Scroll to navigation

RINT(3) Podręcznik programisty Linuksa RINT(3)

NAZWA

nearbyint, nearbyintf, nearbyintl, rint, rintf, rintl - zaokrąglenie do najbliższej liczby całkowitej

SKŁADNIA

#include <math.h>
double nearbyint(double x);
float nearbyintf(float x);
long double nearbyintl(long double x);
double rint(double x);
float rintf(float x);
long double rintl(long double x);

Proszę linkować z -lm.

Wymagane ustawienia makr biblioteki glibc (patrz feature_test_macros(7)):

nearbyint(), nearbyintf(), nearbyintl():

_POSIX_C_SOURCE >= 200112L || _ISOC99_SOURCE

rint():
_ISOC99_SOURCE || _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
|| _XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* Od glibc 2.19: */ _DEFAULT_SOURCE
|| /* Glibc w wersji <= 2.19: */ _BSD_SOURCE || _SVID_SOURCE

rintf(), rintl():
_ISOC99_SOURCE || _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
|| /* Od glibc 2.19: */ _DEFAULT_SOURCE
|| /* Glibc w wersji <= 2.19: */ _BSD_SOURCE || _SVID_SOURCE

OPIS

Funkcje nearbyint(), nearbyintf() oraz nearbyintl() zaokrąglają swoje argumenty do wartości całkowitej w postaci zmiennoprzecinkowej, korzystając z bieżącego kierunku zaokrąglania (patrz fesetround(3)) i nie powodując wystąpienia wyjątku inexact. Gdy bieżących kierunkiem zaokrąglania jest do najbliższej, w przypadkach połówkowych funkcje te zaokrąglają do całkowitej parzystej, zgodnie z IEEE-754.

Funkcje rint(), rintf() oraz rintl() robią to samo, ale powodują wystąpienie wyjątku inexact (FE_INEXACT, wystąpienie wyjątku można sprawdzić za pomocą fetestexcept(3)), gdy wynik ma inną wartość niż argument.

WARTOŚĆ ZWRACANA

Funkcje te zwracają zaokrągloną wartość całkowitą.

Jeśli x jest całkowite, +0, -0, NaN lub nieskończoność, to zwracane jest x.

BŁĘDY

Nie występują. POSIX.1-2001 dokumentuje błąd zakresu przy przepełnieniu — patrz UWAGI.

ATRYBUTY

Informacje o pojęciach używanych w tym rozdziale można znaleźć w podręczniku attributes(7).

Interfejs Atrybut Wartość
nearbyint(), nearbyintf(), nearbyintl(), rint(), rintf(), rintl() Bezpieczeństwo wątkowe MT-Safe

ZGODNE Z

C99, POSIX.1-2001, POSIX.1-2008.

UWAGI

SUSv2 oraz POSIX.1-2001 zawierają tekst dotyczący przepełnienia (które może spowodować ustawienie errno na ERANGE lub spowodować wyjątek FE_OVERFLOW). W praktyce wynik nie może spowodować przepełnienia na żadnej współczesnej maszynie, więc obsługa tego błędu jest po prostu bezsensowna. (Dokładniej, przepełnienie może wystąpić, tylko gdy wartość maksymalna wykładnika jest mniejsza niż liczba bitów mantysy. Według standardu IEEE-754 dla 32 i 64-bitowych liczb zmiennoprzecinkowych wartość maksymalna wykładnika wynosi 128 (odpowiednio 1024), a liczba bitów mantysy wynosi 24 (odpowiednio 53)).

Aby przechowywać zaokrągloną wartość w typie całkowitym, należy użyć jednej z funkcji opisanych w podręczniku lrint(3).

ZOBACZ TAKŻE

ceil(3), floor(3), lrint(3), round(3), trunc(3)

O STRONIE

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 5.10 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.

15 września 2017 r.