.\" -*- coding: UTF-8 -*- .\" -*- nroff -*- .\" Copyright 1993, 1994, 1995 by Theodore Ts'o. All Rights Reserved. .\" This file may be copied under the terms of the GNU Public License. .\" .\"******************************************************************* .\" .\" This file was generated with po4a. Translate the source file. .\" .\"******************************************************************* .TH DEBUGFS 8 "styczeń 2025" "E2fsprogs wersja 1.47.2" .SH NAZWA debugfs \- debugger systemu plików ext2/ext3/ext4 .SH SKŁADNIA \fBdebugfs\fP [ \fB\-DVwcin\fP ] [ \fB\-b\fP \fIrozmiar\-bloku\fP ] [ \fB\-s\fP \fIsuperblok\fP ] [ \fB\-f\fP \fIplik\-komend\fP ] [ \fB\-R\fP \fIkomenda\fP] [ \fB\-d\fP \fIurządzenie\-źródła\-danych\fP ] [ \fB\-z\fP \fIplik\-zapasowy\fP ] [ \fIurządzenie\fP ] .SH OPIS Program \fBdebugfs\fP jest debuggerem systemów plików. Można go używać do sprawdzenia i zmiany stanu systemu plików typu ext2, ext3 lub ext4. .PP \fIUrządzenie\fP jest urządzeniem blokowym (np. /dev/sdXX) lub plikiem zawierającym system plików. .SH OPCJE .TP \fB\-w\fP Określa, że system plików powinien być otwarty w trybie odczyt\-zapis (read\-write). Bez tej opcji system plików otwierany jest w trybie tylko\-do\-odczytu (read\-only). .TP \fI\-n\fP Wyłącza weryfikację sumy kontrolnej metadanych. Powinno się jej używać tylko wówczas, gdy jest się przekonanym o poprawności metadanych, pomimo odmiennych komunikatów e2fsprogs. .TP \fB\-c\fP Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym (catastrophic mode), gdzie i\-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo odczytywane. Ta opcja może być przydatna dla znacznie uszkodzonych systemów plików, lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu. .TP \fB\-i\fP Powoduje, że \fIurządzenie\fP reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program \fBe2image\fP. Ponieważ obraz ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy bloków, blok i mapy bitowe alokacji i\-węzłów oraz tablicę i\-węzłów, wiele komend \fBdebugfs\fP nie będzie działało poprawnie. \fBOstrzeżenie:\fP nie ma żadnych bezpiecznych sprawdzeń, dlatego \fBdebugfs\fP może zawieść podczas prób wykonania takich komend jak \fBls\fP, \fBdump\fP, itd. \fBdebugfs\fP jest debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie! .TP \fB\-d\fP \fIurządzenie\-źródła\-danych\fP W użyciu z opcją \fB\-i\fP, określa \fIurządzenie\-źródła\-danych\fP, które powinno być użyte do odczytu bloków nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje to dane, katalogi i bloki niebezpośrednie. .TP \fB\-b\fP \fIrozmiar\-bloku\fP Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików (w bajtach) zamiast, tak jak normalnie, wykrywać odpowiedni rozmiar. Opcja ta powinna być rzadko używana, głównie w przypadku systemów plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia. .TP \fB\-s\fP \fIsuperblok\fP Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego (położonego w odstępie 1024 bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda się opcję \fB\-s\fP, konieczne jest również podanie rozmiaru bloku systemu plików, przy użyciu opcji \fB\-b\fP. Opcja ta powinna być rzadko używana, głównie w przypadku systemów plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia. .TP \fB\-f\fP \fIplik_komend\fP Powoduje, że \fBdebugfs\fP odczytuje komendy z \fIpliku komend\fP i wykonuje je. Po zakończeniu wykonywania tych komend \fBdebugfs\fP kończy pracę. .TP \fB\-D\fP Powoduje, że \fBdebugfs\fP otwiera urządzenie używając