NAZWA¶

SKŁADNIA¶

OPIS¶

Ta wersja programu ps akceptuje kilka rodzajów opcji:

1

Opcje w stylu UNIX, które mogą być grupowane i muszą być poprzedzone myślnikiem.

2

Opcje BSD, które mogą być grupowane i nie mogą być użyte z myślnikiem.

3

Długie opcje GNU, które są poprzedzone dwoma myślnikami.

Różne typy opcji można ze sobą dowolnie mieszać, jednakże mogą pojawić się konflikty. Niektóre opcje są synonimiczne, ich funkcjonalność jest identyczna z powodu mnogości standardów i implementacji ps, z którymi ta wersja programu ps jest zgodna.

Proszę zauważyć, że "ps -aux" to nie jest to samo, co "ps aux". Standardy POSIX i UNIX wymagają, aby "ps -aux" wypisało wszystkie procesy, których właścicielem jest użytkownik o nazwie "x", oraz te procesy, które byłyby wybrane przez podanie opcji -a. Jeżeli użytkownik o nazwie "x" nie istnieje, to ps może zinterpretować tę komendę jako "ps aux" i wypisać ostrzeżenie. To zachowanie ma pomóc w przechodzeniu ze starych skryptów i nawyków. Może się to zmienić, nie należy na tym zachowaniu polegać.

Domyślnie ps wyświetla procesy mające ten sam efektywny identyfikator użytkownika (euid=EUID), co bieżący użytkownik, oraz podłączone do tego samego terminala, do którego podłączona jest osoba uruchamiająca ps. Wyświetlany jest identyfikator procesu (pid=PID), terminal (tty), do którego proces jest podłączony (tname=TTY), łączny czas procesora w formacie [DD-]hh:mm:ss (time=TIME) oraz nazwa pliku wykonywalnego (ucmd=CMD). Domyślnie wyjście nie jest sortowane.

Użycie opcji w stylu BSD doda do domyślnego wyjścia kolumnę ze stanem procesu (stat=STAT) i wyświetli argumenty polecenia (args=COMMAND) zamiast nazwy pliku wykonywalnego. Można to nadpisać za pomocą zmiennej środowiskowej PS_FORMAT. Użycie opcji w stylu BSD zmieni także wybór wyświetlanych procesów, włączając te procesy podłączone do innych terminali (TTY), których właścicielem jest użytkownik uruchamiający program ps; może to zostać opisane jako wybór wszystkich procesów bez tych, których właścicielami są inni użytkownicy, i tych, które nie są podłączone do żadnego terminala. Te efekty nie są brane pod uwagę, gdy poniżej opcje są opisane jako "identyczne" - na przykład opcja -M jest uważana za identyczną z Z itd.

Poza przypadkiem opisanym poniżej, opcje wyboru procesów są dołączające. Nie bierze się pod uwagę domyślnego wyboru procesów, lecz procesy wybrane przez użytkownika są dołączane do zbioru procesów do wyświetlenia. Tak więc proces będzie pokazany, jeżeli spełnia którekolwiek z kryteriów wyboru podanych przez użytkownika.

PRZYKŁADY¶

Aby zobaczyć wszystkie procesy w systemie, używając standardowej składni:

ps -e
ps -ef
ps -eF
ps -ely

Aby zobaczyć wszystkie procesy w systemie, używając składni BSD:

ps ax
ps axu

Aby wypisać drzewo procesów:

ps -ejH
ps axjf

Aby wyświetlić informację o wątkach:

ps -eLf
ps axms

Aby wyświetlić informacje związane z bezpieczeństwem:

ps -eo euser,ruser,suser,fuser,f,comm,label
ps axZ
ps -eM

Aby zobaczyć w formacie użytkownika wszystkie procesy działające jako root (rzeczywiste i efektywne ID):

ps -U root -u root u

Aby wyświetlić wszystkie procesy w formacie zdefiniowanym przez użytkownika:

ps -eo pid,tid,class,rtprio,ni,pri,psr,pcpu,stat,wchan:14,comm
ps axo stat,euid,ruid,tty,tpgid,sess,pgrp,ppid,pid,pcpu,comm
ps -Ao pid,tt,user,fname,tmout,f,wchan

Wyświetlenie tylko identyfikatora procesu syslogd:

ps -C syslogd -o pid=

Wyświetlenie tylko nazwy procesu o identyfikatorze 42:

ps -q 42 -o comm=

PROSTY WYBÓR PROCESÓW¶

a

Uruchamia restrykcję w stylu BSD "tylko własne", która jest nakładana na zbiór wszystkich procesów, jeżeli są używane jakieś opcje w stylu BSD (bez "-"), lub gdy osobowość ps jest z rodziny BSD. Wybrany w ten sposób zbiór procesów jest dołączany do zbioru procesów wybranych w inny sposób. Alternatywny opis jest taki, że ta opcja powoduje wypisanie przez ps wszystkich procesów mających przypisany terminal (tty) lub wypisanie wszystkich procesów, jeżeli użyta łącznie z opcją x.

