Standardowe informacje programu¶

--help

Wyświetla komunikat pomocy i wychodzi.

-V, --version

Wyświetla numer wersji grep i wychodzi.

Składnia wzorca¶

-E, --extended-regexp

Interpretuje WZORCE jako rozszerzone wyrażenie regularne (ERE, patrz niżej).

-F, --fixed-strings

Interpretuje WZORCE jako literalne ciągi znaków, a nie jako wyrażenia regularne.

-G, --basic-regexp

Interpretuje WZORCE jako podstawowe wyrażenie regularne (BRE, patrz niżej). Jest to zachowanie domyślne.

-P, --perl-regexp

Interpretuje WZORCE jako wyrażenie regularne kompatybilne z Perlem (PCRE). Jest to opcja wysoce eksperymentalna, połączenie z opcjami -z (--null-data) oraz grep -P może ostrzegać o jeszcze niewdrożonych funkcjach.

Kontrola dopasowania¶

-e WZORCE, --regexp=WZORCE

Używa WZORCE jako wzorca. Jeżeli ta opcja została użyta wielokrotnie lub jest połączona z opcją -f (--file), szuka wszystkich podanych wzorców. Ta opcja może być użyta do ochrony wzorców rozpoczynających się znakiem „-”.

-f PLIK, --file=PLIK

Pobiera wzorce z PLIKU, po jednym na wiersz. Jeżeli ta opcja została użyta wielokrotnie lub jest połączona z opcją -e (--regexp), szuka wszystkich podanych wzorców. Pusty plik zawiera zero wzorców, więc nie pasuje do niczego.

-i, --ignore-case

Ignoruje różnicę wielkości liter we wzorcach oraz danych wejściowych, tak by znaki, które różnią się tylko wielkością pasowały do siebie.

--no-ignore-case

Nie ignoruje różnicy wielkości liter we wzorcach oraz w danych wejściowych. Jest to zachowanie domyślne. Ta opcja jest użyteczna by przekazać skryptowi powłoki, który już używa -i, by anulował ten efekt ponieważ te dwie opcje się nadpisują.

-v, --invert-match

Odwraca sens dopasowania, wybierając wiersze niepasujące.

-w, --word-regexp

Wybiera tylko te wiersze, w których dopasowane wzorce tworzą całe słowa. Przeprowadzany test polega na tym, że dopasowany podłańcuch musi albo znajdować się na początku wiersza, albo być poprzedzony znakiem nietworzącym słowa. Podobnie, musi albo znajdować się na końcu wiersza, albo musi następować po nim znak nietworzący słowa. Znakami tworzącymi słowa są litery, cyfry i znak podkreślenia. Ta opcja nie zadziała, jeśli podano również -x.

-x, --line-regexp

Wybiera tylko te dopasowania, które dokładnie pasują do całego wiersza. W przypadku wzoru wyrażenia regularnego, ma to taki sam skutek, jak umieszczenie całego wyrażenia w nawiasach i otoczenie go ^ oraz $.

Ogólna kontrola wyniku¶

-c, --count

Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego, dla każdego pliku wejściowego, wypisuje liczbę pasujących wierszy. Z opcją -v, --invert-match (patrz wyżej), liczy wiersze niepasujące.

--color[=KIEDY], --colour[=KIEDY]

Otacza pasujące (niepuste) łańcuchy, pasujące wiersze, wiersze kontekstu, nazwy plików, numery wierszy, przesunięcie w bajtach oraz separatory (dla pól i grup w wierszach kontekstu) znakami odpowiadającymi za wyświetlanie kolorów w terminalu. Kolory są zdefiniowane przez zmienną środowiskową GREP_COLORS. Parametr KIEDY może przyjmować wartości: never (nigdy), always (zawsze) i auto (automatycznie).

-L, --files-without-match

Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego normalnie nie wypisano by żadnego wyniku.

-l, --files-with-matches

Wyłącza normalne wyjście, zamiast niego wypisuje nazwę każdego pliku, z którego normalnie wypisano by wynik. Przeszukiwanie każdego pliku wejściowego kończy się na pierwszym pasującym wyniku.

