCE). W \s-1GNU\s0 \fBgrep\fP nie ma różnicy w funkcjonalności pomiędzy składniami podstawową i rozszerzoną. W innych implementacjach, podstawowe wyrażenia regularne są uboższe. Poniższy opis stosuje się do rozszerzonych wyrażeń regularnych, różnice w stosunku do wyrażeń podstawowych podsumowano na końcu. Wyrażenia regularne Perla, udokumentowane w podręcznikach systemowych pcresyntax(3) i pcrepattern(3), mają więcej funkcji lecz działają tylko jeśli w systemie jest dostępne pcre. .PP Podstawowymi "cegiełkami" są wyrażenia regularne pasujące do pojedynczego znaku. Większość znaków, w tym wszystkie litery i cyfry są wyrażeniami regularnymi pasującymi do samych siebie. Każdy metaznak mający specjalne znaczenie może być zacytowany przez poprzedzenie go odwrotnym ukośnikiem. .PP Kropka \fB.\&\fP pasuje do każdego pojedynczego znaku. .SS "Klasy znakowe i wyrażenia klamrowe" \fIWyrażenie klamrowe\fP jest listą znaków zawartych pomiędzy \fB[\fP a \fB]\fP. Pasuje do każdego pojedynczego znaku na tej liście, a jeśli pierwszy znak z listy jest daszkiem \fB^\fP, to wyrażenie pasuje do każdego pojedynczego znaku \fInie\fP znajdującego się na liście. Na przykład, wyrażenie regularne \fB[0123456789]\fP pasuje do każdej cyfry. .PP W obrębie wyrażenia klamrowego, \fIwyrażenie zakresowe\fP składa się z dwóch znaków rozdzielonych minusem. Pasuje do pojedynczego znaku, który mieści się między tymi dwoma znakami, łącznie z nimi, używając ustawień językowych (locale) określających kolejność i zestaw znaków. Na przykład, w domyślnych ustawieniach locale C, \fB[a\-d]\fP jest odpowiednikiem \fB[abcd]\fP. Wiele ustawień regionalnych sortuje znaki w kolejności słownikowej, i \fB[a\-d]\fP nie jest wtedy z reguły odpowiednikiem \fB[abcd]\fP, może być na przykład równoważne \fB[aBbCcDd]\fP (dla języka polskiego: \fB[aąbcćd]\fP \- tłum.). Aby uzyskać tradycyjną interpretację wyrażeń zakresowych, można użyć locale C, przypisując zmiennej środowiskowej \fBLC_ALL\fP wartość \fBC\fP. .PP Istnieją predefiniowane, nazwane klasy znakowe, których można używać wewnątrz wyrażeń klamrowych. Posiadają opisowe nazwy w języku angielskim i są to: \fB[:alnum:]\fP (litery i cyfry), \fB[:alpha:]\fP (litery), \fB[:cntrl:]\fP (znaki kontrolne), \fB[:digit:]\fP (cyfry), \fB[:graph:]\fP ([:alnum:] i [:punct:]), \fB[:lower:]\fP (małe litery), \fB[:print:]\fP ([:graph:] i spacja), \fB[:punct:]\fP (znaki przestankowe), \fB[:space:]\fP (białe znaki), \fB[:upper:]\fP (duże litery) i \fB[:xdigit:]\fP (znaki szesnastkowe). Na przykład \fB[[:alnum:]]\fP zawiera zestaw liter i cyfr zależnych od aktualnych ustawień językowych. W ustawieniach locale C i kodowaniu znaków \s-1ASCII\s0, jest to odpowiednik \fB[0\-9A\-Za\-z]\fP. Proszę zauważyć, że nawiasy kwadratowe w nazwach klas są częścią nazw symbolicznych i muszą być umieszczone dodatkowo, oprócz pary nawiasów ograniczającej samą listę. Większość metaznaków traci swoje szczególne