Scroll to navigation

DEBUGFS(8) System Manager's Manual DEBUGFS(8)

NAZWA

debugfs - debugger systemu plików ext2/ext3/ext4

SKŁADNIA

debugfs [ -DVwcin ] [ -b rozmiar-bloku ] [ -s superblok ] [ -f plik-komend ] [ -R komenda] [ -d urządzenie-źródła-danych ] [ -z plik-zapasowy ] [ urządzenie ]

OPIS

Program debugfs jest debuggerem systemów plików. Można go używać do sprawdzenia i zmiany stanu systemu plików typu ext2, ext3 lub ext4.

Urządzenie jest urządzeniem blokowym (np. /dev/sdXX) lub plikiem zawierającym system plików.

OPCJE

Określa, że system plików powinien być otwarty w trybie odczyt-zapis (read-write). Bez tej opcji system plików otwierany jest w trybie tylko-do-odczytu (read-only).
Wyłącza weryfikację sumy kontrolnej metadanych. Powinno się jej używać tylko wówczas, gdy jest się przekonanym o poprawności metadanych, pomimo odmiennych komunikatów e2fsprogs.
Powoduje, że system plików powinien być otwarty w trybie katastrofalnym (catastrophic mode), gdzie i-węzeł oraz mapy bitowe grup nie są początkowo odczytywane. Ta opcja może być przydatna dla znacznie uszkodzonych systemów plików, lecz powoduje ona ich otwarcie w trybie tylko do odczytu.
Powoduje, że urządzenie reprezentuje obraz ext2 utworzony przez program e2image. Ponieważ obraz ext2 zawiera jedynie superblok, deskryptor grupy bloków, blok i mapy bitowe alokacji i-węzłów oraz tablicę i-węzłów, wiele komend debugfs nie będzie działało poprawnie. Ostrzeżenie: nie ma żadnych bezpiecznych sprawdzeń, dlatego debugfs może zawieść podczas prób wykonania takich komend jak ls, dump, itd. debugfs jest debuggerem. Posiada szorstkie krawędzie!
W użyciu z opcją -i, określa urządzenie-źródła-danych, które powinno być użyte do odczytu bloków nieodnalezionych w pliku obrazu ext2. Obejmuje to dane, katalogi i bloki niebezpośrednie.
Powoduje użycie podanego rozmiaru bloku dla systemu plików (w bajtach) zamiast, tak jak normalnie, wykrywać odpowiedni rozmiar. Opcja ta powinna być rzadko używana, głównie w przypadku systemów plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia.
Powoduje odczytanie superbloku z podanego numeru bloku zamiast z domyślnego (położonego w odstępie 1024 bajtów od początku systemu plików). Jeżeli poda się opcję -s, konieczne jest również podanie rozmiaru bloku systemu plików, przy użyciu opcji -b. Opcja ta powinna być rzadko używana, głównie w przypadku systemów plików o ekstremalnie wysokim stopniu uszkodzenia.
Powoduje, że debugfs odczytuje komendy z pliku komend i wykonuje je. Po zakończeniu wykonywania tych komend debugfs kończy pracę.
Powoduje, że debugfs otwiera urządzenie używając bezpośredniego wejścia/wyjścia, pomijając bufory. Proszę zauważyć, że niektóre linuksowe urządzenia, przede wszystkim szkielet mapujący urządzenia (device mapper) nie obsługują bezpośredniego wejścia/wyjścia (w chwili pisania tego tekstu).
Powoduje wykonanie pojedynczego żądania i zakończenie pracy.
Wyświetla wersję programu debugfs i kończy pracę.
Before overwriting a file system block, write the old contents of the block to an undo file. This undo file can be used with e2undo(8) to restore the old contents of the file system should something go wrong. If the empty string is passed as the undo_file argument, the undo file will be written to a file named debugfs-device.e2undo in the directory specified via the E2FSPROGS_UNDO_DIR environment variable.

