.\" -*- coding: UTF-8 -*- .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .TH IFCONFIG 8 "3 października 2008 r." net\-tools "Podręcznik administratora systemu Linux" .SH NAZWA ifconfig \- konfiguruje interfejs sieciowy .SH SKŁADNIA \fBifconfig\fP [\fB\-v\fP] [\fB\-a\fP] [\fB\-s\fP] [\fIinterfejs\fP] .br \fBifconfig\fP [\fB\-v\fP] \fIinterfejs\fP [\fItyp\-rodz\-adr\fP] \fIopcje\fP | \fIadres\fP ... .SH OPIS \fBIfconfig\fP jest używany do konfigurowania rezydujących w jądrze interfejsów sieciowych. Jest używany podczas rozruchu, do skonfigurowania większości z nich do stanu pracy. Później jest zwykle potrzebny tylko przy debugowaniu lub tuningowaniu systemu. .LP Jeśli nie poda się argumentów, \fBifconfig\fP po prostu wyświetli status aktywnych interfejsów. Jeśli podany jest pojedynczy argument \fIinterfejs\fP, to wyświetla on status podanego interfejsu. Jeżeli użyto pojedynczego argumentu \fB\-a\fP, to wyświetlony zostanie status wszystkich interfejsów, nawet tych, które są nieaktywne. W przeciwnym wypadku zakłada, że trzeba coś skonfigurować. .SH "Rodziny adresów" Jeśli pierwszy argument po nazwie interfejsu jest rozpoznany jako nazwa obsługiwanej rodziny adresów, to ta rodzina adresów jest używana do dekodowania i wyświetlania wszystkich adresów protokołowych. Obecnie, obsługiwane są następujące rodziny adresów: \fBinet\fP (TCP/IP, domyślne), \fBinet6\fP (IPv6), \fBax25\fP (AMPR Packet Radio), \fBddp\fP (Appletalk Phase 2), \fBipx\fP (Novell IPX) i \fBnetrom\fP (AMPR Packet radio). Wszystkie liczby podane jako część nazwy IPv4 oddzielonej kropkami, mogą być dziesiętne, ósemkowe lub szesnastkowe \- zgodnie ze standardem ISO C (tj. sprawdzane jest w kolejności: początkowe 0x lub 0X \- oznaczające liczbę szesnastkową, początkowe "0" \- oznaczające liczbę ósemkową albo liczba jest interpretowana jako dziesiętna). Używanie liczb szesnastkowych i ósemkowych nie jest zgodne z RFC, dlatego nie jest zalecane. .SH OPCJE .TP \fB\-a\fP wyświetla wszystkie aktualnie dostępne interfejsy, nawet jeśli nie są aktywne .TP \fB\-s\fP wyświetla krótką listę (jak netstat \-i) .TP \fB\-v\fP więcej szczegółów w przypadku niektórych błędów .TP \fIinterfejs\fP Nazwa interfejsu sieciowego. Jest to zwykle nazwa sterownika, za którą następuje numer jednostki, na przykład \fBeth0\fP oznacza pierwszy interfejs ethernetowy. Jeśli jądro obsługuje również aliasy interfejsów, to można je podać za pomocą składni podobnej do \fBeth0:0\fP, w celu określenia pierwszego aliasu eth0. Można w ten sposób przypisać większą liczbę adresów. Aby usunąć alias interfejsu należy użyć \fBifconfig eth0:0 down\fP. Uwaga: w każdym przypadku (tzn. ta sama sieć z połączeniem adresu/maski sieciowej) usuwane są wszystkie aliasy, jeśli usunie się pierwszy (główny). .TP \fBup\fP Flaga ta powoduje włączenie interfejsu. Jest implikowana, gdy do interfejsu przypisany jest adres, można przesłonić to zachowanie za pomocą aliasu interfejsu, dodając do aliasu \fB\-\fP (np. \fBeth0:0\-\fP). Implikacja nie zachodzi również przy używaniu adresu 0.0.0.0 IPv4, jako że jądro używa go do usuwania