Scroll to navigation

LSCPU(1) Polecenia użytkownika LSCPU(1)

NAZWA

lscpu - wyświetla informacje o architekturze procesora

SKŁADNIA

lscpu [opcje]

OPIS

lscpu zbiera informacje o architekturze procesora z sysfs, /proc/cpuinfo i wszystkich dostępnych bibliotekach w zależności od architektury (np. librtas na Powerpc). Wynik polecenia można zoptymalizować do przetwarzania lub tak, aby był czytelny dla ludzi. Informacje obejmują np. liczbę procesorów, wątków, rdzeni, gniazd i węzłów Non-Uniform Memory Access (NUMA). Są również informacje o buforach procesorów i ich dzieleniu, rodzinie, modelu, bogoMIPS, kolejności bajtów i wersji.

Domyślne formatowanie na terminalu może się zmieniać i być optymalizowane aby poprawić czytelność. Wyjście inne niż dla terminali (np. przekazywane potokom) nigdy nie jest zmieniane pod kątem optymalizacji i ma zawsze postać: "Pole: dane\n". Aby zobaczyć niezoptymalizowane wyjście można użyć np. polecenia "lscpu | less".

W środowiskach zwirtualizowanych, wyświetlane informacje o architekturze procesora odpowiadają konfiguracji systemu operacyjnego gościa, która z reguły różni się od tej na fizycznym komputerze gospodarzu. Na architekturach obsługujących pozyskiwanie informacji o topologii fizycznej, lscpu wyświetla również liczbę fizycznych gniazd, czipów i rdzeni w systemie gospodarzu.

Opcje które skutkują wyświetleniem tabeli przyjmują argument lista. Argument ten służy do dostosowania wyniku. Można podać listę etykiet kolumn oddzieloną przecinkami aby ograniczyć wyniki w tabeli tylko do podanych kolumn, w określonej kolejności. Prawidłowe etykiety podano w rozdziale KOLUMNY. Wielkość liter w nazwach etykiet nie ma znaczenia.

Nie wszystkie kolumny są obsługiwane na wszystkich architekturach. Jeśli poda się nieobsługiwaną kolumnę, lscpu wypisze kolumnę, ale nie wyświetli dla niej żadnych danych.

Przedstawiony rozmiar pamięci podręcznej jest sumą pamięci wszystkich procesorów. Wersje przed v2.34 wyświetlały rozmiar pamięci na rdzeń, ale było to mylące ze względu na skomplikowaną topologię procesorów i sposób, w jaki pamięć podręczna jest dzielona między nimi. Więcej informacji o pamięci podręcznej wyświetli opcja --cache. Od wersji v2.37 lscpu identyfikatory pamięci podręcznej są numerowane wg jądra Linux, dlatego nie zawsze zaczynają się od zera.

OPCJE

-a, --all

Włącza wiersze dla aktywnych i nieaktywnych procesorów w wyniku (domyślne dla -e). Opcję można podać tylko razem z opcją -e lub -p.

-B, --bytes

Wypisuje rozmiary w bajtach, zamiast w formacie czytelnym dla ludzi.

Domyślnie jednostką w której pokazywane są rozmiary jest bajt, a przedrostki jednostek są wielokrotnościami 2^10 (1024). Symbole jednostek są pokazywane w skróconej formie, aby poprawić czytelność, poprzez pokazanie jedynie pierwszej litery np. "1 KiB" i "1 MiB" stają się odpowiednio: "1 K" i "1 M", tj. cząstka "iB", będąca częścią nazw jednostek, jest celowo pomijana.

-b, --online

Ogranicza wynik do aktywnych procesorów (domyślne dla -p). Tę opcję można podać tylko razem z opcją -e lub -p.

-C, --caches[=lista]

Wyświetla szczegóły pamięci podręcznej procesora. Więcej informacji o dostępnych informacjach wyświetli opcja --help.

Jeśli nie poda się listy argumentów, w wyniku ujęte są wszystkie kolumny dla których dostępne są dane.

Przy podawaniu listy argumentów, łańcuch składający się z opcji, znaku równości (=) i listy nie może zawierać żadnych białych znaków. Przykłady: "-C=NAME,ONE-SIZE" lub "--caches=NAME,ONE-SIZE".

Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli poda się ją w formacie +lista (np. lscpu -C=+ALLOC-POLICY).

-c, --offline

Ogranicza wynik do nieaktywnych procesorów. Tę opcję można podać tylko razem z opcją -e lub -p.