-m LICZBA, --max-count=LICZBA

Zatrzymuje odczytywanie pliku po LICZBIE pasujących wierszy. Jeśli LICZBA wynosi zero, grep zatrzymuje się od razu, bez odczytywania wejścia. Jeśli LICZBA wynosi -1, jest traktowana jako nieskończoność i grep się nie zatrzymuje, tak jest domyślnie. Jeśli wejście jest standardowym wejściem ze zwykłego pliku i wypisano LICZBĘ pasujących wierszy, to grep upewnia się przed zakończeniem działania, że standardowe wejście jest ustawione zaraz za ostatnim pasującym wierszem, niezależnie od obecności końcowych wierszy kontekstu. Umożliwia to wywołującemu procesowi wznowienie wyszukiwania. Jeśli grep zatrzyma się po LICZBIE pasujących wierszy, nie wyświetla końcowych wierszy kontekstu. Jeżeli podano także opcję -c lub --count, grep nie wyświetla liczby większej niż LICZBA. Jeśli podano również opcję -v lub --invert-match, to grep zatrzymuje wyświetlanie po wypisaniu LICZBY niepasujących wierszy.

-o, --only-matching

Wyświetla tylko pasujące (niepuste) części pasującego wiersza, każda w osobnym wierszu.

-q, --quiet, --silent

Po cichu, nie wyświetla niczego na standardowe wyjście. Przeszukiwanie zakończy się na pierwszym pasującym wierszu ze statusem zero, nawet jeśli wykryto błąd. Patrz również opcje -s lub --no-messages.

-s, --no-messages

Ignoruje błędy spowodowane przez nieistniejące lub nieczytelne pliki.

Kontrola przedrostków w wierszu wyjścia¶

-b, --byte-offset

Wypisuje przed każdym wierszem wyjścia jego, liczone od 0, przesunięcie bajtowe w pliku wejściowym. Jeśli użyto opcji -o (--only-matching), wyświetla przesunięcie samej pasującej części.

-H, --with-filename

Wyświetla nazwę pliku dla każdego dopasowania. Jest to domyślne ustawienie, jeśli jest więcej niż jeden plik do przeszukania. Rozszerzenie GNU.

-h, --no-filename

Odwołuje poprzedzanie wyjścia nazwami plików. Jest to ustawienie domyślne, jeśli jest tylko jeden plik (lub standardowe wejście) do przeszukania.

--label=ETYKIETA

Wyświetla wejście, które w rzeczywistości pochodzi ze standardowego wejścia, jako wejście pochodzące z pliku ETYKIETA. Może to być szczególnie przydatne przy komendach, które przekształcają zawartość pliku przed wyszukiwaniem, np. gzip -cd foo.gz | grep --label=foo -H 'jakiś wzorzec'. Patrz też: opcja -H.

-n, --line-number

Poprzedza każdy wiersz wyjścia, liczonym od 1, numerem wiersza z pliku wejściowego.

-T, --initial-tab

Upewnia się, że pierwszy znak wiersza zawartości zależy od tabulacji, dzięki czemu wyrównanie tabulacji wygląda normalnie. Jest to użyteczne z opcjami, które poprzedzają swoje wyjście jakąś zawartością: -H, -n i -b. Aby zwiększyć prawdopodobieństwo, że wiersze z danego pliku będą się zaczynać w tej samej kolumnie, numer wiersza i przesunięcie bajtowe (jeśli są obecne) zostaną wyświetlone z najmniejszą szerokością pola.

-Z, --null

Zamiast znaku, który normalnie występuje po nazwie pliku, wypisuje bajt zerowy (ASCII NUL). Na przykład, grep -lZ wypisuje po nazwie pliku bajt zerowy, zamiast, jak zwykle, znak nowego wiersza. Opcja ta powoduje, że wyjście jest jednoznaczne, nawet przy nazwach plików zawierających niecodzienne znaki, jak znak nowego wiersza. Może być wykorzystywana z poleceniami typu: find -print0, perl -0, sort -z i xargs -0, umożliwiając przetwarzanie plików o dowolnych nazwach, nawet zawierających znaki nowego wiersza.

Kontrola wierszy z kontekstem¶

-A LICZBA, --after-context=LICZBA

Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem, następujących po dopasowanych wierszach. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.

-B LICZBA, --before-context=LICZBA

Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem, poprzedzających dopasowane wiersze. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.

-C LICZBA, -LICZBA, --context=LICZBA

Wyświetla LICZBĘ wierszy z kontekstem. Pomiędzy ciągłymi grupami dopasowań umieszczany jest wiersz zawierający separator grupy (--). Nie działa z opcją -o lub --only-matching, wyświetlane jest wówczas również ostrzeżenie.

--group-separator=SEPARATOR

Gdy użyto -A, -B, lub -C wypisuje SEPARATOR zamiast -- pomiędzy grupami wierszy.

--no-group-separator

Gdy użyto -A, -B, lub -C nie wypisuje separatora pomiędzy grupami wierszy.

