.\" -*- coding: UTF-8 -*- .de Id .ds Rv \\$3 .ds Dt \\$4 .. .\"if n .pl +(135i-\n(.pu) .Id $Id: procmailrc.man,v 1.85 2001/08/04 06:08:21 guenther Exp $ .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .TH PROCMAILRC 5 \*(Dt BuGless .rn SH Sh .de SH .br .ne 11 .Sh "\\$1" .. .rn SS Ss .de SS .br .ne 10 .Ss "\\$1" .. .rn TP Tp .de TP .br .ne 9 .Tp \\$1 .. .rn RS Rs .de RS .na .nf .Rs .. .rn RE Re .de RE .Re .fi .ad .. .de Sx .PP .ne \\$1 .RS .. .de Ex .RE .PP .. .na .SH NAZWA procmailrc \- plik rc procmaila .SH SKŁADNIA \fB$HOME/.procmailrc\fP .ad .SH OPIS Szybką orientację w temacie można uzyskać, czytając \fBUWAGI\fP umieszczone na końcu strony podręcznika \fBprocmail\fP(1). .PP Plik rc składa się z przypisań zmiennych środowiskowych (niektóre z nich mają specjalne znaczenie dla procmaila) i reguł. W najprostszej postaci, reguły są po prostu jednoliniowymi wyrażeniami regularnymi, które są poszukiwane w nagłówkach przychodzącej poczty. Pierwsza reguła, która zostanie dopasowana, jest używana do określenia, gdzie dany list ma pójść (zwykle do pliku). Jeśli przetwarzanie dojdzie do końca pliku rc, procmail dostarczy pocztę do \fB$DEFAULT\fP. .PP Istnieją dwa rodzaje reguł: dostarczające i niedostarczające. Jeśli dopasowana zostanie \fIreguła dostarczająca\fP, procmail zakłada, że poczta (jak się można domyślić) jest dostarczona i \fIzakończy przetwarzanie\fP pliku rc po wykonaniu linii akcji reguły. Jeśli dopasowana zostanie \fIreguła niedostarczająca\fP, to przetwarzanie pliku rc będzie \fIkontynuowane\fP nawet po wykonaniu akcji tej reguły. .PP Reguły dostarczające są tymi, które powodują zapis nagłówka lub ciała listu do pliku, jego zaabsorbowanie przez program lub przekazanie (forwardowanie) do innego adresu pocztowego. .PP Reguły niedostarczające to te, które łapią wyjście programu lub filtru z powrotem do procmaila, lub te, które rozpoczynają zagnieżdżony blok. .PP Można powiedzieć procmailowi, by traktował \fIregułę dostarczającą\fP jako niedostarczającą poprzez przekazanie takiej regule flagi "c". Spowoduje to, że procmail wygeneruje kopię listu (\fIcarbon copy\fP), dostarczając go regule i kontynuując przetwarzanie pliku rc. .PP Używając dowolnej liczby reguł, można posortować pocztę wprost do określonych folderów pocztowych. Należy pamiętać jednak, że poczta może wpływać do tych folderów w tym samym momencie (jeśli kilka procmaili działa naraz, co nie jest nieprawdopodobne przy dużej ilości poczty). Aby upewnić się, że nie narobi to bałaganu, zalecane jest robienie właściwego użytku z plików blokujących. .PP \fBInicjacje\fP zmiennych środowiskowych i \fBreguły\fP mogą być swobodnie przeplatane w pliku rc. Jeśli zmienna środowiskowa ma dla procmaila specjalne znaczenie, zostanie użyta odpowiednio w momencie przetwarzania. (np. można zmienić katalog bieżący, kiedy tylko jest taka potrzeba, przez podanie nowego \fBMAILDIR\fP, zamienić pliki blokujące przez podanie nowego \fBLOCKFILE\fP, zmienić umask, itd., możliwości jest nieskończenie wiele :\-). .PP Inicjacje i podstawienia tych zmiennych środowiskowych są obsługiwane dokładnie jak w \fBsh\fP(1) (włączając w to wszystkie możliwe cytowania i sekwencje specjalne) i dodatkowo: spacje dookoła znaku "=" są ignorowane, a każda zmienna nie zawierająca końcowego "=" zostanie usunięta ze środowiska. Każdy program w odwrotnych apostrofach, uruchomiony przez procmail, będzie miał przekazany cały list na swoim wejściu (stdin). .PP .SS Komentarze Słowo zaczynające się od # wraz z wszystkimi znakami występującymi po nim aż do znaku nowej linii jest ignorowane. Nie dotyczy to linii warunkowych, które nie mogą być komentowane. .SS Reguły .PP Linia zaczynająca się od ":" oznacza początek reguły. Ma następujący format: .Sx 3 :0 [\fIflagi\fP] [ : [\fIlokalnyplikblokujący\fP] ] .Ex Warunki zaczynają się od "*" i wszystko, co następuje po tym znaku, jest przekazywane \fIniezmienione\fP wewnętrznemu egrepowi, z wyjątkiem początkowych i końcowych białych spacji. Wyrażenia regularne są \fBcałkowicie\fP kompatybilne z normalnymi wyrażeniami regularnymi \fBegrep\fP(1). Zobacz także \fBRozszerzone wyrażenia regularne\fP. .PP Warunki są logicznie koniugowane; jeżeli nie ma warunków, wynik jest domyślnie prawdziwy. .PP \fIFlagi\fP mogą być dowolnymi z następujących: .TP 0.5i \fBH\fP Egrepuj nagłówek (domyślnie). .TP \fBB\fP Egrepuj ciało. .TP \fBD\fP Powiedz