bezpośredniego wejścia/wyjścia, pomijając bufory. Proszę zauważyć, że niektóre linuksowe urządzenia, przede wszystkim szkielet mapujący urządzenia (device mapper) nie obsługują bezpośredniego wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu). .TP \fB\-R\fP \fIżądanie\fP Powoduje wykonanie pojedynczego \fIżądania\fP i zakończenie pracy. .TP \fB\-V\fP Wyświetla wersję programu \fBdebugfs\fP i kończy pracę. .TP \fB\-z\fP \fIplik\-zapasowy\fP Przed nadpisaniem bloku w systemie plików, zapisuje jego starą zawartość do pliku zapasowego. Później można użyć programu \fBe2undo\fP(8) do przywrócenia starej zawartości systemu plików z pliku zapasowego, jeśli coś pójdzie nie tak. Jeśli jako \fIplik\-zapasowy\fP poda się pusty łańcuch, przyjmie on wartość domyślną: debugfs\-\fIurządzenie\fP.e2undo w katalogu określonym zmienną środowiskową \fIE2FSPROGS_UNDO_DIR\fP. OSTRZEŻENIE: Plik zapasowy nie pomoże w przypadku utraty zasilania lub zawieszenia systemu. .SH "OKREŚLANIE PLIKÓW" .\" .\" .\" Wiele komend \fBdebugfs\fP pobiera \fIokreśl\-pliku\fP jako argument określający i\-węzeł (w przeciwieństwie do nazwy ścieżkowej) systemu plików, aktualnie otwartego przez \fBdebugfs\fP. Argument \fIokreśl\-pliku\fP może być podany w dwu postaciach. Pierwszą jest numer i\-węzła ujęty w nawiasy trójkątne, np. \fI<2>\fP. Drugą postać stanowi nazwa ścieżkowa; jeśli jest ona poprzedzona ukośnikiem ('/'), to będzie interpretowana względem katalogu głównego (root) systemu plików aktualnie otwartego przez \fBdebugfs\fP. Jeśli nie, to interpretowana będzie względem bieżącego katalogu roboczego, jaki jest w ustawiony w danym momencie w \fBdebugfs\fP. Można go zmienić posługując się komendą \fBdebugfs\fP o nazwie \fBcd\fP. .SH POLECENIA \fBdebugfs\fP jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend. .TP \fBblocks\fP \fIokreśl\-pliku\fP Wypisuje bloki używane przez i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP na standardowe wyjście. .TP \fBbmap\fP [ \fB\-a\fP ] \fIokreśl\-pliku\fP \fIblok\-logiczny\fP [\fIblok\-fizyczny\fP] Wypisuje lub ustawia numer fizycznego bloku, odnoszącego się do logicznego bloku o numerze \fIblok\-logiczny\fP w i\-węźle \fIokreśl\-pliku\fP. Jeśli podano flagę \fB\-a\fP program postara się przydzielić blok, jeśli będzie to konieczne. .TP \fBblock_dump\fP [\fB \-x\fP ] [\fB\-f\fP \fIplik\-wyjściowy\fP] \fInumer\-bloku\fP Zrzuca blok systemu plików podany jako \fInumer\-bloku\fP szesnastkowo i w formacie ASCII na konsolę. Jeśli podano opcję \fB\-f\fP, to numer bloku jest liczony od początku podanego \fIpliku\-wyjściowego\fP. Jeśli podano opcję \fB\-x\fP, to blok jest interpretowany jako blok atrybutu rozszerzonego i jest wypisywany, aby pokazać strukturę danych atrybutów rozszerzonych. .TP \fBcat\fP \fIokreśl\-pliku\fP Zrzuca zawartość i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP na standardowe wyjście. .TP \fBcd\fP \fIokreśl\-pliku\fP Zmienia bieżący katalog roboczy na \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBchroot\fP \fIokreśl\-pliku\fP Zmień katalog główny (root) na katalog \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBclose\fP [\fB\-a\fP] Zamyka aktualnie otwarty system plików. Jeżeli poda się opcję \fB\-a\fP, to wypisywane są wszystkie zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do wszystkich zapasowych superbloków, a nie tylko w stosunku do głównego. .TP \fBclri\fP \fIokreśl\-pliku\fP Czyści zawartość i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBcopy_inode\fP \fIi\-węzeł\-źródłowy i\-węzeł\-docelowy\fP Kopiuje zawartość struktury \fIi\-węzła\-źródłowego\fP i używa jej do nadpisania struktury \fIi\-węzła\-docelowego\fP. .TP \fBdirsearch\fP \fIokreśl\-pliku nazwa\-pliku\fP Przeszukuje katalog \fIokreśl\-pliku\fP szukając \fInazwy\-pliku\fP. .TP \fBdirty\fP [\fB\-clean\fP] Oznacza system plików jako "brudny", dzięki czemu superblok zostanie zapisany przy wyjściu. Dodatkowo czyści flagę prawidłowości superbloku lub, jeśli podano opcję \fB\-clean\fP, ustawia ją. .TP \fBdump\fP [\fB\-p\fP] \fIokreśl\-pliku plik\-wyjściowy\fP Zrzuca zawartość i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP do pliku wyjściowego \fIplik\-wyjściowy\fP. Jeśli podano opcję \fB\-p\fP, to ustawia informację o właścicielu, grupie i prawach \fIplik\-wyjściowy\fP, tak jak dla \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBdump_mmp\fP [\fIblok\-mmp\fP] Wyświetla wartości pól zabezpieczenia przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple\-mount protection \- MMP). Jeśli podano \fIblok\-mmp\fP, to weryfikuje i zrzuca wartości MMP z podanego numeru bloku, w przeciwnym razie używa pola \fBs_mmp_block\fP w superbloku to odnalezienia i wykorzystania istniejącego bloku MMP. .TP \fBdx_hash\fP [\fB\-cv\fP] [\fB\-h\fP \fIalgorytm\-skrótu\fP] [\fB\-s\fP \fIziarno\-skrótu\fP] \fInazwa\-pliku\fP Oblicza skrót katalogu \fInazwa\-pliku\fP. Opcja \fB\-c\fP powoduje zamianę wszystkich liter na małe, przed obliczeniem skrótu. Opcja \fB\-v\fP zwiększy szczegółowość komunikatów \fBdx_hash\fP oraz wypisze algorytm i ziarno skrótu, przed jego obliczeniem. Jeśli system plików jest otwarty, używa ziarna\-skrótu i domyślnego algorytmu\-skrótu używanego przez system plików, choć można to przesłonić opcjami \fB\-h\fP i \fB\-s\fP. Algorytm skrótu podany opcją \fB\-h\fP może być następujący: \fBlegacy\fP, \fBhalf_md4\fP lub \fBtea\fP. Ziarno skrótu podane opcją \fB\-s\fP musi być w formacie UUID. .TP \fBdump_extents\fP [\fB\-n\fP] [\fB\-l\fP] \fIokreśl\-pliku\fP Zrzuca drzewo ekstentów i\-węzła \fIokreśl\-pliku\fP. Flaga \fB\-n\fP spowoduje, że \fBdump_extents\fP wyświetli jedynie wewnętrzne węzły w drzewie ekstentów. Flaga \fB\-l\fP spowoduje, że opcja wyświetli jedynie liście drzewa ekstentów. .IP Proszę zauważyć, że długość i zakres bloków do ostatniego ekstenta w węźle wewnętrznym są przybliżone przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są przechowywane w strukturze danych systemu plików. Wyświetlane wartości nie muszą być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu lub uszkodzenia w systemie plików. .TP \fBdump_unused\fP Zrzuca nieużywane bloki zawierające bajty niezerowe. .TP \fBea_get\fP [\fB\-f\fP \fIplik\-wyjściowy\fP]|[\fB\-xVC\fP] [\fB\-r\fP] \fIokreśl\-pliku\fP \fInazwa\-atrybutu\fP Pobiera wartości atrybutu rozszerzonego \fInazwa\-atrybutu\fP w pliku \fIokreśl\-pliku\fP i wypisuje je albo na standardowe wyjście albo do \fIpliku\-wyjściowego\fP. .TP \fBea_list\fP \fIokresl\-pliku\fP Wypisuje listę atrybutów rozszerzonych związanych z plikiem \fIokreśl\-pliku\fP na standardowe wyjście. .TP \fBea_set\fP [\fB\-f\fP \fIplik\-wejściowy\fP] [\fB\-r\fP] \fIokreśl\-pliku nazwa\-atrybutu wartość\-atrybutu\fP Ustawia wartości atrybutu rozszerzonego \fInazwa\-atrybutu\fP w pliku \fIokreśl\-pliku\fP na wartość łańcucha \fIwartość\-atrybutu\fP lub odczytuje je z \fIpliku\-wejściowego\fP. .TP \fBea_rm\fP \fIokreśl\-pliku nazwy\-atrybutów\fP... Usuwa atrybut rozszerzony \fInazwa\-atrybutu\fP z pliku \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBexpand_dir\fP \fIokreśl\-pliku\fP Rozwija katalog \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBfallocate\fP \fIokreśl\-pliku blok\-początkowy\fP [\fIblok\-końcowy\fP] Przydziela i mapuje niezainicjowane bloki do \fIokreśl\-pliku\fP, pomiędzy blokiem logicznym \fIblok\-początkowy\fP a \fIblokiem\-końcowym\fP (włącznie). Jeśli nie podano \fIbloku\-końcowego\fP, funkcja dokonuje mapowania do momentu gdy wyczerpią się wolne bloki dysku lub gdy osiągnie maksymalny rozmiar pliku. Istniejące przypisania nie ulegają zmianie. .TP \fBfeature\fP [\fIcecha\fP] [\fB\-\fP\fIcecha\fP] ... Ustawia (lub czyści \- z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku, a następnie wyświetla aktualny stan cech systemu plików. .TP \fBfilefrag\fP [\fB\-dvr\fP] \fIokreśl\-pliku\fP Wypisuje liczbę ciągłych ekstentów w \fIokreśl\-pliku\fP. Jeśli \fIokreśl\-pliku\fP jest katalogiem, a nie podano opcji \fB\-d\fP, to \fBfilefrag\fP wypisze liczbę ciągłych ekstentów każdego pliku w katalogu. Opcja \fB\-v\fP spowoduje, że \fBfilefrag\fP wypisze tabelaryczną listę ciągłych ekstentów pliku. Opcja \fB\-r\fP oznacza rekurencyjne wypisanie katalogu. .TP \fBfind_free_block\fP [\fIliczba\fP [\fIcel\fP]] Znajduje pierwsze \fIliczba\fP wolnych bloków, poczynając od \fIcel\fP i alokuje je. Dostępne również jako \fBffb\fP. .TP \fBfind_free_inode\fP [\fIkatalog\fP [\fItryb\fP]] Znajduje wolny i\-węzeł i alokuje go. Jeśli go podano, to argument \fIkatalog\fP określa numer i\-węzła katalogu, w którym ma zostać umieszczony i\-węzeł. Drugi opcjonalny argument \fItryb\fP określa prawa nowego i\-węzła (jeżeli w trybie mode ustawiony jest bit katalogu, to procedura alokacji będzie działać odmiennie). Dostępne również jako \fBffi\fP. .TP \fBfreeb\fP \fIblok\fP [\fIliczba\fP] Zaznacza blok o numerze \fIblok\fP jako niezaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument \fIliczba\fP, to \fIliczba\fP bloków zaczynając od bloku o numerze \fIblok\fP zostanie zaznaczona jako niezaalokowana. .TP \fBfreefrag\fP [\fB\-c\fP \fIczęść_kb\fP ] Wypisuje fragmentację wolnej przestrzeni w aktualnie otwartym systemie plików. Jeśli poda się opcję \fB\-c\fP, to polecenie \fBfreefrag\fP wypisze liczbę wolnych części o rozmiarze \fIczęść_kb\fP. Rozmiar części musi być potęgą dwójki i musi być większy od rozmiaru bloku systemu plików. .TP \fBfreei\fP \fIokreśl\-pliku\fP [\fInumer\fP] Zwalnia i\-węzeł podany przez \fIokreśl\-pliku\fP. Jeśli poda się \fInumer\fP, to czyści również numer\-1 i\-węzłów po podanym i\-węźle. .TP \fBget_quota\fP \fItyp\-kwoty identyfikator\fP Wyświetla informacje o przydziałach dla danego typu (użytkownik, grupa lub projekt) i identyfikatora przydziału .TP \fBhelp\fP Pokazuje listę poleceń rozumianych przez \fBdebugfs\fP. .TP \fBhtree_dump\fP \fIokreśl\-pliku\fP Zrzuca indeksowany za pomocą skrótów katalog \fIokreśl\-pliku\fP, pokazując jego strukturę drzewa. .TP \fBicheck\fP \fIblok\fP ... Pokazuje zestawienie i\-węzłów używających jednego lub więcej bloków określonych w wierszu poleceń. .TP \fBinode_dump\fP [\fB\-b\fP]|[\fB\-e\fP]|[\fB\-x\fP] \fIokreśl\-pliku\fP Wypisuje zawartość struktury i\-węzła w formacie szesnastkowym i ASCII. Opcja \fB\-b\fP nakazuje zrzucenie wyłącznie zawartości listy \fBi_blocks\fP. Opcja \fB\-e\fP powoduje zrzucenie wyłącznie zawartości dodatkowej przestrzeni i\-węzła, używanej do przechowywania atrybutów rozszerzonych na miejscu. Opcja \fB\-x\fP powoduje zrzucenie zinterpretowanej