znaczenie wewnątrz wyrażeń klamrowych. Aby umieścić tam dosłowny znak \fB]\fP, należy go umieścić jako pierwszy. Podobnie, dosłowny \fB^\fP, może się znaleźć gdziekolwiek poza pierwszym miejscem. W końcu, dosłowny \fB\-\fP musi się znaleźć na końcu. .SS "Początek i koniec wiersza" Znak daszka \fB^\fP i dolara \fB$\fP są metaznakami, które pasują odpowiednio do łańcucha pustego na początku i końcu wiersza. .SS "Ukośnik i wyrażenia specjalne " Symbole \fB\e<\fP i \fB\e>\fP oznaczają pusty łańcuch odpowiednio na początku i końcu słowa. Symbol \fB\eb\fP pasuje do pustego łańcucha na krawędzi słowa, zaś \fB\eB\fP pasuje do ciągu pustego zakładając, że \fInie\fP jest na krawędzi słowa. Symbol \fB\ew\fP jest synonimem \fB[_[:alnum:]]\fP, z kolei \fB\eW\fP jest synonimem \fB[^_[:alnum:]]\fP. .SS Powtarzanie Po wyrażeniach regularnych mogą się znajdować jeden lub kilka operatorów powtórzenia: .PD 0 .TP \fB?\fP Poprzedzający element jest opcjonalny i dopasowany co najwyżej jeden raz. .TP \fB*\fP Poprzedzający element będzie dopasowany zero lub więcej razy. .TP \fB+\fP Poprzedzający element będzie dopasowany jeden lub więcej razy. .TP \fB{\fP\fIn\fP\fB}\fP Poprzedzający element pasuje dokładnie \fIn\fP razy. .TP \fB{\fP\fIn\fP\fB,}\fP Poprzedzający element pasuje \fIn\fP lub więcej razy. .TP \fB{,\fP\fIm\fP\fB}\fP Poprzedzający element pasuje co najwyżej \fIm\fP razy. Jest to rozszerzenie \s-1GNU\s0. .TP \fB{\fP\fIn\fP\fB,\fP\fIm\fP\fB}\fP Poprzedzający element pasuje co najmniej \fIn\fP razy, ale nie więcej niż \fIm\fP razy. .PD .SS Suma Dwa wyrażenia regularne można ze sobą złączyć; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje każdy łańcuch utworzony przez złączenie dwóch podłańcuchów, które odpowiednio pasują do złączonych wyrażeń. .SS Alternatywa Dwa wyrażenia regularne można połączyć operatorem wrostkowym \fB|\fP; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje dowolny łańcuch pasujące do jednego bądź do drugiego z podwyrażeń. .SS "Kolejność wykonywania" Powtarzanie ma priorytet na sumowaniem, które z kolei ma priorytet nad alternatywą. Całe wyrażenie regularne można ująć w nawiasy, celem unieważnienia reguł priorytetowych. W ten sposób zostanie utworzone podwyrażenie. .SS "Odwołania zwrotne i podwyrażenia" Odwołanie zwrotne \fB\e\fP\fIn\fP\&, gdzie \fIn\fP jest cyfrą pasującą do podłańcucha dopasowanego poprzednio przez \fIn\fP\-te podwyrażenie wyrażenia regularnego, ujęte w nawiasy. .SS "Podstawowe i rozszerzone wyrażenia regularne" W podstawowych wyrażeniach regularnych metaznaki \fB?\fP, \fB+\fP, \fB{\fP, \fB|\fP, \fB(\fP i \fB)\fP tracą swoje szczególne znaczenie; zamiast nich należy używać wersji z odwrotnym ukośnikiem: \fB\e?