Katalogi w wierszu polecenia¶

Zgodnie z normą POSIX, pliki podane w wierszu polecenia awk muszą być plikami tekstowymi. Jeśli tak nie jest, zachowanie jest „niezdefiniowane”. Większość wersji programu akw traktuje katalog podany w wierszu polecenia jako błąd krytyczny.

W przypadku programu gawk, katalog podany w wierszu polecenia powoduje wypisanie ostrzeżenia, lecz poza tym jest po prostu pomijany. Jeśli poda się opcję --posix lub --traditional, to gawk potraktuje katalogi w wierszu polecenia jako błąd krytyczny.

Rekordy¶

Rekordy są zwykle rozdzielone znakami nowego wiersza. Można to zmienić przypisując wartości wbudowanej zmiennej RS. Więcej szczegółów na stronie https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Records.html.

Pola¶

Przy odczytywaniu każdego rekordu wejściowego, gawk dzieli rekord na pola za pomocą wartości zmiennej FS służącej jako separator pól. Dodatkowo, zmiennymi FIELDWIDTHS i FPAT można kontrolować dzielenie pól wejściowych. Więcej szczegółów opisano, począwszy od strony https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Fields.html.

Do każdego pola w rekordzie wejściowym można odwołać się przez jego pozycję: $1, $2, itd. $0 jest całym rekordem, łącznie z początkowymi i końcowymi białymi znakami.

Zmienna NF jest ustawiana na całkowitą liczbę pól w rekordzie wejściowym.

Odniesienia do pól nieistniejących (np. pól znajdujących się za $NF) dają łańcuch zerowy. Jednak nadanie nieistniejącemu polu wartości (np. $(NF+2) = 5) zwiększa wartość licznika NF, a pola znajdujące się „pomiędzy”, inicjuje łańcuchem zerowym; przypisanie to powoduje również ponowne przetworzenie wartości zmiennej $0, w której pola zostaną rozdzielone wartością OFS. Odniesienia do pól numerowanych wartościami ujemnymi powoduje błąd krytyczny. Zmniejszenie licznika NF powoduje utratę wartości przez pola znajdujące się poza nową wartością licznika, a wartość zmiennej $0 zostanie przeliczona, z polami rozdzielonymi wartością OFS.

Przypisanie wartości istniejącemu polu powoduje ponowne utworzenie całego rekordu podczas odwołania się do $0. Podobnie, przypisanie wartości do $0 powoduje, że rekord jest ponownie dzielony, tworząc nowe wartości pól.

Wbudowane zmienne¶

Poniżej wypisano wbudowano zmienne programu gawk. Lista ta jest celowo zwięzła. Więcej szczegółów opisano na stronie https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Built_002din-Variables.

ARGC

Liczba argumentów wiersza poleceń.

ARGIND

Indeks w tablicy ARGV bieżąco przetwarzanego pliku.

ARGV

Tablica argumentów wiersza poleceń. Tablica ta jest indeksowana od 0 do ARGC - 1.

BINMODE

Na systemach nie-POSIX-owych, określa użycie trybu „binarnego” do wszystkich operacji wejścia/wyjścia plików. Więcej szczegółów pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/PC-Using.html.

CONVFMT

Format konwersji dla liczb, domyślnie "%.6g".

ENVIRON

Tablica zawierająca wartości bieżącego środowiska. Tablica ta jest indeksowana zmiennymi środowiskowymi, każdy element tablicy jest wartością danej zmiennej.

ERRNO

Jeśli pojawi się błąd systemowy podczas przekierowywania dla getline, podczas odczytu dla getline lub podczas close(), to ERRNO jest ustawiana na łańcuch opisujący błąd. Podlega on tłumaczeniu przy ustawieniach locale innych niż angielskie.

FIELDWIDTHS

Jest rozdzieloną białymi znakami listą szerokości pól. Jeśli zmienna ta jest ustawiona, to gawk rozbija wejście na pola o stałych szerokościach (domyślnie rozbija je według wartości separatora FS). Każdą szerokość pola można opcjonalnie poprzedzić wartościami rozdzielonymi dwukropkiem, określającymi liczbę znaków do pominięcia, przed rozpoczęciem pola.

FILENAME

Nazwa pliku bieżącego pliku wejściowego. Jeśli nie podano plików w wierszu poleceń, FILENAME przechowuje wartość „-”. Wartość zmiennej FILENAME jest niezdefiniowana wewnątrz reguły BEGIN (chyba że zostanie nadana przez getline).

FNR

Liczba rekordów wejściowych w bieżącym pliku wejściowym.

FPAT

Wyrażenie regularne opisujące zawartość pól w rekordzie. Jeśli zmienna ta jest ustawiona, to gawk przetwarza wejście na pola pasujące do wyrażenia regularnego, zamiast używać wartości FS jako separatora pól.