dodatkowej przestrzeni i\-węzła i atrybutów rozszerzonych. Jest to przydatne przy szukaniu błędów w uszkodzonych i\-węzłach zawierających atrybuty rozszerzone. .TP \fBimap\fP \fIokreśl\-pliku\fP Wypisuje położenie struktury danych i\-węzła (w tabeli i\-węzłów) \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBinit_filesys\fP \fIurządzenie rozmiar\-bloku\fP Tworzy system plików ext2 na urządzeniu \fIurządzenie\fP z rozmiarem urządzenia \fIrozmiar\-bloku\fP. Proszę zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich struktur danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać program \fBmke2fs\fP(8). Ta komenda jest tylko wywołaniem funkcji z biblioteki niskopoziomowej, która ustawia superblok i deskryptory bloków. .TP \fBjournal_close\fP Zamyka otwarty dziennik. .TP \fBjournal_open\fP[\fB\-c\fP] [\fB\-v\fP \fIwersja\fP] [\fB\-f\fP \fIdziennik\-rozszerzony\fP] Otwiera dziennik do odczytu i zapisu. Sprawdzanie sum kontrolnych dziennika można włączyć podając \fB\-c\fP a ich format (2 lub 3) można wybrać opcją \fB\-v\fP. Dziennik rozszerzony można załadować z \fIdziennika\-rozszerzonego\fP. .TP \fBjournal_run\fP Odtwarza ponownie wszystkie transakcje w otwartym dzienniku. .TP \fBjournal_write\fP [\fB\-b\fP \fIbloki\fP] [\-r \fIdo\-odrzucenia\fP] [\fB\-c\fP] \fIplik\fP Zapisuje transakcje w otwartym dzienniku. Listę bloków do zapisania należy podać jako \fIbloki\fP, używając przecinka jako separatora; same bloki powinny być możliwe do odczytu z \fIpliku\fP. Listę bloków do odrzucenia należy podać jako \fIdo\-odrzucenia\fP, używając przecinka jako separatora. Domyślnie na końcu zapisywany jest rekord potwierdzenia, \fB\-c\fP przełączy na transakcję niezatwierdzoną. .TP \fBkill_file\fP \fIokreśl\-pliku\fP Zwalnia (dealokuje) i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP i jego bloki. Proszę zauważyć, że nie usuwa to żadnych wpisów katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego i\-węzła. Aby usunąć (ang. unlink) plik, proszę zapoznać się z poleceniem \fBrm\fP(1). .TP \fBlcd\fP \fIkatalog\fP Zmienia bieżący katalog roboczy \fBdebugfs\fP na \fIkatalog\fP na pierwotnym (native) systemie plików. .TP \fBlist_quota\fP \fItyp\-przydziału\fP Wyświetla informacje o przydziałach dla danego typu przydziału (użytkownik, grupa lub projekt). .TP \fBln\fP \fIokreśl\-pliku plik\-docelowy\fP Tworzy dowiązanie zwykłe (twarde) o nazwie \fIplik\-docelowy\fP, do pliku \fIokreśl\-pliku\fP. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i\-węźle. .TP \fBlogdump\fP [\fB\-acsOS\fP] [\fB\-b\fP \fIblok\fP] [\fB\-n\fP \fInumer\-transakcji\fP] [\fB\-i\fP \fI\-określ\-pliku\fP] [\-f \fIdziennik\fP] [\fIplik\-wyjściowy\fP] Zrzuca zawartość dziennika ext3. Domyślnie zrzuca, i\-węzeł dziennika brany z superbloku. Można przesłonić ten wybór za pomocą opcji \fB\-i\fP, która zrzuca dziennik z wewnętrznego i\-węzła podanego jako \fIokreśl\-pliku\fP. Zwykły plik zawierający dane dziennika można podać za pomocą opcji \fB\-f\fP. Opcja \fB\-s\fP wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do zlokalizowania dziennika. .IP Opcja \fB\-S\fP powoduje wypisanie przez \fBlogdump\fP zawartości superbloku dziennika. .IP Opcja \fB\-a\fP powoduje, że \fBlogdump\fP wypisuje zawartość wszystkich bloków deskryptora. Z opcją \fB\-b\fP \fBlogdump\fP wypisuje wszystkie rekordy dziennika, które odnoszą się do podanego bloku. Opcja \fB\-c\fP wypisuje zawartość wszystkich bloków z danymi, wybranymi przez opcje \fB\-a\fP i \fB\-b\fP. .IP