Scroll to navigation

MAIL(1) General Commands Manual MAIL(1)

NAZWA

mail, mailx, Mail — wysyła i odbiera pocztę

SKŁADNIA

mail [-dEIinv] [-a nagłówek] [-b adres-bcc] [-c adres-cc] [-r z-adresu] [-s temat] [--] adres-docelowy ...
mail [-dEIiNnv] -f [plik]
mail [-dEIiNnv] [-u użytkownik]

OPIS

Mail to inteligentny system przetwarzania poczty, który korzysta ze składni linii poleceń przypominającej ed(1), operując jednak na wiadomościach, a nie na liniach tekstu.

Dostępne są następujące opcje:

Określa dodatkowe pola nagłówka w wierszu polecenia takie jak "X-Loop: foo@bar" itp. Może posłużyć również do przesłonięcia nagłówków MIME, które mail domyślnie dodaje do każdej wychodzącej wiadomości, zob. Zestawy znaków i MIME. Jeśli łańcuch zawiera spacje, konieczne jest użycie cudzysłowów. Argument można podać wielokrotnie, nagłówki zostaną wówczas połączone.
adres-bcc
Wysyła ukryte kopie na adresy-bcc.
adres-cc
Wysyła kopie do danych użytkowników. adresy-cc to adresy oddzielone przecinkami.
Powoduje, że mail wyświetla wszystkie informacje przydatne przy debugowaniu programu.
Nie wysyła wiadomości bez treści.
Używa alternatywnej skrzynki pocztowej. Domyślnie jest to mbox użytkownika, jeśli nie podano pliku. Po wyjściu, mail zapisuje nieskasowane wiadomości z powrotem do tego pliku.
Zmusza mail do pracy w trybie interaktywnym, nawet jeśli wejściem nie jest terminal. W szczególności znak specjalny ~ podczas wysyłania poczty jest aktywny tylko w trybie interaktywnym.
Ignoruje sygnały przerwania od tty. Ta opcja jest bardzo użyteczna podczas korzystania z mail poprzez linie telefoniczne z dużą liczbą zakłóceń.
Zakazuje wyświetlania na początku nagłówków wiadomości w czasie czytania poczty czy edycji foldera pocztowego.
Zakazuje czytania /etc/mail.rc po uruchomieniu programu.
z-adresu
Używa z-adresu jako adresu nadawcy w wiadomości i kopercie. Przesłania wszelkie opcje from z plików startowych.
temat
Ustala temat z poziomu wiersza poleceń (tylko pierwszy argument po opcji -s jest uznawany za temat; proszę pamiętać, aby objąć cudzysłowami tematy zawierające spacje).
użytkownik
Równoważna z:

$ mail -f /var/mail/użytkownik

z wyjątkiem tego, że używane jest tu blokowanie.

Tryb szczegółowy. Szczegółowe informacje dotyczące wysyłki są wyświetlane na terminalu użytkownika.
--
Koniec opcji. Każdy kolejny argument traktowany jest jako bezpośredni adres odbiorcy.

Ze względów bezpieczeństwa, wysoce zaleca się korzystanie z separatora -- w skryptach, które wysyłają pocztę na adresy pozyskane z niezaufanych źródeł (takich jak formularze sieciowe).

Akcje uruchomieniowe

W czasie uruchomienia mail wykona polecenia z systemowego pliku poleceń ( /etc/mail.rc), chyba że zakaże mu się tego opcją -n. Następnie wykona polecenia z pliku użytkownika ~/.mailrc. Później mail sprawdzi podane opcje wiersza poleceń, aby określić czy użytkownik nakazał wysłanie nowej wiadomości, czy też należy sprawdzić istniejące wiadomości w skrzynce pocztowej.

Wysyłanie poczty

Aby wysłać pocztę do jednej lub kilku osób, mail może zostać wywołany z adresami docelowymi jako parametrami. Program następnie spodziewa się, że wpisze się swoją wiadomość, zakończoną (‘^D’) na początku nowego wiersza. Sekcja Odpowiadanie na listy położona poniżej, opisuje pewne cechy mail ułatwiające tworzenie listu.

