NAZWA¶

getitimer, setitimer - pobiera i ustawia wartości czasomierza

BIBLIOTEKA¶

Standardowa biblioteka C (libc, -lc)

SKŁADNIA¶

#include <sys/time.h>

int getitimer(int which, struct itimerval *curr_value);
int setitimer(int which, const struct itimerval *restrict new_value,
              struct itimerval *_Nullable restrict old_value);

OPIS¶

Te wywołania systemowe umożliwiają dostęp do czasomierzy (timerów) interwałowych, to jest czasomierzy, które najpierw wygasają w pewnym punkcie w przyszłości, a potem (opcjonalnie) w regularnych odstępach czasu. Po wygaśnięciu czasomierza wysyłany jest sygnał do procesu wywołującego, a następnie czasomierz jest ponownie inicjowany podaną wartością interwału (jeśli jest niezerowa).

Dostępne są trzy typy czasomierzy, podawane w argumencie which; każdy z nich mierzy czas według innego zegara i generuje inny sygnał, gdy upłynie czas ważności:

ITIMER_REAL

Odlicza czas rzeczywisty. Po wygaśnięciu generuje sygnał SIGALRM.

ITIMER_VIRTUAL

Odlicza czas CPU wykonywania się procesu w przestrzeni użytkownika. (Obliczenia obejmują czas CPU zużyty przez wszystkie wątki procesu). Po każdorazowym wygaśnięciu generowany jest sygnał SIGVTALRM.

ITIMER_PROF

Odlicza całkowity (tj. zarówno w przestrzeni użytkownika, jak i jądra systemu) czas CPU wykonywania się procesu. (Obliczenia obejmują czas CPU zużyty przez wszystkie wątki procesu). Po każdorazowym wygaśnięciu generowany jest sygnał SIGPROF.

W powiązaniu z ITIMER_VIRTUAL ten czasomierz zwykle jest używany do profilowania czasu używanego przez aplikację zarówno w przestrzeni użytkownika, jak i jądra.

Proces ma tylko po jednym czasomierzu każdego z tych trzech typów.

Wartości czasomierza są zdefiniowane za pomocą następujących struktur:

struct itimerval {


    struct timeval it_interval; /* Interwał czasomierza periodycznego */


    struct timeval it_value;    /* Czas do następnego wygaśnięcia */
};
struct timeval {


    time_t      tv_sec;         /* sekundy */


    suseconds_t tv_usec;        /* mikrosekundy */
};

WARTOŚĆ ZWRACANA¶

Po pomyślnym zakończeniu zwracane jest zero. Po błędzie zwracane jest -1 i ustawiane errno, wskazując błąd.

BŁĘDY¶

EFAULT

new_value, old_value lub curr_value nie jest poprawnym wskaźnikiem.

EINVAL

which nie jest jednym z ITIMER_REAL, ITIMER_VIRTUAL lub ITIMER_PROF albo (od Linuksa 2.6.22) jedno z pól tv_usec w strukturze wskazywanej przez new_value zawiera wartość spoza zakresu od 0 do 999999.

STANDARDY¶

POSIX.1-2001, SVr4, 4.4BSD (to wywołanie najpierw pojawiło się w 4.2BSD). POSIX.1-2008 uznaje getitimer() i setitimer() za przestarzałe, zalecając zamiast nich używanie API POSIX-owych czasomierzy (timer_gettime(2), timer_settime(2) i tak dalej).

UWAGI¶

Ważność czasomierzy nigdy nie upływa przed zadanym czasem, natomiast może ona upłynąć jakiś (krótki) czas później, co zależy od rozdzielczości zegara systemowego i obciążenia systemu, patrz time(7) (patrz także rozdział USTERKI poniżej). Jeśli czas ważności upływa, gdy proces jest aktywny (jest to zawsze prawda dla ITIMER_VIRTUAL), to sygnał zostanie dostarczony natychmiast po wygenerowaniu.

Dziecko utworzone przez fork(2) nie dziedziczy czasomierzy interwałowych rodzica. Jednakże czasomierze te są zachowywane przez execve(2).

POSIX.1 nie określa interakcji pomiędzy setitimer() i trzema interfejsami alarm(2), sleep(3) oraz usleep(3).

Standardy nie określają znaczenia poniższego wywołania:

setitimer(which, NULL, &old_value);

Wiele systemów (Solaris, systemy BSD i być może również inne) traktuje to jako równoważne z:

getitimer(which, &old_value);

Pod Linuksem jest to odpowiednikiem wywołania, w którym pola new_value są ustawione na zero, to jest czasomierz jest wyłączany. Prosimiy o nieużywanie tej właściwości Linuksa: jest nieprzenośna i niepotrzebna.

USTERKI¶

Pod Linuksem generowanie i dostarczanie sygnału są oddzielnymi zdarzeniami i dla każdego sygnału może być tylko jedno zaległe zdarzenie. Zatem możliwe jest, że podczas patologicznie dużego obciążenia czas ważności ITIMER_REAL może upłynąć wcześniej, niż sygnał poprzedniego przeterminowania zostanie dostarczony. Drugi sygnał w takiej sytuacji zostanie utracony.

Przed Linuksem 2.6.16 wartości czasomierzy są przedstawiane w jednostkach jiffies. Jeśli żądane jest ustawienie czasomierza na wartość, której reprezentacja w jiffies przekracza MAX_SEC_IN_JIFFIES (zdefiniowany w include/linux/jiffies.h), to czasomierz jest po cichu obcinany do tej wartości progowej. W systemie Linux/i386 (gdzie od Linuksa 2.6.13 wartość jednego jiffy jest równa 0,004 sekundy), oznacza to, że wartość progowa czasomierza w przybliżeniu wynosi 99,42 dni. Od Linuksa 2.6.16 jądro używa innej wewnętrznej reprezentacji czasów i to ograniczenie jest usunięte.

Jądra Linux wcześniejsze niż Linux 2.6.12 miały na niektórych systemach (włączając w to i386) błąd powodujący w pewnych sytuacjach ciągłe wygaszanie czasomierza, nawet co jedno jiffy. Błąd został poprawiony w Linuksie 2.6.12.

POSIX.1-2001 mówi, że setitimer() powinno zwrócić błąd, jeśli wartość tv_usec jest spoza zakresu [0, 999999]. Jednakże w jądrach aż do Linuksa 2.6.21 włącznie tak się nie działo. Zamiast tego Linux odpowiednio uaktualniał liczbę sekund (tv_sec) czasomierza. W wersji Linuksa 2.6.22 ta niezgodność ze standardem została naprawiona: niepoprawna wartość tv_usec powoduje zwrócenie błędu EINVAL.

ZOBACZ TAKŻE¶

gettimeofday(2), sigaction(2), signal(2), timer_create(2), timerfd_create(2), time(7)

TŁUMACZENIE¶

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.