-A

Wybór wszystkich procesów. Identyczne z -e.

-a

Wybór wszystkich procesów oprócz zarówno liderów sesji (zobacz getsid(2)), jak i procesów niepodłączonych do żadnego terminala.

-d

Wybór wszystkich procesów poza liderami sesji.

--deselect

Wybór wszystkich procesów, poza tymi, które spełniają określone warunki (odwraca wybór). Identyczne z -N.

-e

Wybór wszystkich procesów. Identyczne z -A.

g

Naprawdę wszystkie, nawet liderzy sesji. Ta flaga jest przestarzała i może zniknąć w przyszłych wersjach programu. Jest włączana przez flagę a i jest użyteczna tylko podczas pracy w osobowości sunos4.

-N

Wybór wszystkich procesów, poza tymi, które spełniają określone warunki (odwraca wybór). Identyczne z --deselect.

T

Wybór wszystkich procesów podpiętych do tego terminala. Identyczny z opcją t bez żadnych argumentów.

r

Zawęża wybór tylko do uruchomionych procesów.

x

Uruchamia restrykcję w stylu BSD "musi mieć tty", która jest nakładana na zbiór wszystkich procesów, jeżeli są używane jakieś opcje w stylu BSD (bez "-"), lub gdy osobowość ps jest z rodziny BSD. Wybrany w ten sposób zbiór procesów jest dołączany do zbioru procesów wybranych w inny sposób. Alternatywny opis jest taki, że ta opcja powoduje wymienienie wszystkich procesów, których właścicielem jest bieżący użytkownik (EUID taki sam, jak procesu ps), lub wymienienie wszystkich procesów, jeśli użyta łącznie z opcją a.

WYBÓR PROCESÓW PRZEZ PODANIE LISTY¶

-123

Identyczne z --pid 123.

123

Identyczne z --pid 123.

-C cmdlist

Wybór przez nazwę polecenia. Wybiera procesy, których nazwa pliku wykonywalnego jest podana w cmdlist.

-G grplist

Wybór przez rzeczywiste ID lub nazwę grupy (RGID). Wybiera nazwy procesów, których rzeczywista nazwa grupy bądź identyfikator występuje w liście grplist. Rzeczywisty identyfikator grupy określa grupę użytkownika, który utworzył proces, patrz getgid(2).

-g grplist

Wybór przez podanie sesji LUB nazwy efektywnej grupy. Wiele standardów określa wybór przez podanie sesji, ale wybór przez podanie efektywnej nazwy grupy jest logicznym zachowaniem, używanym przez wiele systemów operacyjnych. Ta wersja programu ps wyszuka po sesjach, jeżeli lista zawiera tylko liczby (którymi są sesje). Numeryczne identyfikatory grup będą działać tylko wtedy, gdy podane zostaną również jakieś nazwy grup. Patrz opcje -s i --group.

--Group grplist

Wybór przez podanie rzeczywistego ID grupy (RGID) bądź nazwy. Identyczne z -G.

--group grplist

Wybór przez efektywne ID lub nazwę grupy (EGID). Wybiera procesy, których efektywna nazwa grupy lub ID występuje w grouplist. Efektywny identyfikator grupy określa grupę, której prawa dostępu do plików są używane przez proces (patrz getegid(2)). Opcja -g jest często alternatywą dla --group.

p pidlist

Wybór przez podanie identyfikatorów procesów. Identyczne z -p i --pid.

-p pidlist

Wybór przez PID. Wybiera procesy, których identyfikatory pojawiają się w pidlist. Identyczne z p i --pid.

--pid pidlist

Wybór przez ID procesu. Identyczne z -p i p.

--ppid pidlist

Wybór przez ID procesu nadrzędnego. Wybiera procesy, których ID procesu nadrzędnego występuje w pidlist. To znaczy, że wybiera procesy, których dzieci określono w pidlist.

q pidlist

Wybór przez podanie identyfikatorów procesów (tryb szybki). Identyczne z -q i --quick-pid.

