.\" 1999 PTM Przemek Borys
.\" aktualizacja PTM/WK/2001-I, wg patch.man P.Eggerta do wersji 2.5.4 (1998)
.\" -*- nroff -*-
.de Id
.ds Dt \\$4
..
.Id $Id: patch.1,v 1.7 2001/04/29 08:30:02 wojtek2 Exp $
.ds = \-\^\-
.de Sp
.if t .sp .3
.if n .sp
..
.ds L" ""
.ds R" ""
.ds L' '
.ds R' '
.TH PATCH 1 "21 marca 1998" GNU
.SH NAZWA
patch - dołącz plik różnicowy do oryginału
.SH SKŁADNIA
.B patch
.RI [ opcje ]
.RI [ plikoryginalny
.RI [ plikzłatą ]]
.sp
lecz zazwyczaj po prostu
.sp
.BI "patch \-p" "num"
.BI < plikzłatą
.SH OPIS
\fI Uwaga! To tłumaczenie może być nieaktualne!\fP
.PP
.B Patch
pobiera plik z łatą, który może zawierać jedną z czterech postaci różnic,
dawanych przez program
.BR diff (1).
Jeśli
.I plikzłatą
jest pominięty lub jest myślnikiem, to łata będzie czytana ze standardowego
wejścia.
Następnie dołącza te różnice do pliku oryginalnego, dając w efekcie wersję
załataną. Domyślnie, wersja załatana jest podstawiana na miejsce oryginału.
Może też tworzyć kopie zapasowe zmienianego oryginału, zob. opcja
.B \-b
lub
.BR \*=backup .
Kopia oryginału jest zapisywana obok, z rozszerzeniem \*(L".orig\*(R" 
(w systemach nie obsługujących długich nazw plików \*(L"~\*(R").
Postać nazwy kopii zapasowej można kontrolować przez opcje
\fB\-b\fP (\fB\-\-suffix\fP),
\fB\-B\fP (\fB\-\-prefix\fP),
lub
\fB\-V\fP (\fB\-\-version\-control\fP).
.ig
.PP
Jeśli plik kopii zapasowej już istnieje,
.B patch
tworzy nowy plik zapasowy, zmieniając pierwszą małą literę ostatniego
komponentu nazwy pliku na dużą. Jeśli nie ma już więcej małych liter, usuwa
pierwszy znak z nazwy. Proces ten jest powtarzany, aż nie znajdzie się
nieistniejąca nazwa pliku. [WK:??]
..
.PP
Nazwy plików do załatania są zwykle brane z pliku łaty, ale jeśli łatany
będzie tylko jeden plik, to można podać go w wierszu poleceń jako
.IR plikoryginalny .
.PP
Podczas uruchamiania, patch próbuje sam określić rodzaj listingu
różnicowego. Można to zrobić też ręcznie, opcjami
\fB\-c\fP (\fB\*=context\fP),
\fB\-e\fP (\fB\*=ed\fP),
\fB\-n\fP (\fB\*=normal\fP)
lub
\fB\-u\fP (\fB\*=unified\fP).
Różnice typu context (starego rodzaju, nowego rodzaju i unifikowane
(unified)) są nanoszone na oryginał wprost przez program
.BR patch ,
podczas gdy różnice
.B ed
są po prostu przesyłane poprzez potok do edytora
.BR ed (1).
.PP
.B Patch
próbuje automatycznie pominąć wszelkie śmieci znajdujące się przed
fragmentem różnicowym, dokonać załatania i znowu pominąć śmieci, znajdujące
się za różnicą. Tak więc przekazanie 
.BR patchowi ,
różnicy znajdującej się np. w wiadomości pocztowej, powinno działać.
Jeśli całość różnic jest wcięta o ten sam rozmiar,
lub różnice kontekstowe zawierają linie zakończone parami \s-1CRLF\s0,
lub są raz bądź wielokrotnie zakapsułkowane przez poprzedzenie ciągiem
"\fB\- \fP" linii zaczynających się od "\fB\-\fP", jak podano w RFC 934,
to jest to poprawnie uwzględniane w łataniu.
.PP
W przypadku różnic typu context i w mniejszym stopniu różnic typu normal,
.B patch
potrafi wykryć, kiedy numery linii wymienione w łacie są nieprawidłowe i
spróbuje znaleźć właściwe miejsce. Jako pierwszy strzał, używany jest numer
linii użyty w badanym kawałku plus lub minus offset użyty do zaaplikowania
poprzedniego kawałka. Jeśli nie jest to właściwe miejsce, nastąpi skanowanie
w przód i wstecz w poszukiwaniu zestawu linii odpowiadającego podanemu
kontekstowi.
Na początek, szukane jest miejsce, do którego pasują wszystkie linie fragmentu.
Jeśli nie uda się go znaleźć i mamy do czynienia z różnicami kontekstowymi
a współczynnik `maximum fuzz factor' jest ustawiony na 1 lub więcej, to
skanowanie jest powtarzane, lecz teraz ignoruje pierwszą i ostatnią linię
kontekstu.
Jeśli i to zawiedzie, a wyżej wymieniony współczynnik jest ustawiony na 2
lub więcej, to ignorowane będą dwie pierwsze i dwie ostatnie linie.
(Domyślnym współczynnikiem jest 2.)
Jeśli
.B patch
nie może znaleźć właściwego miejsca do zaaplikowania fragmentu różnicy, to
wstawi go do pliku odrzuceń, który normalnie ma nazwę pliku wyjściowego, z
dopisaną końcówką
.B \&.rej
(lub
.B #
jeśli
.B \&.rej
utworzyłoby zbyt długą nazwę pliku. Jeśli dodanie nawet pojedynczego znaku
.B #
powoduje, że nazwa pliku staje się za długa, to
.B #
zastępuje ostatni znak nazwy).
(Zauważ, że odrzucony fragment zostanie wyprodukowany jako różnica typu
context, niezależnie od postaci łaty wejściowej. Jeśli była ona typu
normal, wiele kontekstów będzie po prostu pustych.)