OSTRZEŻENIE: Plik zapasowy nie pomoże w przypadku utraty zasilania lub zawieszenia systemu.

OKREŚLANIE PLIKÓW

Wiele komend debugfs pobiera określ-pliku jako argument określający i-węzeł (w przeciwieństwie do nazwy ścieżkowej) systemu plików, aktualnie otwartego przez debugfs. Argument określ-pliku może być podany w dwu postaciach. Pierwszą jest numer i-węzła ujęty w nawiasy trójkątne, np. <2>. Drugą postać stanowi nazwa ścieżkowa; jeśli jest ona poprzedzona ukośnikiem ('/'), to będzie interpretowana względem katalogu głównego (root) systemu plików aktualnie otwartego przez debugfs. Jeśli nie, to interpretowana będzie względem bieżącego katalogu roboczego, jaki jest w ustawiony w danym momencie w debugfs. Można go zmienić posługując się komendą debugfs o nazwie cd.

POLECENIA

debugfs jest debuggerem interaktywnym. Rozumie sporo komend.

Wypisuje bloki używane przez i-węzeł określ-pliku na standardowe wyjście.
Wypisuje lub ustawia numer fizycznego bloku, odnoszącego się do logicznego bloku o numerze blok-logiczny w i-węźle określ-pliku. Jeśli podano flagę -a program postara się przydzielić blok, jeśli będzie to konieczne.
Zrzuca blok systemu plików podany jako numer-bloku szesnastkowo i w formacie ASCII na konsolę. Jeśli podano opcję -f, to numer bloku jest liczony od początku podanego pliku-wyjściowego. Jeśli podano opcję -x, to blok jest interpretowany jako blok atrybutu rozszerzonego i jest wypisywany, aby pokazać strukturę danych atrybutów rozszerzonych.
Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku na standardowe wyjście.
Zmienia bieżący katalog roboczy na określ-pliku.
Zmień katalog główny (root) na katalog określ-pliku.
Zamyka aktualnie otwarty system plików. Jeżeli poda się opcję -a, to wypisywane są wszystkie zmiany i deskryptory grup bloków w odniesieniu do wszystkich zapasowych superbloków, a nie tylko w stosunku do głównego.
Czyści zawartość i-węzła określ-pliku.
Kopiuje zawartość struktury i-węzła-źródłowego i używa jej do nadpisania struktury i-węzła-docelowego.
Przeszukuje katalog określ-pliku szukając nazwy-pliku.
Oznacza system plików jako "brudny", dzięki czemu superblok zostanie zapisany przy wyjściu. Dodatkowo czyści flagę prawidłowości superbloku lub, jeśli podano opcję -clean, ustawia ją.
Zrzuca zawartość i-węzła określ-pliku do pliku wyjściowego plik-wyjściowy. Jeśli podano opcję -p, to ustawia informację o właścicielu, grupie i prawach plik-wyjściowy, tak jak dla określ-pliku.
Wyświetla wartości pól zabezpieczenia przed wielokrotnym montowaniem (ang. multiple-mount protection - MMP). Jeśli podano blok-mmp, to weryfikuje i zrzuca wartości MMP z podanego numeru bloku, w przeciwnym razie używa pola s_mmp_block w superbloku to odnalezienia i wykorzystania istniejącego bloku MMP.
Oblicza skrót katalogu nazwa-pliku. Opcja -c powoduje zamianę wszystkich liter na małe, przed obliczeniem skrótu. Opcja -v zwiększy szczegółowość komunikatów dx_hash oraz wypisze algorytm i ziarno skrótu, przed jego obliczeniem. Jeśli system plików jest otwarty, używa ziarna-skrótu i domyślnego algorytmu-skrótu używanego przez system plików, choć można to przesłonić opcjami -h i -s. Algorytm skrótu podany opcją -h może być następujący: legacy, half_md4 lub tea. Ziarno skrótu podane opcją -s musi być w formacie UUID.