aliasów interfejsów. .TP \fBdown\fP Flaga ta powoduje wyłączenie sterownika tego interfejsu. .TP [\fB\-\fP]\fBarp\fP Włącza lub wyłącza używanie protokołu ARP na tym interfejsie. .TP [\fB\-\fP]\fBpromisc\fP Włącza lub wyłącza tryb \fBpromiscous\fP na tym interfejsie. Jeżeli włączony, to wszystkie pakiety w sieci będą przechwytywane przez ten interfejs. .TP [\fB\-\fP]\fBallmulti\fP Włącza lub wyłącza tryb \fBall\-multicast\fP. Jeżeli włączony, to wszystkie pakiety multicast w sieci będą odbierane przez interfejs. .TP \fBmtu\fP \fIN\fP Parametr ten ustawia maksymalną jednostkę transferu (Maximum Transfer Unit) interfejsu. .TP \fBdstaddr\fP \fIadres\fP Ustawia adres IP "drugiego końca" w przypadku połączenia point\-to\-point (takiego jak PPP). Słowo to jest przedawnione, gdyż istnieje nowe słowo, \fBpointopoint\fP .TP \fBnetmask\fP \fIadres\fP Ustawia maskę sieciową IP dla tego interfejsu. Wartość domyślnie przybiera wartość zwykłej maski sieciowej klasy A, B lub C (jak to wynika z adresu IP interfejsu), lecz może być ustawiona na dowolną wartość. .TP \fBadd\fP \fIadres\fP/\fIdł.prefiksu\fP Dodaje adres IPv6 do interfejsu. .TP \fBdel\fP \fIadres\fP/\fIdł.prefiksu\fP Usuwa adres IPv6 z interfejsu. .TP \fBtunnel ::\fP\fIaa.bb.cc.dd\fP Tworzy nowe urządzenie SIT (IPv6\-in\-IPv4), tworząc tunel do podanego adresu docelowego. .TP \fBirq\fP \fIadres\fP Ustawia linię przerwań używaną przez to urządzenie. Nie wszystkie urządzenia obsługują dynamiczne ustawianie IRQ. .TP \fBio_addr\fP \fIadres\fP Ustawia początkowy adres w przestrzeni adresowej I/O używany przez to urządzenie. .TP \fBmem_start\fP \fIadres\fP Ustawia początkowy adres pamięci dzielonej używany przez to urządzenie. Tylko kilka urządzeń potrzebuje tej opcji. .TP \fBmedia\fP \fItyp\fP Ustawia fizyczny port lub typ nośnika, który ma być używany przez urządzenie. Nie wszystkie urządzenia mogą zmienić to ustawianie, a te które mogą, różnią się wartościami, które obsługują. Typowe wartości parametru \fItyp\fP są następujące: \fB10base2\fP (cienki Ethernet), \fB10baseT\fP (oparty na skrętce 10Mbps Ethernet), \fBAUI\fP (external transceiver) i tak dalej. Specjalny typ \fBauto\fP może być użyty do automatycznego ustawienia nośnika. Jednakże nie wszystkie urządzenia to potrafią. .TP [\fB\-\fP]\fBbroadcast\fP [\fIadres\fP] Jeśli podano także argument adresu, ustawia adres rozgłoszeniowy protokołu na ten interfejs. W przeciwnym wypadku ustawia to tylko flagę \fBIFF_BROADCAST\fP na interfejsie. .TP [\fB\-\fP]\fBpointopoint\fP [\fIadres\fP] To słowo kluczowe włącza tryb \fBpoint\-to\-point\fP interfejsu, który oznacza, że jest to bezpośrednie połączenie między dwoma maszynami, których nikt inny nie podsłuchuje. .br Jeśli podano także argument adresu, ustaw adres protokołowy drugiej strony połączenia, tak jak w przedawnionym \fBdstaddr\fP. W przeciwnym wypadku ustawia lub usuwa to tylko flagę \fBIFF_POINTOPOINT\fP interfejsu. .TP \fBhw\fP \fIklasa adres\fP Ustawia adres sprzętowy interfejsu, jeśli sterownik obsługuję taką operację. Za słowem tym musi występować nazwa klasy sprzętowej i odczytywalnym