Numery linii w pliku odrzuceń mogą być inne niż w łacie: odzwierciedlają one
przypuszczalną pozycję w nowym pliku, do której prawdopodobnie należą 
odrzucone fragmenty.
.PP
Gdy obróbka fragmentu jest zakończona, zostaniesz poinformowany, czy
zakończyła się sukcesem, czy też się nie powiodła i w której linii
(nowego pliku) wg \fBpatch\fRa ten fragment powinien się znaleźć.
Jeśli jest ona inna od numeru linii, podanego w pliku różnicowym, zostaniesz
poinformowany o offsecie.
Pojedynczy duży offset
.I może
być wskazówką, że fragment zainstalowano w złym
miejscu. Jeśli do porównania użyto współczynnika `fuzz factor', to też
będziesz o tym poinformowany, gdyż może to być podejrzane.
Jeśli użyłeś opcji
.BR \*=verbose ,
zostaniesz też powiadomiony o fragmentach dopasowanych dokładnie.
.PP
Jeśli w linii komend nie podano żadnego pliku oryginalnego,
.B patch
spróbuje go odgadnąć ze śmieci, zawartych w pliku z różnicą, stosując
poniższe zasady.
.LP
Najpierw buduje uporządkowaną listę kandydatur według takich reguł:
.TP 3
.B " \(bu"
Jeśli nagłówek jest nagłówkiem różnicy typu context, nazwa starego i nowego
pliku odczytywana jest z niego. Nazwa pliku jest ignorowana jeśli ma za mało
ukośników dla opcji
.BI \-p num
lub
.BI \*=strip= num\fR.
Nazwa
.B /dev/null
jest również ignorowana.
.TP
.B " \(bu"
Jeśli w początkowych śmieciach jest linia
.B Index:\&
i albo brakuje obu nazw, starego i nowego pliku, albo 
.B patch
działa zgodnie z \s-1POSIX\s0, to pobierana jest nazwa z tej linii.
.TP
.B " \(bu"
W poniższych regułach zakłada się, że rozważane nazwy plików są uporządkowane
(stary, nowy, indeks), niezależnie od kolejności, w jakiej występują
w nagłówku.
.LP
Następnie
.B patch
wybiera nazwę pliki z listy potencjalnych nazw:
.TP 3
.B " \(bu"
Jeśli któryś z wymienionych plików istnieje, to wybierana jest pierwsza
nazwa zgodna z \s-1POSIX\s0, w przeciwnym razie najlepsza.
.TP
.B " \(bu"
Jeżeli
.B patch
nie ignoruje \s-1RCS\s0, ClearCase i \s-1SCCS\s0 (zob. opcję
.BI "\-g\ " num
lub
.BI \*=get= num \fR),
a tak wskazany plik istnieje, ale znaleziono główną (master) pozycję
\s-1RCS\s0, ClearCase lub \s-1SCCS\s0, wybrany zostanie pierwszy
plik wymieniony w tej pozycji.
.TP
.B " \(bu"
Jeśli nie istnieje plik o danej nazwie, nie znaleziono głównej pozycji
\s-1RCS\s0, ClearCase lub \s-1SCCS\s0, podano jakieś nazwy,
.B patch
nie stosuje się do \s-1POSIX\s0, zaś łata wymaga utworzenia pliku, to
wybierana jest najlepsza nazwa wymagająca stworzenia najmniejszej liczby
katalogów.
.TP
.B " \(bu"
Jeśli powyższy algorytm heurystyczny nie da żadnej nazwy pliku, to
zostaniesz o nią zapytany.
.\" WK: ze starego:
Poza tym, jeśli w prowadzących śmieciach znajduje linia \*(L"Prereq: \*(R",
.B patch
spróbuje pobrać pierwsze słowo z tej linii (zwykle numer wersji) i sprawdzić
czy istnieje ono w pliku wejściowym.
Jeśli nie,
.B patch
zapyta o potwierdzenie przed kontynuacją.
.PP
Efektem tego wszystkiego jest to, że powinieneś być w stanie podać w
interfejsie newsów następujące:
.Sp
	| patch \-d /usr/src/local/blurfl
.Sp
i tym samym załatać katalog blurfl bezpośrednio z artykułu, który zawiera
łatę.
.PP
Jeśli plik z łatą składa się z więcej niż jednej łaty, program
.B patch
spróbuje zaaplikować je tak, jakby przyszły w osobnych plikach z łatami.
Znaczy to między innymi tyle, że nazwa łatanego pliku jest określana dla
każdego listingu różnic z osobna i że śmieci, znajdujące się przed każdym
z listingów będą analizowane jak opisano wyżej.
Do kolejnych łat można przekazywać opcje (i inną oryginalną nazwę pliku),
oddzielając odpowiadające listy argumentów znakiem \*(L'+\*(R'.
(Lista argumentów kolejnej łaty nie musi jednak podawać
nowej nazwy pliku z łatą.)
.SH OPCJE
.TP 3
.BR \-b ", " \*=backup
Tworzy pliki kopii zapasowych.
To znaczy, przy łataniu pliku, zamiast usuwania oryginału tworzy jego
kopię lub zmienia nazwę. Jako kopia zapasowa pliku, który nie istniał
tworzony jest pusty plik, zastępczo reprezentujący nieistniejący oryginał.
Sposób ustalania nazw plików kopii zapasowych opisano przy opcjach
.B \-V
lub
.BR \*=version\-control .
.TP
.B \*=backup\-if\-mismatch
Tworzy kopię zapasową jeśli łata nie pasuje dokładnie do pliku a nie zażądano
w inny sposób tworzenia kopii. Jest to zachowanie domyślne, chyba że
.B patch
działa zgodnie z \s-1POSIX\s0.
.TP
.B \*=no\-backup\-if\-mismatch
Nie tworzy kopii zapasowej jeśli łata nie pasuje dokładnie do pliku
i jeśli nie zażądano w inny sposób tworzenia kopii.
Jest to zachowanie domyślne gdy
.B patch
działa zgodnie z \s-1POSIX\s0.
