NAZWA¶

OPIS¶

Obraz PGM reprezentuje graficzny obraz w odcieniach szarości. Istnieje wiele formatów pseudo-PGM, różniących się od opisanego tutaj znaczeniem poszczególnych wartości pikseli. Dla większości celów obraz PGM można sobie wyobrazić jako tablicę dowolnych liczb typu integer, i wszystkie programy świata, które myślą, że przetwarzają obraz w odcieniach szarości, mogą być prosto oszukane, by procesować cokolwiek innego.

Jednym z oficjalnych wariantów PGM jest maska przezroczystości. W bibliotece netpbm maska przezroczystości jest reprezentowana przez obraz PGM, który zamiast intensywności pikseli ma zapisane wartości nieprzezroczystości. Patrz niżej.

Definicja formatu jest następująca:

Plik PGM składa się z sekwencji jednego lub więcej obrazów PGM. Nie występują żadne inne dane, separatory i wyrównania przed obrazami, po nich ani między nimi.

W skład każdego obrazu PGM wchodzą:

• "Numer magiczny", identyfikujący rodzaj pliku. Numerem magicznym pliku pgm są dwa znaki: "P5".
• Biała spacja (spacje, tabulacje, CR, LF).
• Szerokość, sformatowana jako dziesiętne ASCII.
• Biała spacja.
• Wysokość, znów jako dziesiętne ASCII.
• Biała spacja.
• Maksymalna wartość szarości (maxval), znów jako dziesiętne ASCII. Musi być mniejsza od 65536.
• Znak nowej linii lub inny znak białej spacji.
• Raster o rozmiarze szerokość * wysokość wartości szarości, przetwarzany w normalnym porządku czytania tekstu. Każda wartość szarości jest liczbą od zera do pewnej wartości maksymalnej, gdzie 0 oznacza czerń, a wartość maksymalna - biel. Każda wartość szarości jest reprezentowana binarnie albo na jednym bajcie albo na dwóch bajtach. Jeśli wartość maksymalna jest mniejsza niż 256, będzie to jeden bajt. W przeciwnym wypadku są używane dwa bajty. Najbardziej znaczący bajt jest podawany pierwszy.
• Każda wartość szarości jest numerem proporcjonalnym do intensywności piksela, wyrównanej przez funkcję transferu gamma CIE Rec. 709. (Ta funkcja transferu określa numer gamma jako 2.2 i ma liniową sekcję dla niskich intensywności). Wartość 0 oznacza czerń. Maksymalna wartość reprezentuje kolor biały CIE D65 i najbardziej intensywny kolor w obrazie i w jakimkolwiek innym obrazie, z którym można by porównać bieżący obraz.
• Proszę zauważyć, że zwyczajową wariacją formatu PGM jest "liniowe" wymienianie wartości szarości, tj. tak jak podano powyżej, z wyjątkiem braku wyrównania gamma. pnmgamma potrafi przyjąć plik PGM w takim wariancie na wejściu i wyprodukować prawdziwy plik PGM na wyjściu.
• W wariacji PGM zawierającej maskę przezroczystości wartość reprezentuje poziom nieprzejrzystości. Jest proporcjonalna do ułamka intensywności piksela, który by się pojawił zamiast podstawowego piksela, z zaaplikowaną taką samą funkcją transferu gamma, jak opisana powyżej. Tak więc to, co normalnie oznacza kolor biały, oznacza tu całkowitą nieprzezroczystość, a to co normalnie oznacza czerń, reprezentuje całkowitą przezroczystość. Pomiędzy tymi wartościami należy sobie obliczyć intensywność piksela złożonego z pikseli "poniżej" i "powyżej". używając wzoru: poniżej * 1 (1-(alpha/alpha_maxval)) + powyżej * (alpha/alpha_maxval).
• Znaki od "#" do znaku końca linii, przed linią maxval są ignorowane jako komentarze.

Proszę zauważyć, że można użyć pnmdepth do konwersji pomiędzy formatami używającymi 1 bajtu na wartość szarości i 2 bajtów na wartość szarości.

Istnieje także jeszcze jedna, dość rzadko spotykana, wersja formatu PGM: "czysty" format PGM. Format opisany powyżej, który generalnie uważa się za zwykły format, jest znany jako format "surowy" PGM. pbm(5) zawiera komentarze na temat relacji pomiędzy formatem czystym a surowym.

Różnice formatu czystego to:

• Plik zawiera dokładnie jeden obraz.
• "Magiczny numer" to "P2" zamiast "P5".
• Każda piksel w rastrze jest reprezentowany jako numer dziesiętny ASCII (dowolnego rozmiaru).
• Każdy piksel w rastrze ma biały znak przed i po. Pomiędzy dwoma dowolnymi pikselami musi występować przynajmniej jeden biały znak, ale nie ma górnego ograniczenia na liczbę białych znaków.
• Żadna z linii nie powinna być dłuższa niż 70 znaków.

Oto przykład małego obrazka w tym formacie:

P2
# feep.pgm
24 7
15
0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0
0  3  3  3  3  0  0  7  7  7  7  0  0 11 11 11 11  0  0 15 15 15 15  0
0  3  0  0  0  0  0  7  0  0  0  0  0 11  0  0  0  0  0 15  0  0 15  0
0  3  3  3  0  0  0  7  7  7  0  0  0 11 11 11  0  0  0 15 15 15 15  0
0  3  0  0  0  0  0  7  0  0  0  0  0 11  0  0  0  0  0 15  0  0  0  0
0  3  0  0  0  0  0  7  7  7  7  0  0 11 11 11 11  0  0 15  0  0  0  0
0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0  0

Programy, które odczytują ten format powinny być jak najwyrozumialsze, akceptując wszystko, co z daleka wygląda jak mapa szarości.

ZGODNOŚĆ¶

Przed lipcem 2000 roku plik PGM mógł zawierać tylko jeden obraz. W wyniku tego większość narzędzi przetwarzających pliki PGM ignoruje (nie czyta) danych po pierwszym obrazie.

ZOBACZ TAKŻE¶

AUTOR¶

TŁUMACZENIE¶

Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 10.0 oryginału.