Zrzuca drzewo ekstentów i-węzła określ-pliku. Flaga -n spowoduje, że dump_extents wyświetli jedynie wewnętrzne węzły w drzewie ekstentów. Flaga -l spowoduje, że opcja wyświetli jedynie liście drzewa ekstentów.
Proszę zauważyć, że długość i zakres bloków do ostatniego ekstenta w węźle wewnętrznym są przybliżone przez funkcje biblioteki ekstentów i nie są przechowywane w strukturze danych systemu plików. Wyświetlane wartości nie muszą być więc dokładne i nie oznaczają wystąpienia problemu lub uszkodzenia w systemie plików.
Zrzuca nieużywane bloki zawierające bajty niezerowe.
Pobiera wartości atrybutu rozszerzonego nazwa-atrybutu w pliku określ-pliku i wypisuje je albo na standardowe wyjście albo do pliku-wyjściowego.
Wypisuje listę atrybutów rozszerzonych związanych z plikiem określ-pliku na standardowe wyjście.
Ustawia wartości atrybutu rozszerzonego nazwa-atrybutu w pliku określ-pliku na wartość łańcucha wartość-atrybutu lub odczytuje je z pliku-wejściowego.
Usuwa atrybut rozszerzony nazwa-atrybutu z pliku określ-pliku.
Rozwija katalog określ-pliku.
Przydziela i mapuje niezainicjowane bloki do określ-pliku, pomiędzy blokiem logicznym blok-początkowy a blokiem-końcowym (włącznie). Jeśli nie podano bloku-końcowego, funkcja dokonuje mapowania do momentu gdy wyczerpią się wolne bloki dysku lub gdy osiągnie maksymalny rozmiar pliku. Istniejące przypisania nie ulegają zmianie.
Ustawia (lub czyści - z minusem) różne cechy systemu plików w superbloku, a następnie wyświetla aktualny stan cech systemu plików.
Wypisuje liczbę ciągłych ekstentów w określ-pliku. Jeśli określ-pliku jest katalogiem, a nie podano opcji -d, to filefrag wypisze liczbę ciągłych ekstentów każdego pliku w katalogu. Opcja -v spowoduje, że filefrag wypisze tabelaryczną listę ciągłych ekstentów pliku. Opcja -r oznacza rekurencyjne wypisanie katalogu.
Znajduje pierwsze liczba wolnych bloków, poczynając od cel i alokuje je. Dostępne również jako ffb.
Znajduje wolny i-węzeł i alokuje go. Jeśli go podano, to argument katalog określa numer i-węzła katalogu, w którym ma zostać umieszczony i-węzeł. Drugi opcjonalny argument tryb określa prawa nowego i-węzła (jeżeli w trybie mode ustawiony jest bit katalogu, to procedura alokacji będzie działać odmiennie). Dostępne również jako ffi.
Zaznacza blok o numerze blok jako niezaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument liczba, to liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako niezaalokowana.
Wypisuje fragmentację wolnej przestrzeni w aktualnie otwartym systemie plików. Jeśli poda się opcję -c, to polecenie freefrag wypisze liczbę wolnych części o rozmiarze część_kb. Rozmiar części musi być potęgą dwójki i musi być większy od rozmiaru bloku systemu plików.
Zwalnia i-węzeł podany przez określ-pliku. Jeśli poda się numer, to czyści również numer-1 i-węzłów po podanym i-węźle.
Wyświetla informacje o przydziałach dla danego typu (użytkownik, grupa lub projekt) i identyfikatora przydziału
Pokazuje listę poleceń rozumianych przez debugfs.
Zrzuca indeksowany za pomocą skrótów katalog określ-pliku, pokazując jego strukturę drzewa.
Pokazuje zestawienie i-węzłów używających jednego lub więcej bloków określonych w wierszu poleceń.