.TP
\fB\-B\fP \fIpref\fP, \fB\*=prefix=\fP\fIpref\fP
Poprzedza przedrostkiem
.B pref
nazwę pliku podczas tworzenia nazwy zwykłej kopii.
Na przykład, przy
.B "\-B\ /junk/"
nazwą zwykłej kopii dla
.B src/patch/util.c
jest
.BR /junk/src/patch/util.c .
.TP
\fB\*=binary\fP
Za wyjątkiem standardowego wyjścia i
.BR /dev/tty ,
wszystkie pliki czyta i zapisuje w trybie binarnym.
Opcja ta nie ma żadnych skutków na systemach zgodnych z \s-1POSIX\s0.
Na systemach podobnych do \s-1DOS\s0, gdzie ma znaczenie, łata powinna być
tworzona przy użyciu
.BR "diff\ \-a\ \*=binary" .
.TP
\fB\-c\fP,  \fB\*=context\fP
Wymusza interpretację pliku z łatą jako różnicy typu context.
.TP
\fB\-d\fP \fIkat\fP,  \fB\*=directory=\fP\fIkatalog\fP
Powoduje interpretację
.B katalogu
jako katalogu, który ma być bieżącym i przechodzi do niego przed zrobieniem
czegokolwiek innego.
.TP
\fB\-D\fP \fIsymb\fP,  \fB\*=ifdef=\fP\fIsymb\fP
Powoduje używanie konstrukcji
"#ifdef...#endif" do oznaczania zmian.
.I symb
będzie symbolem różnicującym.
.TP
.B "\*=dry\-run"
Wypisuje wynik łatania bez faktycznego zmieniania plików.
.TP
\fB\-e\fP,  \fB\*=ed\fP
Wymusza interpretację pliku z łatą jako skryptu
.BR ed .
.TP
\fB\-E\fP,  \fB\*=remove\-empty\-files\fP
Powoduje, że usuwane są pliki wyjściowe, które po zaaplikowaniu łat są puste.
Zwykle użycie tej opcji nie jest konieczne, gdyż program potrafi zbadać
znaczniki czasu w nagłówku i stwierdzić, czy po naniesieniu łat plik powinien
istnieć.
Jeśli jednak wejście nie jest plikiem różnic kontekstowych lub gdy
.B patch
działa zgodnie z \s-1POSIX\s0, puste załatane pliki nie będą usuwane,
dopóki nie zostanie podana ta opcja.
Podczas usuwania pliku
.B patch
usiłuje usunąć również jego puste katalogi nadrzędne.
.TP
\fB\-f\fP,  \fB\*=force\fP
Wymusza założenie, że użytkownik dokładnie wie co robi i powoduje
niezadawanie pytań. Pomija łaty, z których nagłówków nie wynika, jaki plik
powinien być załatany; pliki są łatane nawet jeśli mają złą wersję dla linii
.BR Prereq:\& ;
zakłada, że łaty nie są odwrócone, nawet jeśli tak wyglądają.
Opcja ta nie eliminuje komentarzy; do tego użyj
.BR \-s .
.TP
\fB\-F\fP \fInum\fP,  \fB\*=fuzz=\fP\fInum\fP
Ustawia współczynnik `maximum fuzz factor'.
Opcja ta tyczy się tylko różnic typu context i powoduje, że
.B patch
ignoruje maksymalnie tyle linii, zaglądając w miejsca, gdzie ma zainstalować
fragment łaty. Zauważ, że duży współczynnik zwiększa prawdopodobieństwo
nieprawidłowego naniesienia łaty. Domyślną wartością jest 2 i nie może być
ustawiona na więcej niż liczba linii kontekstu w różnicy, czyli zwykle 3.
.TP
\fB\-g\fP \fInum\fP,  \fB\*=get=\fP\fInum\fP
Steruje akcjami programu
.BR patch
gdy oryginalny plik jest pod kontrolą \s-1RCS\s0 lub \s-1SCCS\s0,
a nie istnieje lub jest przeznaczony tylko dla odczytu.
Także wtedy, gdy jest pod kontrolą ClearCase, a nie istnieje.
Jeżeli
.I num
jest dodatnie, to pobiera (get) lub aktualizuje (check out) plik
z danego systemu kontroli wersji (revision control system).
Jeśli wynosi zero,
.B patch
ignoruje system kontroli wersji i nie pobiera pliku; jeśli
.I num
jest ujemne, to pyta użytkownika czy pobrać plik.
Domyślna wartość tej opcji określana jest wartością zmiennej środowiska
.B PATCH_GET
jeśli takowa istnieje; jeśli nie, to wartość domyślna jest zerem, gdy 
.B patch
działa zgodnie z \s-1POSIX\s0, w przeciwnym razie jest ujemna.
.TP
\fB\-i\fP \fIplikłaty\fP,  \fB\*=input=\fP\fIplikłaty\fP
Odczytuje łatę z
.IR plikułaty .
Jeśli
.I plikiemłaty
jest
.BR \- ,
to ze standardowego wejścia, domyślnie.
.TP
\fB\-l\fP,  \fB\*=ignore\-whitespace\fP
Wykonuje swobodniejsze porównywanie wzorców, w przypadku, gdy w pliku
pozamieniano tabulacje i spacje. Dowolna sekwencja białych spacji (znaków
tabulacji lub spacji) w linii pliku łaty będzie odpowiadać dowolnej sekwencji
białych spacji oryginalnego pliku.
Ciągi białych spacji występujące na końcach linii są ignorowane.
Normalne znaki muszą wciąż dokładnie pasować. Każda linia kontekstu nadal
musi pasować do linii oryginalnego pliku.
.TP
\fB\-n\fP,  \fB\*=normal\fP
Powoduje, że plik z łatą jest interpretowany jak różnica typu `normal'.
.TP
\fB\-N\fP,  \fB\*=forward\fP
powoduje ignorowanie łat, które wydają się być odwrócone lub już
zaaplikowane.  Zobacz też
.BR \-R .
