.\" -*- coding: UTF-8 -*-
.\" ==================================================================
.\" Jed programmers editor, this manpage was writen by
.\" "Boris D. Beletsky" <borik@isracom.co.il> copyright(c) 1996
.\" This manpage may be freely distrebuted as part of GNU Debian Linux
.\" ==================================================================
.\"*******************************************************************
.\"
.\" This file was generated with po4a. Translate the source file.
.\"
.\"*******************************************************************
.TH JED 1 "Październik 1996" Debian "Podręczniki użytkownika"
.SH NAZWA
jed \- edytor dla programistów
.SH SKŁADNIA
\fBjed \-\-version\fP
.br
\fBjed\-script \-\-version\fP
.br
\fBxjed \-\-version\fP
.sp
\fBjed\fP [\fB\-\-secure\fP] [\fB\-\-batch\fP|\fB\-\-script\fP|\fB\-\-help\fP] [opcje] \fIplik\fP ...
.br
\fBjed\-script\fP [\fB\-\-secure\fP] \fIplik\-skryptu\fP [opcje skryptu] ...
.br
\fBxjed\fP [\fB\-\-secure\fP] [opcje X] [\fB\-\-batch\fP|\fB\-\-script\fP|\fB\-\-help\fP] [opcje]
\fIplik\fP ...
.SH OPIS
\fBJed \- edytor dla programistów\fP
.LP
Możliwości:
.LP
\fIPodświetlanie\fP składni kolorami.  Emulacja edytorów \fBEmacs\fP, \fBEDT\fP,
\fBWordstar\fP oraz Brief. Możliwości rozbudowywania w języku przypominającym
C. Całkowicie dostosowywalny. Edycja plików TeX\-u z edycją w stylu AUC\-TeX
(również obsługa BiBTeX). Obsługa składu (folding support) i wiele więcej...
.LP
Pełną dokumentację można znaleźć w plikach GNU info, niniejszy podręcznik
jest jedynie krótkim wprowadzeniem.
.SH OPCJE
.SS "opcje główne"
.LP
\fI\-\-version\fP
.RS
wypisuje wersję i zmienne z chwili kompilacji.
.RE
\fI\-\-help\fP
.RS
wypisuje informacje o użyciu.
.RE
\fI\-\-secure\fP
.RS
uruchamia Jed w trybie bezpiecznym, w którym np. nie można uruchamiać
zewnętrznych poleceń za pomocą \fIsystem()\fP lub \fIrun_shell_cmd()\fP.
.RE
\fI\-\-batch\fP
.RS
uruchamia Jed w trybie wsadowym. Jest to tryb nie\-interaktywny.
.RE
\fI\-\-script\fP
.RS
jest to tryb równoważny z \fI\-\-batch\fP poza tym, że jed nie wykonuje eval na
plikach rozruchowych. Działa jak \fIslsh\fP. Konieczne jest podanie pliku, jaki
ma być rozwinięty, jako drugi argument. Efekt jest taki sam, jak wywołanie
\fBjed\-script\fP.
.SS "opcje pomniejsze"
.LP
\fI\-n\fP
.RS
nie wczytuje pliku \fI.jedrc\fP.
.RE
\fI\-a 'plik'\fP
.RS
ładuje \fIplik\fP jako plik konfiguracyjny użytkownika, zamiast .jedrc.
.RE
\fI\-e\fP
.RS
Ustawia tryb emulacji. Domyślny w Debianie jest \[Bq]emacs\[rq]. Inne
prawidłowe wartości to \[Bq]vi\[rq], \[Bq]cua\[rq], \[Bq]ide\[rq].
.RE
\fI+ 'n'\fP
.RS
przechodzi do wiersza \fIn\fP w buforze (aby opcja ta zadziałała, musi pojawić
się przed nazwą pliku w wierszu poleceń np. \[Bq]jed +3 plik\[rq]).
.RE
\fI\-g 'n'\fP
.RS
przechodzi do wiersza \fIn\fP w buforze (aby opcja ta zadziałała, musi pojawić
się po nazwie pliku w wierszu poleceń np. \[Bq]jed plik \-g 3\[rq]).
.RE
\fI\-l 'plik'\fP
.RS
wczytaj \fIplik\fP jako kod S\-Lang.
