NAZWA¶

openssl - narzędzia wiersza poleceń do biblioteki OpenSSL

SKŁADNIA¶

openssl polecenie [ opcje_polecenia ] [ argumenty_polecenia ]

openssl [ list-standard-commands | list-message-digest-commands | list-cipher-commands | list-cipher-algorithms | list-message-digest-algorithms | list-public-key-algorithms]

openssl no-XXX [ dowolne opcje ]

OPIS¶

OpenSSL to zestaw narzędzi kryptograficznych implementujący protokoły sieciowe Secure Sockets Layer (SSL v2/v3) i Transport Layer Security (TLS v1) oraz wymagane przez nie standardy kryptograficzne.

Program openssl to narzędzie wiersza poleceń przeznaczone do używania różnych funkcji kryptograficznych biblioteki crypto OpenSSL z poziomu powłoki. Można go używać do:

 o Tworzenia i zarządzania kluczami prywatnymi, publicznymi i ich parametrami
 o Operacji kryptograficznych na kluczach publicznych
 o Wystawiania certyfikatów X.509, CSR oraz CRL
 o Obliczania skrótów wiadomości
 o Szyfrowania i deszyfrowania
 o Testowania klientów i serwerów SSL/TLS
 o Obsługi poczty z podpisem S/MIME lub zaszyfrowanej
 o Generowania i weryfikowania żądań Time Stamp

PODSUMOWANIE POLECEѶ

Program openssl dostarcza wielu różnych poleceń (polecenie w rozdziale SKŁADNIA powyżej), z których każde ma mnóstwo opcji i argumentów (opcje_polecenia i argumenty_polecenia w rozdziale SKŁADNIA).

Pseudopolecenia list-standard-commands, list-message-digest-commands oraz list-cipher-commands wypisują listę nazw (po jednym elemencie w wierszu) odpowiednio: wszystkich standardowych poleceń, poleceń skrótu wiadomości lub poleceń szyfrowania dostępnych w bieżącej aplikacji openssl.

Pseudopolecenia list-cipher-algorithms oraz list-message-digest-algorithms wyświetlają wszystkie algorytmy szyfrowania i funkcji skrótu, po jednym wpisie w linii. Aliasy są wyświetlane jako:

 z => do

Pseudopolecenie list-public-key-algorithms wyświetla wszystkie obsługiwane algorytmy klucza publicznego.

Pseudopolecenie no-XXX sprawdza obecność polecenia o podanej nazwie. Jeśli XXX nie jest dostępne, zwraca 0 (kod powodzenia) i wypisuje no-XXX; w przeciwnym razie zwraca 1 i wypisuje XXX. W obydwu przypadkach efekty są kierowane na stdout i nic nie pojawia się na stderr. Dodatkowe argumenty wiersza poleceń są zawsze ignorowane. Ponieważ każdy szyfr jest wywoływany przez polecenie o takiej samej nazwie jak on sam, łatwo sprawdzić dostępność szyfrów w openssl z poziomu powłoki. (no-XXX nie potrafi wykrywać pseudopoleceń takich jak quit, list-...-commands, czy samego no-XXX.)

ARGUMENTY HASŁA¶

Niektóre polecenia przyjmują argumenty hasła, zazwyczaj przy pomocy odpowiednio -passin i -passout dla haseł wchodzących i wychodzących. Pozwala to przyjmować hasła z rozmaitych źródeł. Obie te opcje pobierają pojedynczy argument w formacie opisanym poniżej. Jeżeli wymagane hasło nie zostało podane, użytkownik jest monitowany o wpisanie go. Zwykle zostanie ono wczytane z bieżącego terminalu z wyłączonym wyświetlaniem.

pass:hasło

właściwe hasło to hasło. Ponieważ jest ono widoczne dla aplikacji takich jak na przykład "ps" w Uniksie, tej formy należy używać tylko wtedy, kiedy nie zależy nam na bezpieczeństwie.

env:zmienna

pobranie hasła ze zmiennej środowiskowej zmienna. Ponieważ środowisko innych procesów jest widzialne na niektórych platformach (na przykład przez "ps" w niektórych Uniksach) należy ostrożnie korzystać z tej opcji.

file:ścieżka

pierwszy wiersz ścieżki stanowi hasło. Jeżeli ta sama nazwa ścieżki jest dołączona do argumentów -passin oraz -passout to pierwszy wiersz zostanie użyty w charakterze hasła wejściowego a następny w charakterze hasła wyjściowego. ścieżka nie musi się odnosić do zwykłego pliku: może się na przykład odnosić do urządzenia lub nazwanego potoku.

fd:numer

czytanie hasła z deskryptora pliku numer. Można tego używać na przykład do wysyłania danych przez potok.

stdin

czytanie hasła ze standardowego wejścia.

ZOBACZ TAKŻE¶

asn1parse(1), ca(1), config(5), crl(1), crl2pkcs7(1), dgst(1), dhparam(1), dsa(1), dsaparam(1), enc(1), gendsa(1), genpkey(1), genrsa(1), nseq(1), openssl(1), passwd(1), pkcs12(1), pkcs7(1), pkcs8(1), rand(1), req(1), rsa(1), rsautl(1), s_client(1), s_server(1), s_time(1), smime(1), spkac(1), verify(1), version(1), x509(1), crypto(3), ssl(3), x509v3_config(5)

HISTORIA¶

Strona podręcznika systemowego openssl(1) pojawiła się w OpenSSL 0.9.2. Pseudopolecenia list-XXX-commands dodano w OpenSSL 0.9.3; pseudopolecenia list-XXX-algorithms zostały dodane w OpenSSL 1.0.0; pseudopolecenia no-XXX zostały dodane w OpenSSL 0.9.5a. O dostępności pozostałych poleceń można przeczytać na ich własnych stronach podręcznika.

TŁUMACZENIE¶

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika man są: Daniel Koć (PTM) <kocio@linuxnews.pl> i Robert Luberda <robert@debian.org>.

Polskie tłumaczenie jest częścią projektu manpages-pl; uwagi, pomoc, zgłaszanie błędów na stronie http://sourceforge.net/projects/manpages-pl/. Jest zgodne z wersją 1.0.1i oryginału.