\fP, \fB\e+\fP, \fB\e{\fP, \fB\e|\fP, \fB\e(\fP oraz \fB\e)\fP. .PP Tradycyjny \fBegrep\fP nie obsługuje metaznaku \fB{\fP. Niektóre implementacje udostępniają zamiast niego \fB\e{\fP, więc przenośne skrypty powinny unikać \fB{\fP we wzorcach \fBgrep\ \-E\fP, a do dopasowania dosłownego znaku \fB{\fP stosować \fB[{]\fP. .PP \s-1GNU\s0 \fBgrep\ \-E\fP usiłuje obsługiwać tradycyjny sposób użycia zakładając, że \fB{\fP nie posiada specjalnego znaczenia, jeśli byłby on początkiem nieprawidłowego określenia liczby powtórzeń. Na przykład polecenie \fBgrep\ \-E\ \(aq{1\(aq\fP szuka dwuznakowego łańcucha \fB{1\fP zamiast zgłaszać błąd składni w wyrażeniu regularnym. \s-1POSIX\s0 pozwala na takie zachowanie jako rozszerzenie standardu, ale przenośne skrypty powinny go unikać. . .SH ZMIENNE\ ŚRODOWISKA Zachowanie \fBgrep\fPa można zmienić poniższymi zmiennymi środowiskowymi. .PP Ustawienia regionalne (locale) dla kategorii \fBLC_\fP\fIfoo\fP są określane przez sprawdzanie trzech zmiennych środowiska, \fBLC_ALL\fP, \fBLC_\fP\fIfoo\fP, \fBLANG\fP; w tej kolejności. Pierwsza z tych zmiennych, która jest ustawiona, określa locale. Na przykład, jeśli \fBLC_ALL\fP nie jest ustawiona, ale \fBLC_MESSAGES\fP jest ustawiona na \fBpt_BR\fP, to dla kategorii \fBLC_MESSAGES\fP używane są ustawienia brazylijskiej odmiany portugalskiego. Jeśli żadna z powyższych zmiennych nie jest ustawiona, katalog locale nie jest zainstalowany, lub \fBgrep\fP nie został skompilowany z obsługą języka narodowego (\s-1NLS\s0), to używane są locale C. .TP \fBGREP_OPTIONS\fP Ta zmienna określa domyślne opcje, jakie zostaną umieszczone przed wszystkimi opcjami podanymi wprost. Na przykład, jeśli \fBGREP_OPTIONS\fP jest ustawione na \fB\(aq\-\^\-binary\-files=without\-match \-\^\-directories=skip\(aq\fP, to \fBgrep\fP zachowa się tak, jakby podano dwie opcje \fB\-\^\-binary\-files=without\-match\fP i \fB\-\^\-directories=skip\fP, przed ewentualnymi jawnymi opcjami. Określenia opcji oddziela się białymi znakami. Odwrotny ukośnik cytuje następny znak, zatem można go wykorzystać do podania opcji zawierającej biały znak lub odwrotny ukośnik. .TP \fBGREP_COLOR\fP Ta zmienna określa kolor używany do podświetlenia dopasowanego (niepustego) tekstu. Jest przestarzała, lecz wciąż obsługiwana; powinno się obecnie używać \fBGREP_COLORS\fP. Możliwości \fBmt\fP, \fBms\fP i \fBmc\fP zmiennej \fBGREP_COLORS\fP mają nad nią priorytet. Zmienna może określać jedynie kolor używany do podświetlania pasującego, niepustego tekstu w pasującym wierszu (wybranym, jeśli nie podano opcji \fB\-v\fP albo wierszu kontekstu jeśli ją wpisano). Domyślnym ustawieniem jest \fB01;31\fP, czyli pogrubiony, czerwony tekst na domyślnym tle terminala. .TP \fBGREP_COLORS\fP Określa kolory i inne atrybuty użyte do podświetlania różnych części wyniku. Jej wartością jest lista możliwości, oddzielonych dwukropkami, która domyślnie wygląda następująco: \fBms=01;31:mc=01;31:sl=:cx=:fn=35:ln=32:bn=32:se=36\fP, z pominiętymi wartościami logicznymi \fBrv\fP i \fBne\fP (tzn. ustawionymi na fałsz). Obsługiwane możliwości to: .RS .TP \fBsl=\fP Podciąg SGR dla całego wybranego wiersza (tzn. pasującego, jeśli