-q pidlist

Wybór przez ID procesu (tryb szybki). Wybiera to procesy, których numery ID pojawiają się w pidlist. Gdy ta opcja jest używana, ps czyta potrzebne informacje tylko dla identyfikatorów procesów wymienionych w pidlist i nie aplikuje dodatkowych reguł filtrujących. Porządek identyfikatorów jest zachowywany. W tym trybie nie jest możliwe podawanie dodatkowych opcji wybierania procesów, sortowania i drzewiastego wyświetlania. Identyczne z q oraz --quick-pid.

--quick-pid pidlist

Wybór przez ID procesu (tryb szybki). Identyczne z -q i q.

-s sesslist

Wybór przez ID sesji. Wybiera procesy mające identyfikator sesji podany w sesslist.

--sid sesslist

Wybór przez ID sesji. Identyczne z -s.

t ttylist

Wybór przez tty. Prawie identyczne z -t i --tty, jednak może być także użyte z pustą listą ttylist, aby określić terminal skojarzony z ps. Używanie opcji T jest uważane za lepsze niż podanie opcji t z pustą ttylist.

-t ttylist

Wybór przez tty. Wybiera procesy podłączone do terminali podanych w liście ttylist. Terminale (tty lub ekrany dla wyjścia tekstowego) mogą być podane na różne sposoby: /dev/ttyS1, ttyS1, S1. Można użyć "-", aby określić procesy niepodłączone do żadnego terminala.

--tty ttylist

Wybór przez podanie terminala. Identyczne z -t i t.

U userlist

Wybór przez efektywną ID lub nazwę użytkownika (EUID). Wybiera procesy, których efektywna nazwa użytkownika lub ID jest w userlist. Efektywne ID użytkownika opisuje użytkownika, którego prawa dostępu do plików są używane przez proces (patrz geteuid(2)). Identyczne z -u i --user.

-U userlist

Wybór przez rzeczywiste ID lub nazwę użytkownika (RUID). Wybiera procesy, których rzeczywista nazwa użytkownika lub ID jest w userlist. Rzeczywiste ID użytkownika opisuje użytkownika, który utworzył proces (patrz getuid(2)).

-u userlist

Wybór przez podanie efektywnego ID użytkownika (EUID) bądź nazwy. Wybiera procesy, których efektywna nazwa użytkownika lub ID jest w userlist.

Efektywne ID użytkownika opisuje użytkownika, którego prawa dostępu do plików są używane przez proces (patrz geteuid(2)). Identyczne z U i --user.

--User userlist

Wybór przez podanie rzeczywistego ID użytkownika (RUID) bądź nazwy. Identyczne z -U.

--user userlist

Wybór przez podanie efektywnego ID użytkownika (EUID) bądź nazwy. Identyczne z -u i U.

KONTROLOWANIE FORMATU WYJŚCIA¶

-c

Wyświetla inne informacje schedulera, w połączeniu z opcją -l.

--context

Wyświetla format kontekstu bezpieczeństwa (dla SELinuksa).

-f

Wyjście w pełnym formacie. Ta opcja może być połączona z wieloma innymi opcjami w stylu UNIX, aby dodać dodatkowe kolumny. Także powoduje wypisywanie argumentów poleceń. Użyta z -L dodaje kolumny NLWP (liczba wątków) i LWP (ID wątku). Patrz opcja c, słowo kluczowe formatu args i słowo kluczowe formatu comm.

-F

Format ekstrapełny. Patrz opcja -f, którą włącza -F.

--format format

Format zdefiniowany przez użytkownika. Identyczne z -o i o.

j

Format kontroli zadań BSD.

-j

Format zadań.

l

Długi format BSD.

-l

Długi format. Opcja -y jest często przydatna w połączeniu z tą opcją.

-M

Dodaje kolumnę z danymi dotyczącymi bezpieczeństwa. Identyczne z Z (dla SELinuksa).

O format

jest predefiniowanym o (nadpisanym). Opcja BSD O może zachowywać się jak -O (wyjście zdefiniowane przez użytkownika z paroma polami predefiniowanymi) albo może być użyta do określenia porządku sortowania. Heurystyka jest używana do określenia pożądanego zachowania się tej opcji. Aby wprost określić wymagane zachowanie (sortowanie lub formatowanie), należy podać tę opcję w inny sposób (np. jako -O lub --sort). Używana jako opcja formatowania jest identyczna z -O, z osobowością BSD.