.RE
\fI\-f 'funkcja'\fP
.RS
wykonaj funkcję S\-Lang o nazwie \fIfunkcja\fP.
.RE
\fI\-s 'łańcuch'\fP
.RS
Szukaj \fIłańcucha\fP w przód.
.RE
\fI\-2\fP
.RS
podziel okno.
.RE
\fI\-i 'plik'\fP
.RS
Wstaw \fIplik\fP do bieżącego bufora.
.RE
.LP
.SS "opcje X"
\fBxjed\fP akceptuje opcje wspólne, takie jak \fI\-display\fP, \fI\-name\fP, \fI\-fn\fP i
\fI\-geometry\fP. Dodatkowo akceptuje
.LP
\fI\-facesize ROZMIAR, \-fs ROZMIAR\fP
.RS
jeśli program zbudowano z obsługą XRENDERFONT, wybiera rozmiar fontu
\fIROZMIAR\fP. Aby wybrać font skalowalny, należy użyć łącznie z opcją \fI\-fn\fP.
.RE
\fI\-foreground KOLOR, \-fg KOLOR\fP
.RS
ustawia kolor pierwszego planu.
.RE
\fI\-background KOLOR, \-bg KOLOR\fP
.RS
ustawia kolor tła.
.RE
\fI\-fgMouse KOLOR, \-mfg KOLOR\fP
.RS
ustawia kolor pierwszego planu wskaźnika myszy.
.RE
\fI\-bgMouse KOLOR, \-mbg KOLOR\fP
.RS
ustawia kolor tła wskaźnika myszy.
.RE
\fI\-Iconic, \-ic\fP
.RS
rozpoczyna jako ikona.
.RE
\fI\-title NAZWA\fP
.RS
ustawia tytuł okna na \fINAZWA\fP.
.RE
.LP
Więcej opcji dostępnych w \fBxterm.c\fP.
.SH KONFIGURACJA
.RS
\fIEmulacja innych edytorów\fP
.RE
.LP
Emulacja innych edytorów możliwa jest dzięki zdolności JEDa do tworzenia
nowych funkcji przy użyciu języka programowania \fIS\-Lang\fP oraz umożliwieniu
użytkownikowi zmiany przypisań klawiszy. Obecnie JED zapewnia rozsądną
emulację edytorów \fIEmacs\fP, \fIEDT\fP i \fIWordstar\fP.
.LP
.RS
\fIEmulacja Emacsa\fP
.RE
.LP
\fIEmulacja Emacsa\fP zapewniana jest dzięki kodowi S\-Lang zawartemu w
\fIemacs.sl\fP.  Emulowana jest podstawowa funkcjonalność Emacsa; większość
użytkowników Emacsa nie powinna mieć kłopotów z JEDem. By włączyć emulację
Emacsa w JED upewnij się, że twój plik inicjujący \fIjed.rc\fP (.jedrc) zawiera
wiersz
.LP
.RS
\fI() = evalfile ("emacs");\fP
.RE
.LP
JED rozpowszechniany jest z plikiem domyślnym jed.rc zawierającym już ten
wiersz.
.LP
.RS
\fIEmulacja EDT\fP
.RE
.LP
Do emulacji \fIEDT\fP musi być wczytany \fIedt.sl\fP.  Osiągane jest do przez
umieszczenie wiersza:
.LP
.RS
\fI() = evalfile ("edt");\fP
.RE
.LP
w pliku inicjującym jed.rc (.jedrc).
.LP
.RS
\fIEmulacja Wordstara\fP
.RE
.LP
wordstar.sl zawiera kod S\-Lang odpowiedzialny za emulację Wordstara. Dodanie
wiersza:
.LP
.RS
\fI() = evalfile ("wordstar");\fP
.RE
.LP
do twego pliku inicjalizacji jed.rc (.jedrc) włączy emulację Wordstara w
JED.
.SH ROZRUCH
.LP
.RS
\fIWiersz stanu i okna\fP
.RE
.LP
\fIJED\fP potrafi obsługiwać wiele okien. Każde okno może zawierać ten sam
bufor lub różne bufory. Bezpośrednio pod każdym oknem wyświetlany jest
wiersz stanu.  Wiersz stanu zawiera takie informacje jak numer wersji JEDa,
nazwa bufora, \fItryb\fP, itd. Uważaj, proszę, na poniższe wskaźniki:
.LP
\fI**\fP
.RS
bufor został zmieniony od ostatniego zapisu.
