NAZWA¶

ipc - wywołania systemowe IPC z Systemu V

BIBLIOTEKA¶

Standardowa biblioteka C (libc, -lc)

SKŁADNIA¶

#include <linux/ipc.h>        /* Definicja wymaganych stałych */
#include <sys/syscall.h>      /* Definicja stałych SYS_* */
#include <unistd.h>

int syscall(SYS_ipc, unsigned int call, int first,
            unsigned long second, unsigned long third, void *ptr,
            long fifth);

Uwaga: glibc nie udostępnia opakowania dla ipc(), co wymusza użycie syscall(2).

OPIS¶

ipc() jest w jądrze wspólnym punktem wejścia dla wywołań IPC z Systemu V, takich jak komunikaty, semafory i pamięć dzielona. call określa, którą funkcję IPC należy wywołać; inne argumenty są przekazywane do odpowiedniego wywołania.

Programy użytkowe powinny wołać właściwe funkcje, używając ich zwyczajowych nazw. O funkcji ipc() muszą wiedzieć tylko autorzy biblioteki standardowej i hakerzy jądra.

STANDARDY¶

ipc() jest specyficzne dla Linuksa i nie powinno być używane w przenośnych programach.

UWAGI¶

Wywołanie systemowe ipc() nie istnieje na niektórych architekturach, na przykład x86-64 i ARM. Zamiast niego msgctl(2), semctl(2), shmctl(2) itp. są zaimplementowane jako oddzielne wywołania systemowe.

ZOBACZ TAKŻE¶

msgctl(2), msgget(2), msgrcv(2), msgsnd(2), semctl(2), semget(2), semop(2), semtimedop(2), shmat(2), shmctl(2), shmdt(2), shmget(2), sysvipc(7)

TŁUMACZENIE¶

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.