.\" -*- coding: UTF-8 -*-
.\" Jean II - HPLB - 1996 => HPL - 2004
.\" iwconfig.8
.\"
.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.TH IWCONFIG 8 "30 marca 2006" wireless\-tools "Podręcznik programisty Linuksa"
.\"
.\" NAME part
.\"
.SH NAZWA
.\"
.\" SYNOPSIS part
.\"
iwconfig \- konfiguruje bezprzewodowy interfejs sieciowy
.SH SKŁADNIA
\fBiwconfig\fP [\fIinterfejs\fP]
.br
\fBiwconfig \fP\fIinterfejs\fP [\fBessid\fP \fIX\fP] [\fBnwid\fP \fIN\fP] [\fBmode\fP \fIM\fP]
[\fBfreq\fP \fIF\fP]
.br
[\fBchannel\fP \fIC\fP] [\fBsens\fP \fIS\fP] [\fBap\fP \fIA\fP] [\fBnick\fP \fINN\fP]
.br
[\fBrate\fP \fIR\fP] [\fBrts\fP \fIRT\fP] [\fBfrag\fP \fIFT\fP] [\fBtxpower\fP \fIT\fP]
.br
[\fBenc\fP \fIE\fP] [\fBkey\fP \fIK\fP] [\fBpower\fP \fIP\fP] [\fBretry\fP \fIR\fP]
.br
[\fBmodu\fP \fIM\fP] [\fBcommit\fP]
.br
\fBiwconfig \-\-help\fP
.br
.\"
.\" DESCRIPTION part
.\"
\fBiwconfig \-\-version\fP
.SH OPIS
\fBIwconfig\fP jest podobny do \fBifconfig\fP(8), lecz przeznaczony do interfejsów
bezprzewodowych. Używa się go do ustawiania parametrów interfejsów
sieciowych, które są charakterystyczne do działań bezprzewodowych
(np. częstotliwość). \fBIwconfig\fP można użyć również do wyświetlenia tych
parametrów oraz statystyk bezprzewodowych (pozyskanych z
\fI/proc/net/wireless\fP).
.PP
.\"
.\" PARAMETER part
.\"
Wszystkie parametry i statystyki zależą od urządzenia. Każdy sterownik
dostarcza jedynie część z nich, w zależności od obsługi sprzętowej, a ich
zakres wartości może się zmieniać. Proszę przeczytać stronę podręcznika
systemowego danego sterownika, aby dowiedzieć się więcej.
.SH PARAMETRY
.TP 
\fBessid\fP
Ustawia ESSID (lub nazwę sieci (ang. Network Name) \- w części produktów może
być to nazwane również identyfikatorem domeny (ang. Domain ID)). ESSID jest
używany do identyfikacji komórek, które są częścią tej samej wirtualnej
sieci.
.br
W przeciwieństwie do adresu AP lub NWID, które definiują pojedynczą komórkę,
ESSID mogą definiować grupę komórek połączonych przez powtarzacze lub
infrastrukturę sieciową, gdzie użytkownik może poruszać się w sposób
przezroczysty.
.br
Część kart pozwala wyłączyć sprawdzanie ESSID (ESSID promiscuous) za pomocą
przełącznika \fBoff\fP lub \fBany\fP (i włączyć je za pomocą \fBon\fP).
.br
Jeśli używany ESSID jest jedną z tych specjalnych nazw (\fBoff\fP, \fBon\fP lub
\fBany\fP), należy użyć \fB\-\-\fP aby je zacytować.
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 essid any\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 essid "Moja siec"\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 essid \-\- "ANY"\fP
.TP 
\fBnwid\fP
Ustawia identyfikator sieci (Network ID). Wszystkie połączone sieci dzielą
to samo medium, a ten parametr jest używany do ich rozróżnienia (tworzy
logicznie współistniejące sieci) i zidentyfikowania węzłów należących do tej
samej komórki.
.br
Parametr jest używany tylko do kart przed protokołem 802.11, który do tego
celu używa ESSID\-u i adresu AP.
.br
Część kart pozwala wyłączyć sprawdzanie Network ID (NWID promiscuous) za
pomocą przełącznika \fBoff\fP (i włączyć je za pomocą \fBon\fP).