Czytanie poczty

Standardowe polecenie mail bez żadnych parametrów sprawdza pocztę, a następnie wypisuje nagłówek każdej znalezionej wiadomości. Początkowo aktywna jest pierwsza wiadomość (nr 1) i może ona zostać pokazana za pomocą polecenia print (które może zostać skrócone do p). Można poruszać się po wiadomościach tak, jak porusza się pomiędzy wierszami w programie ed(1), za pomocą poleceń + i - wybierających poprzednią i następną wiadomość, oraz numerów wiadomości.

Kasowanie poczty

Po obejrzeniu wiadomości, można ją skasować za pomocą polecenia delete (d) lub odpowiedzieć na nią używając reply ‘r’. Skasowanie powoduje, że program mail zapomina o tej wiadomości. Proces ten nie jest nieodwracalny, taka wiadomość może zostać odzyskana poleceniem undeleted (u) podając jej numer, lub przez przerwanie pracy programu mail za pomocą polecenia exit (x). Najczęściej jednak skasowane wiadomości po prostu znikną, aby już ich nigdy nie obejrzeć.

Wyszczególnianie wiadomości

Komendy takie jak print czy delete mogą zawierać jako argument listę numerów wiadomości, których dotyczy dana komenda. Tak więc delete 1 2 kasuje wiadomości 1 i 2, podczas gdy 1-5 kasuje wiadomości od 1 do 5.

Wiadomości można również wybrać za pomocą jednej z następujących kategorii:

*
wszystkie wiadomości
$
ostatnia wiadomość
:d
usunięte wiadomości (deleted)
:n
nowe wiadomości
:o
stare wiadomości (old)
:r
przeczytane wiadomości (read)
:u
nieprzeczytane wiadomości (unread)

W związku z tym komenda top wyświetlająca pierwsze wiersze wiadomości może być zastosowana w top * aby wyświetlić pierwsze wiersze wszystkich wiadomości.

Odpowiadanie na listy

Można użyć komendy reply aby odpowiedzieć na wiadomość, odsyłając ją z powrotem do nadawcy. Tekst który się następnie wpisze, aż do znaku końca pliku, będzie traktowany jako zawartość wiadomości. Podczas wpisywania wiadomości mail traktuje specjalnie linie zaczynające się znakiem tyldy (‘~’). Na przykład wpisanie ~m (samego w wierszu) umieści kopię wiadomości na którą się odpowiada przesuwając ją o tabulator w prawo (patrz zmienna indentprefix poniżej). Pozostałe opcje ustawiają pole tematu, dodają lub usuwają adresatów wiadomości czy pozwalają wywołać edytor lub powłokę, aby wykonać jakieś polecenia (te opcje są podane w podsumowaniu poniżej).

Kończenie sesji

Można zakończyć pracę z programem mail za pomocą polecenia quit (q). Przeglądnięte wiadomości są umieszczane w pliku mbox chyba że zostały usunięte, w takim razie zostają skasowane. Nieprzeczytane wiadomości wracają do skrzynki pocztowej (patrz opcja -f powyżej).

Osobiste i systemowe listy dystrybucyjne

Możliwe jest także tworzenie osobistych list dystrybucyjnych, tak, aby poczta wysłana na przykład pod adres "cohorts" trafiła do grupy ludzi. Takie listy definiuje się przez dodanie linii takiej jak

alias cohorts bill ozalp jkf mark kridle@ucbcory

do pliku .mailrc w swoim katalogu domowym. Aktualna lista takich aliasów może być wyświetlona poleceniem alias w programie mail. Systemowe listy dystrybucyjne tworzy się przez edycję pliku /etc/aliases, patrz także aliases(5). Mają one nieco odmienną składnię. W wysyłanej poczcie, aliasy osobiste zostaną rozszerzone, tak, aby można było odpowiedzieć nadawcy. Systemowe aliasy nie są rozszerzane podczas wysyłania poczty, ale każda odpowiedz która powróci do tego komputera zostanie rozszerzona podczas przechodzenia przez program MTA

Określanie adresu odbiorcy

Adresy odbiorców (dowolne z pól nagłówka “To”, “Cc” lub “Bcc”) są przedmiotem interpretacji, jeśli ustawiono opcję expandaddr.

