table of contents
- bookworm 1:4.18.1-1
- bookworm-backports 1:4.24.0-2~bpo12+1
- testing 1:4.24.0-2
- unstable 1:4.24.0-2
stat(2) | System Calls Manual | stat(2) |
NAZWA¶
stat, fstat, lstat, fstatat - pobiera stan pliku
BIBLIOTEKA¶
Standardowa biblioteka C (libc, -lc)
SKŁADNIA¶
#include <sys/stat.h>
int stat(const char *restrict pathname, struct stat *restrict statbuf); int fstat(int fd, struct stat *statbuf); int lstat(const char *restrict pathname, struct stat *restrict statbuf);
#include <fcntl.h> /* Definicja stałych AT_* */ #include <sys/stat.h>
int fstatat(int dirfd, const char *restrict pathname, struct stat *restrict statbuf, int flags);
lstat():
/* Od glibc 2.20 */ _DEFAULT_SOURCE
|| _XOPEN_SOURCE >= 500
|| /* Od glibc 2.10: */ _POSIX_C_SOURCE >= 200112L
|| /* glibc 2.19 i wcześniejsze */ _BSD_SOURCE
fstatat():
Od glibc 2.10:
_POSIX_C_SOURCE >= 200809L
Przed glibc 2.10:
_ATFILE_SOURCE
OPIS¶
Funkcje te zwracają informacje o podanym pliku w buforze wskazanym przez statbuf. Do uzyskania tej informacji nie są wymagane prawa dostępu do samego pliku, lecz — w przypadku stat, fstatat() i lstat() — konieczne są prawa wykonywania (przeszukiwania) do wszystkich katalogów na prowadzącej do pliku ścieżce pathname.
stat() i fstatat() pobierają informacje o pliku wskazanym przez pathname; cechy wyróżniające fstatat() opisano poniżej.
lstat() jest identyczny z stat(), lecz w przypadku gdy pathname jest dowiązaniem symbolicznym, to zwraca informacje o samym dowiązaniu, a nie pliku, do którego się to dowiązanie odwołuje.
fstat() jest identyczny z stat(), z tym wyjątkiem, że plik o którym mają być pobrane informacje, jest określony przez deskryptor pliku fd.
Struktura stat¶
Wszystkie te funkcje zwracają strukturę stat (zob. stat(3type)).
Uwaga: Dla zachowania wydajności i prostoty, różne pola w strukturze stat mogą zawierać stany z różnych momentów wykonywania wywołania systemowego. Przykładowo, jeśli st_mode lub st_uid zostanie zmieniony przez inny proces za pomocą wywołania chmod(2) lub chown(2), stat() może zwrócić stary st_mode razem z nowym st_uid albo stary st_uid razem z nowym st_mode.
fstatat()¶
Wywołanie systemowe fstatat() jest ogólniejszym interfejsem do uzyskiwania dostępu do informacji o pliku, które może wciąż zapewnić zachowanie identyczne do każdego z wywołań stat(), lstat() i fstat().
Jeśli ścieżka podana w pathname jest względna, jest to interpretowane w odniesieniu do katalogu do którego odnosi się deskryptor pliku dirfd (zamiast w odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu wywołującego, jak w stosunku do ścieżek względnych robi to stat() i lstat()).
Jeśli pathname jest względna a dirfd ma wartość specjalną AT_FDCWD, to pathname jest interpretowana w odniesieniu do bieżącego katalogu roboczego procesu wywołującego (jak stat() i lstat()).
Jeśli ścieżka pathname jest bezwzględna, to dirfd jest ignorowane.
flags mogą wynosić albo 0, albo składać się z co najmniej jednego z poniższych znaczników zsumowanych bitowo (OR):
- AT_EMPTY_PATH (od Linuksa 2.6.39)
- Jeśli pathname jest łańcuchem pustym, to działa na pliku do którego odnosi się dirfd (który mógł zostać pozyskany za pomocą znacznika O_PATH open(2)). W takim przypadku dirfd może odnosić się do każdego typu pliku, nie tylko katalogu, a zachowanie fstatat() jest podobne do fstat(). Jeśli dirfd wynosi AT_FDCWD, to wywołanie działa w bieżącym katalogu roboczym. Jest to opcja charakterystyczna dla Linuksa, proszę zdefiniować _GNU_SOURCE, aby dostać się do jej definicji.
