.\" -*- coding: UTF-8 -*- .\" @(#)loadkeys.1 1.0 93/09/1 RK .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .TH DUMPKEYS 1 "1 września 1993" kbd .SH NAZWA dumpkeys \- wypisuje tabele translacji klawiatury .SH SKŁADNIA \fBdumpkeys\fP [\fIOPCJE\fP] .SH OPIS .LP \fBdumpkeys\fP zapisuje na standardowe wyjście obecną zawartość tablic translacji sterownika klawiatury. Formatem wyjściowym jest ten sam format, którego używa \fBkeymaps\fP(5). .LP Przy użyciu różnych opcji, można kontrolować format wyjścia, a także uzyskać inne dane od jądra i programów \fBdumpkeys\fP(1) oraz \fBloadkeys\fP(1). .SH OPCJE .TP \fB\-h \-\-help\fP Wyświetla wersję programu i krótką informację o jego użyciu na standardowe wyjście błędów i kończy program. .TP \fB\-i \-\-short\-info\fP Wyświetla niektóre parametry sterownika klawiatury. Pokazywane elementy włączają: .LP .RS Przedział kodów klawiszy obsł. przez jądro .LP .RS Mówi to, które wartości mogą być użyte po słowie kluczowym \fBkeycode\fP w plikach z tablicami klawiszy (keytable). Zobacz \fBkeymaps\fP(5) aby dowiedzieć się więcej o formacie tych plików. .RE .LP Maks. liczba akcji do przypisania klawiszowi .LP .RS Mówi, ile różnych akcji można przypisać do danego klawisza przy użyciu różnych klawiszy modyfikujących. Jeśli wartość ta wynosi np. 16, możesz zdefiniować do 16 różnych akcji na klawisz (w kombinacji z modyfikatorami). Jeśli wartość wynosi 16, to jądro prawdopodobnie zna około czterech klawiszy modyfikujących, które możesz nacisnąć w różnych kombinacjach z danym normalnym klawiszem. .RE .LP Przedziały kodów akcji obsługiwanych przez jądro .LP .RS To pole zawiera listę zakresów kodów akcji w notacji szesnastkowej. Są to wartości, które mogą być użyte po prawej stronie definicji klawisza, np. symbole \fIvv\fP w linii .LP .RS \fBkeycode\fP \fIxx\fP = \fIvv vv vv vv\fP .RE .LP (Zobacz \fBkeymaps\fP(5) aby poznać dalsze szczegóły formatu linii definicji klawisza). \fBdumpkeys\fP(1) i \fBloadkeys\fP(1) obsługują notację symboliczną, która jest bardziej preferowana niż numeryczna, gdyż kody akcji mogą się różnić w różnych wersjach jądra, podczas gdy nazwy symboliczne zwykle pozostają jednakowe. Jednak mimo wszystko lista zakresów kodów akcji może zostać użyta do sprawdzenia czy jądro rzeczywiście obsługuje wszystkie symbole, które zna \fBloadkeys\fP(1), czy też może istnieją jakieś akcje jądra, które nie są nazwane w programie \fBloadkeys\fP(1). Aby to sprawdzić, porównaj listę zakresów z listą symboli akcji; zobacz niżej opcję \fB\-\-long\-info\fP. .RE .LP Liczba klawiszy funkcyjnych obsługiwanych przez jądro .LP .RS Określa to liczbę kodów akcji, które mogą zostać użyte do wyprowadzania ciągów znaków. Te kody akcji tradycyjnie są przypisane do różnych klawiszy funkcyjnych i edytujących klawiatury i są zdefiniowane tak, aby wysyłały sekwencje ucieczki. Jednakże możesz przedefiniować je aby wysyłały często używane polecenia, adresy e\-mail czy jeszcze coś innego. Szczególnie jeśli liczba tych elementów jest większa niż liczba klawiszy funkcyjnych i edytujących klawiatury użytkownika, można wykorzystać niektóre \[Bq]wolne\[rq] kody akcji, które można przypisać np. do kombinacji AltGr\-litera aby wysyłały przydatne ciągi znaków. Szczegóły można znaleźć w \fBloadkeys\fP(1). .RE .LP Function strings (funkcyjne ciągi znaków) .LP .RS Można obejrzeć obecne definicje klawiszy z pomocą polecenia .LP .RS \fBdumpkeys \-\-funcs\-only\fP .RE .LP .RE .RE .LP .TP \fB\-l \-s \-\-long\-info\fP Opcja ta nakazuje \fBdumpkeys\fP wydrukowanie długiego listingu informacyjnego. Wyjście jest takie samo jak z opcją \fB\-\-short\-info\fP z dodaną listą symboli obsługiwanych przez \fBloadkeys\fP(1) i \fBdumpkeys\fP(1), wraz z ich wartościami numerycznymi. .LP .TP \fB\-n \-\-numeric\fP Opcja ta powoduje, że \fBdumpkeys\fP pomija konwersję kodów akcji na notację symboliczną i drukuje je w formacie szesnastkowym. .LP .TP \fB\-f \-\-full\-table\fP Powoduje to, że \fBdumpkeys\fP pomija wszystkie heurystyki short\-hand. (zobacz \fBkeymaps\fP(5)) i na wyjściu wypisuje powiązania klawiszy w formie kanonicznej. Najpierw linię w formacie keymaps opisującą aktualnie zdefiniowane kombinacje modyfikatorów. Następnie dla każdego klawisza drukowany jest wiersz zawierający kolumny dla wszystkich kombinacji modyfikatorów. Na przykład, jeśli aktualnie używana mapa klawiatury korzysta z siedmiu modyfikatorów, to każdy wiersz będzie miał siedem kolumn akcji. Format ten może być przydatny dla programów przetwarzających wyjście \fBdumpkeys\fP. .LP .TP \fB\-S\fP\fIkształt\fP\fB \fP\fI \fP\fB\-\-shape=\fP\fIkształt\fP Dostępne kształty: .LP .RS \fB2\fP domyślne wyjście. .RE .LP .RS \fB4\fP po jednym wierszu na każdy kod klawisza. .RE .LP .RS \fB8\fP po jednym wierszu na każdą parę (modyfikator,kod klawisza). .RE .LP .RS \fB16\fP po jednym wierszu na każdy kod klawisza do napotkania pierwszej luki. .RE .LP .TP \fB\-1 \-\-separate\-lines\fP Zmusza to \fBdumpkeys\fP do wypisania jednego wiersza na parę (modyfikator,kod klawisza). Zwykłe kody klawiszy poprzedza słowem \fIplain\fP. .LP .TP \fB\-t \-\-funcs\-only\fP Gdy podana jest ta opcja, \fBdumpkeys\fP drukuje tylko ciągi definicyjne klawiszy funkcyjnych. Normalnie \fBdumpkeys\fP drukuje zarówno przypisania klawiszy, jak i te definicje. .LP .TP \fB\-k \-\-keys\-only\fP Gdy podana jest ta opcja, \fBdumpkeys\fP drukuje tylko powiązania klawiszy. Normalnie \fBdumpkeys\fP drukuje zarówno przypisania klawiszy, jak i ich definicje. .LP .TP \fB\-d \-\-compose\-only\fP Gdy podana jest ta opcja, \fBdumpkeys\fP drukuje tylko kombinacje klawiszy kompozycji (compose keys). Opcja ta jest dostępna tylko jeśli jądro obsługuje te klawisze. .LP .TP \fB\-c\fP\fIzestaw\-znaków\fP\fB \fP\fI \fP\fB\-\-charset=\fP\fIzestaw\-znaków\fP Nakazuje programowi \fBdumpkeys\fP interpretację wartości kodów znaków według określonego zestawu znaków (character set, charset). Dotyczy to tylko tłumaczenia kodowych wartości znaków na nazwy symboliczne. Poprawne wartości \fIzestawu\-znaków\fP to: \fBiso\-8859\-X\fP, gdzie X jest cyfrą z zakresu 1\-9. Jeśli nie poda się parametru \fIcharset\fP, Domyślnie zostanie użyty \fBiso\-8859\-1\fP. Ta opcja wypisuje także linię \[Bq]charset "iso\-8859\-X"\[rq], informującą loadkeys, jak zinterpretować mapę klawiszy (np. \[Bq]division\[rq] to 0xf7 w iso\-8859\-1, lecz 0xba w iso\-8859\-8). .LP .TP \fB\-C\fP\fIurządzenie\fP\fB \fP\fI \fP\fB\-\-console=\fP\fIurządzenie\fP Można podać urządzenie konsoli za pomocą opcji \fI\-C\fP (lub \fI\-\-console\fP). Obsługuje ona podanie dokładnie jednej nazwy urządzenia. .LP .TP \fB\-v \-\-verbose\fP Włącza tryb szczegółowy. .LP .TP \fB\-V \-\-version\fP Wypisuje wersję i kończy działanie. .LP .SH PLIKI .TP \fI/usr/share/keymaps\fP Zalecany katalog plików tablic klawiszowych. .LP .SH "ZOBACZ TAKŻE" \fBloadkeys\fP(1), \fBkemaps\fP(5) .PP .SH TŁUMACZENIE Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Przemek Borys , Andrzej Krzysztofowicz , Robert Luberda i Michał Kułach . .PP Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z .UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html GNU General Public License w wersji 3 .UE lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. .PP Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej .MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net .ME .