Adresy są interpretowane następująco:

  • Adres zaczynający się znakiem potoku (‘|’) jest traktowany jak polecenie do wykonania. Polecenie bezpośrednio za znakiem ‘|’ jest wykonywane z wiadomością służącą mu jako standardowe wejście.
  • Adres zaczynający się znakiem ‘+’ jest traktowany jako katalog.
  • Adres zawierający znak ‘/’, lecz niezawierający znaków ‘!’, ‘%’, ani ‘@’ również jest traktowany jako katalog.
  • Jeśli żadna z powyższych reguł nie znalazła zastosowania, adresat jest traktowany jako lokalny lub sieciowy adres pocztowy.

Jeśli nie ustawiono opcji expandaddr (domyślnie), nie jest dokonywana interpretacja, a adres jest traktowany jako lokalny lub sieciowy adres poczty elektronicznej.

Zestawy znaków i MIME

Ogólnie rzecz biorąc, mail nie obsługuje różnych zestawów znaków, ani żadnych innych funkcji MIME. W szczególności nie dokonuje żadnych konwersji między zestawami znaków przy przeglądaniu lub wysyłaniu poczty.

Od kwietnia 2017, jako rozszerzenie Debiana w tej wersji mail, dodano kilka nagłówków MIME do każdej wychodzącej wiadomości wskazując, że wiadomość jest wysyłana jako prosty, 8-bitowy tekst korzystający z kodowania wykrytego na podstawie aktualnych ustawień locale(7). Można podać opcję -a w wierszu polecenia, aby przesłonić te nagłówki np.:

$ mail -a 'Content-Type: text/plain; charset="ISO-8859-1"'
ustawia nagłówek wskazujący przestarzałe kodowanie.

PODSUMOWANIE

(Zaadaptowane z "Mail Reference Manual")

Każde polecenie jest wpisywane w osobnej linii i może posiadać argumenty. Komenda nie musi zostać podana w całości, używana pierwsza komenda pasująca do podanego przedrostka. Jeśli nie podano żadnego argumentu dla komend, które wymagają listy wiadomości jako argumentu, to domyślnie przyjmowana jest następna wiadomość która spełniająca warunki komendy. Jeśli nie istnieją żadne następne wiadomości, to przeszukiwanie odbywa się w przeciwnym kierunku, a jeśli nie istnieje żadna pasująca wiadomość, mail wyświetla komunikat "No applicable messages" i przerywa wykonywanie polecenia.