wewnętrznemu egrepowi, aby rozróżniał duże i małe litery (zachowaniem domyślnym jest ignorowanie wielkości liter). .TP \fBA\fP Ta reguła będzie zależeć od ostatniej poprzedzającej reguły (na bieżącym poziomie zagnieżdżenia) bez flagi "A" lub "a". Umożliwia to wiązanie akcji zależących od wspólnego warunku. .TP \fBa\fP Ma takie samo znaczenie jak flaga "A" z dodatkowym warunkiem mówiącym, że bezpośrednio poprzedzająca reguła musi się \fIpomyślnie\fP zakończyć przed uruchomieniem bieżącej reguły. .TP \fBE\fP Ta reguła jest wykonywana tylko, jeśli bezpośrednio poprzedzająca reguła nie była wykonana. Wykonanie tej reguły wyłącza także wszelkie bezpośrednio następujące reguły z flagą "E". Umożliwia to definiowanie akcji typu "else if". .TP \fBe\fP Ta reguła jest wykonywana tylko, jeśli bezpośrednio poprzedzająca reguła się \fInie\fP powiodła (tj. podjęto próbę wykonania akcji, ale skończyła się ona błędem). .TP \fBh\fP Przesyła nagłówek listu do potoku, pliku lub innego miejsca docelowego (domyślne). .TP \fBb\fP Przesyła ciało listu do potoku, pliku lub innego miejsca docelowego (domyślne). .TP \fBf\fP Zakłada, że potok jest filtrem. .TP \fBc\fP Generuje kopię \fBcarbon copy\fP tego listu. Ma to tylko sens dla reguł \fIdostarczających\fP. Jedyną niedostarczającą regułą, dla której flaga ta ma jakiś skutek jest wypadek zagnieżdżonego bloku \(em w celu wygenerowania kopii proces procmaila zostanie \fBsklonowany\fP (pliki blokujące nie zostaną odziedziczone); podczas gdy klon będzie pracować jak zwykle, rodzic przeskoczy blok. .TP \fBw\fP Czeka na zakończenie filtru lub programu i sprawdza kod wyjścia (normalnie ignorowany); jeśli filtr zwrócił błąd, tekst nie był filtrowany. .TP \fBW\fP Ma takie samo znaczenie jak flaga "w", lecz powstrzyma wszelkie informacje typu "Program failure". .TP \fBi\fP Ignoruje wszelkie błędy zapisu na tej regule (np. zwykle przez wcześnie zamknięty potok). .TP \fBr\fP Tryb surowy: nie próbuje zapewnić, że list kończy się pustą linią i zapisuje go takim, jakim jest. .PP Istnieją pewne warunki specjalne, których można użyć, a które nie są w pełni wyrażeniami regularnymi. Aby je wybrać, warunek musi zaczynać się od: .TP 0.5i \fB!\fP Odwraca warunek. .TP \fB$\fP Oszacowuje resztę warunku według reguł podstawiania \fBsh\fP(1) wewnątrz podwójnych cudzysłowów, pomija początkowe białe spacje i ponownie przetwarza regułę. .TP \fB?\fP Używa kodu wyjścia podanego programu. .TP \fB<\fP Sprawdza, czy całkowita długość listu jest krótsza niż podana (dziesiętnie) liczba bajtów. .TP \fB>\fP Analogiczne do "<". .TP \fBzmienna \fP\fI??\fP Porównuje resztę warunku z wartością tej zmiennej środowiskowej (nie może to być pseudozmienna). Specjalnymi wypadkami są zmienne "B", "H", "HB" i "BH", które zwyczajnie przeciążają domyślny obszar przeszukiwania nagłówka/ciała (header/body) zdefiniowanego na początku dla tej reguły. .TP \fB\e\fP Aby zacytować dowolny z powyższych znaków na początku linii. .SS "Lokalny plik blokujący" .PP Jeśli umieści się drugi (kończący) ":" w pierwszej linii reguły, to procmail użyje \fIlokalnego pliku blokującego\fP (locallockfile; tylko dla tej reguły). Opcjonalnie można podać nazwę pliku, który będzie użyty; jednak jeśli się tego nie zrobi, procmail użyje nazwy pliku celu (lub nazwy pliku następującej po pierwszym ">>") i dopisze do niej \fB$LOCKEXT\fP. .SS "Linia akcji reguły" .PP Linia akcji może zaczynać się od następujących znaków: .TP \fB!\fP Przekazuje (forwarduje) e\-mail do wszystkich podanych adresów pocztowych. .TP \fB|\fP Uruchamia określony program, prawdopodobnie w \fB$SHELL\fP\-u, jeśli wykryto któryś ze znaków \fB$SHELLMETAS\fP. Można opcjonalnie poprzedzić ten symbol potoku wyrażeniem \fIzmienna=\fP, co spowoduje, że standardowe wyjście (stdout) programu zostanie przechwycone do zmiennej środowiskowej \fIzmienna\fP (procmail \fInie\fP zakończy przetwarzania pliku rc w tym momencie). Jeśli podany zostanie tylko symbol potoku, bez żadnego programu, to procmail wypisze list na stdout. .TP \fB{\fP Jeśli następuje za tym przynajmniej jedna spacja, tabulacja lub nowa linia, to oznacza to początek zagnieżdżonego bloku. Wszystko, aż do następnego nawiasu zamykającego, będzie zależeć od warunków podanych dla tej reguły. Dozwolone jest nieograniczone zagnieżdżanie. Nawias zamykający istnieje zwyczajnie po to, by oddzielić blok; w żadnym wypadku \fInie\fP