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 nwid AB34\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 nwid off\fP
.TP 
\fBnick\fP[\fBname\fP]
Ustawia nick lub nazwę sieci. Część produktów 802.11 definiuje ją, lecz nie
jest one używana gdy bierze się pod uwagę protokoły (MAC, IP, TCP) i jest
kompletnie bezużyteczna przy konfiguracji. Używa jej jedynie część narzędzi
diagnostycznych.
.br
\fBPrzykład:\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 nickname "Moj wezel Linuksowy"\fP
.TP 
\fBmode\fP
Ustawia tryb działania urządzenia, zależny od topologii sieci. Może być to:
\fBAd\-Hoc\fP (sieć tworzona jedynie z pojedynczej komórki bez punktu
dostępowego), \fBManaged\fP (węzeł połączony z siecią utworzoną z wielu punktów
dostępowych, z wymianą między nimi), \fBMaster\fP (węzeł odpowiada za
synchronizację lub działa jako punkt dostępowy), \fBRepeater\fP (węzeł
przekazuje pakiety między innymi węzłami sieci bezprzewodowej), \fBSecondary\fP
(węzeł działa jako zapasowy punkt dostępowy lub synchronizacyjny),
\fBMonitor\fP (węzeł nie jest związany z żadną komórką i pasywnie monitoruje
wszystkie pakiety na danej częstotliwości) lub \fBAuto\fP.
.br
\fBPrzykład:\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 mode Managed\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 mode Ad\-Hoc\fP
.TP 
\fBfreq\fP/\fBchannel\fP
Ustawia częstotliwość lub kanał na którym działa urządzenie. Wartość poniżej
1000 jest uważana za numer kanału, a większa jest częstotliwością w Hz. Do
wartości można dodać \fBk\fP, \fBM\fP lub \fBG\fP (np. "2.46G" w przypadku
częstotliwości 2.46 GHz) lub odpowiednią liczbę zer.
.br
Kanały numeruje się zwykle od 1, a do uzyskania całkowitej liczby kanałów,
dostępnych częstotliwości i wyświetlenia bieżącej częstotliwości kanału
można użyć \fBiwlist\fP(8). W zależności od regulacji prawnych, część
częstotliwości/kanałów może być niedostępna.
.br
Przy używaniu trybu Managed, większość punktów dostępowych narzuca kanał, a
sterownik może odmówić ustawienia częstotliwości. W trybie Ad\-Hoc,
ustawienie częstotliwości może być użyte tylko przy inicjowaniu tworzenia
komórki i może zostać zignorowana przy łączeniu się do istniejącej komórki.
.br
Można również użyć \fBoff\fP lub \fBauto\fP, aby pozwolić karcie wybrać najlepszy
kanał (jeśli jest to obsługiwane).
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 freq 2422000000\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 freq 2.422G\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 channel 3\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 channel auto\fP
.TP 
\fBap\fP
Wymusza na karcie zarejestrowanie się w punkcie dostępowym o podanym
adresie, jeśli to możliwe. Adres ten jest identyfikatorem komórki punktu
dostępowego, zgodnie z wartością zwróconą ze skanowania bezprzewodowego,
która może różnić się od jego sieciowego adresu MAC. Jeśli łącze
bezprzewodowe jest typu punkt\-punkt, należy ustawić adres drugiego końca
połączenia. W przypadku połączeń ad\-hoc, należy ustawić identyfikator
komórki sieci ad\-hoc.
.br
Gdy jakość połączeniu spadnie do zbyt niskiej wartości, sterownik może
przywrócić tryb automatyczny (karta wybiera najlepszy punkt dostępowy w
zasięgu).
.br
Można użyć również przełącznika \fBoff\fP, aby ponownie włączyć tryb
automatyczny bez zmiany bieżącego punktu dostępowego albo przełącznika
\fBany\fP lub \fBauto\fP, aby wymusić ponowne połączenie z najlepszym obecnie
punktem dostępowym.
.br
\fBPrzykład:\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 ap 00:60:1D:01:23:45\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 ap any\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 ap off\fP
.TP 
\fBrate\fP/\fBbit\fP[\fBrate\fP]
W przypadku kart obsługujących wiele przepustowości, ustawia żądaną w
b/s. Przepustowość jest szybkością transmisji bitów przez nośnik, prędkość
widoczna dla użytkownika jest niższa, z powodu współdzielenia nośnika i
dodatkowych czynników.