-
Wyświetla poprzednią wiadomość. Jeśli podano liczbowy argument n, to wyświetla wiadomość odległą o n do tyłu w stosunku do aktualnej.
Wyświetla numer aktualnie wybranej wiadomości.
Wyświetla małe podsumowanie komend.
Wywołuje komendę powłoki (patrz także sh(1) i csh(1)) podaną jako argument.
(a) Jeśli bez argumentów, wyświetla wszystkie zdefiniowane aliasy. Jeśli jeden argument, wyświetla tylko ten alias. Jeśli więcej argumentów, tworzy nowy alias lub zmienia stary.
(alt) Komenda alternates jest użyteczna, jeśli posiada siękonta na kilku komputerach. Może być ona używana do poinformowania programu mail, że podany adres jest faktycznie użytkownika. Gdy odpowiada się na wiadomości, mail nie wyśle kopii listu na inne adresy podane w liście alternates. Jeśli komenda alternates została wywołana bez argumentów, wyświetla aktualną listę adresów alternatywnych.
(cd lub ch) Zmienia aktualny katalog na podany. Jeśli nie podano katalogu, to przechodzi do katalogu domowego użytkownika.
(c) Komenda copy robi to samo, co save, z wyjątkiem tego, że nie zaznacza zapisywanej wiadomości jako usuniętej.
(d) Zaznacza wiadomości podane w argumencie jako usunięte. Usunięte wiadomości nie zostaną zapisane w mbox, ani nie będą dostępne dla większości innych komend.
(także dt Kasuje aktualną wiadomość i wyświetla kolejną. Jeśli nie ma kolejnej wiadomości, mail wyświetli komunikat "No more messages".
(e) Wywołuje edytor tekstowy po kolei dla każdej wiadomości podanej jako parametr. Po powrocie z wiadomość jest ponownie odczytywana.
(ex lub x) Powoduje natychmiastowy powrót do powłoki bez modyfikacji skrzynki pocztowej, pliku mbox lub pliku podanego za pomocą parametru -f.
(fi) To samo co folder.
(fo) Komenda folder przełącza program na nowy plik lub folder pocztowy. Gdy bez argumentów, wyświetla nazwę pliku, z którego aktualnie korzystamy. Jeśli poda się argument, program zapisze wszystkie zmiany (takie jak skasowane wiadomości) których dokonano w aktualnym pliku i odczyta nowy plik. Występują pewne specjalne znaki, oznaczające pewne pliki. # oznacza poprzedni plik, % systemową skrzynkę pocztową, %użytkownik oznacza systemową skrzynkę pocztową dla danego użytkownika, & oznacza plik mbox użytkownika a +folder oznacza plik w katalogu folderów użytkownika.
Wyświetla nazwy folderów pocztowych.
(f) Wypisuje nagłówki podanych wiadomości.
(h) Wypisuje ekran bieżących nagłówków. Aby zobaczyć następną lub poprzednią grupę nagłówków proszę sprawdzić polecenie z.
To samo co ?
(ho, także preserve) Zaznacza podane wiadomości do pozostawienia w systemowej skrzynce pocztowej, zamiast przeniesienia do mbox. Nie anuluje komendy delete.
Dodaje listę pól nagłówka do listy ignorowania. Pola nagłówka na liście ignorowania nie zostaną pokazane na terminalu gdy wyświetli się wiadomość. Ta komenda jest bardzo użyteczna do ignorowania pewnych pól nagłówka generowanych przez komputer. Komendy Type oraz Print mogą zostać użyte do wyświetlenia wiadomości w całości, włączając w to pola ignorowane. Jeśli ignore zostanie wywołany bez parametrów, to wyświetla aktualną listę ignorowanych pól.
Wprowadza wiadomości, które napłynęły w trakcie czytania listu. Są one dodawane na końcu listy wiadomości, a bieżąca wiadomość jest ustawiana jako pierwszy nowy list. Nie są zmieniane, ani zachowywane zmiany w istniejącej liście wiadomości.
(l) Wypisuje prawidłowe polecenia mail.
(m) Wysyła list do adresów i list dystrybucyjnych podanych w argumencie.
Zaznacza wiadomości, które zostaną przeniesione do mbox gdy zakończy się pracę. Dzieje się tak z wiadomościami, które mają ustawionej opcji hold.