wywoła zakończenia procmaila w żaden sposób. Po dotarciu do końca bloku, przetwarzanie będzie kontynuowane, jak zwykle, po tym bloku. W bloku zagnieżdżonym flagi "H" i "B" dotyczą tylko warunków prowadzących do tego bloku, flagi "h" i "b" w ogóle nie działają. .PP Wszystko inne będzie uznawane za nazwę skrzynki pocztowej (zarówno nazwę pliku lub katalogu, bezwzględną lub względną w stosunku do bieżącego katalogu (zobacz opis zmiennej \fBMAILDIR\fP)). Jeśli jest to (możliwe że jeszcze nieistniejąca) nazwa pliku, poczta zostanie do niego doklejona. .PP Jeśli jest to katalog, poczta zostanie dostarczona do nowo utworzonego, unikatowego pliku o nazwie \fI$MSGPREFIX*\fP w podanym katalogu. Jeśli nazwa skrzynki pocztowej kończy się "/.", to katalog ten jest uznawany za folder MH, tj. procmail użyje następnego numeru, który będzie dostępny. Jeśli nazwa skrzynki pocztowej kończy się znakiem "/", to ten katalog jest uznawany za folder maildir, tj. procmail zapisze pocztę w pliku w podkatalogu o nazwie "tmp", a następnie przeniesie go do podkatalogu o nazwie "new". Jeśli skrzynka pocztowa jest podana jako folder MH lub maildir, procmail utworzy wymagane katalogi, jeśli nie istnieją, zamiast traktować skrzynkę pocztową jako nieistniejącą. Gdy procmail dostarcza do katalogów, można podać wiele katalogów, do których należy dostarczyć (procmail dostarczy pocztę, używając twardych dowiązań). .SS "Domyślne wartości zmiennych środowiskowych" .TP 2.2i \fBLOGNAME, HOME i SHELL\fP Twoje (odbiorcy) wartości domyślne .TP \fBPATH\fP .na \&$HOME/bin\h'-\w' 'u' :/usr/local/bin\h'-\w' 'u' :/usr/bin\h'-\w' 'u' :/bin (z wyjątkiem .ad przetwarzania pliku \fI/etc/procmailrc\fP, w którego czasie zostanie ustawione na .na "\&/usr/local/bin\h'-\w' 'u' :/usr/bin\h'-\w' 'u' :/bin".) .ad .TP \fBSHELLMETAS\fP \&&\h'-\w' 'u' |<>~;?*[ .TP \fBSHELLFLAGS\fP \&\-c .TP \fBORGMAIL\fP \&/var/mail/$LOGNAME .br (Chyba że podano \fB\-m\fP, wtedy opcja ta jest nieustawiona) .TP \fBMAILDIR\fP \&$HOME .br (Chyba że nazwa pierwszego pomyślnie otwartego pliku rc zaczyna się od "./", w którym wypadku wartością domyślną jest ".") .TP \fBDEFAULT\fP \&$ORGMAIL .TP \fBMSGPREFIX\fP \&msg. .TP \fBSENDMAIL\fP \&/usr/sbin/sendmail .TP \fBSENDMAILFLAGS\fP \&\-oi .TP \fBHOST\fP Nazwa bieżącego komputera .TP \fBCOMSAT\fP \&no .br (Jeśli plik rc jest podany w linii komend) .TP \fBPROCMAIL_VERSION\fP \&3.23pre .TP \fBLOCKEXT\fP \&.lock .na .PP Inne czyszczone lub preustawiane zmienne środowiskowe to IFS, ENV i PWD. .ad .PP Z powodów bezpieczeństwa podczas startu procmail wyrzuci wszystkie zmienne środowiskowe, co do których ma podejrzenia, że mogą wpływać na działanie dynamicznego konsolidatora (\fBld.so\fP(8)). .SS Środowisko .PP Zanim zgubisz się w mętliku zmiennych środowiskowych, pamiętaj że wszystkie one mają sensowne wartości domyślne. .TP 1.2i \fBMAILDIR\fP Bieżący katalog w momencie, gdy procmail jest uruchomiany (znaczy to, że wszystkie ścieżki są relatywne do \fB$MAILDIR\fP). .TP \fBDEFAULT\fP Domyślny plik \fBmailbox\fP (jeśli nie powiedziano inaczej, procmail wrzuci pocztę do tego pliku). Procmail automatycznie użyje \fB$DEFAULT$LOCKEXT\fP jako pliku blokującego przed zapisaniem czegoś do tej skrzynki pocztowej. Nie trzeba ustawiać tej zmiennej, ponieważ standardowo wskazuje ona na standardową skrzynkę pocztową systemu. .TP \fBLOGFILE\fP Plik ten będzie zawierał wszelkie komunikaty diagnostyczne i komunikaty o błędach od procmaila (zazwyczaj żadne) lub od innych programów uruchomionych przez procmaila. Jeśli plik ten nie jest podany, komunikaty będą przesyłane e\-mailem z powrotem do nadawcy. Zobacz także \fBLOGABSTRACT\fP. .TP \fBVERBOSE\fP Ustawiając tę zmienną na "yes" lub "on", można włączyć \fIrozszerzoną diagnostykę\fP, wyłączyć zaś można ją przez ustawienie zmiennej na "no" lub "off". .TP \fBLOGABSTRACT\fP Zanim procmail zakończy, raportuje dostarczoną wiadomość w \fB$LOGFILE\fP, pokazując pola "From " i "Subject: " nagłówka, folder, w którym wiadomość została zapisana, oraz jej długość (w bajtach). Ustawienie tej zmiennej na "no" powstrzymuje generowanie tych informacji. Po ustawieniu jej na "all", procmail będzie logował każdą pomyślnie zakończoną \fIregułę dostarczenia\fP, którą przetworzy. .TP \fBLOG\fP Wartość przypisana tej zmiennej będzie dopisana do pliku \fB$LOGFILE\fP. .TP \fBORGMAIL\fP Zazwyczaj mailbox systemowy (\fBOR\fPi\fBG\fPinal \fBMAIL\fPbox). Jeśli z jakiegoś powodu (jak \fBprzepełnienie systemu plików\fP), list nie mógł być dostarczony do tego mailboxa, to procmail dostarczy go tutaj. Jeśli jednak nie będzie mógł nawet tego uczynić, to list zostanie odbity do nadawcy. .TP \fBLOCKFILE\fP Globalny plik blokujący. Jeśli plik ten już istnieje, procmail będzie czekał aż zniknie i utworzy go samodzielnie (i wyczyści gdy skończy). Jeśli podano więcej niż jeden \fIplik blokujący\fP, to poprzedni zostanie usunięty przed próbą utworzenia nowego. Używanie globalnego pliku blokującego jest złą praktyką, lepiej używać lokalnych (zależnych od reguły). .TP \fBLOCKEXT\fP Domyślne rozszerzenie, które jest dodawane do plików docelowych, aby określić, którego z lokalnych \fIplików blokujących\fP użyć (tylko jeśli używanie tych plików jest włączone dla danej reguły). .TP \fBLOCKSLEEP\fP Liczba sekund, które procmail ma odespać przed każdą kolejną próbą użycia pliku blokującego (jeśli taki już istniał); jeśli liczby nie podano, to wynosi ona 8 sekund. .TP \fBLOCKTIMEOUT\fP Liczba sekund, które muszą minąć od utworzenia lub ostatniej modyfikacji \fIpliku blokującego\fP, zanim procmail zdecyduje, że jest to plik blokujący pozostawiony w wyniku błędu i że trzeba go usunąć na siłę. Wartość zero mówi, że timeout nie jest ustawiony i że procmail ma czekać do skutku. Jeśli nie jest podany, to odpowiada 1024 sekundom. Wartość ta jest przydatna w zapobieganiu niezdefiniowanym zawieszeniom programów \fBsendmail\fP(8) lub procmail. Procmail jest odporny na różnice w czasie lokalnym na różnych komputerach. .TP \fBTIMEOUT\fP Liczba sekund, które muszą minąć zanim procmail zdecyduje, że dziecko, które uruchomił, musiało się zawiesić. Program odbierze od procmaila sygnał \fITERMINATE\fP, a przetwarzanie pliku rc pójdzie dalej. Jeśli podano zero, to nie będzie tu używany czas oczekiwania i procmail będzie czekać do skutku; jeśli zmienna nie jest podana, wartość domyślna odpowiada 960 sekundom. .TP \fBMSGPREFIX\fP Przedrostek nazwy pliku, który jest używany w wypadku dostarczania do katalogu (nie używany w katalogach maildir lub MH). .TP \fBHOST\fP Jeśli nie jest to \fInazwa bieżącego komputera\fP, to przetwarzanie bieżącego \fIpliku rc\fP zostaje natychmiast przerywane. Jeśli w linii komend podano inne pliki rc, to przetwarzanie będzie kontynuowane z następnym z nich. Jeśli wykorzystane zostaną wszystkie pliki rc, program zakończy pracę, lecz nie wygeneruje błędu (np. mailer będzie sądził, że wiadomość została dostarczona). .TP \fBUMASK\fP Nazwa mówi za siebie (jeśli nie, zapomnij o tym :\-). Cokolwiek zostanie przypisane do zmiennej \fBUMASK\fP jest interpretowane jako wartość \fBósemkowa\fP. Jeśli nie jest podana, to domyślna wartość maski wynosi 077. Jeśli maska zezwala na ustawienie o+x, to owo o+x zostanie dodane do praw dostępu wszystkich skrzynek pocztowych, do których procmail dostarcza pocztę bezpośrednio. Może to być używane do sprawdzania, czy przybyła nowa poczta. .TP \fBSHELLMETAS\fP Jeśli jakikolwiek ze znaków wymienionych w \fBSHELLMETAS\fP pojawi się w linii określającej filtr lub program, to linia zostanie przekazana powłoce \fB$SHELL\fP, a nie zostanie wywołana bezpośrednio. .TP \fBSHELLFLAGS\fP Każde wywołanie powłoki \fB$SHELL\fP będzie następujące: .br "$SHELL" "$SHELLFLAGS" "$*"; .TP \fBSENDMAIL\fP Jeśli nie używa się właściwości \fIforwardowania\fP, nie należy się tym przejmować. Określa to program wzywany do forwardowania poczty. .br Jest wywoływany jako: "$SENDMAIL" $SENDMAILFLAGS "$@"; .TP \fBNORESRETRY\fP Liczba powtórek, które mają być dokonane po wystąpieniu jednego z błędów "\fBprocess table full\fP", "\fBfile table full\fP", "\fBout of memory\fP" lub "\fBout of swap space\fP". Jeśli liczba ta jest ujemna, procmail będzie próbował wiecznie; jeśli nie jest podana, odpowiada wartości 4. Powtórki zachodzą co każde \fB$SUSPEND\fP sekund. Idea, która się za tym kryje, jest taka, że jeśli np. całkowicie wykorzystane zostały \fIobszar\fP \fIpamięci wymiany\fP lub \fItablica\fP \fIprocesów\fP, to wiele innych programów wykryje to także i przerwie działanie lub "padnie", zwalniając cenne \fIzasoby\fP procmailowi. .TP \fBSUSPEND\fP Liczba sekund, podczas których procmail będzie czekał, jeśli musi, na coś, co obecnie jest niedostępne (pamięć, fork, itd.); jeśli nie podano, to wartością domyślną jest 16 sekund. Zobacz także: \fBLOCKSLEEP\fP. .TP \fBLINEBUF\fP Długość wewnętrznych buforów liniowych, nie może być mniejsza niż 128. Wszystkie linie odczytywane z \fIpliku rc\fP nie powinny mieć więcej niż \fB$LINEBUF\fP znaków przed i po rozszerzeniu. Jeśli wartość nie jest podana, odpowiada 2048. Limitu tego oczywiście \fInie\fP stosuje się do samego listu, który może mieć dowolne długości linii lub może być plikiem binarnym. Patrz także opis \fBPROCMAIL_OVERFLOW\fP. .TP \fBDELIVERED\fP Jeśli ustawione na "yes", to procmail będzie udawał przed agentem pocztowym, że poczta została dostarczona. Jeśli poczta nie mogła być dostarczona po napotkaniu tego ustawienia, zostanie utracona (tj. nie będzie zwrócona do nadawcy). .TP \fBTRAP\fP Gdy procmail będzie kończył działanie, ale nie z powodu otrzymania sygnału, to wywoła zawartość tej zmiennej. Kopia listu może być odczytana ze stdin. Wszelkie wyjście wyprodukowane przez tę komendę będzie dodane do pliku \fB$LOGFILE\fP. Przykładowe zastosowania \fBTRAP\fP to: usuwanie plików tymczasowych, logowanie własnych uzupełnień, itp. Zobacz także \fBEXITCODE\fP i \fBLOGABSTRACT\fP. .TP \fBEXITCODE\fP Domyślne procmail zwraca zerowy kod błędu (oznaczający powodzenie), jeśli udało mu się poprawnie dostarczyć list lub gdy zmienna \fBHOST\fP nie była ustawiona na nazwę bieżącego komputera, a w linii poleceń nie podano kolejnych plików rc. W przeciwnym wypadku zwracany jest błąd. Przed zakończeniem jednakże procmail sprawdza wartość tej zmiennej. Jeśli została ustawiona na dodatnią wartość numeryczną, procmail użyje jej jako kodu wyjścia. Jeśli zmienna ta jest ustawiona, lecz pusta, procmail ustawi kod wyjścia na wartość zwracaną przez program \fBTRAP\fP. Jeśli zmienna ta nie została ustawiona, procmail ustawi ją na krótko przed wywołaniem programu \fBTRAP\fP. .TP \fBLASTFOLDER\fP Zmienna ta jest inicjowana przez procmail za każdym razem, gdy dostarcza coś jakiemuś folderowi lub programowi. Zawsze zawiera nazwę ostatniego foldera (lub programu), do którego coś dostarczano. Jeśli ostatnie dostarczenie obejmowało łącznie kilka folderów, to \fB$LASTFOLDER\fP będzie zawierał nazwy wszystkich plików (będących de facto dowiązaniami twardymi) jako listę rozdzieloną spacjami. .TP \fBMATCH\fP Zmienna ta jest inicjowana przez procmail za każdym razem, gdy ma wyciągnąć tekst z wyrażenia regularnego. Będzie zawierać cały tekst odpowiadającego wyrażenia regularnego występującego po żetonie "\fB\e/\fP". .TP \fBSHIFT\fP Przypisanie dodatniej wartości tej zmiennej daje taki sam rezultat, jak komenda "shift" w \fBsh\fP(1). Komenda ta jest najbardziej użyteczna do wyciągania dodatkowych argumentów podanych procmailowi działającemu jako filtr pocztowy. .TP \fBINCLUDERC\fP Nazywa plik rc (względny w stosunku do bieżącego katalogu), który powinien być włączony jako część bieżącego pliku rc. Dozwolone jest nieograniczone zagnieżdżanie (limitowane tylko przez zasoby systemowe takie jak pamięć czy liczba dostępnych deskryptorów plików). Ponieważ nie są są sprawdzane ani uprawnienia, ani właściciel pliku rc, użytkownicy \fBINCLUDERC\fP powinni się upewnić, że tylko zaufani użytkownicy mają prawa do zapisu włączanego pliku rc i do katalogu, w którym się ten plik znajduje. Przypisanie zmiennej \fBINCLUDERC\fP wartości w linii poleceń nie ma żadnego efektu. .TP \fBSWITCHRC\fP Nazywa plik rc (względny w stosunku do bieżącego katalogu), na który powinno się przełączyć przetwarzanie. Jeśli podany plik rc nie istnieje, nie jest zwykłym plikiem ani plikiem \fI/dev/null\fP, to zostanie wypisany błąd i będzie kontynuowane przetwarzanie bieżącego pliku rc. W przeciwnym razie przetwarzanie bieżącego pliku rc zostanie przerwane i rozpocznie się przetwarzanie pliku podanego jako wartość tej zmiennej. Jeśli zmienna \fBSWITCHRC\fP zostanie usunięta, to procmail przerywa przetwarzanie bieżącego pliku, tak jakby plik ten się kończył na linii usuwającej tę zmienną. Podobnie jak w przypadku \fBINCLUDERC\fP nie są są sprawdzane ani uprawnienia, ani właściciel pliku rc, a przypisanie tej zmiennej wartości w linii poleceń nie ma żadnego efektu. .TP \fBPROCMAIL_VERSION\fP Numer wersji działającego procmaila. .TP \fBPROCMAIL_OVERFLOW\fP Zmienna ta zostanie ustawiona na niepustą wartość, jeśli procmail wykryje przepełnienie bufora. Patrz rozdział \fBUSTERKI\fP poniżej po opis innych działań podejmowanych po wykryciu przepełnienia bufora. .TP \fBCOMSAT\fP Notyfikacja \fBcomsat\fP(8)/\fBbiff\fP(1) domyślnie jest włączona, lecz można ją wyłączyć przez ustawienie tej zmiennej na "no". Alternatywnie, usługę biff można dokonfigurować przez ustawienie zmiennej na "service@", "@hostname" lub "sevice@hostname". Wartością domyślną jest biff@localhost. .TP \fBDROPPRIVS\fP Jeśli jest to ustawione na "yes", procmail porzuci wszelkie uprawnienia (suid lub sgid), jakie może mieć. Opcja ta jest użyteczna, aby zagwarantować, że dolna część pliku \fI/etc/procmailrc\fP jest wywoływana w imieniu odbiorcy. .SS "Rozszerzone wyrażenia regularne" Następujące żetony rozpoznawane są zarówno przez wewnętrzny egrep procmaila, jak i przez standardowy \fBegrep\fP(1) (proszę być świadomym tego, że niektóre implementacje egrepa zawierają niestandardowe rozszerzenia, w szczególności operator powtarzania \fB{\fP nie jest obsługiwany przez wewnętrznego egrepa procmaila): .TP 1.0i \fB^\fP Początek linii. .TP \fB$\fP Koniec linii. .TP \&\fB.\fP Dowolny znak poza znakiem nowej linii. .TP \fBa*\fP Dowolna sekwencja składająca się z zera lub więcej znaków "a". .TP \fBa+\fP Dowolna sekwencja składająca się z jednego lub więcej znaków "a". .TP \fBa?\fP Ciąg pusty albo jeden znak "a". .TP \fB[^\-a\-d]\fP Dowolny znak, który \fBnie\fP jest kreską, znakiem "a", "b", "c" lub "d", lub znakiem nowej linii. .TP \fBde|abc\fP Albo sekwencja "de", albo "abc". .TP \fB(abc)*\fP Zero lub więcej sekwencji "abc". .TP \fB\e.\fP Dopasowuje pojedynczą kropkę; należy użyć \fB\e\fP przed którymkolwiek ze znaków specjalnych, aby pozbyć się jego specjalnego znaczenia. Patrz także opis podstawień zmiennych \fI$\enazwa\fP w rozdziale \fBUSTERKI\fP. .PP Były to tylko przykłady, oczywiście można używać również bardziej złożonych kombinacji. .PP Następujące znaczenia żetonów są rozszerzeniami procmaila: .TP 1.0i \fB^\fP lub \fB$\fP Pasuje do znaku nowej linii (dla trafień wieloliniowych). .TP \fB^^\fP Zakotwicza wyrażenie na samym początku obszaru przeszukiwania lub jeśli napotkane na końcu wyrażenia, na samym końcu obszaru przeszukiwań. .TP \fB\e<\fP lub \fB\e>\fP Dopasowuje znak przed słowem lub po nim. Są to ogólnie skróty dla "[^a\-zA\-Z0\-9_]", lecz mogą także dopasowywać znaki nowej linii. Ponieważ odpowiadają rzeczywistym znakom, nadają się tylko do oddzielania słów, nie do oddzielania przestrzeni między słowami. .TP \fB\e/\fP Dzieli wyrażenie na dwie części. Wszystko odpowiadające prawej stronie będzie przypisane do zmiennej środowiskowej \fBMATCH\fP. .SH PRZYKŁADY Patrz strona podręcznika \fBprocmailex\fP(5). .SH ZASTRZEŻENIA Kontynuowane linie w linii akcji, która określa program, muszą zawsze kończyć się odwrotnym ukośnikiem, nawet jeśli używana powłoka nie potrzebuje lub nie chce odwrotnego ukośnika do wskazania kontynuacji. Jest tak z powodu dwustopniowego procesu przetwarzania (najpierw procmail, potem powłoka (lub nie, zależnie od \fBSHELLMETAS\fP)). .PP Nie wstawia komentarzy w regule w liniach warunkowych wyrażeń regularnych, linie te są przekazywane wewnętrznemu egrepowi \fIwprost\fP (z wyjątkiem odwrotnych ukośników kontynuacji znajdujących się na końcu linii). .PP Początkowe białe spacje w kontynuowanych wyrażeniach regularnych są zazwyczaj ignorowane (więc linie mogą być wcięte), lecz \fBnie\fP jest tak w kontynuowanych wyrażeniach warunkowych, które są odczytywane według reguł podstawiania \fBsh\fP(1) wewnątrz podwójnych cudzysłowów. .PP Uwaga na deadlocki podczas wykonywania niezdrowych rzeczy jak przekazywanie poczty na swoje własne konto. Deadlocki można złamać przez właściwe użycie \fBLOCKTIMEOUT\fP. .PP Wszelkie domyślne wartości, których procmail używa dla zmiennych środowiskowych \fBzawsze\fP przeciążą te, które były wcześniej zdefiniowane. Aby naprawdę przeciążyć wartości domyślne, należy je albo wstawić do pliku rc, albo wypisać w linii poleceń jako argumenty. .PP Plik \fI/etc/procmailrc\fP nie może zmienić ustawienia zmiennej \fIPATH\fP widzianej później przez pliki rc użytkowników \(em wartość tej zmiennej jest przywracana, gdy procmail kończy przetwarzanie pliku \fI/etc/procmailrc\fP. W przyszłości należy się spodziewać ulepszenia tego zachowania, jednakże obecnie jedynym rozwiązaniem jest przekompilowanie procmaila z żądaną wartością tej zmiennej. .PP Zmienne środowiskowe, ustawiane \fBwewnątrz\fP interpretowanej przez powłokę części akcji reguły "|", \fBnie\fP