Opcja \fB\-O\fP powoduje, że \fBlogdump\fP wyświetli stare (dla których utworzono punkty kontrolne) wpisy dziennika. Można w ten sposób spróbować prześledzić problemy dziennika nawet po jego ponownym odtworzeniu. .IP Opcja \fB\-n\fP spowoduje, że \fBlogdump\fP będzie kontynuować poza blok dziennika, któremu brakuje liczby magicznej. Zatrzyma się tylko po wypisaniu całego dziennika lub po osiągnięciu \fInumeru\-transakcji\fP. .TP \fBls\fP [\fB\-l\fP] [\fB\-c\fP] [\fB\-d\fP] [\fB\-p\fP] [\fB\-r\fP] \fIokreśl\-pliku\fP Wypisuje listę plików w katalogu \fIokreśl\-pliku\fP. Flaga \fB\-c\fP powoduje wyświetlenie sum kontrolnych bloków katalogu (jeśli są obecne). Flaga \fB\-d\fP wypisuje usunięte wpisy w katalogu. Flaga \fB\-l\fP wypisuje pliki za pomocą bardziej szczegółowego formatu. Opcja \fB\-p\fP wypisze pliki w formacie, który jest łatwiejszy do przetworzenia przez skrypty oraz łatwiej jest rozpoznać ewentualne spacje i inne znaki niedrukowalne na końcu nazw plików. Flaga \fB\-r\fP wymusi wypisywanie nazwy pliku, nawet jeśli jest zaszyfrowana. .TP \fBlist_deleted_inodes\fP [\fIlimit\fP] Wypisuje usunięte i\-węzły, opcjonalnie ograniczone do usuniętych \fIlimit\fP sekund temu. Dostępne również jako \fBlsdel\fP. .IP Polecenie było przydatne do usuwania przypadkowo skasowanych plików z systemu plików ext2. Niestety nie jest przydatne do tego celu w systemach plików ext3 ani ext4, ponieważ bloki danych i\-węzłów nie są już dostępne po zwolnieniu i\-węzła. .TP \fBmodify_inode\fP \fIokreśl\-pliku\fP Zmienia zawartość struktury i\-węzła o nazwie \fIokreśl\-pliku\fP. Dostępne również jako \fBmi\fP. .TP \fBmkdir\fP \fIokreśl\-pliku\fP Tworzy katalog. .TP \fBmknod\fP \fIokreśl\-pliku\fP [\fBp\fP|[[\fBc\fP|\fBb\fP] \fIgłówny poboczny\fP]] Tworzy plik specjalny urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego lub blokowego). Jeżeli tworzone ma być urządzenie znakowe lub blokowe, to musi zostać podany \fIgłówny\fP (major) i \fIpoboczny\fP (minor) numer urządzenia. .TP \fBncheck\fP [\fB\-c\fP] \fInumer\-i\-węzła\fP ... Za pomocą żądanej listy numerów i\-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych i\-węzłów. Flaga \fB\-c\fP włącza sprawdzania informacji o typie pliku we wpisie katalogu, upewniając się, że pasuje on do typu i\-węzła. .TP \fBopen\fP [\fB\-weficD\fP] [\fB\-b\fP \fIrozmiar\-bloku\fP] [\fB\-d\fP \fInazwa\-obrazu\fP] [\fB\-s\fP \fIsuperblok\fP] [\fB\-z\fP \fIplik\-zapasowy\fP] \fIurządzenie\fP Otwiera system plików do edycji. Flaga \fB\-f\fP wymusza otwarcie systemu plików nawet wtedy gdy posiada on nieznane lub niekompatybilne cechy, które normalnie zapobiegły by otwarciu. Opcja \fB\-e\fP powoduje, że system plików jest otwarty w trybie wyłączności. Opcje \fB\-b\fP \fB\-c\fP, \fB\-d\fP, \fB\-i\fP, \fB\-s\fP, \fB\-w\fP i \fB\-D\fP zachowują się tak samo jak te z \fBdebugfs\fP. .TP \fBorphan_inodes\fP Wypisuje listę osieroconych i\-węzłów w systemie plików. .TP \fBpunch\fP \fIokreśl\-pliku\fP \fIblok\-początkowy\fP [\fIblok\-końcowy\fP] Usuwa bloki w i\-węźle, poczynając od \fIbloku\-początkowego\fP do \fIbloku\-końcowego\fP. Jeśli nie poda się \fIbloku\-końcowego\fP, to ta komenda zadziała jak polecenie obcięcia (ang. truncate), tzn. dealokowane będą wszystkie bloki od \fIbloku\-początkowego\fP, aż do końca pliku. .TP \fBsymlink\fP \fIokreśl\-pliku cel\fP Tworzy dowiązanie symboliczne. .TP \fBpwd\fP Pokazuje bieżący katalog roboczy. .TP \fBquit\fP Kończy pracę \fBdebugfs\fP. .TP \fBrdump\fP \fIkatalog\fP[...] \fImiejsce\-docelowe\fP