(v) Wywołuje przeglądarkę stronicującą na liście wiadomości.
(n) Podobne do + i CR. Przechodzi do następnej wiadomości i wyświetla ją. Gdy podano argument, przechodzi do następnej pasującej wiadomości.
(pre) To samo, co hold.
(P) To samo co print, ale dodatkowo wyświetla ignorowane pola nagłówka. Patrz także print, ignore i retain.
(p) Wyświetla na terminalu każdą podaną w argumencie wiadomość.
(q) Kończy pracę, zapisuje wszystkie nieskasowane, niezapisane wiadomości w pliku mbox w katalogu domowym użytkownika, pozostawiając wszystkie wiadomości zaznaczone poleceniem hold czy preserve lub do których nigdy się nie odwoływano w systemowej skrzynce pocztowej użytkownika i usuwa wszystkie pozostałe wiadomości z systemowej skrzynki pocztowej użytkownika. Jeśli podczas tej sesji pojawiła się nowa poczta, to zostanie wyświetlony komunikat “You have new mail”. Jeśli uruchomiono program z opcją -f, to edytowany plik zostanie ponownie zapisany. Program zwraca kontrolę do powłoki, chyba że zapis edytowanego pliku nie powiedzie się, w tej sytuacji użytkownik może wyjść za pomocą komendy exit.
(R) Wysyła odpowiedź nadawcy. Nie wysyła odpowiedzi pozostałym adresatom.
(r) Wysyła odpowiedzi do nadawcy i wszystkich adresatów podanych w wiadomości. Wiadomość nie może być skasowana.
To samo, co reply.
Dodaje podane pola nagłówka do listy zatrzymanych. Podczas wyświetlania wiadomości na terminalu zostaną pokazane tylko pola nagłówka znajdujące się na liście zatrzymanych. Wszystkie inne pola zostają ukryte. Komendy Type i Print mogą zostać użyte do wyświetlenia całej wiadomości. Jeśli retain zostanie wywołane bez argumentów, to wyświetla aktualną listę zatrzymanych pól.
(s) Dopisuje podane wiadomości na koniec podanego jako drugi argument pliku. Nazwa pliku w cudzysłowie, ilość linii oraz liczba znaków jest wyświetlana na terminalu.
jest dla save tym, czym ignore jest dla print i type. Pola nagłówka tak oznaczone są odfiltrowywane przy zapisywaniu za pomocą save lub przy automatycznym zapisie do mbox.
jest dla save tym, czym retain jest dla print i type. Powoduje, że w czasie zapisu podanych wiadomości za pomocą save lub podczas automatycznego zapisu do mbox dołączane są jedynie pola nagłówka znajdujące się na liście zatrzymanych pól. Wywołanie Saveretain automatycznie anuluje saveignore.
(se) Gdy bez argumentów, wyświetla wartości wszystkich zmiennych. W innym przypadku ustawia opcje. Argumenty są w postaci opcja=wartość (bez spacji przed lub za =) lub opcja. Argument może zostać ujęty w cudzysłowy, aby zamaskować spacje, tabulatory, np. set indentprefix="->"
(sh) Wywołuje interaktywną wersję powłoki.
Wyświetla ilość znaków dla każdej z podanych wiadomości.
Ładuje komendy z pliku.
Wyświetla kilka pierwszych linii podanych wiadomości. Ilość wyświetlanych linii zależy od zmiennej toplines, wartością domyślną jest pięć.
(T) To samo co komenda Print.
(t) To samo co print.
Usuwa grupy adresów zdefiniowane przez komendę alias. Od teraz nazwa grupy nie ma już żadnego szczególnego znaczenia.
(u) Zaznacza podane wiadomości jako nie usunięte.
(U) Zaznacza podane wiadomości jako nie przeczytane.
Wyłącza podane opcji, przeciwieństwo komendy set.
(v) Wywołuje pełnoekranowy edytor dla każdej podanej wiadomości.
(w) Podobne do save, jednak zapisywana jest tylko sama treść wiadomości ( (bez) nagłówka). Użyteczne w celach takich, jak na przykład przesyłanie kodów źródłowych poprzez pocztę.
(x) To samo, co exit.
Mail wyświetla nagłówki wiadomości tak, jak to opisano przy poleceniu headers. Można przenieść się do następnego ekranu za pomocą polecenia z. Można także przenieść się do poprzedniego ekranu używając z-.

