.\" {PTM/RM//31-08-2000} .\" Autor troche miesza w konwencji nazw klient|klient proxy|serwer|Serwer proxy .TH DXPC 1 "19 sierpnia 1999" "dxpc" .ad b .SH NAZWA \fBdxpc\fR - różnicowy kompresor protokołu X .SH WERSJA 3.8.0 .SH SKŁADNIA .BR dxpc \fB[wspólne] [klient | serwer] [połączenie]\fR .br \fB[wspólne]\fR opcje: .br \-p \fInumer_portu\fR \-f \-k \-v \-s \fIpoziom_debugowania\fR \-l \fIlog_file\fR .br \fB[klient]\fR opcje (dla procesu KLIENT-a): .br \-i \fIpoziom_kopresji\fR \-d \fInumer_dispalya\fR \-u .br \fB[serwer]\fR opcje (dla procesu SERWER-a): .br \-D \fIdisplay\fR .br \fB[połączenie]\fR opcje: .br \fInazwa_hosta\fR \-w .SH OPIS \fI Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!\fP .PP \fBdxpc\fR jest kompresorem protokołu X stworzonym w celu zwiększenia szybkości "transmisji" aplikacji X11 uruchamianych przez wolne łącza (np.: telefoniczne połączenia PPP). .sp \fBdxpc\fR musi być uruchomiony po obu stronach łącza. Na jednym z hostów - gdzie pracuje rzeczywisty X serwer - \fBdxpc\fR pracuje w trybie "serwera proxy", na drugim w trybie "klienta proxy". "Klient proxy" musi być uruchomiony jako pierwszy. W czasie startu "serwer proxy" nawiązuje połączenie z "klientem". (Zauważ, że wersje \fBdxpc\fR sprzed 3.3.1 używają odwrotnej konwencji.) Kiedy jeden z procesów \fBdxpc\fR jest przerywany, drugi automatycznie wyłącza się również. .sp "Klient proxy" naśladuje X-serwer. Aplikacje X-klienta łączą sie z "klientem proxy" używając displaya "unix:8" (lub :8 ; \fBdxpc\fR wspomaga zarówno domeny UNIX-owe jak i gniazda TCP). "Klient proxy" przechwytuje wywołania X-owe od aplikacji, kompresuje je i wysyła do "serwera proxy". "Serwer" dekompresuje je i przesyła do rzeczywistego serwera X. Podobnie "serwer proxy" otrzymuje zdarzenia, odpowiedzi i błędy od rzeczywistego X-serwera, kompresuje i przesyła do "klienta proxy", który po dekompresji śle je do aplikacji klienta. .sp Stopień kompresji \fBdxpc\fR zależy od typu aplikacji X-owej. Dla większości aplikacji \fBdxpc\fR uzyskuje wyniki kompresji od 3:1 do 6:1. .sp .SH MODY PRACY \fBdxpc\fR może pracować w jednym z dwóch stanów: stanie nawiązywania połączenia (\fInasłuchiwanie\fR lub \fIłączenie\fR) i stanie pracy w Systemie X (\fIklient\fR lub \fIserwer\fR). Każda sesja pracy w \fBdxpc\fR zawsze zaczyna sie od stanu nawiązywnia połączenia po czym - jeżeli połączenie jest nawiązane - przechodzi do stanu pracy w Systemie X. .sp \fINasłuchiwanie\fR oczekuje na inicjację połączenia TCP - między dwoma procesami - przez \fIłączenie\fR. \fINasłuchiwanie\fR musi być zawsze uruchamiane jako pierwsze. \fIŁączenie\fR jest inicjatorem połączenie TCP z \fInasłuchiwaniem\fR. \fBdxpc\fR startuje w trybie \fIłączenia\fR jeżeli podany jest argument \fInazwa_hosta\fR (zobacz: opcje \fBpołączenie\fR, powyżej). W innym przypadku startuje w trybie \fInasłuchiwania\fR. .sp Proces \fIserwera\fR jest zwykle umiejscowiony na tej samej maszynie, na której pracuje rzeczywisty X-serwer i odpowiada za wyświetlanie aplikacji, proces \fIklienta\fR zaś na maszynie, gdzie jest uruchomiona aplikacja X i odpowiada on za przekazywanie wyniku pracy aplikacji do procesu \fIserwera\fR. Domyślna kolejność pracy \fBdxpc\fR jest następujaca: tryb \fInasłuchiwania\fR, a po zestawieniu połączenia tryb \fIklienta\fR (jeżeli nie użyto argumentu \fInazwa_hosta\fR) lub tryb \fIłączenia\fR, a po połączeniu tryb \fIserwera\fR. Opcja \-w zmienia ta kolejność (tj.: \fInasłuchiwanie\fR-\fIserwer\fR lub \fIłączenie\fR-\fIklient\fR). .sp Na przykład komenda \fBdxpc host.w_pracy.com\fR startuje \fBdxpc\fR w trybie \fIłączenia\fR (ponieważ jest użyty argument \fInazwa_hosta\fR) i potem \fIserwera\fR (bo opcja \-w nie zostala użyta). Komenda \fBdxpc \-w\fR startuje \fBdxpc\fR w trybie \fInasłuchiwania\fR (bo nie ma argumentu \fInazwa_hosta\fR) i potem \fIserwera\fR (bo opcja \-w zmienia standardowe wywolanie) .sp .SH Opcje .TP 12 .B -d \fInumer_displaya\fR Ustawia numer displaya, który \fBdxpc\fR imituje. Domyślnie \fBdxpc\fR przyjmuje wartość 8 (opcja ignorowna w trybie "serwer proxy"). .TP 12 .B -f Powoduje powielenie się (forkowanie) \fBdxpc\fR i start jako daemon. Drukowanie komunikatów na wyjście standardowe (poza błędami) jest wstrzymane, statystyki również. Proces daemona może być wyłączony przez (kolejne) użycie \fBdxpc\fR z opcją \ fB-k\fR. .TP 12 .B -k Powoduje przeczytanie numeru PID z pliku blokującego w katalogu domowym użytkownika (~/.dxpc.pid-HOST-USER-PORT) i przesłanie sygnału SIGKILL do pracującego procesu \fBdxpc\fR. Plik blokujący istnieje jedynie jeżeli \fBdxpc\fR zostało uruchomione z opcja \fB-f\fR. .TP 12 .B -l \fIlog_file\fR Z tą opcją \fBdxpc\fR zapisuje komunikaty i informacje statystyczne do pliku dziennika \fIlog_file\fR. Opcja szczególnie użyteczna z \fB-f\fR. .TP 12 .B -p \fInumer_portu\fR Ta opcja ustawia port TCP, który będzie używany do komunikacji między "klientem proxy" i "serwerem proxy". Wartość domyślna 4000. .TP 12 .B -s(1|2) Wyświetla raport o poziomie kompresji. W trybie "klienta proxy" \fBdxpc\fR wypisuje raport o kompresji na podstawie komunikatów od X-klienta, w trybie "serwera proxy" na podstawie komunikatów X-serwera. Z opcją \fB-s1\fR \fBdxpc\fR informuje o poziomie kompresji w postaci skróconej, z \fB-s2\fR w postaci szczegółowej. Większości użytkowników z pewnością wystarczy opcja \fB-s1\fR. .TP 12 .B "-u -t" Normalnie \fBdxpc\fR w trybie "klienta proxy" imituje display :8 (zarówno w przypadku gniazd TCP jak i domen UNIX-owych). Opcja \fB-u\fR zabrania \fBdxpc\fR używania domen UNIX-owych, a \fB-t\fR gniazd TCP. (Opcje są ignorowane w trybie "serwer proxy"). .TP 12 .B "-v" \fBdxpc\fR z opcją \fB-v\fR wypisuje numer wersji, informacje o prawach autorskich i kończy pracę. .TP 12 .B "-w" Odwraca kolejność "sluchania" i "inicjowania" w stanie nawiązywania połączenia. Oznacza to, że klient będzie inicjował połączenia z serwerem. W miejsce komend uruchamiających: klienta \fBdxpc \-f\fR i serwera \fBdxpc \-f serwer.w_pracy.com\fR można użyć: \fBdxpc \-w \-f serwer.w_domu.priv\fR \- start klienta i \fBdxpc \-w \-f\fR \- start serwera. Opcja \fB\-w\fR jest użyteczna dla startu "klienta proxy" za firewallem. .TP 12 .B "nazwa_hosta" Argument \fInazwa_hosta\fR musi być użyty w trybie "serwera proxy" w celu identyfikacji maszyny (po nazwie bądź po adresie IP), na której uruchomiony jest \fBdxpc\fR w trybie "klienta proxy". (Obecność tego argumentu implikuje start w trybie "serwera proxy", jego brak w trybie "klienta proxy"). .TP 12 .B "-D display" Ustawia (display) hosta, na który przesyłane będą aplikacje X. Domyślnie jest to zmienna środowiska DISPLAY. .TP 12 .B "-i(0..9|99|999)" Kontrola kompresji bitmap. (Opcja \fB-i\fR może być używana na kliencie albo - jeżeli podano opcje \fB-w\fR - na serwerze, w pozostałych przypadkach jest ignorowana.) Numer odpowiada za poziom kompresji; wyższe poziomy dają lepszą kompresję ale kosztem CPU i pamięci (głównie na "kliencie proxy"). Aktulna lista poziomów i typów kompresji jest podana ponizej. 