zachowają swoich wartości po zakończeniu reguły, gdyż są ustawiane w podpowłoce procmaila. Aby upewnić się, że wartość zostanie zachowana, należy dokonać przypisania przed początkowym znakiem "|" reguły, tak że może przechwycić stdout programu. .PP Jeśli w regule dostarczającej podana zostanie tylko flaga "h" lub "b" i reguła ta zostanie dopasowana, to jeżeli nie użyto flagi "c", ciało listu lub (odpowiednio) jego nagłówek zostaną utracone. .SH "ZOBACZ TAKŻE" .na .nh \fBprocmail\fP(1), \fBprocmailsc\fP(5), \fBprocmailex\fP(5), \fBsh\fP(1), \fBcsh\fP(1), \fBmail\fP(1), \fBmailx\fP(1), \fBuucp\fP(1), \fBaliases\fP(5), \fBsendmail\fP(8), \fBegrep\fP(1), \fBregexp\fP(5), \fBgrep\fP(1), \fBbiff\fP(1), \fBcomsat\fP(8), \fBlockfile\fP(1), \fBformail\fP(1) .hy .ad .SH USTERKI Jedyne podstawienia zmiennych środowiskowych, które mogą być obsługiwane przez samego procmaila są typu \fI$nazwa\fP, \fI${nazwa}\fP, \fI${nazwa:\-tekst}\fP, \fI${nazwa:+tekst}\fP, \fI${nazwa\-tekst}\fP, \fI${nazwa+tekst}\fP, \fI$\enazwa\fP, \fI$#\fP, \fI$n\fP, \fI$$\fP, \fI$?\fP, \fI$_\fP, \fI$\-\fP i \fI$=\fP; gdzie \fI$\enazwa\fP zostanie zastąpione przez \fInazwa\fP z zacytowanymi wszystkimi znakami mającymi specjalne znaczenie w wyrażeniach regularnych; \fI$_\fP będzie zastąpione nazwą bieżącego pliku rc, \fI$\-\fP przez \fB$LASTFOLDER\fP, a \fI$=\fP będzie zawierać punktację (score) ostatniej reguły. Co więcej znaki spacji nigdy nie będą rozdzielać wyniku podstawiania \fI$\enazwa\fP. Gdy użyte są opcje \fB\-a\fP lub \fB\-m\fP to \fI"$@"\fP (cudzysłowy są wymagane) rozwinie się do podanych argumentów. Jednakże \fI"$@"\fP będzie rozwijany tylko wtedy, gdy jest używany na liście argumentów programu, i tylko jedno wystąpienie tej zmiennej będzie rozwijane. .PP Niecytowanie ekspansje zmiennych przeprowadzane przez procmail są zawsze dzielone na spacjach, tabulatorach i znakach nowej linii; zmienna IFS nie jest wewnętrznie używana. .PP Procmail nie wspiera rozwijania "~". .PP Bufor linii o długości \fB$LINEBUF\fP jest używany podczas przetwarzania \fIpliku rc\fP; wszystkie ekspansje, które nie mieszczą się w tym limicie długości są obcinane i ustawiana jest zmienna \fBPROCMAIL_OVERFLOW\fP. Jeśli zbyt długa linia jest linią warunku lub akcji, to reguła zawierająca taki warunek lub akcję jest uznawana za zakończoną niepowodzeniem, a procmail kontynuować będzie przetwarzanie kolejnych reguł. Jeśli linia taka występuje w przypisaniu zmiennej lub linii rozpoczynającej, to procmail przerwie przetwarzanie \fIpliku rc\fP. .PP Jeśli globalny plik blokujący ma ścieżkę \fIrelatywną\fP, a bieżący katalog nie jest taki sam, jak wtedy, gdy globalny plik blokujący został utworzony, to ten globalny plik blokujący nie zostanie usunięty, jeśli procmail zakończy w tym momencie działanie (tak więc: należy używać ścieżek \fIabsolutnych\fP dla globalnych plików blokujących). .PP Jeśli plik rc ma ścieżkę \fIwzględną\fP, to kiedy ten plik jest otwierany po raz pierwszy, to \fBMAILDIR\fP zawiera ścieżkę względną. Jeśli w którymś momencie procmail zostanie poinstruowany, żeby się sklonował, a bieżący katalog roboczy się zmienił od czasu otwarcia pliku rc, to procmail nie będzie w stanie się sklonować (lekarstwo: używanie ścieżek \fIbezwzględnych\fP do odwołań do plików rc lub upewnienie się, że \fBMAILDIR\fP zawiera ścieżkę bezwzględną przed otwarciem pliku rc). .PP Lokalny plik blokujący reguły, który zaznacza początek zagnieżdżonego bloku, nie działa tak, jak by się tego oczekiwało. .PP Gdy przechwytuje się standardowe wejście z reguły do zmiennej środowiskowej, to zostanie obcięty dokładnie jeden, kończący znak nowej linii. .PP Niektóre nieoptymalne i nieoczywiste wyrażenia regularne ustawiają niepoprawną wartość zmiennej \fBMATCH\fP. Takie wyrażenie regularne można poprawić, usuwając jeden lub więcej niepotrzebnych operatorów \&"*", "+" lub "?" znajdujących się po lewej stronie tokena \e/. .SH RÓŻNE Jeśli wyrażenie regularne zawiera "\fB^TO_\fP", to zostanie zastąpione przez .na .nh "\fB(^((Original\-)?(Resent\-)?(To\h'-\w' 'u' |Cc\h'-\w' 'u' |Bcc)\h'-\w' 'u' |(X\-Envelope\h'-\w' 'u' |Apparently(\-Resent)?)\-To)\h'-\w' 'u' :(.*[^\-a\-zA\-Z0\-9_.])?)\fP", co powinno złapać wszystkie specyfikacje celu zawierające określony \fIadres\fP. .hy .ad .PP Jeśli wyrażenie regularne zawiera "\fB^TO\fP", to zostanie zastąpione przez .na .nh "\fB(^((Original\-)?