-O format

Jak -o, ale z paroma kolumnami domyślnie predefiniowanymi. Identyczne z -o pid,format,state,tname,time,command lub -o pid,format,tname,time,cmd, patrz -o niżej.

o format

Określa format zdefiniowany przez użytkownika. Identyczne z -o i --format.

-o format

Format definiowany przez użytkownika. format jest pojedynczym argumentem w formie listy rozdzielonej spacjami bądź przecinkami, określającej poszczególne kolumny wyjścia. Rozpoznawane słowa kluczowe opisano poniżej, w sekcji STANDARDOWE SPECYFIKATORY FORMATU. Można zmienić nazwę nagłówków (ps -o pid,ruser=RzeczywistyUżytkownik -o comm=Polecenie), jeśli jest to pożądane. Jeśli wszystkie nagłówki kolumn są puste (ps -o pid= -o comm=), linia nagłówka nie jest wyświetlana. Szerokość kolumn jest zwiększana w razie potrzeby dla szerokich nagłówków; może być to użyte do poszerzania kolumn takich jak WCHAN (ps -o pid,wchan=SZEROKA-KOLUMNA-WCHAN -o comm). Oferowana jest także bezpośrednia kontrola szerokości kolumn (ps opid,wchan:42,cmd). Zachowanie polecenia ps -o pid=X,comm=Y zależy od osobowości: wyjściem może być jedna kolumna o nazwie "X,comm=Y" lub dwie kolumny nazwane "X" i "Y". W razie wątpliwości, prosimy użyć wielu opcji -o. W razie potrzeby, w zmiennej środowiskowej PS_FORMAT można podać domyślny format. DefSysV i DefBSD to makra, których można użyć, aby wybrać domyślne kolumny w stylu Uniksa lub BSD.

s

Wyświetla format sygnałów.

u

Wyświetla format zorientowany na użytkownika

v

Wyświetla format pamięci wirtualnej.

X

Format rejestru.

-y

Nie pokazuje flag, wyświetla rss zamiast addr. Może być użyta tylko z -l.

Z

Dodaje kolumnę z danymi dotyczącymi bezpieczeństwa. Identyczne z -M (dla SELinuksa).

MODYFIKATORY WYJŚCIA¶

c

Wyświetla prawdziwą nazwę polecenia. Bazuje ona na nazwie pliku wykonywalnego, a nie na wartości tablicy argumentów procesu (argv). Dlatego też argumenty i ich modyfikacje nie są wyświetlane. Ta opcja efektywnie przekształca słowo kluczowe args na comm i jest użyteczna w połączeniu z opcją formatowania -f i z różnymi opcjami formatowania w stylu BSD, które wszystkie wyświetlają argumenty poleceń. Patrz opis opcji -f i słów kluczowych formatowania args oraz comm.

--cols n

Ustawia szerokość ekranu.

--columns n

Ustawia szerokość ekranu.

--cumulative

Dołącza kilka danych zmarłych procesów-dzieci (jako sumę z rodzicem).

e

Wyświetla środowisko za poleceniem.

f

Hierarchia procesów jako ASCII-art (las).

--forest

Drzewo procesów jako ASCII-art.

h

Brak nagłówka (lub - w osobowości BSD - jeden nagłówek na ekran). Opcja h sprawia problemy. Standardowe ps z BSD używa tej opcji do wyświetlenia nagłówka na każdej stronie wyjścia, ale starsze ps z Linuksa używa tej opcji do całkowitego wyłączenia nagłówka. Ta wersja programu ps zachowuje się jak wersja linuksowa i nie wypisuje nagłówka, chyba że wybrano osobowość BSD - w tym przypadku wypisuje nagłówek na każdej stronie wyjścia. Niezależnie od osobowości, można użyć opcji --headers i --no-headers, aby - odpowiednio - włączyć wypisywanie nagłówka na każdej stronie bądź całkowicie wyłączyć wypisywanie nagłówka.

-H

Pokazuje hierarchię procesów (las).

--headers

Powtarza linie nagłówka, po jednej na stronę wyjścia.

k spec

Określa porządek sortowania. Składnia sortowania jest następująca: [+|-]klucz[,[+|-]klucz[,...]]. Proszę wybrać wieloliterowy klucz z sekcji STANDARDOWE SPECYFIKATORY FORMATU. "+" jest opcjonalny, ponieważ domyślnym porządkiem jest rosnący porządek numeryczny lub leksykograficzny. Identyczne z --sort.