Komendy z tyldą

Poniżej znajduje się podsumowanie komend z tyldą, które używane są podczas pisania wiadomości. Komendy z tyldą są rozpoznawane tylko wtedy, gdy znajdują się na początku linii.

adres ...
Dodaje podane adresy do listy kopii wiadomości, ale nie ujawnia ich w polu Cc: nagłówka (ukryta kopia).

adres ...
Dodaje podane adresy do listy kopii wiadomości.

Dołącza zawartość pliku “dead.letter” z katalogu domowego do edytowanej wiadomości.

Wywołuje edytor tekstowy z napisaną dotychczas wiadomością. Po zakończeniu sesji można kontynuować dodawanie tekstu do wiadomości.

wiadomości
To samo, co ~f, jednak dołącza wszystkie nagłówki wiadomości.

wiadomości
Dodaje podane wiadomości do edytowanej wiadomości. Gdy nie podano argumentu, dodaje aktualną wiadomość. Pola nagłówka ignorowane (za pomocą komendy ignore lub retain) nie zostają dołączone.

Pozwala na edycję nagłówka wiadomości. Wyświetla po kolei zawartość poszczególnych pól nagłówka i pozwala na ich modyfikację.

wiadomości
To samo, co ~m, ale dołączane są wszystkie pola nagłówka.

wiadomości
Dodaje podane wiadomości do edytowanej wiadomości, przesunięte o tabulator, lub z dodaną wartością zmiennej indentprefix. Gdy nie podano argumentów, dodaje aktualną wiadomość. Pola nagłówka ignorowane (za pomocą komendy ignore lub retain) nie zostają dołączone.

Wyświetla całość edytowanej wiadomości, poprzedzoną zawartością pól nagłówka.

Anuluje edytowaną wiadomość, a następnie, jeśli włączona jest opcja save, kopiuje ją do pliku “dead.letter” w katalogu domowym użytkownika.
tekst
Używa tekstu jako pola "odpowiedź do".

plik
 
plik
Dodaje zawartość podanego pliku do edytowanej wiadomości.

tekst
Zmienia temat wiadomości na podany tekst.

adres ...
Dodaje podane adresy do listy adresatów.

Wywołuje alternatywny edytor tekstów (określony przez zmienną VISUAL) dla edytowanej wiadomości. Zazwyczaj alternatywnym edytorem jest edytor ekranowy. Po wyjściu z edytora można kontynuować dodawanie tekstu do końca wiadomości.

plik
Zapisuje wiadomość do podanego pliku.

Anuluje wysyłanie wiadomości. Do ~/dead.letter nie jest nic kopiowane, nawet jeśli ustawiono save.

Wyświetla małe podsumowanie komend z tyldą.

komenda
Wywołuje podaną komendę powłoki, a następnie wraca do edycji wiadomości.

komenda
Wysyła wiadomość poprzez strumień do podanego polecenia. Jeśli komenda nie zwróci nic na standardowym wyjściu lub zakończy pracę z błędem, oryginalna wiadomość zostanie zachowana. Często używanym poleceniem jest fmt(1) służący do wyjustowania wiadomości.

komenda-mail
 
komenda-mail
Wykonuje podaną komendę programu mail. Nie wszystkie polecenia są jednak dozwolone.

tekst
Dodaje do wiadomości podany tekst, poprzedzony znakiem ~. Jeśli znak escape został zmieniony, należy wpisać go dwukrotnie aby został dodany do wiadomości.

Symuluje koniec pliku wejściowego.

Opcje programu mail

Aby dostosować sposób działania bsd-mailx, wiele opcji można ustawić w pliku .mailrc, za pomocą poleceń set oraz unset. Opcje mogą być binarne, w tej sytuacji istotne jest tylko czy są ustawione czy nie, albo tekstowe, w tej sytuacji istotna jest wartość danej opcji. Opcje binarne to:

append
Powoduje, że wiadomości zapisane w mbox zostaną dopisane na końcu, zamiast zastępować dotychczasową zawartość pliku. Ta opcja powinna być zawsze włączona (najlepiej w pliku /etc/mail.rc).
ask, asksub
Powoduje, że mail zawsze zapyta o temat wysyłanej wiadomości. Jeśli poda się jedynie pusty wiersz, nie będzie pola tematu.
askbcc
Powoduje, że pod koniec edycji wiadomości jest się pytanym o dodatkowych adresatów ukrytych kopii. Podanie pustego wiersza oznacza, że dotychczasowa lista ukrytych kopii jest wystarczająca.
askcc
Powoduje, że pod koniec edycji wiadomości jest się pytanym o dodatkowych adresatów kopii. Podanie pustego wiersza oznacza, że dotychczasowa lista kopii jest wystarczająca.
autoinc
Powoduje, że nowa poczta jest automatycznie wprowadzana zaraz po napłynięciu. Ustawienie to jest podobne do każdorazowego wpisywania komendy inc z tym wyjątkiem, że bieżąca wiadomość nie jest resetowana po napłynięciu nowej poczty.
autoprint
Powoduje, że komenda delete zachowuje się tak jak dp. Oznacza to, że po skasowaniu wiadomości, następna zostanie wyświetlona automatycznie.
debug
Ustawienie opcji debug działa tak samo, jak podanie -d w wierszu poleceń i powoduje, że mail wyświetla wszystkie informacje przydatne przy debugowaniu programu.
dot
Opcja dot powoduje, że mail interpretuje pojedynczą kropkę w pustej linii jako koniec edytowanej wiadomości.
expandaddr
Powoduje, że mail interpretuje adresy odbiorców, jak wyjaśniono w rozdziale Określanie adresu odbiorcy.
from
Powoduje, że mail użyje podanego adresu nadawcy w polu “From:” w nagłówku wiadomości. Ograniczona wersja adresu pojawi się również w kopercie wiadomości. Jeśli opcja będzie nieustawiona, wiadomość nie będzie zawierała wyraźnego adresu nadawcy, a serwer poczty elektronicznej doda wartość domyślną, zwykle “użytkownik@stacja”. Wartość tę można przesłonić podając -r w wierszu polecenia.
hold
Ta opcja powoduje, że wiadomości zawsze są zatrzymywane w skrzynce pocztowej.
ignore
Powoduje, że sygnały przerwania z terminalu zostają ignorowane i wyświetlone jako znak @.
ignoreeof
Opcja ta jest powiązana z dot i powoduje, że mail nie uznaje control-d jako końca wiadomości. Ignoreeof dotyczy także wiersza poleceń mail.
keep
Ustawienie tej opcji powoduje, że bsd-mailx zmniejsza systemową skrzynkę pocztową zamiast całkowicie ją usuwać gdy opustoszeje.
keepsave
Poczta zachowana poleceniem save zwykle nie jest zapisywana przy wychodzeniu z mbox. Ta opcja przechowa je.
metoo
Zazwyczaj gdy w grupie znajduje się nadawca, jest on usuwany z pola adresatów. Ustawienie tej opcji powoduje dodanie nadawcy do pola adresatów.
noheader
Ustawienie opcji noheader powoduje to samo, co wywołanie programu z parametrem -N.
nosave
Standardowo, gdy przerwie się edycję wiadomości dwoma znakami przerwania (zwykle control-C), zostanie ona zapisana do pliku “dead.letter” w katalogu domowym użytkownika. Ustawienie opcji nosave zapobiega temu.
quiet
Zapobiega wyświetlaniu wersji po uruchomieniu programu.
Replyall
Zamienia znaczenie komend reply i Reply.
searchheaders
Jeśli opcja jest ustawiona, to podanie listy wiadomości w postaci "/x:y" spowoduje zinterpretowanie jej jako wszystkie wiadomości zawierające ciąg ‘y’ w nagłówku wiadomości ‘x’. W przeszukiwanym łańcuchu nie liczy się wielkość znaków. Jeśli pominie się ‘x’, to domyślnie zostanie przyjęte pole nagłówka "Temat". Postać "/to:y" jest specjalnym przypadkiem, pod uwagę zostaną wówczas wzięte wszystkie wiadomości zawierające łańcuch ‘y’ w polach "Do", "Cc" i "Bcc". Sprawdzenie w przypadku "to" jest wrażliwe na wielkość znaków, więc "/To:y" może być użyte do ograniczenia wyszukiwania ‘’ wyłącznie do pola "To:".
skipempty
Nie wysyła wiadomości bez treści.
verbose
Ustawienie opcji verbose daje takie same efekty, jak użycie opcji -v w linii poleceń. Gdy mail pracuje w trybie szczegółowym, na terminalu wyświetlane są detale dotyczące dostarczania wiadomości do adresata.