Wybór plików i katalogów¶

-a, --text

Przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji --binary-files=text.

--binary-files=TYP

Jeżeli dane lub metadane pliku wskazują na to, że zawiera on dane binarne, zakłada, że jest on typu TYP. Bajty nietekstowe oznaczają dane binarne; są to albo niepoprawnie zakodowane znaki, albo bajty wejściowe null, kiedy opcja -z nie została użyta.

Domyślnym TYPEM jest binary, a grep przerywa zwracanie wyników gdy wykryje binarny null w danych wejściowych oraz blokuje na wyjściu linie, które zawierają źle sformatowane dane. Gdy część wyjścia jest zablokowana, grep kończy każdy wynik wiadomością kierowaną na standardowe wyjście błędów i informującą, że plik binarny pasuje do wzorca.

Jeżeli TYPEM jest without-match, to kiedy grep wykryje, że wejście zawiera binarny null, zakłada, że reszta pliku nie pasuje. Jest to odpowiednik opcji -I.

Jeżeli TYPEM jest text, to grep przetwarza plik binarny tak, jakby był on plikiem tekstowym; jest to odpowiednik opcji -a.

Kiedy TYP ma wartość binary, grep może traktować bajty nietekstowe jako zakończenia wierszy nawet bez opcji -z. To oznacza, że wybór między binary a text może wpływać na to, czy wzorzec pasuje do pliku. Na przykład, kiedy TYPEM jest binary, to wzorzec q$ może pasować do q po którym niespodziewanie następuje bajt null, nawet jeśli te wzorce nie zostałaby dopasowane, gdyby TYPEM był text. I odwrotnie, kiedy TYPEM jest binary, wzorzec . (kropka) może nie zgadzać się z bajtem null.

Ostrzeżenie: Opcja -a może zwrócić binarny śmietnik, co może mieć nieprzyjemne skutki, jeżeli wyjściem jest terminal, a sterownik terminala zinterpretuje to wszystko jako polecenia. Z drugiej jednak strony, czytając pliki, których kodowanie tekstu pozostaje nieznane, przydatne może być użycie -a lub ustawienie zmiennej LC_ALL='C' w środowisku, aby znaleźć więcej dopasowań, nawet jeśli ich bezpośrednie wyświetlenie byłoby niebezpieczne.

-D DZIAŁANIE, --devices=DZIAŁANIE

Jeśli plik wejściowy jest urządzeniem, kolejką FIFO lub gniazdem, używa DZIAŁANIA do przetworzenia go. Domyślnym DZIAŁANIEM jest read, co znaczy, że urządzenia są odczytywane dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością DZIAŁANIA jest skip, to urządzenia są po cichu pomijane.

-d DZIAŁANIE, --directories=DZIAŁANIE

Jeśli plik wejściowy jest katalogiem, używa DZIAŁANIA do przetworzenia go. Domyślnym DZIAŁANIEM jest read, tzn. odczytywanie katalogów dokładnie tak samo, jak gdyby były zwykłymi plikami. Jeśli wartością DZIAŁANIA jest skip, to urządzenia są po cichu pomijane. Jeśli DZIAŁANIEM jest recurse, odczytywane są rekurencyjnie wszystkie pliki w danym katalogu, podążając za dowiązaniami symbolicznymi wyłącznie wtedy, gdy zostały podane w wierszu polecenia. Jest to równoważne podaniu opcji -r.

--exclude=WZORZEC

Pomija jakiekolwiek pliki z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze WZORCEM używając dopasowania wieloznacznego; przyrostek nazwy jest albo całą nazwą pliku, albo końcową częścią, która zaczyna się od znaku innego niż ukośnik występującego od razu po ukośniku / w nazwie. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakikolwiek podplik, którego bazowa nazwa zgadza się z WZORCEM; nazwa bazowa jest częścią po ostatnim /. Wzorzec może wykorzystywać *, ? albo [...] jako wieloznaczniki oraz \, aby zacytować wieloznacznik lub odwrócony ukośnik.

--exclude-from=PLIK

Pomija pliki, których nazwa pasuje do któregoś ze wzorców odczytanego z PLIKU (używając masek, opisanych w opcji -exclude).

--exclude-dir=WZORZEC

Pomija jakiekolwiek katalogi z przyrostkiem nazwy, który zgadza się ze WZORCEM. Przy wyszukiwaniu rekurencyjnym, pomija jakiekolwiek podkatalogi, których bazowa nazwa zgadza się ze WZORCEM. Ignoruje wszystkie powtarzające się ukośniki we WZORCU.