.br
Do wartości można dodać przyrostek \fBk\fP, \fBM\fP lub \fBG\fP (mnożnik dziesiętny:
10^3, 10^6 i 10^9 b/s) lub odpowiednią liczbę zer. Interpretacja wartości
poniżej 1000 jest zależna od karty, zwykle odnosi się do indeksu w liście
przepustowości. Wartość \fBauto\fP pozwala wybrać automatyczny tryb
przepustowości (zmieniając się na niższą, w zatłoczonych kanałach), która
jest też wartością domyślną dla większości kart, a \fBfixed\fP pozwala cofnąć
się do konkretnego ustawienia. Jeśli poda się wartość przepustowości oraz
dopisze \fBauto\fP, sterownik będzie mógł użyć wszystkich przepustowości
niższych lub równych wartości podanej.
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 rate 11M\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 rate auto\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 rate 5.5M auto\fP
.TP 
\fBtxpower\fP
W kartach obsługujących wiele mocy transmisji, ustawia moc transmisji w
dBm. Jeśli \fBW\fP jest mocą w watach, moc w dBm to \fIP = 30 + 10.log(W)\fP. Jeśli po wartości dopisze się \fBmW\fP, zostanie ona automatycznie
przeliczona na dBm.
.br
Dodatkowo, \fBon\fP i \fBoff\fP włączają i wyłączają radio, a \fBauto\fP oraz
\fBfixed\fP włącza i wyłącza kontrolę mocy (jeśli te funkcje są dostępne).
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 txpower 15\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 txpower 30mW\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 txpower auto\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 txpower off\fP
.TP 
\fBsens\fP
Ustawia próg czułości. Określa się w ten sposób czułość karty na złe warunki
działania (słaby sygnał, interferencje). Wartości dodatnie są przyjmowane za
surowe wartości używane przez daną kartę lub wielkości procentowe, wartości
ujemne są traktowane jako dBm. W zależności od implementacji sprzętowej, ten
parametr może być odpowiedzialny za różne funkcje.
.br
Na nowoczesnych kartach parametr ten kontroluje zwykle próg przełączenia
stacji bazowej, czyli najniższy poziom sygnału, przy którym karta wciąż
pozostaje powiązana z danym punktem dostępowym. Gdy poziom sygnału spadnie
poniżej progu, karta zaczyna wyszukiwać nowy/lepszy punkt
dostępowy. Niektóre karty mogą używać do tego celu liczby zgubionych ramek
kontrolnych. W przypadku dużego zagęszczenia punktów dostępowych, wyższy
próg może zapewnić sytuację, gdy karta jest zawsze połączona z najlepszym
punktem dostępowym, natomiast przy niższej liczbie punktów dostępowych,
niższy próg minimalizuje liczbę nieudanych przełączeń.
.br
W starszych kartach parametr ten zwykle kontroluje próg odraczania,
najniższy poziom sygnału, dla którego karta uważa kanał za zajęty. Jeśli
poziom sygnału znajduje się powyższej tego progu, to powstrzymuje on kartę
przed wykonywaniem na nim transmisji, natomiast sygnał słabszy od progu
skutkuje ignorowaniem go przez kartę, która może wykorzystać dany
kanał. Zwykle jest to mocno zależne od progu odbioru, najniższego poziomu
sygnału, dla którego karta przystępuje do odbioru pakietów. Poprawne
ustawienie tych progów zapobiega marnowaniu czasu przez kartę na szumach
tła, jednocześnie pozwalając na odbiór słabego sygnału. Nowsze rozwiązania
polegają na automatycznej kontroli opisywanych progów.
.br
.br
\fBPrzykład:\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 sens \-80\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 sens 2\fP
.TP 
\fBretry\fP
Większość kart ma możliwość retransmisji MAC, a część pozwala na ustawienie
zachowania tego mechanizmu.
.br
Aby ustawić maksymalną wartość powtórzeń, należy użyć \fBlimit\fP
\fIwartość\fP. Jest to wartość absolutna (bez jednostki) i domyślna (gdy
niczego się nie poda). Aby ustawić maksymalną długość czasu powtórzenia MAC,
należy wprowadzić \fBlifetime\fP \fIwatość\fP. Domyślnie, wartość jest wyrażona w
sekundach; można również dopisać przyrostek \fBm\fP lub \fBu\fP aby określić
jednostkę jako milisekundy lub mikrosekundy.