.RE
\fI%%\fP
.RS
bufor jest tylko do odczytu.
.RE
\fIm\fP
.RS
wskaźnik ustawiania znacznika. Oznacza, że właśnie definiowany jest obszar.
.RE
\fId\fP
.RS
wskaźnik zmiany pliku na dysku. Wskazuje, że plik skojarzony z buforem jest
nowszy niż sam bufor.
.RE
\fIs\fP
.RS
wskaźnik zapamiętania pozycji.
.RE
\fI+\fP
.RS
możliwe cofanie akcji (undo) dla bufora.
.RE
\fI[Narrow]\fP
.RS
bufor jest zawężony (narrowed) do obszaru WIERSZY (LINES).
.RE
\fI[Macro]\fP
.RS
w trakcie definiowania makra.
.RE
.LP
.RS
\fIMini\-Bufor.\fP
.RE
.LP
\fIMini\-bufor\fP składa się z pojedynczego wiersza usytuowanego na dole
ekranu. Większość dialogu pomiędzy użytkownikiem a edytorem JED odbywa się w
tym właśnie buforze. Na przykład, gdy poszukujesz łańcucha, JED wyświetli
zapytanie o łańcuch w mini\-buforze.
.LP
\fIMini\-bufor\fP zapewnia także bezpośrednie połączenie z interpreterem
S\-Lang. W celu uzyskania dostępu do interpretera naciśnij \fICtrl\-X Esc\fP a w
mini\-buforze pojawi się zachęta \fIS\-Lang>\fP.  Wprowadź dowolne poprawne
wyrażenie S\-Lang, które chcesz by rozwinął interpreter.
.LP
Przez użycie klawiszy strzałek w górę i w dół możliwe jest ponowne
przywołanie danych uprzednio wprowadzonych do \fImini\-bufora\fP.  Umożliwia to
użycie i zmianę poprzednich wyrażeń w wygodny i efektywny sposób.
.LP
.RS
\fIPodstawowa edycja\fP
.RE
.LP
\fIEdycja przy użycie JEDa\fP jest bardzo łatwa \- większość klawiszy powoduje
wstawienie przypisanych im znaków. Przemieszczanie się wewnątrz zawartości
bufora zwykle odbywa się przy użyciu \fIklawiszy strzałek\fP lub klawiszy
\fIstrony w górę\fP i \fIstrony w dół\fP.  Jeżeli wczytany jest \fIedt.sl\fP, to
działają również klawisze (keypads) terminala VTxxx. Wówczas zmieniane są
tylko podświetlenia (operacje wytnij/wklej [cut/paste] nie są uważane za
\[Bq]podświetlenia\[rq]).  Na klawiaturach pozbawionych klawisza Esc
\fICtrl\-[\fP najprawdopodobniej wygeneruje znak Escape.
.LP
\fIArgument przedrostkowy\fP polecenia może być utworzony przez naciśnięcie
klawisza \fIEsc\fP a następnie wprowadzenie liczby, po której naciskany jest
pożądany klawisz.  Zwykle argument przedrostkowy używany jest po prostu dla
powtórzeń. Na przykład, by przesunąć się w prawo o 40 znaków, powinno się
nacisnąć \fIEsc 4 0\fP a bezpośrednio po tym klawisz strzałki w prawo.
Ilustruje to użycie argumentu powtarzania dla powtórzenia akcji.  Argument
przedrostkowy może jednakże zostać zastosowany również na inne sposoby. Na
przykład, w celu rozpoczęcia definiowania obszaru, powinno się nacisnąć
klawisz \fICtrl\-@\fP.  Ustawia on znacznik i rozpoczyna podświetlanie.
Naciśnięcie \fICtrl\-@\fP z argumentem przedrostkowym spowoduje zaniechanie
czynności definiowania obszaru i zdjęcie znacznika.

Poniższa lista przydatnych przypisań klawiszy zakłada, że wczytano
\fIemacs.sl\fP.
.LP
\fICtrl\-L\fP
.RS
Odśwież (ponownie narysuj) ekran.
.RE
\fICtrl\-_\fP
.RS
Cofnij akcję (Control\-podkreślenie, również Ctrl\-X u').