Zrzuca rekurencyjnie \fIkatalog\fP lub wiele \fIkatalogów\fP wraz z zawartością (włączając plik, dowiązania symboliczne i inne katalogi) w \fImiejsce_docelowe,\fP które powinno być istniejącym katalogiem na pierwotnym systemie plików. .TP \fBrm\fP \fIścieżka\fP Usuwa (ang. unlink) \fIścieżkę\fP. Jeśli spowoduje to, że i\-węzeł wskazywany przez \fIścieżka\fP nie będzie posiadał innych odwołań, to dealokuje plik. Komenda ta działa jak funkcja systemowa unlink(). .TP \fBrmdir\fP \fIokreśl\-pliku\fP Usuwa katalog \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBsetb\fP \fIblok\fP [\fIliczba\fP] Zaznacza blok o numerze \fIblok\fP jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument \fIliczba\fP, to wtedy \fIliczba\fP bloków zaczynając od bloku o numerze \fIblok\fP zostanie zaznaczona jako zaalokowana. .TP \fBset_block_group\fP \fInum\-dgb pole wartość\fP Modyfikuje deskryptor grupy bloków określony przez \fInum\-dgb\fP tak, że pole deskryptora \fIpole\fP będzie miało wartość \fIwartość\fP. Dostępne również jako \fBset_bg\fP. .TP \fBset_current_time\fP \fIczas\fP Ustawia aktualny czas (w sekundach od epoki uniksa) przy ustawianiu pól systemu plików. .TP \fBseti\fP \fIokreśl\-pliku\fP [\fIliczba\fP] Oznacza i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP, jako użyty w mapie bitów i\-węzła. Jeśli poda się \fIliczbę\fP, to oznaczanych jest również liczba\-1 i\-węzłów po podanym i\-węźle. .TP \fBset_inode_field\fP \fIokreśl\-pliku pole wartość\fP Modyfikuje i\-węzeł określony przez \fIokreśl\-pliku\fP tak, że pole \fIpole\fP ma wartość \fIwartość\fP. Lista prawidłowych pól i\-węzła, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: \fBset_inode_field \-l\fP. Dostępne również jako \fBsif\fP. .TP \fBset_mmp_value\fP \fIpole wartość\fP Modyfikuje dane ochrony przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple\-mount protection \- MMP) tak, że pole mmp \fIpole\fP, ma wartość \fIwartość\fP. Lista poprawnych pól MMP, które mogą być ustawione tą komendą, może zostać wyświetlona za pomocą: \fBset_mmp_value \-l\fP. Dostępne również jako \fBsmmp\fP. .TP \fBset_super_value\fP \fIpole wartość\fP Ustawia pole superbloku \fIpole\fP na wartość \fIwartość\fP. Wszystkie prawidłowe pola superbloku, które mogą być ustawione tą komendą, mogą zostać wyświetlone za pomocą: \fBset_super_value \-l\fP. Dostępne również jako \fBssv\fP. .TP \fBshow_debugfs_params\fP Wyświetla parametry \fBdebugfs\fP takie jak informacje o obecnie otwartych systemach plików. .TP \fBshow_super_stats\fP [\fB\-h\fP] Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana jest flaga \fI\-h\fP, wypisywana jest tylko zawartość superbloku. Dostępne również jako \fBstats\fP. .TP \fBstat\fP \fIokreśl\-pliku\fP Wyświetla zawartość struktury i\-węzła o nazwie \fIokreśl\-pliku\fP. .TP \fBsupported_features\fP Wyświetla funkcje systemu plików obsługiwane przez tę wersję \fBdebugfs\fP. .TP \fBtestb\fP \fIblok\fP [\fIliczba\fP] Sprawdza, czy blok o numerze \fIblok\fP jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku. Jeżeli podany jest opcjonalny argument \fIliczba\fP, wtedy zostanie sprawdzona \fIliczba\fP bloków zaczynając od bloku o numerze \fIblok\fP. .TP \fBtesti\fP \fIokreśl\-pliku\fP Sprawdza, czy i\-węzeł \fIokreśl\-pliku\fP jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku. .TP \fBundel\fP \fB<\fP\fInumer\-i\-węzła\fP\fB>\fP [\fIścieżka\fP] Odwołuje usunięcie podanego numeru i\-węzła (który musi być ujęty w nawiasy