FS

Separator pól wejściowych, domyślnie spacja. Więcej szczegółów pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Field-Separators.html.

FUNCTAB

Tablica, której indeksy i powiązane wartości są nazwami wszystkich zdefiniowanych przez użytkownika lub będących rozszerzeniami funkcjami w programie. UWAGA: w tablicy FUNCTAB nie można używać instrukcji delete.

IGNORECASE

Kontroluje wrażliwość na wielkość znaków wszystkich wyrażeń regularnych i operacji na łańcuchach tekstowych. Więcej szczegółów pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Case_002dsensitivity.html.

LINT

Zapewnia dynamiczną kontrolę opcji --lint z wnętrza programu AWK.

NF

Liczba pól w bieżącym rekordzie wejściowym.

NR

Całkowita liczba odczytanych do tej pory rekordów wejściowych.

OFMT

Format wyjściowy liczb, domyślnie "%.6g".

OFS

Separator pól wyjściowych, domyślnie spacja.

ORS

Separator rekordów wyjściowych, domyślnie nowa linia.

PREC

Robocza precyzja liczb zmiennoprzecinkowych o dowolnej precyzji, domyślnie 53.

PROCINFO

Elementy tej tablicy zapewniają dostęp do informacji o działającym programie AWK. Więcej szczegółów pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Auto_002dset.

ROUNDMODE

Tryb zaokrąglania w przypadku arytmetyki liczb o dowolnej precyzji, domyślnie "N" (tryb roundTiesToEven IEEE-754). Więcej szczegółów pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Setting-the-rounding-mode.

RS

Separator rekordów wejściowych, domyślnie nowy wiersz.

RT

Zakończenie rekordu. Gawk ustawia RT na tekst wejściowy, który pasował do znaku lub wyrażenia regularnego określonego przez RS.

RSTART

Indeks pierwszego znaku dopasowanego funkcją match(); 0 w przypadku braku dopasowania.

RLENGTH

Długość łańcucha dopasowanego funkcją match(); -1 w przypadku braku dopasowania.

SUBSEP

Łańcuch, używany do rozdzielania wielokrotnych indeksów w elementach tablicowych, domyślnie jest to "\034".

SYMTAB

Tablica, której indeksy są nazwami wszystkich zdefiniowanych zmiennych globalnych i tablic w programie. W tablicy SYMTAB nie można używać instrukcji delete, ani przypisywać elementów z indeksami, które nie są nazwą zmiennych.

TEXTDOMAIN

Dziedzina tekstowa programu AWK. Stosowane od odszukania zlokalizowanych tłumaczeń łańcuchów znakowych programu.

Tablice¶

Tablice są indeksowane wyrażeniem, ujętym w nawiasy kwadratowe ([ i ]). Jeśli wyrażenie jest listą wyrażeń (wyraż, wyraż ...) to indeks tablicy jest sklejany z wartości (łańcuchowych) każdego wyrażenia, oddzielonych wartością zmiennej SUBSEP. [Uwaga: jest tak dlatego, że AWK używa tablic asocjacyjnych - tak jakby słownikowych - nie ma tu normalnych liczbowych indeksów - indeksem może być cokolwiek, najczęściej łańcuch. Symulowanie tablic wielowymiarowych polega właśnie na sklejaniu poszczególnych indeksów w unikalny łańcuch -- przyp. tłum.] Właściwość ta jest używana do symulacji wielowymiarowych tablic. Na przykład:

przypisuje łańcuch "hello, world\n" elementowi tablicy x, o indeksie będącym łańcuchem "A\034B\034C". Wszystkie tablice w AWK są asocjacyjne, tj. indeksowane wartościami łańcuchowymi.

Do sprawdzenia, czy dana tablica posiada indeks [łańcuchowy] o oczekiwanej wartości, można użyć specjalnego operatora in:

if (val in array) 	print array[val]

Jeśli tablica posiada wielokrotne indeksy, można użyć konstrukcji (i, j) in array.

Konstrukcja in może być również użyta w pętli for do iterowania poprzez wszystkie elementy tablicy [ponieważ jest ona asocjacyjna, nie można jej iterować przez przelecenie indeksu od zera do najwyższej wartości - indeks może być tu przecież dowolnym łańcuchem - przyp. tłum.]. Jednak konstrukcja (i, j) in array działa tylko w testach, nie w pętlach for.

Element można skasować z tablicy przy użyciu polecenia delete. Poleceniem delete można się też posłużyć do skasowania całej zawartości tablicy, przez podanie jej nazwy bez indeksu.

gawk obsługuje prawdziwe tablice wielowymiarowe. Nie wymaga, aby były one „prostokątne”, jak w C lub C++. Więcej szczegółów pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Arrays.