nie podano opcji \fB\-v\fP lub niepasującego w przeciwnym wypadku). Jeśli jednak wartość logiczna \fBrv\fP i opcja wiersza poleceń \fB\-v\fP zostały podane, to będzie on dotyczył w zamian kontekstu pasujących wierszy. Domyślnie jest pusta (tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów terminala). .TP \fBcx=\fP Podciąg SGR dla wszystkich wierszy kontekstu (tzn. niepasujących wierszy, jeśli nie podano opcji \fB\-v\fP lub pasujących w przeciwnym wypadku). Jeśli jednak wartość logiczna \fBrv\fP i opcja wiersza poleceń \fB\-v\fP zostały podane, to będzie on dotyczył w zamian wybranych, niepasujących wierszy. Domyślnie jest pusta (tzn. ustawiona jest domyślna para kolorów terminala). .TP \fBrv\fP Wartość logiczna, która odwraca znaczenie możliwości \fBsl=\fP i \fBcx=\fP, kiedy podano opcję wiersza poleceń \fB\-v\fP. Domyślnie jest ustawiona na fałsz (tzn. możliwość jest pominięta). .TP \fBmt=01;31\fP Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w dowolnym pasującym wierszu (tzn. wybranego wiersza, jeśli nie podano opcji wiersza poleceń \fB\-v\fP lub wiersza kontekstu w przeciwnym wypadku). Ustawienie go jest odpowiednikiem podania \fBms=\fP i \fBmc=\fP z tą samą wartością. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza. .TP \fBms=01;31\fP Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wybranym wierszu (jest używana tylko jeśli nie podano opcji wiersza poleceń \fB\-v\fP). Efekt możliwości \fBsl=\fP (lub \fBcx=\fP w przypadku \fBrv\fP) pozostaje aktywny. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza. .TP \fBmc=01;31\fP Podciąg SGR do pasującego, niepustego tekstu w wierszu kontekstu (jest używana tylko jeśli podano opcję wiersza poleceń \fB\-v\fP). Efekt możliwości \fBcx=\fP (lub \fBsl=\fP w przypadku \fBrv\fP) pozostaje aktywny. Domyślnie jest to czerwony, pogrubiony tekst na aktualnym tle wiersza. .TP \fBfn=35\fP Podciąg SGR do nazw plików poprzedzających wszystkie wiersze zawartości. Domyślnie jest to purpurowy tekst na domyślnym tle terminala. .TP \fBln=32\fP Podciąg SGR do numerów wierszy poprzedzających wszystkie wiersze zawartości. Domyślnie, jest to zielony tekst na domyślnym tle terminala. .TP \fBbn=32\fP Podciąg SGR do offsetu bajtowego poprzedzającego wszystkie wiersze zawartości. Domyślnie, jest to zielony tekst na domyślnym tle terminala. .TP \fBse=36\fP Podciąg SGR do separatorów wstawianych pomiędzy wybranymi polami wiersza (\fB:\fP), pomiędzy polami wierszy kontekstu (\fB\-\fP i pomiędzy grupami przyległych wierszy, jeśli wybrano niezerowy kontekst (\fB\-\^\-\fP). Domyślnie jest to cyjanowy tekst na domyślnym tle terminala. .TP \fBne\fP Wartość logiczna, która zapobiega czyszczeniu końca wiersza przy użyciu sekwencji Erase in Line (EL) to Right (\fB\e\33[K\fP) za każdym razem, gdy kończy ko pokolorowany wpis. Jest to wymagane na terminalach, które nie obsługują EL. Wartość jednak potrzebna na terminalach, dla których możliwość