--lines n

Ustawia wysokość ekranu.

-n namelist

Ustawia plik z listą nazw. Identyczne z N. Plik z listą nazw jest potrzebny do poprawnego wyświetlania kolumny WCHAN i dla poprawnego wyjścia musi dokładnie odpowiadać obecnej wersji jądra Linuksa. Bez tej opcji, domyślna ścieżka poszukiwań pliku z listą nazw jest następująca:

n

Wyjście liczbowe dla kolumn WCHAN i USER (włączając wszystkie typu UID i GID).

N namelist

Określa plik z listą nazw funkcji jądra. Identyczne z -n, patrz poniżej -n.

--no-headers

Nie wyświetla żadnej linii nagłówka. --no-heading jest aliasem tej opcji.

O order

Porządek sortowania (nadpisana). Opcja BSD O albo może zachowywać się jak -O (wyjście zdefiniowane przez użytkownika z paroma polami predefiniowanymi), albo może być użyta do określenia porządku sortowania. Heurystyka jest używana do określenia pożądanego zachowania się tej opcji. Aby wprost określić wymagane zachowanie (sortowanie lub formatowanie), należy podać tę opcję w inny sposób (na przykład jako -O lub --sort).

Dla sortowania, przestarzała składnia BSD opcji O jest następująca O[+|-]k1[,[+|-]k2[,...]]. Sortuje listę procesów zgodnie z wielopoziomowym kluczem określonym przez sekwencję jednoliterowych krótkich kluczy k1, k2, ... opisanych w sekcji PRZESTARZAŁE KLUCZE SORTOWANIA poniżej. "+" jest obecnie opcjonalny, służy jedynie do powtórnej iteracji w domyślnym kierunku po kluczu, jednak może on pomóc rozróżnić O sortujące od O formatującego. "-" odwraca kierunek sortowania tylko w kluczu, przed którym występuje.

--rows n

Ustawia wysokość ekranu.

S

Sumuje niektóre informacje, jak użycie CPU, od umarłych procesów-dzieci do ich rodziców. Użyteczne przy badaniu systemu, w którym proces-rodzic do wykonania zadania wielokrotnie uruchamia krótko żyjące dzieci.

--sort spec

Określa porządek sortowania. Składania sortowania jest następująca: [+|-]klucz[,[+|-]klucz[,...]] Proszę podać wieloliterowy klucz z sekcji STANDARDOWE SPECYFIKATORY FORMATU. "+" jest opcjonalny, ponieważ domyślne sortowanie odbywa się w rosnącym porządku numerycznym lub leksykograficznym. Identyczny z k. Przykład: ps jax --sort=uid,-ppid,+pid

w

Szerokie wyjście. Proszę użyć dwa razy, aby uzyskać nielimitowaną szerokość wyjścia.

-w

Szerokie wyjście. Proszę użyć dwa razy, aby uzyskać nielimitowaną szerokość wyjścia.

--width n

Ustawia szerokość ekranu.

WYŚWIETLANIE WĄTKÓW¶

H

Wyświetla wątki tak, jakby były procesami

-L

Wyświetla wątki, być może z kolumnami LWP i NLWP.

m

Wyświetla wątki za procesami.

-m

Wyświetla wątki za procesami.

-T

Wyświetla wątki, być może z kolumną SPID.

INNE INFORMACJE¶

--help sekcja

Wyświetla komunikat pomocy. Argument sekcja może być jednym z simple (prosty), list (lista), output (wyjście), threads (wątki), misc (różne) lub all (wszystko). Argument może zostać skrócony do jednej z zaznaczonych liter, tak jak w: s|l|o|t|m|a.

--info

Wyświetla informacje przydatne przy debugowaniu.

L

Wyświetla listę wszystkich specyfikatorów formatu.

V

Wyświetla wersję pakietu procps-ng.

-V

Wyświetla wersję pakietu procps-ng.

--version

Wyświetla wersję pakietu procps-ng.

UWAGI¶

Aby poprawnie wyświetlić kolumnę WCHAN, ta wersja ps musi mieć dostęp do danych listy nazw. Dla wersji jądra niższych niż 2.6, plik System.map musi być zainstalowany.

Użycie CPU jest obecnie wyrażone jako procent czasu spędzonego na wykonywaniu procesu podczas całego czasu życia procesu. Nie jest to idealne i nie jest zgodne ze standardami, z którymi ps jest zgodne, poza tym przypadkiem. Jest mało prawdopodobne, aby użycie CPU dodało się dokładnie do 100%.