trójkątne), dzięki czemu jego bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie dowiązuje odzyskany i\-węzeł do podanej ścieżki. Po użyciu komendy \fBundel\fP powinno się zawsze uruchomić \fBe2fsck\fP, w celu odzyskania usuniętych plików. .IP Proszę zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to dowiązywanie i\-węzła do katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może spowodować alokację bloku, który był wcześniej użyty przez jeden z plików do odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać wszystkie i\-węzły bez podawania ścieżki docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy \fBlink\fP, która dowiązuje i\-węzeł do ścieżki docelowej, lub użyć \fBe2fsck\fP do sprawdzenia systemu plików i dowiązania wszystkich odzyskanych i\-węzłów do katalogu lost+found. .TP \fBunlink\fP \fIścieżka\fP Usuwa dowiązanie do i\-węzła, określone przez \fIścieżkę\fP. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i\-węźle. .TP \fBwrite\fP \fIplik\-źródłowy plik\-wyjściowy\fP Kopiuje zawartość \fIpliku\-źródłowego\fP do nowo tworzonego pliku w systemie plików, o nazwie \fIplik\-wyjściowy\fP. .TP \fBzap_block\fP [\fB\-f\fP \fIplik\fP] [\fB\-o\fP \fIprzesunięcie\fP] [\fB\-l\fP \fIdługość\fP] [\fB\-p\fP \fIwzorzec\fP] \fInumer\-bloku\fP Nadpisuje blok określony \fInumerem\-bloku\fP bajtami zerowymi (NUL) lub, jeśli podano opcję \fB\-p\fP bajtami określonymi we \fIwzorcu\fP. Jeśli podano \fB\-f\fP, to \fInumer\-bloku\fP jest liczony w odniesieniu do początku pliku podanego jako \fIokreśl\-pliku\fP. Opcje \fB\-o\fP i \fB\-l\fP ograniczają przedział bajtów do wyczyszczenia do podanego \fIprzesunięcia\fP i \fIdługości\fP w odniesieniu do początku bloku. .TP \fBzap_block\fP [\fB\-f\fP \fIokreśl\-pliku\fP] [\fB\-b\fP \fIbit\fP] \fInumer\-bloku\fP Zamienia porcje bitów fizycznego \fInumeru\-bloku\fP. Jeśli podano \fB\-f\fP, numer bloku jest blokiem logicznym liczonym od początku \fIokreśl\-pliku\fP. .SH "ZMIENNE ŚRODOWISKOWE" .TP \fBDEBUGFS_PAGER\fP, \fBPAGER\fP Program \fBdebugfs\fP zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych komend przez program stronicujący. Są to następujące komendy: \fBshow_super_stats\fP (\fBstats\fP), \fBlist_directory\fP (\fBls\fP), \fBshow_inode_info\fP (\fBstat\fP), \fBlist_deleted_inodes\fP (\fBlsdel\fP) i \fBhtree_dump\fP. Można podać określony program stronicujący za pomocą zmiennej środowiskowej \fBDEBUGFS_PAGER\fP lub, jeśli nie jest ustawiona, \fBPAGER\fP. .IP Proszę zauważyć, że ponieważ program stronicujący jest używany zawsze, to \fBless\fP(1) nie jest szczególnie dobry, ponieważ czyści ekran przed wyświetleniem wyjścia komendy i czyści ekran, po wyjściu programu stronicującego. Wielu użytkowników preferuje używanie \fBless\fP(1) do większości zastosowań i jest to powód, dla którego dostępna jest zmienna środowiskowa \fBDEBUGFS_PAGER\fP, która przesłania ogólniejszą zmienną środowiskową \fBPAGER\fP. .SH AUTOR \fBdebugfs\fP zostało napisane przez Theodore Ts'o . .SH "ZOBACZ TAKŻE" \fBdumpe2fs\fP(8), \fBtune2fs\fP(8), \fBe2fsck\fP(8), \fBmke2fs\fP(8), \fBext4\fP(5) .PP .SH TŁUMACZENIE Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Wojtek Kotwica i Michał Kułach . .PP Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z .UR https://www.gnu.org/licenses/gpl-3.0.html GNU General Public License w wersji 3 .UE lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI. .PP Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej .MT manpages-pl-list@lists.sourceforge.net .ME .