logiczna \fBback_color_erase\fP (\fBbce\fP) nie ma zastosowania, gdy wybrane kolory podświetlenia nie zmieniają tła, gdy EL jest zbyt wolne bądź powoduje znaczne migotanie. Domyślnym ustawieniem jest fałsz (tzn. możliwość jest pominięta). .PP Proszę zauważyć, że wartości logiczne nie posiadają części "\fB=\fP...". Są one domyślne pominięte (tzn. fałszywe) i stają się prawdziwe, jeśli zostaną podane. .PP Proszę zapoznać się z rozdziałem Select Graphic Rendition (SGR) w dokumentacji używanego terminala tekstowego, aby dowiedzieć się jakie są dozwolone wartości oraz poznać ich znaczenie. Te wartości podciągów są liczbami całkowitymi w systemie dziesiętnych i mogą być łączone średnikami. Program \fBgrep\fP zajmuje się łączeniem rezultatu w kompletną sekwencję SGR (\fB\e\33[\fP...\fBm\fP). Najczęściej używane wartości to: \fB1\fP \- pogrubienie, \fB4\fP \- podkreślenie, \fB5\fP \- miganie, \fB7\fP \- odwrócenie kolorów, \fB39\fP \- domyślny kolor tła, od \fB30\fP do \fB37\fP \- kolory tekstu, od \fB90\fP do \fB97\fP \- kolory tekstu w trybie 16 kolorów, od \fB38;5;0\fP do \fB38;5;255\fP \- kolory tekstu w trybie 88 i 256 kolorów, \fB49\fP \- domyślny kolor tła, od \fB40\fP do \fB47\fP kolory tła, od \fB100\fP do \fB107\fP \- kolory tła w trybie 16 kolorów i od \fB48;5;0\fP do \fB48;5;255\fP \- kolory tła w trybie 88 i 256 kolorów. .RE .TP \fBLC_ALL\fP, \fBLC_COLLATE\fP, \fBLANG\fP Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii \fBLC_COLLATE\fP, która wyznacza kolejność sortowania używaną do interpretowania wyrażeń zakresowych, takich jak \fB[a\-z]\fP. .TP \fBLC_ALL\fP, \fBLC_CTYPE\fP, \fBLANG\fP Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii \fBLC_CTYPE\fP, która wyznacza typ znaków np. które znaki są białymi znakami. .TP \fBLC_ALL\fP, \fBLC_MESSAGES\fP, \fBLANG\fP Zmienne określające ustawienia regionalne dla kategorii \fBLC_MESSAGES\fP, która wyznacza język, używany przez \fBgrep\fPa do wyświetlania komunikatów. Domyślne locale C używają wiadomości w amerykańskiej odmianie angielskiego. .TP \fBPOSIXLY_CORRECT\fP Jeśli jest ustawiona, to \fBgrep\fP zachowuje się zgodnie z wymaganiami normy \s-1POSIX\s0; w przeciwnym razie \fBgrep\fP działa bardziej jak inne programy \s-1GNU\s0. \s-1POSIX\s0 żąda, by opcje, które występują po nazwach plików były traktowane jak nazwy plików. Domyślnie zaś, opcje takie są przesuwane na początek listy argumentów i traktowane jak opcje. Ponadto, \s-1POSIX\s0 wymaga, by nierozpoznane opcje były zgłaszane jako "nielegalne" ("illegal"), ale ponieważ tak naprawdę nie naruszają one prawa, domyślnie zgłaszane są jako "nieprawidłowe" ("invalid"). \fBPOSIXLY_CORRECT\fP wyłącza także \fB_\fP\fIN\fP\fB_GNU_nonoption_argv_flags_\fP, opisane poniżej. .TP \fB_\fP\fIN\fP\fB_GNU_nonoption_argv_flags_\fP \fIN\fP jest tu numerycznym identyfikatorem procesu \fBgrep\fPa. Jeśli \fIi\fP\-tym znakiem wartości tej zmiennej środowiska jest \fB1\fP, to \fIi\fP\-ty argument przekazany do \fBgrep\fPa nie jest uważany za opcję, nawet jeśli na nią wygląda. Powłoka może umieścić tę zmienną w środowisku dla każdego polecenia jakie uruchamia, podając, które argumenty są wynikiem rozwinięcia nazw plików i dlatego nie powinny być traktowane jako opcje. Zachowanie to jest dostępne tylko z biblioteką \s-1GNU\s0 C i tylko wtedy, gdy nie ustawiono \fBPOSIXLY_CORRECT\fP. . .SH "KOD ZAKOŃCZENIA" Status zakończenia wynosi \fB0\fP jeśli znaleziono dopasowania i \fB1\fP jeśli nie znaleziono żadnych. W przypadku wystąpienia błędu, status zakończenia wynosi \fB2\fP (uwaga: kod obsługujący błędy zgodnie z normą POSIX powinien szukać statusu wynoszącego \fB2\fP lub więcej). . .SH PRAWA\ AUTORSKIE Copyright 1998\-2000, 2002, 2005\-2014 Free Software Foundation, Inc. .PP Jest to wolne oprogramowanie; warunki rozpowszechniania znajdują się w źródle programu. NIE ma gwarancji, nawet PRZYDATNOŚCI\ HANDLOWEJ czy PRZYDATNOŚCI DO OKREŚLONEGO CELU. . .SH BŁĘDY .SS "Zgłaszanie błędów" Proszę wysyłać zgłoszenia błędów na adres <\fBbug\-grep@gnu.org\fP>, strona internetowa odpowiadająca tej grupie dyskusyjnej to <\fBhttp://lists.gnu.org/mailman/listinfo/bug\-grep\fP>. System śledzenia błędów Savannah \fBgrep\fPa można znaleźć pod adresem <\fBhttp://savannah.gnu.org/bugs/?group=grep\fP>. .SS "Znane błędy" Duże liczniki powtórzeń w konstrukcji \fB{\fP\fIn\fP\fB,\fP\fIm\fP\fB}\fP mogą spowodować, że \fBgrep\fP zużyje mnóstwo pamięci. Oprócz tego, pewne inne niejasne wyrażenia regularne wymagają czasu i przestrzeni rosnącej wykładniczo i mogą spowodować, że \fBgrep\fPowi zabraknie pamięci. .PP Odwołania zwrotne są bardzo powolne i mogą wymagać czasu rosnącego wykładnicza. . .SH "ZOBACZ TAKŻE" .SS "Zwykłe strony man" \fBawk\fP(1), \fBcmp\fP(1), \fBdiff\fP(1), \fBfind\fP(1), \fBgzip\fP(1), \fBperl\fP(1), \fBsed\fP(1), \fBsort\fP(1), \fBxargs\fP(1), \fBzgrep\fP(1), \fBread\fP(2), \fBpcre\fP(3) \fBpcresyntax\fP(3), \fBpcrepattern\fP(3), \fBterminfo\fP(5), \fBglob\fP(7), \fBregex\fP(7). .SS "Podręcznik programisty \s-1POSIX\s0" \fBgrep\fP(1p). .SS "Dokumentacja \*(Txinfo" Pełna dokumentacja \fBgrep\fPa jest dostępna w podręczniku \*(Txinfo, z którym można zapoznać się pod adresem http://www.gnu.org/software/grep/manual/. Jeśli programy \fBinfo\fP i \fBgrep\fP są poprawnie zainstalowane, to polecenie .IP \fBinfo grep\fP .PP powinno dać dostęp do pełnego podręcznika. . .SH UWAGI Niniejsza strona podręcznika jest utrzymywana jedynie częściowo \- pełna dokumentacja jest często aktualniejsza. .PP .\" Work around problems with some troff -man implementations. \s-1GNU\s0's to nie Unix, ale Unix jest bestią \- wszak w liczbie mnogiej mieni się Unixenem. .br .SH TŁUMACZENIE Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Gwidon S. Naskrent (PTM) , Wojciech Kotwica (PTM) i Michał Kułach . .PP Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją \fB 2.20 \fPoryginału.