Scroll to navigation

WHEREIS(1) Polecenia użytkownika WHEREIS(1)

NAZWA

whereis - odnajduje pliki binarne, źródłowe i strony podręcznika dla danego polecenia

SKŁADNIA

whereis [opcje] [-BMS katalog... -f] nazwa...

OPIS

whereis lokalizuje pliki binarne, źródłowe i podręczniki systemowe dla zadanych nazw poleceń. Z podanych nazw wstępnie usuwana jest początkowa składowa określająca ścieżkę. Przedrostki s. wynikające z użycia kontroli kodu źródłowego są również obsługiwane. Następnie whereis usiłuje zlokalizować położenie żądanego programu, posługując się listą standardowych miejsc linuksowych oraz w miejscach określonych zmiennymi $PATH i $MANPATH.

Ograniczenia wyszukiwania (opcje -b, -m i -s) łączą się i są stosowane do kolejnych wzorów nazw w wierszu poleceń. Każde nowe ograniczenie wyszukiwania resetuje maskę szukania, np.

whereis -bm ls tr -m gcc

wyszukuje stron podręcznika i plików binarnych do "ls" i "tr", a do "gcc" jedynie stron podręcznika systemowego.

Opcje -B, -M i -S resetują ścieżki szukania dla kolejnych wzorców nazw, np.

whereis -m ls -M /usr/share/man/man1 -f cal

szuka podręczników systemowych do "ls" we wszystkich domyślnych ścieżkach, a do "cal" jedynie w katalogu /usr/share/man/man1.

OPCJE

-b

Szuka plików binarnych.

-m

Szuka podręczników systemowych.

-s

Szuka źródeł.

-u

Pokazuje jedynie nazwy poleceń z nietypowymi wpisami, tzn. te, które nie mają jednej pozycji dla każdego zadanego typu. Zatem "whereis -m -u *" wyszukuje pliki w bieżącym katalogu, które nie mają dokumentacji lub mają więcej niż jedną.

-B lista

Ogranicza miejsca, gdzie whereis szuka plików binarnych, do oddzielonej spacjami listy katalogów.

-M lista

Ogranicza miejsca, gdzie whereis szuka podręczników systemowych i dokumentacji w formacie Info, do oddzielonej spacjami listy katalogów.

-S lista

Ogranicza miejsca, gdzie whereis szuka źródeł, do oddzielonej spacjami listy katalogów.

-f

Kończy listę katalogów i sygnalizuje początek nazw plików. Musi być użyte, jeśli zastosowano jedną z opcji -B, -M lub -S.

-l

Wypisuje listę efektywnie przeszukiwanych ścieżek, której używa whereis. Gdy nie poda się żadnej z opcji -B, -M ani -S, wypisane zostaną ustalone na sztywno ścieżki, które polecenie było w stanie znaleźć w tym systemie.

-g

Interpretuje nazwy jako wzorce glob(7). whereis zawsze porównuje jedynie nazwy plików (inaczej basename), a nie pełne ścieżki. Korzystanie z nazw katalogów we wzorcu nie przynosi efektu. Proszę nie zapominać, że jeśli podałoby się wzorzec bez cudzysłowów, zinterpretowałaby go powłoka. Konieczne jest zatem ujęcie nazwy w cudzysłów np.:

whereis -g 'find*'

-h, --help

Wyświetla ten tekst i wychodzi.

-V, --version

Wyświetla wersję i wychodzi.

ŚCIEŻKI PRZESZUKIWANIA PLIKÓW

Domyślnie whereis próbuje znajdować pliki w zakodowanych na sztywno ścieżkach, które są zdefiniowane za pomocą masek. Polecenie próbuje skorzystać z zawartości zmiennych środowiskowych $PATH i $MANPATH jako domyślnych ścieżek wyszukiwania. Najprostszą metodą poznania tych ścieżek jest skorzystanie z opcji -l. Działanie opcji -B, -M i -S jest odzwierciedlone przez -l.

ŚRODOWISKO

WHEREIS_DEBUG=all

włącza wyjście debugowania.

PRZYKŁADY

Aby znaleźć wszystkie pliki w /usr/bin, które nie mają dokumentacji w /usr/man/man1 ani źródła w /usr/src:

cd /usr/bin
whereis -u -ms -M /usr/man/man1 -S /usr/src -f *

ZGŁASZANIE BŁĘDÓW

Problemy należy zgłaszać w systemie śledzenia błędów <https://github.com/util-linux/util-linux/issues>.

DOSTĘPNOŚĆ

Polecenie whereis jest częścią pakietu util-linux, który można pobrać ze strony Archiwum jądra Linux <https://www.kernel.org/pub/linux/utils/util-linux/>.

2025-04-02 util-linux 2.41