Wypisuje zawartość struktury i-węzła w formacie szesnastkowym i ASCII. Opcja -b nakazuje zrzucenie wyłącznie zawartości listy i_blocks. Opcja -e powoduje zrzucenie wyłącznie zawartości dodatkowej przestrzeni i-węzła, używanej do przechowywania atrybutów rozszerzonych na miejscu. Opcja -x powoduje zrzucenie zinterpretowanej dodatkowej przestrzeni i-węzła i atrybutów rozszerzonych. Jest to przydatne przy szukaniu błędów w uszkodzonych i-węzłach zawierających atrybuty rozszerzone.
Wypisuje położenie struktury danych i-węzła (w tabeli i-węzłów) określ-pliku.
Tworzy system plików ext2 na urządzeniu urządzenie z rozmiarem urządzenia rozmiar-bloku. Proszę zauważyć, że nie inicjuje to w pełni wszystkich struktur danych; aby to zrobić, proszę wykorzystać program mke2fs(8). Ta komenda jest tylko wywołaniem funkcji z biblioteki niskopoziomowej, która ustawia superblok i deskryptory bloków.
Zamyka otwarty dziennik.
Otwiera dziennik do odczytu i zapisu. Sprawdzanie sum kontrolnych dziennika można włączyć podając -c a ich format (2 lub 3) można wybrać opcją -v. Dziennik rozszerzony można załadować z dziennika-rozszerzonego.
Odtwarza ponownie wszystkie transakcje w otwartym dzienniku.
Zapisuje transakcje w otwartym dzienniku. Listę bloków do zapisania należy podać jako bloki, używając przecinka jako separatora; same bloki powinny być możliwe do odczytu z pliku. Listę bloków do odrzucenia należy podać jako do-odrzucenia, używając przecinka jako separatora. Domyślnie na końcu zapisywany jest rekord potwierdzenia, -c przełączy na transakcję niezatwierdzoną.
Zwalnia (dealokuje) i-węzeł określ-pliku i jego bloki. Proszę zauważyć, że nie usuwa to żadnych wpisów katalogu (jeśli istnieją) dotyczących tego i-węzła. Aby usunąć (ang. unlink) plik, proszę zapoznać się z poleceniem rm(1).
Zmienia bieżący katalog roboczy debugfs na katalog na pierwotnym (native) systemie plików.
Wyświetla informacje o przydziałach dla danego typu przydziału (użytkownik, grupa lub projekt).
Tworzy dowiązanie zwykłe (twarde) o nazwie plik-docelowy, do pliku określ-pliku. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.
Zrzuca zawartość dziennika ext3. Domyślnie zrzuca, i-węzeł dziennika brany z superbloku. Można przesłonić ten wybór za pomocą opcji -i, która zrzuca dziennik z wewnętrznego i-węzła podanego jako określ-pliku. Zwykły plik zawierający dane dziennika można podać za pomocą opcji -f. Opcja -s wykorzystuje informacje zapasowe z superbloku, do zlokalizowania dziennika.
Opcja -S powoduje wypisanie przez logdump zawartości superbloku dziennika.
Opcja -a powoduje, że logdump wypisuje zawartość wszystkich bloków deskryptora. Z opcją -b logdump wypisuje wszystkie rekordy dziennika, które odnoszą się do podanego bloku. Opcja -c wypisuje zawartość wszystkich bloków z danymi, wybranymi przez opcje -a i -b.
Opcja -O powoduje, że logdump wyświetli stare (dla których utworzono punkty kontrolne) wpisy dziennika. Można w ten sposób spróbować prześledzić problemy dziennika nawet po jego ponownym odtworzeniu.
Opcja -n spowoduje, że logdump będzie kontynuować poza blok dziennika, któremu brakuje liczby magicznej. Zatrzyma się tylko po wypisaniu całego dziennika lub po osiągnięciu numeru-transakcji.
Wypisuje listę plików w katalogu określ-pliku. Flaga -c powoduje wyświetlenie sum kontrolnych bloków katalogu (jeśli są obecne). Flaga -d wypisuje usunięte wpisy w katalogu. Flaga -l wypisuje pliki za pomocą bardziej szczegółowego formatu. Opcja -p wypisze pliki w formacie, który jest łatwiejszy do przetworzenia przez skrypty oraz łatwiej jest rozpoznać ewentualne spacje i inne znaki niedrukowalne na końcu nazw plików. Flaga -r wymusi wypisywanie nazwy pliku, nawet jeśli jest zaszyfrowana.