.RE
\fIEsc q\fP
.RS
Ponownie formatuj akapit (tryb zawijania). Użyte z argumentem przedrostkowym
również justuje akapit.
.RE
\fIEsc n\fP
.RS
Zwęź akapit (tryb zawijania). Użyte z argumentem przedrostkowym również
justuje akapit.
.RE
\fIEsc ;\fP
.RS
Wstaw komentarz w języku programowania (Fortran i C).
.RE
\fIEsc \e\fP
.RS
Obetnij otaczające białe znaki.
.RE
\fIEsc !\fP
.RS
Wykonaj polecenie powłoki.
.RE
\fIEsc $\fP
.RS
Sprawdź pisownię słowa przy pomocy ispell.
.RE
\fICtrl\-X ?\fP
.RS
Pokaż informację o wierszu/kolumnie.
.RE
\fI`\fP
.RS
quoted_insert \[em] wstaw następny znak dosłownie (klawisz odwrotnego
apostrofu)
.RE
\fIEsc s\fP
.RS
Wypośrodkuj wiersz.
.RE
\fIEsc u\fP
.RS
Zamień słowo na duże litery
.RE
\fIEsc d\fP
.RS
Zamień słowo na małe litery.
.RE
\fIEsc c\fP
.RS
Zamień w słowie pierwszą literę na dużą, resztę na małe.
.RE
\fIEsc x\fP
.RS
Przejdź do zachęty minibufora M\-x z uzupełnianiem poleceń.
.RE
\fICtrl\-X Ctrl\-B\fP
.RS
Wyświetl rozwijalną listę buforów.
.RE
\fICtrl\-X Ctrl\-C\fP
.RS
Zakończ pracę JED.
.RE
\fICtrl\-X 0\fP
.RS
Usuń bieżące okno.
.RE
\fICtrl\-X 1\fP
.RS
Jedno okno.
.RE
\fICtrl\-X 2\fP
.RS
Podziel okno.
.RE
.RS
\fICtrl\-X o\fP
.RE
.RS
Na inne okno.
.RE
\fICtrl\-X b\fP
.RS
Przełącz na bufor.
.RE
\fICtrl\-X k\fP
.RS
Usuń bufor.
.RE
\fICtrl\-X s\fP
.RS
Zapisz bufory.
.RE
\fICtrl\-X Esc\fP
.RS
Przejdź do zachęty \[Bq]S\-Lang>\[rq] interfejsu interpretera S\-Lang.
.RE
\fIEsc .\fP
.RS
Znajdź tag.
.RE
\fICtrl\-@\fP
.RS
Ustaw znacznik (rozpocznij określanie obszaru). Użyte z argumentem
przedrostkowym anuluje czynność definiowania i zdejmuje znacznik.
.RE
.RE
.\"---------------------------------------------------------
.SH PLIKI
\fIJED_ROOT/lib/*.sl\fP
.RS
Są to domyślne pliki uruchomieniowe slang dla edytora jed (pakiety takie jak
jed\-extra mogą zdefiniować dodatkowe katalogi biblioteki slang)
.RE
\fIJED_ROOT/lib/site.sl\fP
.RS
Domyślny plik inicjujący (startup file).
.RE
\fI/etc/jed.d/*.sl\fP
.RS
Ogólnosystemowy pliki konfiguracyjne (jest to specjalna funkcja dystrybucji
Debian).
.RE
\fI~/.jedrc\fP
.RS
Plik konfiguracyjny danego użytkownika lub
.RE
\fI~/.jed/jed.rc\fP
.RS
plik konfiguracyjny danego użytkownika, jeśli istnieje katalog domowy Jed
\fI~/.jed/\fP.
.SH AUTOR
\fIJohn E. Davis <jed@jedsoft.org>\fP
.RS
Autor programu Jed.
.RE

\-\-\- Niniejszy dokument został \fIprzetłumaczony\fP na format nroff przez
"Borisa D. Beletsky'iego" <borik@isracom.co.il>
.PP
.SH TŁUMACZENIE
Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika:
Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl>
i
Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
.
.PP
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach
licencji można uzyskać zapoznając się z
.UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html
GNU General Public License w wersji 3
.UE
lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
.PP
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy
dyskusyjnej
.MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net
.ME .