.br
Można również dodać modyfikatory \fBshort\fP, \fBlong\fP, \fBmin\fP i \fBmax\fP. Jeśli
karta obsługuje tryb automatyczny, to definiują one określone limity. Część
innych kart definiuje różne wartości w zależności od rozmiaru pakietu, np. w
802.11 \fBmin limit\fP jest krótkim limitem ponowienia (pakietów niebędących
RTS/CTS).
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 retry 16\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 retry lifetime 300m\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 retry short 12\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 retry min limit 8\fP
.TP 
\fBrts\fP[\fB_threshold\fP]
RTS/CTS dodaje wymianę potwierdzeń przed każdą transmisją pakietu, w celu
upewnienia się, że kanał jest wolny. Dodaje to narzutu, lecz zwiększa
wydajność w sytuacjach istnienia ukrytych węzłów lub wielu aktywnych
węzłów. Parametr ustawia rozmiar najmniejszego pakietu, dla którego węzeł
wysyła RTS; wartość równa maksymalnemu rozmiarowi pakietu wyłącza
mechanizm. Można również ustawić ten parametr na \fBauto\fP, \fBfixed\fP lub
\fBoff\fP.
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 rts 250\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 rts off\fP
.TP 
\fBfrag\fP[\fBmentation_threshold\fP]
Fragmentacja pozwala na podzielenie pakietu IP na serię mniejszych,
transmitowanych fragmentów. Zwykle zwiększa się w ten sposób narzut, lecz w
bardzo zakłóconych miejscach redukuje straty związane z błędami i pozwala
pakietom przedostać się przez serie interferencji. Parametr ustawia
maksymalny rozmiar fragmentu, który jest zawsze mniejszy niż maksymalny
rozmiar pakietu.
.br
Parametr może również kontrolować technikę Frame Bursting dostępną w
niektórych kartach, która pozwala na równoczesne wysłanie kilku pakietów
IP. Ten mechanizm będzie włączony, jeśli rozmiar fragmentu jest większy niż
maksymalny rozmiar pakietu.
.br
Dostępne są również następujące wartości: \fBauto\fP, \fBfixed\fP i \fBoff\fP.
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 frag 512\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 frag off\fP
.TP 
\fBkey\fP/\fBenc\fP[\fBryption\fP]
Używane do ustawiania szyfrowania lub kluczy scrambling i trybu
bezpieczeństwa.
.br
Aby ustawić bieżący klucz szyfrowania, należy go podać w postaci
szesnastkowej jako \fIXXXX\-XXXX\-XXXX\-XXXX\fP lub \fIXXXXXXXX\fP. Aby zmienić klucz
inny niż bieżący, należy dodać do klucza przedrostek lub przyrostek
\fB[\fP\fInumer\fP\fB]\fP (nie zmieni się w ten sposób aktywnego klucza). Można
również podać klucz będący łańcuchem ASCII dodając przedrostek \fBs:\fP. Hasła
(passphrase) nie są obecnie obsługiwane.
.br
Aby zmienić to, który klucz jest obecnie aktywny należy wpisać
\fB[\fP\fInumer\fP\fB]\fP (bez żadnej wartości klucza).
.br
Przełącznik \fBoff\fP wyłącza, a \fBon\fP włącza szyfrowanie.
.br
Trybem bezpieczeństwa może być \fBopen\fP lub \fBrestricted\fP, a jego znaczenie
zależy od używanej karty. W większości kart w trybie \fBopen\fP nie używa się
uwierzytelniania, a karta może również akceptować sesje nieszyfrowane, z
kolei w trybie \fBrestricted\fP używane są wyłącznie sesje szyfrowane, a karta
będzie używała uwierzytelniania, jeśli jest ono dostępne.
.br
Jeśli konieczne jest ustawienie wielu kluczy lub ustawienie klucza i zmiana
aktywnego klucza, to konieczne będzie użycie kilku poleceń \fBkey\fP. Argumenty
mogą być podane w dowolnej kolejności, przy czym pierwszeństwo ma ostatnie.
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key 0123\-4567\-89\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key [3] 0123\-4567\-89\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key s:password [2]\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key [2]\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key open\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key off\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key restricted [3] 0123456789\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 key 01\-23 key 45\-67 [4] key [4]\fP
.TP 
\fBpower\fP
Służy do zmiany trybu i parametrów schematu zarządzania energią.