0 : Bez kompresji (oprócz \fBdxpc\fR 3.7.0, gdzie daje bardzo słabą kompresję). 1 : kompresja LZO lzo1x_1; bardzo szybka, małe zużycie CPU, rozsądny poziom kompresji. 2-9: kompresja LZO wariant lzo1c_n . lzo1c_2 wydaje sie być gorsza niż lzo1x_1. 99: kompresja LZO lzo1c_99. Wolna ale bardzo dobra kompresja. Zanotowano niespodziewane błędy. Nie zalecana. 999: kompresja LZO lzo1x_999. Wolna (ale wystarczająco szybka dla połączeń 128k ISDN, przy korzystaniu z Pentium II/300 nie używa - nawet chwilowo - pełnej mocy procesora). Wartość domyślna i zalecana. .SH PRZYKŁADY W przypadku użycia rzeczywistego X-serwera na lokalnej maszynie (pc_w_domu) i korzystania z aplikacji na zdalnym systemie (serwer.praca.com) wyświetlanych na lokalnej maszynie. .sp Na zdalnej maszynie serwer.praca.com .nf $ export DISPLAY=pc_w_domu:0 (sh lub bash) lub $ setenv DISPLAY pc_w_domu:0 (csh lub tcsh) $ \fBdxpc\fR \-f $ export DISPLAY=unix:8 (sh lub bash) lub $ setenv DISPLAY unix:8 (csh lub tcsh) .fi Na lokalnej maszynie .nf $ export DISPLAY=unix:0 (sh lub bash) lub $ setenv DISPLAY unix:0 (csh lub tcsh) $ \fBdxpc\fR \-f serwer.praca.com .fi Teraz znów na zdalnej maszynie .nf $ xterm& $ xemacs& itd... .fi .SH "DXPC I XAUTH" Jeżeli używasz autoryzacji X z plikiem .Xauthority na lokalnej maszynie, gdzie pracuje rzeczywisty X-serwer powinieneś dostosować plik .Xauthority na maszynie, gdzie \fBdxpc\fR jest uruchomione w trybie "klienta proxy". Jedną z dróg do tego prowadzących jest: .sp Skopiowanie pliku ~/.Xauthority z lokalnej maszyny na zdalną (gdzie jest "klient proxy"). .sp Wydanie polecenia .nf $ \fBxauth\fR list .fi w celu obejrzenia kluczy autoryzacyjnych. Jedna z linijek w wydruku powinna zawierać Twój display X i wyglądać podobnie do: .nf /unix:0 MIT-MAGIC-COOKIE-1 .fi Na maszynie, na której pracuje "klient proxy" należy "dodać" tę linię do pliku .Xauthority, ale z "oszukanym" X-displayem (DISPLAY z serwera, gdzie "klient proxy" nasłuchuje). Opcja "add" komendy \fBxauth\fR realizuje to następująco .nf $ \fBxauth\fR add /unix:8 MIT-MAGIC-COOKIE-1 .fi gdzie jest nazwą maszyny, gdzie jest uruchomiony "klient proxy". Po wykonaniu tego polecenia powinno być możliwe bezproblemowe używanie \fBdxpc\fR. .sp Uwaga: W przypadku połączeń przez slogin (ssh) wydruk z komendy .nf $ \fBxauth\fR list .fi może być inny. Warto przed podaniem w/w komendy skorzystać z .nf $ echo $DISPLAY .fi .SH AUTOR Brian Pane .SH POMOC Kevin Vigor (kevin@vigor.nu) .SH PODZIĘKOWANIA \fBdxpc\fR zaadoptowało wiele koncepcji z systemu \fBHBX\fR i \fBFHBX\fR (http://www.cs.dartmouth.edu/~jmd/decs/DECSpage.html). .sp Dziekuję wszystkim użytkownikom, którzy przesyłali sugestie i uwagi. .SH ZOBACZ TAKŻE xauth(1), plik README z dytrybucji dxpc. .SH OD TŁUMACZA Dodano kilka słów w sekcji \fBPRZYKŁADY\fR. .SH "INFORMACJE O TŁUMACZENIU" Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i \fImoże nie być aktualne\fR. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia: .IP man \-\-locale=C 1 dxpc .PP Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man \- więcej informacji można znaleźć pod adresem http://sourceforge.net/projects/manpages\-pl/.