.TP
\fB\-o\fP \fIplik-wyj\fP,  \fB\*=output=\fP\fIplik-wyj\fP
Zamiast łatania bezpośrednio oryginalnych plików, wynik jest kierowany do
.BR plik-wyj .
.TP
\fB\-p\fP\fInum\fP,  \fB\*=strip\fP\fB=\fP\fInum\fP
Z każdej nazwy pliku znalezionej w pliku łaty ujmuje najmniejszy przedrostek
zawierający
.I num
początkowych ukośników.
Ciąg kilku sąsiadujących ukośników liczy się za jeden ukośnik.
Opcję przewidziano na wypadek gdybyś przechowywał pliki w innym katalogu
niż osoba, która przesłała łatę.
Na przykład, załóżmy, że nazwa pliku w łacie miała wartość
.sp
	/u/howard/src/blurfl/blurfl.c
.sp
ustawienie
.B \-p
lub
.B \-p0
nie zmienia jej,
.B \-p1
daje
.sp
	u/howard/src/blurfl/blurfl.c
.sp
bez początkowego ukośnika, a
.B \-p4
daje
.sp
	blurfl/blurfl.c
.sp
natomiast niepodanie 
.B \-p
w ogóle, daje po prostu \fBblurfl.c\fP.
Wynik tej operacji jest poszukiwany albo w katalogu bieżącym, albo w katalogu
podanym przez opcję
.BR \-d .
.TP
.B \*=posix
Postępuje bardziej zgodnie ze standardem \s-1POSIX\s0:
.RS
.TP 3
.B " \(bu"
Dociekając nazw plików z nagłówków różnic
z listy (stary, nowy, indeks) bierze pierwszy istniejący plik.
.TP
.B " \(bu"
Nie usuwa plików, które po załataniu stają się puste.
.TP
.B " \(bu"
Nie pyta o pobieranie plików z \s-1RCS\s0, ClearCase czy \s-1SCCS\s0.
.TP
.B " \(bu"
Wymaga, by w wierszu poleceń wszystkie opcje występowały przed nazwami plików.
.TP
.B " \(bu"
Nie tworzy kopii zapasowych przy wystąpieniu niezgodności.
.RE
.TP
.BI \*=quoting\-style= wyraz
Używa stylu
.I wyraz
do cytowania nazw wyjściowych.
.I Wyraz
powinien być jednym z poniższych:
.RS
.TP
.B literal
Wypisuje nazwy bez zmian.
.TP
.B shell
Cytuje nazwy dla powłoki jeśli zawierają metaznaki powłoki lub spowodowałyby
dwuznaczność wyniku.
.TP
.B shell-always
Cytuje nazwy dla powłoki, nawet wtedy, gdy normalnie nie wymagałyby cytowania.
.TP
.B c
Cytuje nazwy jak dla łańcuchów w języku C.
.TP
.B escape
Cytuje jak z
.BR c ,
z wyjątkiem tego, iż pomija otaczające znaki cudzysłowu.
.LP
Wartość domyślną opcji
.B \*=quoting\-style
można określić za pomocą zmiennej środowiska
.BR QUOTING_STYLE .
Jeśli nie jest ona ustawiona, to wartością domyślną jest
.BR shell .
.RE
.TP
\fB\-r\fP \fIplik-odrz\fP,  \fB\*=reject\-file=\fP\fIplik-odrz\fP
Odrzucone poprawki są umieszczane w zadanym
.BR pliku-odrz ,
a nie w domyślnym pliku odrzuceń
.BR \&.rej .
.TP
\fB\-R\fP,  \fB\*=reverse\fP
Mówi, że łata ta została utworzona przy zamienionych miejscami starych
i nowych plikach [tłum. zamiast `\fBdiff \-c stary nowy\fP' użyto pomyłkowo
`\fBdiff \-c nowy stary\fP'].
(Tak, obawiam się że czasem się to zdarza, natura ludzka jest jaka jest.)
.B Patch
Spróbuje zamienić każdy fragment przed jego zaaplikowaniem. Odrzucenia wyjdą
w formacie zamienionym (swapped).
Opcja
.B \-R
nie działa ze skryptami różnicowymi 
.BR ed a
gdyż jest tam zbyt mało danych do zrekonstruowania operacji odwrotnej.
.Sp
Jeśli pierwszy fragment łaty zawiedzie,
.B patch
odwraca ten fragment, sprawdzając czy nie może być tak zaaplikowany.
Jeśli może, zostaniesz zapytany czy chcesz ustawić opcję
.BR \-R .
Jeśli nie, łata będzie aplikowana dalej w sposób tradycyjny.
(Uwaga: metoda ta nie może wykryć łaty odwróconej jeśli jest to różnica typu
normal i jeśli pierwszą komendą jest doklejanie (append) (tj. powinno to
być kasowanie \-\- delete). Jest tak dlatego, że doklejanie zawsze działa, gdyż
pusty kontekst pasuje wszędzie.
Szczęśliwym trafem, wiele łat raczej dodaje lub zmienia linie niż je
kasuje, więc większość odwróconych różnic typu normal zaczyna się od
kasowania, co zawiedzie i wywoła heurystykę.)
.ig
[A po ludzku: opcja \-R umożliwia anulowanie zaaplikowanej łaty \-\- przyp.
tłum.]
[Przemku: daje możność naniesienia *poprawnej* łaty, gdy przy jej tworzeniu
przez pomyłkę podano odwrotnie parametry stary/nowy]
..
.TP
\fB\-s\fP,  \fB\*=silent\fP,  \fB\*=quiet\fP
Powoduje, że
.B patch
działa cicho, chyba że pojawi się błąd.
.TP
\fB\-t\fP,  \fB\*=batch\fP
Podobne do
.BR \-f ,
gdyż eliminuje pytania, lecz działa według innych założeń:
pomija łaty, których nagłówki nie zawierają nazw plików (tak samo jak
\fB\-f\fP), pomija łaty dla plików ze złymi wersjami
.B Prereq:\&
i przyjmuje, że łaty są odwrócone, jeśli na takie wyglądają.