.br
Do ustawienia okresu między wybudzeniami, należy wpisać \fBperiod\fP
\fIwartość\fP. Aby ustawić czas oczekiwania przed ponownym przejściem w tryb
uśpienia, należy wpisać \fBtimeout\fP \fIwartość\fP. Do ustawienia podstawowego
poziomu oszczędzania energii służy opcja \fBsaving\fP \fIwartość\fP. Można również
dodać modyfikatory \fBmin\fP i \fBmax\fP. Domyślnie wartości te są sekundowe,
przez dodanie przyrostka \fBm\fP można uzyskać milisekundy, a \fBu\fP
mikrosekundy. Czasami wartości nie posiadają jednostki (liczba okresów ramek
kontrolnych, dwell, wartości procentowe itp.)
.br
\fBoff\fP i \fBon\fP wyłączają i włączają zarządzenie energią. Można również
ustawić tryb zarządzania energią na \fBall\fP (otrzymywanie wszystkich
pakietów), \fBunicast\fP (otrzymywanie tylko pakietów unicast, odrzucanie
pakietów multicast i broadcast) i \fBmulticast\fP (otrzymywanie pakietów
multicast i broadcast, odrzucanie unicast).
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 power period 2\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 power 500m unicast\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 power timeout 300u all\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 power saving 3\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 power off\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 power min period 2 power max period 4\fP
.TP 
\fBmodu\fP[\fBlation\fP]
Wymusza użycie przez kartę określonego zestawu modulacji. Nowe karty
obsługują różne modulacje, z których część jest standardowa (np. 802.11b i
802.11g), a część zastrzeżona. To polecenie wymusza używanie wyłącznie
określonego zestawu modulacji podanego w wierszu polecenia. Można w ten
sposób ominąć problemy z kompatybilnością.
.br
Lista dostępnych modulacji zależy od karty i sterownika. Można ją wyświetlić
poleceniem \fBiwlist modulation\fP. Proszę zauważyć, że część kart i
sterowników może nie obsługiwać wyboru pojedynczej modulacji, część może
funkcjonować jako grupa. Można też ustawić ten parametr na \fBauto\fP.
.br
\fBPrzykłady :\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 modu 11g\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 modu CCK OFDMa\fP
.br
\fI	iwconfig eth0 modu auto\fP
.TP 
\fBcommit\fP
Część kart może nie włączać natychmiast zmian dokonanych za pomocą
rozszerzeń bezprzewodowych (może czekać na kolejne zmiany lub aplikować je
jedynie gdy karta jest włączana za pomocą \fBifconfig\fP). To polecenie (gdy to
dostępne) wymusza na karcie wprowadzenie w życie wszystkich oczekujących
zmian.
.br
.\"
.\" DISPLAY part
.\"
Zwykle nie jest to konieczne, ponieważ karta ostatecznie wprowadzi zmiany w
życie, lecz może być przydatne do debugowania.
.SH DISPLAY
Przy każdym urządzeniu obsługującym rozszerzenia bezprzewodowe, \fBiwconfig\fP
będzie wyświetlał nazwę używanego protokołu MAC (pole \fBMAC protocol\fP) \-
nazwę urządzenia do protokołów własnościowych, \fBESSID\fP (nazwę sieciową),
\fBNWID\fP, \fBfrequency\fP (częstotliwość lub kanał), \fBsensitivity\fP (czułość),
\fBmode\fP (tryb działania), \fBAccess Point\fP (adres punktu dostępowego),
\fBbit\-rate\fP (przepustowość), \fBRTS threshold\fP (próg RTS), \fBfragmentation threshold\fP (próg fragmentacji), \fBencryption key\fP (klucz szyfrowania) i
\fBpower management\fP (ustawienia zarządzania energią) \- w zależności od
dostępności.
.PP
Wyświetlane parametry mają takie samo znaczenie i wartości jak parametry
które można ustawić, proszę przejrzeć poprzednią część strony podręcznika
systemowego, aby przeczytać szczegółowe informacje na ten temat.
.br
Część parametrów jest wyświetlanych jedynie w skróconej postaci
(np. szyfrowanie). Więcej szczegółów można wypisać poleceniem \fBiwlist\fP(8).