(Resent\-)?(To\h'-\w' 'u' |Cc\h'-\w' 'u' |Bcc)\h'-\w' 'u' |(X\-Envelope\h'-\w' 'u' |Apparently(\-Resent)?)\-To)\h'-\w' 'u' :(.*[^a\-zA\-Z])?)\fP", co powinno złapać wszystkie specyfikacje celu zawierające określone \fIsłowo\fP. .hy .ad .PP Jeśli wyrażenie regularne zawiera "\fB^FROM_DAEMON\fP", to zostanie zastąpione przez .na .nh "\fB(^(Mailing\-List\h'-\w' 'u' :\h'-\w' 'u' |Precedence\h'-\w' 'u' :.*(junk\h'-\w' 'u' |bulk\h'-\w' 'u' |list)\h'-\w' 'u' |To\h'-\w' 'u' : Multiple recipients of |(((Resent\-)?(From\h'-\w' 'u' |Sender)\h'-\w' 'u' |X\-Envelope\-From)\h'-\w' 'u' :\h'-\w' 'u' |>?From )([^>]*[^(.%@a\-z0\-9])?(Post(ma?(st(e?r)?\h'-\w' 'u' |n)\h'-\w' 'u' |office)\h'-\w' 'u' |(send)?Mail(er)?\h'-\w' 'u' |daemon\h'-\w' 'u' |m(mdf\h'-\w' 'u' |ajordomo)\h'-\w' 'u' |n?uucp\h'-\w' 'u' |LIST(SERV\h'-\w' \&'u' |proc)\h'-\w' 'u' |NETSERV\h'-\w' 'u' |o(wner\h'-\w' 'u' |ps)\h'-\w' 'u' |r(e(quest\h'-\w' 'u' |sponse)\h'-\w' 'u' |oot)\h'-\w' 'u' |b(ounce\h'-\w' \&'u' |bs\e.smtp)\h'-\w' 'u' |echo\h'-\w' 'u' |mirror\h'-\w' 'u' |s(erv(ices?\h'-\w' 'u' |er)\h'-\w' 'u' |mtp(error)?\h'-\w' 'u' |ystem)\h'-\w' 'u' |A(dmin(istrator)?\h'-\w' 'u' |MMGR\h'-\w' 'u' |utoanswer))(([^).!\h'-\w' 'u' :a\-z0\-9][\-_a\-z0\-9]*)?[%@>\et ][^<)]*(\e(.*\e).*)?)?$([^>]\h'-\w' 'u' |$)))\fP", co powinno złapać maile pochodzące od większości demonów (jak się podoba to wyrażenie regularne? :\-) .hy .ad .PP Jeśli wyrażenie regularne zawiera "\fB^FROM_MAILER\fP", to zostanie zastąpione przez .na .nh "\fB(^(((Resent\-)?(From\h'-\w' 'u' |Sender)\h'-\w' 'u' |X\-Envelope\-From)\h'-\w' 'u' :\h'-\w' 'u' |>?From )([^>]*[^(.%@a\-z0\-9])?(Post(ma(st(er)?\h'-\w' 'u' |n)\h'-\w' 'u' |office)\h'-\w' 'u' |(send)?Mail(er)?\h'-\w' 'u' |daemon\h'-\w' 'u' |mmdf\h'-\w' 'u' |n?uucp\h'-\w' 'u' |ops\h'-\w' 'u' |r(esponse\h'-\w' 'u' |oot)\h'-\w' 'u' |(bbs\e.)?smtp(error)?\h'-\w' 'u' |s(erv(ices?\h'-\w' 'u' |er)\h'-\w' 'u' |ystem)\h'-\w' 'u' |A(dmin(istrator)?\h'-\w' 'u' |MMGR))(([^).!\h'-\w' 'u' :a\-z0\-9][\-_a\-z0\-9]*)?[%@>\et ][^<)]*(\e(.*\e).*)?)?$([^>]\h'-\w' 'u' |$))\fP" (uproszczona wersja "\fB^FROM_DAEMON\fP"), co powinno złapać maile pochodzące od większości demonów pocztowych. .hy .ad .PP Podczas przypisywania wartości logicznych zmiennym takim jak \fBVERBOSE\fP, \fBDELIVERED\fP czy \fBCOMSAT\fP, procmail przyjmuje jako prawdziwy napis zaczynający się od: cyfry różnej od zera, "on", "y", "t" lub "e". Fałsz jest każdym napisem zaczynającym się od: cyfry zero, "off", "n", "f" lub "d". .PP Jeśli linia akcji reguły określa program, to pojedyncza para znaków odwrotny\-ukośnik+nowa\-linia w niej występująca zostanie przekształcona w nową linię, pod warunkiem, że linia nie zawiera innych żadnych znaków. .PP Silnik wyrażeń regularnych wbudowany w procmaila nie obsługuje nazwanych klas znaków (np. [:alnum:]). .SH UWAGI Ponieważ niecytowane początkowe białe spacje są ogólnie ignorowane w plikach rc, można zastosować takie wcięcia linii, jakie nam odpowiadają. .PP Początkowy znak "|" w linii akcji wskazującej program lub filtr, jest obcinane przed sprawdzeniem \fB$SHELLMETAS\fP. .PP Pliki włączane dyrektywą \fBINCLUDERC\fP zawierające tylko przypisania wartości zmiennym środowiskowym mogą być dzielone z \fBsh\fP(1). .PP Nie ma żadnych gwarancji, że bieżące zachowanie przypisań zmiennych \fBINCLUDERC\fP i \fBSWITCHRC\fP w linii poleceń nie zostanie zmienione. Zostało już raz zmienione w przeszłości i może być zmienione ponownie lub nawet usunięte w przyszłych wersjach. .PP W celu \fInaprawdę\fP skomplikowanego przetwarzania można nawet rozważyć rekurencyjne wywoływanie procmaila. .PP W bardzo starych wersjach procmaila zamiast ":0" rozpoczynającego regułę trzeba było używać ":n", gdzie n oznaczało liczbę warunków w regule. .SH AUTORZY Stephen R. van den Berg .RS .RE Philip A. Guenther .RS .RE .\".if n .pl -(\n(.tu-1i) .rm SH .rn Sh SH .rm SS .rn Ss SS .rm TP .rn Tp TP .rm RS .rn Rs RS .rm RE .rn Re RE .PP .SH TŁUMACZENIE Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Przemek Borys , Robert Luberda i Michał Kułach . .PP Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z .UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html GNU General Public License w wersji 3 .UE lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. .PP Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej .MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net .ME .