.TP
\fB\-T\fP,  \fB\*=set\-time\fP
Ustawia czasy modyfikacji i ostatniego dostępu załatanych plików według
znaczników czasu podanych w nagłówkach różnic typu context, zakładając, że
nagłówki te stosują czas lokalny.  Opcja ta jest niezalecana, gdyż użycie
łat korzystających z czasu lokalnego przez osoby z innych stref czasowych
nie jest łatwe.
Ponadto znaczniki czasu lokalnego nie są jednoznaczne w przypadku, gdy zegar
lokalny jest cofany w związku z dostosowywaniem do czasu letniego.
Zamiast tej opcji, powinno się tworzyć łaty z czasem uniwersalnym
(\s-1UTC\s0) i stosować opcję
.B \-Z
lub
.BR \*=set\-utc .
.TP
\fB\-u\fP,  \fB\*=unified\fP
Wymusza interpretację łaty jako różnicy typu unified context (zunifikowana
różnica kontekstowa).
.TP
\fB\-V\fP \fImetoda\fP,  \fB\*=version\-control=\fP\fImetoda\fP
.B "\-V metoda, \-\-version\-\-control=metoda"
Powoduje, że
.B metoda
staje się metodą tworzenia nazw plików zapasowych. Rodzaje robionych kopii
zapasowych można również podać w zmiennej środowiskowej
.B PATCH_VERSION_CONTROL
(lub, jeśli nie jest ustawiona, zmienną
.BR VERSION_CONTROL ),
która jest przesłaniana przez tę opcję.
Wybrana metoda nie ma wpływu na to, czy kopie zapasowe będą wykonywane,
i w jakich przypadkach.  Określa tylko sposób tworzenia nazw plików
zapasowych.
Wartość
.I metody
jest podobna jak zmiennej `version-control' \s-1GNU\s0 Emacsa.
.B Patch
rozpoznaje też ich bardziej opisowe synonimy.
Poprawne wartości to
(przyjmowane są rozróżnialne skróty):
.RS
.TP 3
\fBnumbered\fP  lub  \fBt\fP
Tworzy zawsze numerowane kopie zapasowe.  Nazwą numerowanej kopii zapasowej
pliku
.I F
jest
.IB F .~ N ~
gdzie
.I N
to numer wersji.
.TP
\fBexisting\fP  lub  \fBnil\fP
Tworzy numerowane kopie zapasowe plików, które już je mają, a zwykłe kopie
dla pozostałych. Tak jest domyślnie.
.TP
`never' lub `simple'
Zawsze robi zwykłe kopie zapasowe.
Opcje
.B \-B
lub
.BR \*=prefix ,
.B \-Y
lub
.BR \*=basename\-prefix
i
.B \-z
lub
.BR \*=suffix
określają nazwę pliku zwykłej kopii zapasowej.
Jeżeli nie podano żadnej z nich, to stosowany jest przyrostek zwykłej
kopii zapasowej.  Jest to wartość zmiennej środowiska
.BR SIMPLE_BACKUP_SUFFIX ,
jeśli jest ona ustawiona, lub
.B \&.orig
w przeciwnym razie.
.PP
Przy kopiach numerowanych lub zwykłych, jeśli nazwa pliku kopii zapasowej
jest zbyt długa, to zamiast niej używa się przyrostka kopii
.BR ~ .
Jeżeli nawet dodanie
.B ~
spowodowałoby, że nazwa będzie za długa, to
.B ~
zastępuje ostatni znak nazwy pliku.
.RE
.TP
\fB\*=verbose\fP
Wypisuje dodatkowe informacje o wykonywanej pracy.
.TP
\fB\-x\fP \fInum\fP,  \fB\*=debug=\fP\fInum\fP
ustawia wewnętrzne flagi debuggowe. Ma to znaczenie tylko dla łataczy
programu
.BR patch .
.TP
\fB\-Y\fP \fIpref\fP,  \fB\*=basename\-prefix=\fP\fIpref\fP
Przy tworzeniu nazwy zwykłej kopii poprzedza przedrostkiem
.I pref
podstawową część nazwy pliku.
Na przykład, przy
.B "\-Y\ .del/"
nazwą pliku zwykłej kopii zapasowej dla
.B src/patch/util.c
jest
.BR src/patch/.del/util.c .
.TP
\fB\-z\fP \fIsuffix\fP,  \fB\*=suffix=\fP\fIsuffix\fP
Powoduje, że
.B suff
jest interpretowane jako przyrostek nazw zwykłych kopii zapasowych.
Na przykład, przy
.B "\-z\ -"
nazwą pliku zwykłej kopii kopii dla
.B src/patch/util.c
jest
.BR src/patch/util.c- .
Przyrostek kopii można też określić za pomocą zmiennej środowiska
.BR SIMPLE_BACKUP_SUFFIX ,
która jest przesłaniana przez tę opcję.
.TP
\fB\-Z\fP,  \fB\*=set\-utc\fP
Ustawia czasy modyfikacji i ostatniego dostępu załatanych plików według
znaczników czasu podanych w nagłówkach różnic typu context, zakładając, że
nagłówki te stosują czas uniwersalny - Coordinated Universal Time
(\s-1UTC\s0, znany też jako czas średni Greenwich \s-1GMT\s0).
Zobacz też opcja
.B \-T
lub
.BR \*=set\-time .
.Sp
Opcje
.B \-Z
lub
.B \*=set\-utc
i
.B \-T
lub
.B \*=set\-time
normalnie powstrzymują się od ustawiania czasu pliku jeśli jego
oryginalny czas nie pasuje do czasu podanego w nagłówku łaty lub jej
zawartość nie pasuje dokładnie do łaty.  Jednak, jeśli podano opcję
.B \-f
lub
.BR \*=force,
to czas pliku jest ustawiany bez względu na niezgodności.
.Sp
Z powodu ograniczeń formatu wyjściowego stosowanego przez
.BR diff ,
opcje te nie potrafią aktualizować czasów plików, których zawartość się nie
zmieniła.  Wykorzystując te opcje powinno się pamiętać o usunięciu
(np. za pomocą
.BR "make\ clean" )
wszystkich plików, które zależą od załatanych, by późniejsze wywołania
.B make
nie zostały zmylone czasem załatanych plików.