-I

Przetwarza plik binarny tak, jakby nie zawierał pasujących danych, jest to równoważne opcji --binary-files=without-match.

--include=WZORZEC

Wypisuje jedynie pliki, których nazwy bazowe pasują do WZORCA (używając masek opisanych w opcji --exclude). Jeśli podano sprzeczne opcje --include i --exclude, wygrywa opcja, której uda dopasować się jako ostatniej. Jeśli obydwu opcjom nie uda się niczego dopasować, plik jest uwzględniany, chyba że jako pierwszą podano opcję --include.

-r, --recursive

Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem, podążając za dowiązaniami symbolicznymi tylko jeśli zostały podane w wierszu polecenia. Proszę zauważyć, że jeżeli nie jest dany żaden argument operacji, grep przeszukuje katalog roboczy. Jest to równoważne opcji -d recurse.

-R, --dereference-recursive

Czyta rekurencyjnie wszystkie pliki pod każdym katalogiem. Podąża za każdym dowiązaniem symbolicznym, w odróżnieniu od -r.

Inne opcje¶

--line-buffered

Używa buforowania wierszy wyjścia. Użycie tej opcji może spowodować niższą wydajność.

-U, --binary

Traktuje plik(i) jako binarne. Domyślnie, w MS-DOS i MS-Windows, grep zgaduje, czy plik zawiera tekst lub dane binarne, jak zostało to opisane przy opcji --binary-files. Jeśli grep zdecyduje, że plik jest tekstowy, usuwa znaki CR (powrót karetki) z oryginalnej zawartości pliku (po to, żeby wyrażenia regularne z ^ i $ działały poprawnie). Podanie -U wyłącza tę analizę powodując, że wszystkie pliki są odczytywane i przekazywane mechanizmowi dopasowującemu dosłownie; jeśli plik jest plikiem tekstowym z parami CR/LF na końcu wierszy, spowoduje to, że niektóre wyrażenia regularne nie zadziałają. Opcja ta nie działa na platformach innych niż MS-DOS i MS-Windows.

-z, --null-data

Traktuje dane wejściowe i wyjściowe jako sekwencje wierszy zakończonych bajtem zerowym (znak ASCII NUL) zamiast znakiem końca wiersza. Podobnie jak opcje -Z lub --null, ta opcja może być używana z programami takimi jak sort -z, aby przetworzyć nazwy plików o dowolnych nazwach.

Klasy znakowe i wyrażenia klamrowe¶

Wyrażenie klamrowe jest listą znaków zawartych pomiędzy [ a ]. Pasuje do każdego pojedynczego znaku na tej liście. Jeśli pierwszy znak z listy jest daszkiem ^, to wyrażenie pasuje do każdego pojedynczego znaku nie znajdującego się na liście; nie jest określone czy pasuje do błędu kodowania. Na przykład, wyrażenie regularne [0123456789] pasuje do każdej pojedynczej cyfry.

W obrębie wyrażenia klamrowego, wyrażenie zakresowe składa się z dwóch znaków rozdzielonych minusem. Pasuje do pojedynczego znaku, który mieści się między tymi dwoma znakami, łącznie z nimi, używając ustawień językowych (locale) określających kolejność i zestaw znaków. Na przykład, w domyślnych ustawieniach locale C, [a-d] jest odpowiednikiem [abcd]. Wiele ustawień regionalnych sortuje znaki w kolejności słownikowej, i [a-d] nie jest wtedy z reguły odpowiednikiem [abcd], może być na przykład równoważne [aBbCcDd] (dla języka polskiego: [aąbcćd] - tłum.). Aby uzyskać tradycyjną interpretację wyrażeń zakresowych, można użyć locale C, przypisując zmiennej środowiskowej LC_ALL wartość C.

Istnieją predefiniowane, nazwane klasy znakowe, których można używać wewnątrz wyrażeń klamrowych. Posiadają opisowe nazwy w języku angielskim i są to: [:alnum:] (litery i cyfry), [:alpha:] (litery), [:blank:] (puste), [:cntrl:] (znaki kontrolne), [:digit:] (cyfry), [:graph:] ([:alnum:] i [:punct:]), [:lower:] (małe litery), [:print:] ([:graph:] i spacja), [:punct:] (znaki przestankowe), [:space:] (białe znaki), [:upper:] (duże litery) i [:xdigit:] (znaki szesnastkowe). Na przykład [[:alnum:]] zawiera zestaw liter i cyfr zależnych od aktualnych ustawień językowych. W ustawieniach locale C i kodowaniu znaków ASCII, jest to odpowiednik [0-9A-Za-z] (w polskich ustawieniach [0-9A-Ża-ż] - tłum.). (Proszę zauważyć, że nawiasy kwadratowe w nazwach klas są częścią nazw symbolicznych i muszą być umieszczone dodatkowo, oprócz pary nawiasów ograniczającej samą listę.) Większość metaznaków traci swoje szczególne znaczenie wewnątrz wyrażeń klamrowych. Aby umieścić tam dosłowny znak ], należy go umieścić jako pierwszy. Podobnie, dosłowny ^, może się znaleźć gdziekolwiek poza pierwszym miejscem. W końcu, dosłowny - musi się znaleźć na końcu.