- AT_NO_AUTOMOUNT (od Linuksa 2.6.38)
- Nie dokonuje automatycznego montowania składowej terminala („basename”) ścieżki z pathname. Od Linuksa 3.1 znacznik ten jest ignorowany. Od Linuksa 4.11 znacznik ten jest implikowany.
- AT_SYMLINK_NOFOLLOW
- Jeśli pathname jest dowiązaniem symbolicznym, nie podąża za nim, w zamian zwracając informacje o samym dowiązaniu, jak lstat(). Domyślnie fstatat () podąża za dowiązaniami symbolicznymi, jak stat().)
Więcej informacji o potrzebie wprowadzenia fstatat() można znaleźć w podręczniku openat(2).
WARTOŚĆ ZWRACANA¶
Po pomyślnym zakończeniu zwracane jest zero. Po błędzie zwracane jest -1 i ustawiane errno, wskazując błąd.
BŁĘDY¶
- EACCES
- Brak uprawnień do przeszukiwania jednego z katalogów w ścieżce zaczynającej pathname (zob. też path_resolution(7)).
- EBADF
- fd nie jest prawidłowym otwartym deskryptorem pliku.
- EBADF
- (fstatat()) pathname jest względne, lecz dirfd nie wynosi ani AT_FDCWD, ani nie jest prawidłowym deskryptorem pliku.
- EFAULT
- Niepoprawny adres.
- EINVAL
- (fstatat()) Podano nieprawidłową opcję we flags.
- ELOOP
- Podczas rozwiązywania ścieżki napotkano zbyt wiele dowiązań symbolicznych.
- ENAMETOOLONG
- Ścieżka pathname jest zbyt długa.
- ENOENT
- Składnik pathname nie istnieje lub jest wiszącym dowiązaniem symbolicznym.
- ENOENT
- pathname jest łańcuchem pustym, a we flags nie podano AT_EMPTY_PATH.
- ENOMEM
- Brak pamięci (tj. pamięci jądra).
- ENOTDIR
- Składnik ścieżki pathname nie jest katalogiem.
- ENOTDIR
- (fstatat()) pathname jest względna, a dirfd jest deskryptorem pliku odnoszącym się do pliku, zamiast do katalogu.
- EOVERFLOW
- pathname lub fd odnosi się do pliku, numeru i-węzła lub numeru bloków, których rozmiar nie jest reprezentowalny w - odpowiednio - typie off_t, ino_t, blkcnt_t. Błąd ten może wystąpić na przykład wtedy, gdy aplikacja skompilowana na platformie 32-bitowej bez -D_FILE_OFFSET_BITS=64 wywoła stat () na pliku, którego rozmiar jest większy niż (1<<31)-1 bajtów.
STANDARDY¶
POSIX.1-2008.
HISTORIA¶
Według POSIX.1-2001 lstat() na dowiązaniu symbolicznym powinien zwrócić poprawne wartości tylko w polu st_size i w części pola st_mode związanej z typem pliku struktury stat. POSIX.1-2008 zaostrza tę specyfikację, wymagając od lstat() zwracania poprawnych informacji we wszystkich polach z wyjątkiem bitów trybu w st_mode.
Używanie pól st_blocks i st_blksize może być nieprzenośne (były wprowadzone w BSD; interpretacje różnią się zarówno między systemami, jak i na jednym systemie, jeśli użyty jest zdalny system plików montowany po NFS-ie).
Różnice biblioteki C/jądra¶
Z upływem czasu, zwiększanie rozmiarów struktury stat doprowadziło do powstania trzech kolejnych wersji funkcji stat(): sys_stat() (slot __NR_oldstat), sys_newstat() (slot __NR_stat) i sys_stat64() (slot __NR_stat64) na platformach 32-bitowych takich jak i386. Pierwsze dwie wersje były już obecne w Linuksie 1.0 (choć z różnymi nazwami), ostatnią dodano w Linuksie 2.4. Podobne uwagi mają zastosowanie do fstat() i lstat().