.TP
.B "\*=help"
Wypisuje listę opcji i kończy działanie.
.TP
\fB\-v\fP,  \fB\*=version\fP
Wypisuje wersję programu i kończy działanie.
.SH ŚRODOWISKO
.TP 3
.B PATCH_GET
Określa, czy
.B patch
powinien domyślnie pobierać brakujące lub przeznaczone tylko do odczytu
pliki z \s-1RCS\s0, ClearCase lub \s-1SCCS\s0. Zobacz opis opcji
.B \-g
lub
.BR \*=get .
.TP
.B POSIXLY_CORRECT
Jeśli jest ustawiona,
.B patch
ściślej stosuje się do standardu \s-1POSIX\s0 w zachowaniu domyślnym.
Zobacz opis opcji
.BR \*=posix .
.TP
.B QUOTING_STYLE
Domyślna wartość opcji
.BR \*=quoting\-style .
.TP
.B SIMPLE_BACKUP_SUFFIX
Przyrostek stosowany do tworzenia nazw plików zwykłych kopii zapasowych
.BR \&.orig .
.TP
\fBTMPDIR\fP, \fBTMP\fP, \fBTEMP\fP
Katalog do przechowywania plików tymczasowych.
.B patch
wykorzystuje pierwszą zmienną środowiska z tej listy, jaka jest ustawiona.
Jeśli żadna nie jest, wartość domyślna zależy od systemu: normalnie
na maszynach uniksowych jest to
.BR /tmp .
.TP
\fBVERSION_CONTROL\fP lub \fBPATCH_VERSION_CONTROL\fP
Wybiera metodę kontroli wersji kopii pliku; zobacz opcja
.B \-v
lub
.BR \*=version\-control .
.SH PLIKI
.TP 3
.IB $TMPDIR "/p\(**"
pliki tymczasowe
.TP
.B /dev/tty
terminal sterujący; używany do uzyskania odpowiedzi na pytania
zadawane użytkownikowi.
.SH ZOBACZ TAKŻE
.BR diff (1)
.BR ed (1).
.Sp
Marshall T. Rose and Einar A. Stefferud,
Proposed Standard for Message Encapsulation,
Internet RFC 934 <URL:ftp://ftp.isi.edu/in-notes/rfc934.txt> (1985-01).
.SH UWAGI DLA WYSYŁAJĄCYCH ŁATY
Istnieje kilka rzeczy, o których należy pamiętać przy wysyłaniu łat.
.PP
Twórz łatę według sprawdzonego schematu.
Dobrą metodą jest polecenie
.BI "diff\ \-Naur\ " "stary\ nowy"
gdzie
.I stary
i
.I nowy
identyfikują stary i nowy katalog.
Nazwy
.I stary
i
.I nowy
nie powinny zawierać żadnych ukośników.
Nagłówki z poleceń
.B diff
powinny zawierać daty i czasy czasu uniwersalnego (UTC) z zastosowaniem
tradycyjnego formatu uniksowego, by odbiorcy łaty mogli skorzystać z opcji
.B \-Z
lub
.BR \*=set\-utc .
Oto przykładowe polecenie, z użyciem składni powłoki Bourne'a:
.Sp
	\fBLC_ALL=C TZ=UTC0 diff \-Naur gcc\-2.7 gcc\-2.8\fP
.PP
Powiadom odbiorców, jak zaaplikować łatę, wskazując, do którego katalogu
przejść
.BR cd
i jakich opcji 
.B patch
użyć.  Zalecany jest łańcuch opcji
.BR "\-Np1" .
Wypróbuj procedurę stawiając się na miejscu odbiorcy i stosując łatę
na kopię oryginalnych plików.
.PP
Możesz oszczędzić ludziom wielu problemów, zachowując plik
.B patchlevel.h
Jest on łatany aby zwiększyć poziom łaty (patch
level).
Umieść go jako pierwszą różnicę w pliku z łatą, który wysyłasz.
Jeśli do łaty wstawisz linię
.BR Prereq:\& ,
to nie pozwoli ona na stosowanie łat poza kolejnością bez ostrzeżenia.
.PP
Możesz utworzyć plik u odbiorcy wysyłając mu różnicę z porównania
.B /dev/null
lub pusty plik o dacie równej Epoce (1970-01-01 00:00:00 \s-1UTC\s0)
z plikiem, który chcesz stworzyć.
Zadziała to tylko jeśli plik taki jeszcze nie istnieje w katalogu docelowym.
I odwrotnie, możesz usunąć plik wysyłając różnicę kontekstową porównującą
plik do usunięcia z pustym plikiem datowanym na Epokę.
Plik nie zostanie usunięty jeśli
.B patch
działa zgodnie z \s-1POSIX\s0 a nie podano opcji
.B \-E
lub
.BR \*=remove\-empty\-files .
Prostą metodą generowania łat, które tworzą i usuwają pliki jest użycie
opcji
.B \-N
lub
.B \*=new\-file
programu
\s-1GNU\s0
.BR diff .
Jeśli spodziewasz się, że odbiorca użyje opcji
.BI \-p N \fR,
nie wysyłaj wyjścia wyglądającego tak:
.Sp
.ft B
.ne 3
	diff \-Naur v2.0.29/prog/README prog/README
.br
	\-\^\-\^\- v2.0.29/prog/README   Mon Mar 10 15:13:12 1997
.br
	+\^+\^+ prog/README   Mon Mar 17 14:58:22 1997
.ft
.Sp
bo obie nazwy plików mają różną liczbę ukośników, a rozmaite wersje
.B patch
różnie interpretują nazwy plików.