.br
Część parametrów ma dwa tryby (np. przepustowość). Jeśli polecenie jest
poprzedzone "\fB=\fP", to oznacza to, że parametr określony i wymuszony do
podanej wartości, natomiast gdy jest poprzedzony "\fB:\fP", wskazuje to na tryb
automatyczny parametru i pokazywana jest wartość bieżąca (może się zmienić).
.TP 
\fBAccess Point\fP/\fBCell\fP
Adres równy 00:00:00:00:00:00 oznacza, że karta nie połączyła się z punktem
dostępowym (z reguły jest to błąd konfiguracji). Parametr \fBAccess Point\fP
(punkt dostępowy) będzie pokazywany w trybie ad\-hoc pod nazwą \fBCell\fP
(komórka \- z oczywistych względów), lecz poza nazwą jest taki sam.
.PP
Jeśli \fI/proc/net/wireless\fP istnieje, to \fBiwconfig\fP wyświetli również jego
zawartość. Proszę zauważyć, że te wartości będą zależeć od konkretnej karty
i sterownika, tak więc aby móc je poprawnie interpretować konieczne jest
zapoznanie się z dokumentacją sterownika.
.TP 
\fBLink quality\fP
Ogólna jakość połączenia. Może wyrażać poziom konkurencji lub interferencji,
liczbę błędów bitowych lub błędów ramki, jakość otrzymywanego sygnału,
synchronizację czasową lub inne wskazania sprzętowe. Jest to wartość
powstała w oparciu o wiele danych i zależy całkowicie od sterownika i
sprzętu.
.TP 
\fBSignal level\fP
Siła sygnału (RSSI \- jak silny jest otrzymywany sygnał). Może być wyrażona w
arbitralnych jednostkach lub dBm, \fBiwconfig\fP używa metainformacji ze
sterownika do interpretacji wartości surowej podanej w \fI/proc/net/wireless\fP
i wyświetla właściwą jednostkę lub wartość maksymalną (używając arytmetyki
ośmiobitowej). W trybie \fIAd\-Hoc\fP wartość może być niezdefiniowana \- należy
wówczas skorzystać z \fBiwspy\fP.
.TP 
\fBNoise level\fP
Poziom zakłóceń tła (gdy pakiety nie są transmitowane). Tego parametru tyczą
się podobne uwagi co \fBSignal level\fP.
.TP 
\fBRx invalid nwid\fP
Liczba pakietów otrzymanych z innym NWID lub ESSID. Używana do wykrywania
problemów z konfiguracją lub istnienia sąsiednich sieci (na tej samej
częstotliwości).
.TP 
\fBRx invalid crypt\fP
Liczba pakietów, których karta nie była w stanie odszyfrować. Wartość można
wykorzystać do wykrywania nieprawidłowych ustawień szyfrowania.
.TP 
\fBRx invalid frag\fP
Liczba pakietów, dla których karta nie była w stanie poprawnie połączyć
fragmentów w warstwie łącza danych (najprawdopodobniej brakowało któregoś).
.TP 
\fBTx excessive retries\fP
Liczba pakietów, których nie udało się dostarczyć karcie. Większość
protokołów MAC będzie starała się kilkukrotnie wysłać pakiet ponownie.
.TP 
\fBInvalid misc\fP
Inne pakiety zagubione w związku z określonymi operacjami bezprzewodowymi.
.TP 
\fBMissed beacon\fP
.\"
.\" AUTHOR part
.\"
Liczba zagubionych ramek kontrolnych z komórki lub punktu dostępowego. Ramki
kontrolne są wysyłane w regularnych odstępach czasu w celu utrzymania
koordynacji komórki, niepowodzenie w ich otrzymaniu wskazuje zwykle, że
karta znalazła się poza zasięgiem.
.SH AUTOR
.\"
.\" FILES part
.\"
Jean Tourrilhes \- jt@hpl.hp.com
.SH PLIKI
.\"
.\" SEE ALSO part
.\"
\fI/proc/net/wireless\fP
.SH "ZOBACZ TAKŻE"
\fBifconfig\fP(8), \fBiwspy\fP(8), \fBiwlist\fP(8), \fBiwevent\fP(8), \fBiwpriv\fP(8),
\fBwireless\fP(7).
.PP
.SH TŁUMACZENIE
Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika:
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
.
.PP
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach
licencji można uzyskać zapoznając się z
.UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html
GNU General Public License w wersji 3
.UE
lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
.PP
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy
dyskusyjnej
.MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net
.ME .