Wypisuje usunięte i-węzły, opcjonalnie ograniczone do usuniętych limit sekund temu. Dostępne również jako lsdel.
Polecenie było przydatne do usuwania przypadkowo skasowanych plików z systemu plików ext2. Niestety nie jest przydatne do tego celu w systemach plików ext3 ani ext4, ponieważ bloki danych i-węzłów nie są już dostępne po zwolnieniu i-węzła.
Zmienia zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku. Dostępne również jako mi.
Tworzy katalog.
Tworzy plik specjalny urządzenia (potoku nazwanego, urządzenia znakowego lub blokowego). Jeżeli tworzone ma być urządzenie znakowe lub blokowe, to musi zostać podany główny (major) i poboczny (minor) numer urządzenia.
Za pomocą żądanej listy numerów i-węzłów wypisuje listę nazw ścieżek do tych i-węzłów. Flaga -c włącza sprawdzania informacji o typie pliku we wpisie katalogu, upewniając się, że pasuje on do typu i-węzła.
Otwiera system plików do edycji. Flaga -f wymusza otwarcie systemu plików nawet wtedy gdy posiada on nieznane lub niekompatybilne cechy, które normalnie zapobiegły by otwarciu. Opcja -e powoduje, że system plików jest otwarty w trybie wyłączności. Opcje -b -c, -d, -i, -s, -w i -D zachowują się tak samo jak te z debugfs.
Usuwa bloki w i-węźle, poczynając od bloku-początkowego do bloku-końcowego. Jeśli nie poda się bloku-końcowego, to ta komenda zadziała jak polecenie obcięcia (ang. truncate), tzn. dealokowane będą wszystkie bloki od bloku-początkowego, aż do końca pliku.
Tworzy dowiązanie symboliczne.
Pokazuje bieżący katalog roboczy.
Kończy pracę debugfs.
Zrzuca rekurencyjnie katalog lub wiele katalogów wraz z zawartością (włączając plik, dowiązania symboliczne i inne katalogi) w miejsce_docelowe, które powinno być istniejącym katalogiem na pierwotnym systemie plików.
Usuwa (ang. unlink) ścieżkę. Jeśli spowoduje to, że i-węzeł wskazywany przez ścieżka nie będzie posiadał innych odwołań, to dealokuje plik. Komenda ta działa jak funkcja systemowa unlink().
Usuwa katalog określ-pliku.
Zaznacza blok o numerze blok jako zaalokowany. Jeżeli podany zostanie opcjonalny argument liczba, to wtedy liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok zostanie zaznaczona jako zaalokowana.
Modyfikuje deskryptor grupy bloków określony przez num-dgb tak, że pole deskryptora pole będzie miało wartość wartość. Dostępne również jako set_bg.
Ustawia aktualny czas (w sekundach od epoki uniksa) przy ustawianiu pól systemu plików.
Oznacza i-węzeł określ-pliku, jako użyty w mapie bitów i-węzła. Jeśli poda się liczbę, to oznaczanych jest również liczba-1 i-węzłów po podanym i-węźle.
Modify the inode specified by filespec so that the inode field field has value value. The list of valid inode fields which can be set via this command can be displayed by using the command: set_inode_field -l Also available as sif.
Modify the multiple-mount protection (MMP) data so that the MMP field field has value value. The list of valid MMP fields which can be set via this command can be displayed by using the command: set_mmp_value -l Also available as smmp.
Set the superblock field field to value. The list of valid superblock fields which can be set via this command can be displayed by using the command: set_super_value -l Also available as ssv.