--hierarchic[=kiedy]

Używa podrozdziałów w podsumowaniu wyniku. Ze względu na kompatybilność wsteczną, domyślnie podrozdziały są używane tylko na terminalu, a spłaszczone wyjście na nieterminalach. Opcjonalny argument kiedy może wynosić never (nigdy), always (zawsze) lub auto. Gdy nie poda się argumentu kiedy przyjmowana jest wartość "always".

-e, --extended[=lista]

Wyświetla informacje o procesorze w postaci czytelnej dla człowieka.

Jeśli nie poda się listy argumentów, w wyniku ujęte są domyślne kolumny. Domyślne kolumny mogą się zmieniać w kolejnych wersjach programu.

Przy podawaniu listy argumentów, łańcuch składający się z opcji, znaku równości (=) i listy nie może zawierać żadnych białych znaków. Przykłady: "-e=cpu,node" lub "--extended=cpu,node".

Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli poda się ją w formacie +lista (np. lscpu -e=+MHZ)

-J, --json

Używa formatu wyjściowego JSON dla domyślnego podsumowania lub wyjścia rozszerzonego (zob. --extended). Ze względu na kompatybilność wsteczną, wyjście JSON korzysta z domyślnego podsumowania dla nieterminali (np. potoków), tam gdzie brak podrozdziałów. Zob. też --hierarchic.

-p, --parse[=lista]

Optymalizuje wynik polecenie w celu łatwego przetwarzania.

Jeśli nie poda się listy argumentów, to wyświetlana jest postać kompatybilna z wcześniejszymi wersjami lscpu. Format ten używa dwóch przecinków do oddzielenia kolumn pamięci podręcznych procesora. Jeśli nie zostaną one zidentyfikowane, to kolumny pamięci podręcznych w ogóle nie są wyświetlane. Jeśli poda się argument lista, kolumny pamięci podręcznych są oddzielane dwukropkiem (:).

Przy podawaniu listy argumentów, łańcuch składający się z opcji, znaku równości (=) i listy nie może zawierać żadnych białych znaków. Przykłady: "-p=cpu,node" lub "--parse=cpu,node".

Domyślną listę kolumn można rozszerzyć, jeśli poda się ją w formacie +lista (np. lscpu -p=+MHZ)

-r, --raw

Tworzy wyjście w swoim formacie surowym. Opcja ta ma zastosowanie tylko dla wyników opcji --extended, --parse i --caches.

-s, --sysroot katalog

Zbiera informacje o procesorze w systemie Linux innym niż ten, z którego uruchomiono lscpu. Podany katalog jest głównym katalogiem kopii Linuksa do sprawdzenia.

-x, --hex

Używa masek szesnastkowych do zestawów CPU (np. "ff"). Domyślnie, zestawy są wypisywane w postaci listy (np. 0,1). Proszę zauważyć, że w wersjach starszych niż v2.30 maski były wyświetlane z prefiksem 0x.

-y, --physical

Wypisuje identyfikatory fizyczne dla wszystkich kolumn zawierających elementy topologii (rdzeń, gniazdo itp.). W przeciwieństwie do identyfikatorów logicznych, które są nadawane przez lscpu, identyfikatory fizyczne są wartościami udostępnianymi przez jądro, zależnymi od architektury. Nie muszą być unikatowe, ani mieć kolejnych numerów. Jeśli jądro nie może pobrać identyfikatora fizycznego dla danego elementu, lscpu wypisze znak minusa (-).

Opcja nie ma wpływu na logiczne numery procesorów.

--output-all

Wypisuje wszystkie dostępne kolumny. Opcję tę należy łączyć z --extended, --parse lub --caches.

USTERKI

Podstawowy przegląd modeli procesora działa w oparciu o heurystykę, biorąc pod uwagę różnice takie jak nazwy modeli procesora i identyfikatory implementującego. W niektórych (nietypowych) przypadkach, procesory mogą różnić się flagami lub BogoMIPS-ami, lecz różnice te są ignorowane w przeglądzie lscpu.

Niekiedy w Xen Dom0 jądro zwraca nieprawidłowe dane.

Na wirtualnym sprzęcie liczba rdzeni na gniazdo itp. może być nieprawidłowa.

AUTORZY

Cai Qian <qcai@redhat.com>, Karel Zak <kzak@redhat.com>, Heiko Carstens <heiko.carstens@de.ibm.com>

ZOBACZ TAKŻE

chcpu(8)

ZGŁASZANIE BŁĘDÓW

Problemy należy zgłaszać w systemie śledzenia błędów <https://github.com/util-linux/util-linux/issues>.

DOSTĘPNOŚĆ

Polecenie lscpu jest częścią pakietu util-linux, który można pobrać ze strony Archiwum jądra Linux <https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.

2025-04-09 util-linux 2.41