Opcje tekstowe

Ścieżka do edytora tekstowego używanego po wydaniu komendy edit lub ~e. Jeśli nie zdefiniowana, używane jest /usr/bin/ex.
Ścieżka do programu wyświetlającego katalogi wykorzystywanego przez komendę folders. Domyślna wartość to /bin/ls.
Nazwa pliku mbox. Może to być nazwa foldera. Domyślną nazwą jest “mbox” w katalogu domowym użytkownika.
Ścieżka do programu stronicującego używanego przez komendę more lub gdy ustawiona jest opcja crt. Jeśli opcja nie została zdefiniowana, używana jest domyślna przeglądarka more(1).
Jeśli jest ustawiona, będzie używana do inicjowania pola "Odpowiedź do" w wiadomościach wychodzących.
Ścieżka do powłoki używana przez komendę ! i ~!. Jeśli opcja nie została zdefiniowana, używana jest domyślna powłoka.
Ścieżka do edytora tekstowego używanego po wydaniu komendy visual lub ~v. Jeśli nie zdefiniowana, używany jest edytor /usr/bin/vi.
crt
Wartość tej opcji ustala, jak długa musi być wiadomość, aby program PAGER musiał zostać wykorzystany do jej obejrzenia. Jeśli opcja crt ma pustą wartość, to używana jest liczba wierszy terminala (patrz też stty(1)).
escape
Jeśli zdefiniowana, pierwszy znak tej opcji ustala znak używany zamiast ~.
folder
Nazwa katalogu, w którym przechowywane są foldery wiadomości. Jeśli nazwa zaczyna się od "/", mail uznaje ją za ścieżkę absolutną, w innym przypadku jest to ścieżka względem katalogu domowego użytkownika.
indentprefix
Tekst używany przez komendę "~m" do oznaczania wiadomości, zamiast domyślnego znaku tabulacji (^I). Proszę pamiętać, aby objąć wartość cudzysłowami jeśli zawiera spacje lub tabulatory.
record
Jeśli zdefiniowana, oznacza nazwę pliku, do którego zapisywana jest każda wysyłana wiadomość. Jeśli niezdefiniowana, to wysyłane wiadomości nie są zapisywane.
screen
Rozmiar okna nagłówków wiadomości do z.
sendmail
Ścieżka do alternatywnego programu do wysyłania poczty.
toplines
Jeśli zdefiniowana, ustala liczbę wierszy wyświetlanych przez komendę top. Domyślnie wyświetlanych jest pierwszych pięć wierszy.

ŚRODOWISKO

mail używa zmiennych środowiskowych HOME, LOGNAME, USER, SHELL, DEAD, PAGER, LISTER, EDITOR, VISUAL, REPLYTO, MAIL, MAILRC i MBOX.

Jeśli ustawiona jest zmienna środowiskowa MAIL, to jej wartość służy za ścieżkę do kolejki pocztowej użytkownika.

PLIKI

/var/mail/*
katalog pocztowy (zwykle przesłaniana przez zmienną środowiskową MAIL)
~/mbox
Przeczytana poczta użytkownika.
~/.mailrc
plik z początkowymi poleceniami pocztowymi, można go przesłonić ustawiając zmienną środowiskową .Ev MAILRC.
/tmp/R*
Pliki tymczasowe.
/usr/share/bsd-mailx/mail.*help
Pliki pomocy.
/etc/mail.rc
Systemowy plik inicjalizacji.

STATUS ZAKOŃCZENIA

Narzędzie mail kończy się kodem 0 w przypadku powodzenia i większym od zera w razie błędu.

ZOBACZ TAKŻE

fmt(1), newaliases(1), vacation(1), aliases(5), mail.local(8), newaliases(8), sendmail(8), smtpd(8) Kurt Shoens, Mail Reference Manual, 4.4BSD User's Supplementary Documents (USD).

STANDARDY

Narzędzie mailx jest zgodne ze specyfikacją IEEE Std 1003.1-2008 (“POSIX.1”).

Flagi [-iNnu] są oznaczone w IEEE Std 1003.1-2008 (“POSIX.1”) jako opcjonalne.

Flagi [-eFH] są oznaczone w IEEE Std 1003.1-2008 (“POSIX.1”) jako opcjonalne i nie są obsługiwane przez tę implementację mailx.

Flagi [-abcdEIrv] są rozszerzeniem tego standardu.

HISTORIA

Komenda mail pojawiła się w Version 1 AT&T UNIX. Ta strona podręcznika pochodzi z dokumentu Mail Reference Manual, którego autorem jest Kurt Shoens.

USTERKI

Mail i mailx są dowiązaniami do mail, co może być nieco mylące.

TŁUMACZENIE

Tłumaczenie niniejszej strony podręcznika: Adam Byrtek <alpha@irc.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net

March 31, 2022 Debian