Wyświetla parametry debugfs takie jak informacje o obecnie otwartych systemach plików.
Wyświetla zawartość superbloku i deskryptorów grup bloków. Jeżeli podana jest flaga -h, wypisywana jest tylko zawartość superbloku. Dostępne również jako stats.
Wyświetla zawartość struktury i-węzła o nazwie określ-pliku.
Wyświetla funkcje systemu plików obsługiwane przez tę wersję debugfs.
Sprawdza, czy blok o numerze blok jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku. Jeżeli podany jest opcjonalny argument liczba, wtedy zostanie sprawdzona liczba bloków zaczynając od bloku o numerze blok.
Sprawdza, czy i-węzeł określ-pliku jest zaznaczony jako zaalokowany w mapie bitowej bloku.
Odwołuje usunięcie podanego numeru i-węzła (który musi być ujęty w nawiasy trójkątne), dzięki czemu jego bloki są oznaczane jako w użyciu i opcjonalnie dowiązuje odzyskany i-węzeł do podanej ścieżki. Po użyciu komendy undel powinno się zawsze uruchomić e2fsck, w celu odzyskania usuniętych plików.
Proszę zauważyć, że jeśli odzyskuje się dużą liczbę usuniętych plików, to dowiązywanie i-węzła do katalogu może wymagać rozwinięcia katalogu, co może spowodować alokację bloku, który był wcześniej użyty przez jeden z plików do odzyskania. Jest więc bezpieczniej odzyskać wszystkie i-węzły bez podawania ścieżki docelowej, a następnie, w kolejnym przebiegu, użyć komendy link, która dowiązuje i-węzeł do ścieżki docelowej, lub użyć e2fsck do sprawdzenia systemu plików i dowiązania wszystkich odzyskanych i-węzłów do katalogu lost+found.
Usuwa dowiązanie do i-węzła, określone przez ścieżkę. Proszę zauważyć, że nie dostosowuje to odpowiednio licznika odwołań w i-węźle.
Kopiuje zawartość pliku-źródłowego do nowo tworzonego pliku w systemie plików, o nazwie plik-wyjściowy.
Nadpisuje blok określony numerem-bloku bajtami zerowymi (NUL) lub, jeśli podano opcję -p bajtami określonymi we wzorcu. Jeśli podano -f, to numer-bloku jest liczony w odniesieniu do początku pliku podanego jako określ-pliku. Opcje -o i -l ograniczają przedział bajtów do wyczyszczenia do podanego przesunięcia i długości w odniesieniu do początku bloku.
Zamienia porcje bitów fizycznego numeru-bloku. Jeśli podano -f, numer bloku jest blokiem logicznym liczonym od początku określ-pliku.

ZMIENNE ŚRODOWISKOWE

Program debugfs zawsze przesyła w potoku wyjście niektórych komend przez program stronicujący. Są to następujące komendy: show_super_stats (stats), list_directory (ls), show_inode_info (stat), list_deleted_inodes (lsdel) i htree_dump. Można podać określony program stronicujący za pomocą zmiennej środowiskowej DEBUGFS_PAGER lub, jeśli nie jest ustawiona, PAGER.
Proszę zauważyć, że ponieważ program stronicujący jest używany zawsze, to less(1) nie jest szczególnie dobry, ponieważ czyści ekran przed wyświetleniem wyjścia komendy i czyści ekran, po wyjściu programu stronicującego. Wielu użytkowników preferuje używanie less(1) do większości zastosowań i jest to powód, dla którego dostępna jest zmienna środowiskowa DEBUGFS_PAGER, która przesłania ogólniejszą zmienną środowiskową PAGER.

AUTOR

debugfs zostało napisane przez Theodore Ts'o <tytso@mit.edu>.

ZOBACZ TAKŻE

dumpe2fs(8), tune2fs(8), e2fsck(8), mke2fs(8), ext4(5)

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.

listopad 2024 E2fsprogs wersja 1.47.2-rc1