Unikniesz mylnej interpretacji, wysyłając zamiast tego takie wyjście:
.Sp
.ft B
.ne 3
	diff \-Naur v2.0.29/prog/README v2.0.30/prog/README
.br
	\-\^\-\^\- v2.0.29/prog/README   Mon Mar 10 15:13:12 1997
.br
	+\^+\^+ v2.0.30/prog/README   Mon Mar 17 14:58:22 1997
.ft
.Sp
.PP
Unikaj wysyłania łat porównujących pliki o takich nazwach, jakie mają kopie
zapasowe, jak np.
.BR README.orig ,
gdyż może to zmylić
.BR patch ,
tak że będzie nakładał łatę na plik kopii zamiast na rzeczywisty plik.
Zamiast tego powinieneś wysyłać łaty porównujące pliki o takich samych
nazwach podstawowych, położone w różnych katalogach, np.\&
.B old/README
i
.BR new/README .
.PP
Uważaj by nie wysyłać łat odwrotnych, gdyż powoduje to, że ludzie
zastanawiają się czy już załączyli łatę.
.PP
Nie próbuj budować łat, które zmieniały by pliki pochodne (np. plik
.BR configure ,
w którym jest linia
.B "configure: configure.in"
w swoim makefile), ponieważ odbiorca i tak powinien być w stanie
je odtworzyć.  Jeśli musisz wysłać różnice plików pochodnych, utwórz je
używając czasu uniwersalnego \s-1UTC\s0;  odbiorcy powinni zaaplikować łątę
stosując opcję
.B \-Z
lub
.BR \*=set\-utc ,
a następnie usunąć wszystkie niełatane pliki, które zależą od właśnie
załatanych (np. za pomocą
.BR "make\ clean" ).
.PP
Mimo iż można umieścić 582 listingów różnic w jednym pliku, to
lepiej wstawić grupy powiązanych łat do osobnych plików.
.PP
Poza tym, upewnij się, że podałeś poprawnie nazwy plików, zarówno w nagłówku
różnicy kontekstowej, jak i w linii
.BR Index:\& .
Jeśli łatasz coś w podkatalogu,
upewnij się, że powiadomiłeś użytkownika, by podał opcję
.BR \-p .
.SH DIAGNOSTYKA
Zbyt wiele by tu wymieniać, lecz ogólnie wskazują, że
.B patch
nie mógł przetworzyć pliku z łatą.
.PP
Jeśli podano opcję
.BR \*=verbose ,
komunikat
.B Hmm.\|.\|.\&
wskazuje, że w pliku z łatą jest nieprzetworzony tekst i że
.B patch
próbuje domyślić się, czy znajduje się w nim łata, a jeśli tak, to jakiego
jest rodzaju.
.PP
.B Patch
kończy pracę z kodem
0 jeśli wszystkie kawałki zaaplikowano poprawnie,
1 jeśli jakieś nie mogły być zaaplikowane,
a 2 w przypadku poważniejszych kłopotów.
Podczas aplikowania zbioru łat w pętli, umożliwia ci sprawdzenie tego kodu,
tak by nie dołączać już reszty łat do częściowo połatanego pliku.
.SH ZASTRZEŻENIA
Różnice kontekstowe nie mogą wiarygodnie odwzorowywać tworzenia lub usuwania
pustych plików, pustych katalogów czy plików specjalnych, jak dowiązania
symboliczne.  Nie potrafią też reprezentować zmian w metadanych pliku, takich
jak właściciel, grupa, prawa czy to, że jeden plik jest twardym dowiązaniem
do drugiego.
Jeśli takie zmiany są również wymagane, łacie powinny towarzyszyć osobne
instrukcje (np. w postaci skryptu powłoki).
.PP
.B Patch
nie potrafi stwierdzić, czy w skrypcie
.B ed
nie istnieją numery linii,
a w normalnych różnicach może wykryć niewłaściwe numery tylko gdy odnajdzie
zmianę lub usunięcie.
Różnica kontekstowa, używająca współczynnika `fuzz factor' 3 może mieć
podobne problemy. Dopóki nie zostanie dodany właściwy interaktywny interfejs
użytkownika, powinieneś raczej w tych wypadkach robić różnice typu context.
Zobaczysz czy zmiany mają sens. Oczywiście kompilowanie bez błędów jest
całkiem dobrym wskazaniem, że łata zadziałała, lecz nie jest to zawsze
prawda.
.PP
.B Patch
zwykle daje prawidłowe wyniki, nawet gdy musi dużo zgadywać. Jednak
rezultaty mają gwarancję prawidłowości tylko wtedy, gdy łaty aplikowane są do
dokładnie tej samej wersji pliku, z której zostały wygenerowane.
.SH "KWESTIE ZGODNOŚCI"
Standard \s-1POSIX\s0 podaje zachowanie, które różni się od tradycyjnego
zachowania się
.BR patch a.
Powinieneś pamiętać o tych różnicach jeśli musisz współpracować z
.B patch
w wersji 2.1 lub wcześniejszymi, które nie są zgodne z \s-1POSIX\s0.
.TP 3
.B " \(bu"
W tradycyjnym
.BR patch u
argument opcji
.B \-p
był opcjonalny, a gołe
.B \-p
było równoważne
.BR \-p0 .
Obecnie opcja
.B \-p
wymaga argumentu, a
.B "\-p\ 0"
jest teraz równoważnikiem
.BR \-p0 .
Dla zachowania maksymalnej zgodności, stosuj opcje typu
.B \-p0
i
.BR \-p1 .
.Sp
Ponadto, tradycyjny
.B patch
po prostu zlicza ukośniki przy obcinaniu przedrostków ścieżkowych;
.B patch
liczy obecnie składowe nazwy pliku.
To znaczy, ciąg sąsiadujących ukośników liczy się obecnie za jeden ukośnik.
Dla zachowania maksymalnej zgodności, unikaj wysyłania łat zawierających
.B //
w nazwach plików.
.TP
.B " \(bu"
W tradycyjnym
.BR patch u,
tworzenie kopii zapasowych było włączone domyślnie.
Zachowanie to jest teraz włączane opcją
.B \-b
lub
.BR \*=backup .
.Sp
I odwrotnie, w \s-1POSIX\s0-owym
.BR patch ,
kopie nigdy nie są tworzone, nawet jeśli wystąpi niedopasowanie łaty.
