NAZWA¶

init_module, finit_module - ładuje moduł jądra

BIBLIOTEKA¶

Standardowa biblioteka C (libc, -lc)

SKŁADNIA¶

#include <linux/module.h>    /* Definicja stałych MODULE_* */
#include <sys/syscall.h>     /* Definicja stałych SYS_* */
#include <unistd.h>

int syscall(SYS_init_module, void module_image[.len], unsigned long len,
            const char *param_values);
int syscall(SYS_finit_module, int fd,
            const char *param_values, int flags);

Uwaga: glibc nie udostępnia opakowania dla tych wywołań systemowych, co wymusza użycie syscall(2).

OPIS¶

init_module() ładuje obraz ELF do przestrzeni jądra, przeprowadzając wszelkie niezbędne przesunięcia symboli, inicjuje parametry modułu zgodnie z wartościami przekazanymi przez wywołującego, a następnie uruchamia funkcję init modułu. To wywołanie systemowe wymaga uprzywilejowania.

Argument module_image wskazuje na bufor zawierający obraz binarny, który ma być załadowany; len określa rozmiar tego bufora. Obraz modułu powinien być prawidłowym obrazem ELF, zbudowanym do aktualnie działającego jądra.

Argument param_values jest łańcuchem zawierającym wartości parametrów modułu (zdefiniowanych wewnątrz modułu za pomocą module_param() i module_param_array()), rozdzielone spacją. Jądra analizuje ten łańcuch i inicjuje podane parametry. Określenie każdego z parametrów ma postać:

nazwa[ =wartość [,wartość...]]

Parametr nazwa jest jednym ze zdefiniowanych wewnątrz modułu za pomocą module_param() (zob. plik źródeł jądra Linux include/linux/moduleparam.h). Parametr wartość jest opcjonalny w przypadku parametrów bool i invbool. Wartości parametrów tablicy są podawane w liście rozdzielonej przecinkami.

WARTOŚĆ ZWRACANA¶

W przypadku powodzenia, te wywołania zwracają 0. W razie wystąpienia błędu zwracane jest -1 i ustawiane errno wskazując błąd.

BŁĘDY¶

EBADMSG (od Linuksa 3.7)

Podpis modułu jest nieprawidłowo sformatowany.

EBUSY

Nastąpiło przeterminowanie, przy próbie rozwiązania referencji symbolu przez ten moduł.

EFAULT

Argument adresu odnosi się do położenia, znajdującego się poza dostępną przestrzenią adresową procesu.

ENOKEY (od Linuksa 3.7)

Podpis modułu jest nieprawidłowy albo jądro nie ma klucza do tego modułu. Błąd jest zwracany tylko, jeśli jądro skonfigurowano z opcją CONFIG_MODULE_SIG_FORCE; w przeciwnym wypadku nieprawidłowy lub niepodpisany moduł jedynie zatruwa (taint) jądro.

ENOMEM

Brak pamięci.

EPERM

Wywołujący nie był uprzywilejowany (nie posiadał przywileju (ang. capability) CAP_SYS_MODULE) lub ładowanie modułów jest wyłączone (zob. /proc/sys/kernel/modules_disabled w proc(5)).

Mogą wystąpić następujące dodatkowe błędy dla init_module():

EEXIST

Załadowano już moduł o takiej nazwie.

EINVAL

param_values jest nieprawidłowe albo pewne fragmenty obrazu module_image są niespójne.

ENOEXEC

Obraz binarny podany w module_image nie jest obrazem ELF albo jest nieprawidłowym lub przeznaczonym do innej architektury obrazem ELF.

Mogą wystąpić następujące dodatkowe błędy dla finit_module():

EBADF

Plik, do którego odnosi się fd , nie jest otwarty do odczytu.

EFBIG

Plik, do którego odnosi się fd, jest zbyt duży.

EINVAL

Znaczniki flags są nieprawidłowe.

EINVAL

Przy ładowaniu spakowanego modułu ze znacznikiem MODULE_INIT_COMPRESSED_FILE, zawiodło sprawdzanie poprawności przeprowadzone przez dekompresor.

ENOEXEC

fd nie odnosi się do otwartego pliku.

EOPNOTSUPP (od Linuksa 5.17)

Ustawiono znacznik MODULE_INIT_COMPRESSED_FILE w celu załadowania spakowanego modułu, lecz jądro zbudowano bez CONFIG_MODULE_DECOMPRESS.

ETXTBSY (od Linuksa 4.7)

Plik, do którego odnosi się fd, jest otwarty do odczytu i zapisu.

Oprócz powyższych błędów, jeśli wykonana funkcja init modułu zwróci błąd, to init_module() lub finit_module() zawiodą, a errno zostanie ustawione na wartość zwróconą przez funkcję init.

STANDARDY¶

Linux.

HISTORIA¶

finit_module()

Linux 3.8.

Wywołanie systemowe init_module() nie jest obsługiwane przez glibc. W nagłówkach glibc nie ma jego deklaracji, ale z powodów pewnych zaszłości historycznych wersje glibc przed glibc 2.23 eksportowały ABI dla tego wywołania systemowego. Z tego powodu, aby go użyć wystarczy (przed glibc 2.23) manualnie zadeklarować interfejs w swoim kodzie; alternatywnie można wywołać to wywołanie systemowe za pomocą syscall(2).

struct module {


    unsigned long         size_of_struct;


    struct module        *next;


    const char           *name;


    unsigned long         size;


    long                  usecount;


    unsigned long         flags;


    unsigned int          nsyms;


    unsigned int          ndeps;


    struct module_symbol *syms;


    struct module_ref    *deps;


    struct module_ref    *refs;


    int                 (*init)(void);


    void                (*cleanup)(void);


    const struct exception_table_entry *ex_table_start;


    const struct exception_table_entry *ex_table_end;
#ifdef __alpha__


    unsigned long gp;
#endif
};

UWAGI¶

Informacje o obecnie załadowanych modułach są dostępne w /proc/modules oraz w strukturze plików zawartej w podkatalogach, przypisanych poszczególnym modułom, w katalogu /sys/module.

Więcej przydatnych informacji „od kuchni” znajduje się w pliku źródeł jądra Linux include/linux/module.h.

ZOBACZ TAKŻE¶

create_module(2), delete_module(2), query_module(2), lsmod(8), modprobe(8)

TŁUMACZENIE¶

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Andrzej Krzysztofowicz <ankry@green.mf.pg.gda.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.