w ASCII ekwiwalentem adresu sprzętowego. Obsługiwane obecnie klasy sprzętowe to \fBether\fP (Ethernet), \fBax25\fP (AMPR AX.25), \fBARCnet\fP i \fBnetrom\fP (AMPR NET/ROM).przypisania .TP \fBmulticast\fP Włącza flagę multicast na interfejsie. Normalnie nie powinno być to potrzebne, gdyż sterowniki ustawiają tę flagę same. .TP \fIadres\fP Adres IP przypisany do interfejsu. .TP \fBtxqueuelen\fP \fIdługość\fP Ustawia długość kolejki transmisji dla danego urządzenia. Użyteczne jest ustawienie tego parametru na małą wartość dla wolniejszych urządzeń o dużych opóźnieniach (połączenia modemowe, ISDN), aby zapobiec szybkim masowym transferom generowanym przez na przykład telnet. .TP \fBname \fP\fInowa\-nazwa\fP Zmienia nazwę interfejsu na \fInową\-nazwę\fP. Konieczne jest uprzednie wyłączenie interfejsu. .SH UWAGI Od wersji jądra 2.2 nie są prowadzone statystyki dla aliasów interfejsów. Statystyki wyświetlane dla oryginalnego adresu są dzielone ze wszystkimi aliasami adresów na tym samym urządzeniu. Aby włączyć statystyki dla każdego adresu, należy wyraźnie określić reguły zliczania dla tego adresu za pomocą polecenia \fBiptables\fP(8). .LP Od net\-tools 1.60\-4 ifconfig wypisuje liczbę bajtów i jednostki czytelne dla człowieka w jednostkach IEC 60027\-2. Tak więc 1 KiB to 2^10 bajtów. Proszę zauważyć, że liczby są zaokrąglone do jednego miejsca po przecinku (co może okazać się znacznym błędem, jeśli weźmie się pod uwagę, że 0.1 PiB to 112.589.990.684.262 bajtów :). .LP Problemy przerwań sterowników urządzeń Ethernet objawiające się błędem EAGAIN \fI(SIOCSIIFLAGS: Resource temporarily unavailable)\fP wynikają najprawdopodobniej z konfliktów przerwań. Więcej informacji można znaleźć na stronie \fIhttp://www.scyld.com/expert/irq\-conflict.html\fP. .SH PLIKI \fI/proc/net/dev\fP .br \fI/proc/net/if_inet6\fP .SH USTERKI Ifconfig do uzyskania informacji o pełnym adresie używa metody dostępu ioctl, co ogranicza adresy sprzętowe do 8 bajtów. Ze względu na 20\-bajtowy adres sprzętowy Infiniband, poprawnie wyświetlanych jest tylko 8 pierwszych bajtów. Proszę korzystać z polecenia \fBip link\fP z pakietu \fBiproute2\fP do wyświetlania informacji w warstwie dostępu do sieci, w tym do adresów sprzętowych. .LP Podczas wyświetlania adresów appletalk DDP i IPX, nie można ich poprawiać tą komendą. .SH "ZOBACZ TAKŻE" \fBroute\fP(8), \fBnetstat\fP(8), \fBarp\fP(8), \fBrarp\fP(8), \fBiptables\fP(8), \fBifup\fP(8), \fBinterfaces\fP(5) .br http://physics.nist.gov/cuu/Units/binary.html \- przedrostki binarne .SH AUTORZY Fred N. van Kempen, .br Alan Cox, .br Phil Blundell, .br Andi Kleen .br Bernd Eckenfels, .PP .SH TŁUMACZENIE Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Przemek Borys , Robert Luberda i Michał Kułach . .PP Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z .UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html GNU General Public License w wersji 3 .UE lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. .PP Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej .MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net .ME .