Pola SIZE i RSS nie liczą pewnych części procesu, włączając to tablice stron, stos jądra, struktury thread_info i task_struct. Jest to zazwyczaj 20 KiB pamięci, która jest zawsze wykorzystywana. SIZE oznacza wirtualny rozmiar procesu (kod+dane+stos).

Procesy oznaczone jako <defunct> są procesami zmarłymi (tak zwane "zombi"), które pozostały, ponieważ ich rodzic nie zniszczył ich odpowiednio. Te procesy będą zniszczone przez init(8), gdy ich rodzic zakończy działanie.

Jeśli długość nazwy użytkownika jest większa niż długość wyświetlanej kolumny, to używany jest numeryczny identyfikator użytkownika.

Używanie opcji poleceń takich jak ps -aux nie jest zalecane, ponieważ jest to pomieszanie dwóch różnych standardów. Zgodnie ze standardami POSIX i UNIX powyższe polecenie prosi o wyświetlenie wszystkich poleceń mających przypisany terminal, czyli ogólnie wszystkich poleceń wykonywanych przez użytkowników, oraz wszystkich poleceń należących do użytkownika o nazwie "x". Jeśli taki użytkownik nie istnieje, to ps założy, że tak naprawdę chodziło o ps aux.

FLAGI PROCESU¶

KODY STANU PROCESU¶

Dla formatów BSD, jeżeli użyto słowa kluczowego stat, mogą zostać wyświetlone dodatkowe znaki:

PRZESTARZAŁE KLUCZE SORTOWANIA¶

SPECYFIKATORY FORMATU AIX¶

STANDARDOWE SPECYFIKATORY FORMATU¶

Przykład: ps -eo pid,user,args --sort user

Ta wersja ps próbuje rozpoznawać większość słów kluczowych używanych w innych implementacjach ps.

Następujące definiowane przez użytkownika specyfikatory formatu mogą zawierać spacje: args, cmd, comm, command, fname, ucmd, ucomm, lstart, bsdstart, start.

Niektóre słowa kluczowe mogą nie być dostępne przy sortowaniu.

ZMIENNE ŚRODOWISKA¶

COLUMNS

Nadpisuje domyślną szerokość wyjścia.

LINES

Nadpisuje domyślną wysokość wyjścia.

PS_PERSONALITY

Jedno z posix, old, linux, bsd, sun, digital... (patrz poniżej sekcja OSOBOWOŚĆ).

CMD_ENV

Jedno z posix, old, linux, bsd, sun, digital... (patrz poniżej sekcja OSOBOWOŚĆ).

I_WANT_A_BROKEN_PS

Wymusza przestarzałą interpretację linii poleceń.

LC_TIME

Format daty.

PS_COLORS

Obecnie nieobsługiwana.

PS_FORMAT

Nadpisanie domyślnego formatu wyjścia. Można ustawić tę zmienną na dowolny typ formatowania używany przez opcję -o. Szczególnie użyteczne są wartości DefSysV i DefBSD.

PS_SYSMAP

Domyślna lokalizacja pliku nazw (System.map).

PS_SYSTEM_MAP

Domyślna lokalizacja pliku nazw (System.map).

POSIXLY_CORRECT

Nie ignoruje złych opcji.

POSIX2

Ustawione na "on", działa tak, jak POSIXLY_CORRECT.

UNIX95

Nie ignoruje złych opcji.

_XPG

Wyłącza niestandardowe zachowanie CMD_ENV=irix.

Ogólnie, ustawianie tych zmiennych jest złym pomysłem. Jedynym wyjątkiem jest CMD_ENV lub PS_PERSONALITY, które dla normalnych systemów mogą być ustawione na wartość "Linux". Bez tego ustawienia, ps jest zgodny z nieużytecznymi i złymi częściami standardu Unix98.

OSOBOWOŚĆ¶

ZOBACZ TAKŻE¶

STANDARDY¶

1

Wersją drugą Single Unix Specification

2

The Open Group Technical Standard Base Specifications, Issue 6

3

IEEE Std 1003.1, 2004 Edition

4

X/Open System Interfaces Extension [UP XSI]

5

ISO/IEC 9945:2003

AUTOR¶

Proszę przesyłać zgłoszenia o błędach do procps@freelists.org. Subskrybowanie tej listy nie jest wymagane ani sugerowane.

TŁUMACZENIE¶

Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 3.3.10 oryginału.