W \s-1GNU\s0
.BR patch ,
zachowanie to jest włączane opcją
.B \*=no\-backup\-if\-mismatch
lub przez włączenie zgodności z \s-1POSIX\s0 opcją
.B \*=posix
albo ustawieniem zmiennej środowiska
.BR POSIXLY_CORRECT .
.Sp
Opcja
.BI \-b "\ suffix"
tradycyjnego
.BR patch
jest równoważna opcjom
.BI "\-b\ \-z" "\ suffix"
dla \s-1GNU\s0
.BR patch .
.TP
.B " \(bu"
Tradycyjny
.B patch
stosuje skomplikowaną (i nie w pełni udokumentowaną) metodę domyślania się
z nagłówka łaty nazwy pliku do załatania.
Metoda ta nie jest zgodna z \s-1POSIX\s0 i ma kilka niepoprawnie zakodowanych
fragmentów [gotchas].
Obecny
.B patch
korzysta z innej, równie skomplikowanej (ale lepiej udokumentowanej) metody,
która jest opcjonalnie zgodna z \s-1POSIX\s0; mamy nadzieję, że ma mniej
błędów. Obie te metody są ze sobą zgodne jeśli nazwy plików w nagłówku
różnicy kontekstowej i w linii
.B Index:\&
po obcięciu przedrostka są identyczne.
Normalnie łata jest zgodna jeśli wszystkie nazwy plików w nagłówku zawierają
tę samę liczbę ukośników.
.TP
.B " \(bu"
Gdy tradycyjny
.B patch
zadawał użytkownikowi pytanie, kierował je na standardowe wyjście błędów
i oczekiwał odpowiedzi z pierwszego pliku poniższej listy będącego
terminalem:
standardowe wyjście błędów, standardowe wyjście,
.BR /dev/tty ,
i standardowe wejście.
Teraz
.B patch
wysyła pytania na standardowe wyjście i pobiera odpowiedzi z
.BR /dev/tty .
Zmieniono domyślne odpowiedzi na niektóre z pytań.  Dzięki temu
.B patch
nigdy nie wchodzi w nieskończoną pętlę przy stosowaniu domyślnych
odpowiedzi.
.TP
.B " \(bu"
Tradycyjny
.B patch
kończył działanie z kodem równym liczbie błędnych fragmentów, albo z kodem 1
jeśli napotkano poważny problem.
Obecnie
.B patch
kończy działanie z kodem 1 jeśli nie udało się zaaplikować jakichś
fragmentów, albo 2 jeśli napotkano poważny problem.
.TP
.B " \(bu"
Wysyłając instrukcje określające sposób skorzystania z łaty
przez kogoś pracującego z
\s-1GNU\s0
.BR patch ,
tradycyjnym
.BR patch em,
lub
.B patch em
zgodnym z \s-1POSIX\s0 ogranicz się do podanych niżej opcji.
W tym zestawieniu spacje są znaczące, a argumenty wymagane.
.Sp
.nf
.in +3
.ne 11
.B \-c
.BI \-d " kat"
.BI \-D " symb"
.B \-e
.B \-l
.B \-n
.B \-N
.BI \-o " plik-wyj"
.BI \-p num
.B \-R
.BI \-r " plik-odrz"
.in
.fi
.SH BŁĘDY
Zgłoszenia błędów proszę wysyłać do
.BR <bug-gnu-utils@gnu.org> .
.PP
Mógłby być sprytniejszy co do częściowych trafień, nadmiernie odbiegających
od normy offsetów i zamienionego kodu, lecz wymagałoby to dodatkowego
przebiegu.
.PP
Jeśli kod został powielony (np. #ifdef STARYKOD ... #else ... #endif),
.I patch
nie może załatać obu wersji, i jeśli w ogóle zadziała, prawdopodobnie załata
niewłaściwą i powie, że udało mu się z obydwiema.
.PP
Jeśli aplikujesz łatę, którą już zaaplikowałeś,
.I patch
pomyśli że jest to odwrotna łata i zaoferuje zdjęcie łaty.
Można to uważać za zaprojektowaną funkcję programu.
.rn }` ''
.SH KOPIOWANIE
Copyright
.if t \(co
1984, 1985, 1986, 1988 Larry Wall.
.br
Copyright
.if t \(co
1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998
Free Software Foundation, Inc.
.PP
Permission is granted to make and distribute verbatim copies of
this manual provided the copyright notice and this permission notice
are preserved on all copies.
.PP
Permission is granted to copy and distribute modified versions of this
manual under the conditions for verbatim copying, provided that the
entire resulting derived work is distributed under the terms of a
permission notice identical to this one.
.PP
Permission is granted to copy and distribute translations of this
manual into another language, under the above conditions for modified
versions, except that this permission notice may be included in
translations approved by the copyright holders instead of in
the original English.
.SH AUTORZY
Larry Wall napisał pierwotną wersję
.BR patch a.
Paul Eggert usunął istniejące w programie arbitralne ograniczenia.
Dodał obsługę plików binarnych, ustawianie czasów pliku i usuwanie plików,
i uczynił go bardziej zgodnym z \s-1POSIX\s0-em.
Swój wkład wnieśli też Wayne Davison, który dodał obsługę formatu unidiff,
i David MacKenzie, który dołożył obsługę ustawień i kopii zapasowych.
.SH "INFORMACJE O TŁUMACZENIU"
Powyższe tłumaczenie pochodzi z nieistniejącego już Projektu Tłumaczenia Manuali i 
\fImoże nie być aktualne\fR. W razie zauważenia różnic między powyższym opisem
a rzeczywistym zachowaniem opisywanego programu lub funkcji, prosimy o zapoznanie 
się z oryginalną (angielską) wersją strony podręcznika za pomocą polecenia:
.IP
man \-\-locale=C 1 patch
.PP
Prosimy o pomoc w aktualizacji stron man \- więcej informacji można znaleźć pod
adresem http://sourceforge.net/projects/manpages\-pl/.