Początek i koniec wiersza¶

Znak daszka ^ i dolara $ są metaznakami, które pasują odpowiednio do łańcucha pustego na początku i końcu wiersza.

Ukośnik i wyrażenia specjalne¶

Symbole \< i \> oznaczają pusty łańcuch odpowiednio na początku i końcu słowa. Symbol \b pasuje do pustego łańcucha na krawędzi słowa, zaś \B pasuje do ciągu pustego zakładając, że nie jest na krawędzi słowa. Symbol \w jest synonimem [_[:alnum:]], z kolei \W jest synonimem [^_[:alnum:]].

Powtarzanie¶

Po wyrażeniach regularnych mogą się znajdować jeden lub kilka operatorów powtórzenia:

?

Poprzedzający element jest opcjonalny i dopasowany co najwyżej jeden raz.

*

Poprzedzający element będzie dopasowany zero lub więcej razy.

+

Poprzedzający element będzie dopasowany jeden lub więcej razy.

{n}

Poprzedzający element pasuje dokładnie n razy.

{n,}

Poprzedzający element pasuje n lub więcej razy.

{,m}

Poprzedzający element pasuje co najwyżej m razy. Jest to rozszerzenie GNU.

{n,m}

Poprzedzający element pasuje co najmniej n razy, ale nie więcej niż m razy.

Suma¶

Dwa wyrażenia regularne można ze sobą złączyć; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje każdy łańcuch utworzony przez złączenie dwóch podłańcuchów, które odpowiednio pasują do złączonych wyrażeń.

Alternatywa¶

Dwa wyrażenia regularne można połączyć operatorem wrostkowym |; do wynikowego wyrażenia regularnego pasuje dowolny łańcuch pasujące do jednego bądź do drugiego z podwyrażeń.

Kolejność wykonywania¶

Powtarzanie ma priorytet na sumowaniem, które z kolei ma priorytet nad alternatywą. Całe wyrażenie regularne można ująć w nawiasy, celem unieważnienia reguł priorytetowych. W ten sposób zostanie utworzone podwyrażenie.

Odwołania zwrotne i podwyrażenia¶

Odwołanie zwrotne \n, gdzie n jest cyfrą pasującą do podłańcucha dopasowanego poprzednio przez n-te podwyrażenie wyrażenia regularnego, ujęte w nawiasy.

Podstawowe i rozszerzone wyrażenia regularne¶

W podstawowych wyrażeniach regularnych metaznaki ?, +, {, |, ( i ) tracą swoje szczególne znaczenie; zamiast nich należy używać wersji z odwrotnym ukośnikiem: \?, \+, \{, \|, \( oraz \).

Zgłaszanie błędów¶

Raporty błędów wysyłać mailem na adres ⟨bug-grep@gnu.org⟩. Archiwum email oraz bug tracker ⟨https://debbugs.gnu.org/cgi/pkgreport.cgi?package=grep⟩

Znane błędy¶

Duże liczniki powtórzeń w konstrukcji {n,m} mogą spowodować, że grep zużyje mnóstwo pamięci. Oprócz tego, pewne inne niejasne wyrażenia regularne wymagają czasu i przestrzeni rosnącej wykładniczo i mogą spowodować, że grepowi zabraknie pamięci.

Odwołania zwrotne są bardzo powolne i mogą wymagać czasu rosnącego wykładnicza.

Zwykłe strony man¶

awk(1), cmp(1), diff(1), find(1), perl(1), sed(1), sort(1), xargs(1), read(2), pcre2(3), pcre2syntax(3), pcre2pattern(3), terminfo(5), glob(7), regex(7)

Pełna dokumentacja¶

Pod adresem https://www.gnu.org/software/grep/manual/ dostępny jest pełen podręcznik grep. Jeśli programy info i grep są poprawnie zainstalowane, polecenie:

info grep

powinno dać dostęp do pełnego podręcznika.