Wewnątrzjądrowe wersje struktury stat, za pomocą których jądro obsługuje te różne wersje, to odpowiednio:
- __old_kernel_stat
- Oryginalna struktura z dość wąskimi polami i brakiem dopełnienia (wyrównania).
- stat
- Większe pole st_ino i dodane dopełnienie do różnych części struktury pozwalające na późniejszą rozbudowę.
- stat64
- Jeszcze większe pole st_ino, większe pola st_uid i st_gid aby przyjąć rozszerzone w Linuksie 2.4 UID-y i GID-y do 32 bitów i różne inne poszerzenia pól oraz jeszcze więcej dopełnień w strukturze (dopełnione bajty zostały w końcu wykorzystane w Linuksie 2.6 po pojawieniu się 32-bitowych identyfikatorów urządzeń oraz części nanosekundowej w polach znaczników czasowych).
Funkcja opakowująca glibc stat() ukrywa te detale przed użytkownikami, wywołując najnowszą wersję wywołania systemowego udostępnianą przez jądra i przepakowując zwracane informacje, jeśli jest to wymagane, dla starszych plików wykonywalnych.
Na współczesnych systemach 64-bitowych wszystko jest prostsze: istnieje jedno wywołanie systemowe stat(), a jądro wykorzystuje strukturę stat zawierającą pola o wystarczającym rozmiarze.
Wywołanie systemowe niższego stopnia używane przez funkcję opakowującą fstatat() glibc nazywa się w rzeczywistości fstatat64() lub, na niektórych architekturach, newfstatat().
PRZYKŁADY¶
Poniższy program wywołuje lstat() i wypisuje wybrane pola zwrócone w strukturze stat:
#include <stdint.h> #include <stdio.h> #include <stdlib.h> #include <sys/stat.h> #include <sys/sysmacros.h> #include <time.h> int main(int argc, char *argv[]) {
struct stat sb;
if (argc != 2) {
fprintf(stderr, "Użycie: %s <ścieżka>\n", argv[0]);
exit(EXIT_FAILURE);
}
if (lstat(argv[1], &sb) == -1) {
perror("lstat");
exit(EXIT_FAILURE);
}
printf("ID urządzenia: [%x,%x]\n",
major(sb.st_dev),
minor(sb.st_dev));
printf("Typ pliku: ");
switch (sb.st_mode & S_IFMT) {
case S_IFBLK: printf("urządzenie blokowe\n"); break;
case S_IFCHR: printf("urządzenie znakowe\n"); break;
case S_IFDIR: printf("katalog\n"); break;
case S_IFIFO: printf("FIFO/potok\n"); break;
case S_IFLNK: printf("dowiązanie symboliczne\n"); break;
case S_IFREG: printf("zwykły plik\n"); break;
case S_IFSOCK: printf("gniazdo\n"); break;
default: printf("typ nieznany\n"); break;
}
printf("Numer i-węzła: %ju\n", (uintmax_t) sb.st_ino);
printf("Tryb: %jo (ósemkowo)\n",
(uintmax_t) sb.st_mode);
printf("Liczba dowiązań: %ju\n", (uintmax_t) sb.st_nlink);
printf("Właściciel: UID=%ju GID=%ju\n",
(uintmax_t) sb.st_uid, (uintmax_t) sb.st_gid);
printf("Preferowany rozmiar bloku I/O: %jd bajtów\n",
(intmax_t) sb.st_blksize);
printf("Rozmiar bloku: %jd bajtów\n",
(intmax_t) sb.st_size);
printf("Liczba przydzielonych bloków: %jd\n",
(intmax_t) sb.st_blocks);
printf("Ostatnia zmiana stanu: %s", ctime(&sb.st_ctime));
printf("Ostatni dostęp do pliku: %s", ctime(&sb.st_atime));
printf("Ostatnia zmiana pliku: %s", ctime(&sb.st_mtime));
exit(EXIT_SUCCESS); }
ZOBACZ TAKŻE¶
ls(1), stat(1), access(2), chmod(2), chown(2), readlink(2), statx(2), utime(2), stat(3type), capabilities(7), inode(7), symlink(7)
TŁUMACZENIE¶
Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Przemek Borys <pborys@dione.ids.pl>, Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>
Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.
Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.
2 maja 2024 r. | Linux man-pages 6.8 |