Przestrzenie nazw¶

Gawk obsługuje uproszczoną funkcjonalność przestrzeni nazw, aby pomóc obejść ograniczenia, wynikające z tego, że wszystkie zmienne w AWK są globalne.

Nazwa kwalifikowalna składa się z dwóch prostych identyfikatorów połączonych podwójnym dwukropkiem (::). Lewa strona identyfikatora reprezentuje przestrzeń nazw, a prawa — jej zmienną. Wszystkie proste (niekwalifikowalne) nazwy są uważane za znajdujące się w „bieżącej” przestrzeni nazw; domyślną przestrzenią nazw jest awk. Jednak proste identyfikatory składające się jedynie z wielkich liter są zawsze przypisywane przestrzeni nazw awk, nawet jeśli bieżąca przestrzeń nazw jest inna.

Można zmienić bieżącą przestrzeń nazw za pomocą dyrektywy @namespace "nazwa".

Standardowe, predefiniowane nazwy funkcji wbudowanych nie mogą być użyte jako nazwy przestrzeni nazw. Nazwy dodatkowych funkcji zapewnianych przez gawk mogą być używane jako przestrzenie nazw lub jako proste identyfikatory w innych przestrzeniach nazw. Więcej szczegółów opisano pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Namespaces.html#Namespaces.

Typy zmiennych i konwersje¶

Zmienne oraz pola mogą być liczbami (zmiennoprzecinkowymi), łańcuchami lub jednym i drugim naraz. Mogą być też wyrażeniami regularnymi. Interpretacja wartości zmiennej zależy od kontekstu. Jeśli jest użyta w wyrażeniu numerycznym, jest interpretowana jako liczba; jeśli jest użyta w wyrażeniu łańcuchowym, to jest traktowana jak łańcuch.

Aby wymusić traktowanie zmiennej jako liczby, należy do niej dodać zero; aby wymusić traktowanie jej jako łańcucha, należy dokleić do niej łańcuch zerowy.

Niezainicjowane zmienne mają wartość numeryczną zero i łańcuchową "" (zero lub pusty łańcuch).

Podczas konwersji łańcucha na liczbę, obróbka jest dokonywana przy użyciu funkcji strtod(3). Liczba jest przekształcana na łańcuch przy użyciu wartości CONVFMT jako parametru formatującego dla sprintf(3), oraz wartości numerycznej jako argumentu. Jednak, nawet mimo że wszystkie liczby w AWK są zmiennoprzecinkowe, wartości całkowite są zawsze konwertowane jak całkowite (integer).

Gawk dokonuje porównań w następujący sposób: Jeśli dwie wartości są numeryczne, to są porównywane numerycznie. Jeśli jedna z wartości jest numeryczna, a druga łańcuchowa, która jest „łańcuchem numerycznym”, to porównania są również dokonywane numerycznie. W przeciwnym wypadku wartość numeryczna jest konwertowana do łańcucha i dokonywane jest porównanie łańcuchowe. Dwa łańcuchy są, oczywiście, porównywane jako łańcuchy.

Zauważ, że stałe znakowe, takie jak "57" nie są łańcuchami numerycznymi - są one stałymi łańcuchowymi. Pojęcie „łańcuchów numerycznych” odnosi się wyłącznie do pól, wejścia getinput, FILENAME, elementów ARGV, ENVIRON i elementów tablicy utworzonej funkcją split() lub patsplit(), będących łańcuchami numerycznymi. Podstawową koncepcją jest to, że wyglądające na numeryczne dane z wejścia użytkownika, i tylko one, są traktowane w opisany sposób.

Stałe ósemkowe i szesnastkowe¶

W kodzie źródłowym programów AWK można korzystać ze stałych ósemkowych i szesnastkowych w stylu języka C. Na przykład, ósemkowa wartość 011 jest równa dziesiętnej 9, a szesnastkowa 0x11 jest równa dziesiętnej 17.

Stałe łańcuchowe¶

Stałe łańcuchowe w AWK są sekwencjami znaków ujętymi w cudzysłowy (jak "wartość"). Wewnątrz łańcuchów rozpoznawane są pewne sekwencje specjalne, jak w C. Więcej szczegółów pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Escape-Sequences.

Stałe wyrażeń regularnych¶

Stała wyrażenia regularnego jest sekwencją znaków ujętych pomiędzy ukośniki (jak /wartość/).

Sekwencji specjalnych opisanych w podręczniku można też używać wewnątrz stałych wyrażeń regularnych (np., /[ \t\f\n\r\v]/ dopasowuje białe znaki).

Gawk zapewnia stałe wyrażeń regularnych ze ścisłą kontrolą typów. Są one zapisywane z początkowym symbolem @ (jak: @/wartość/). Takie zmienne mogą być przypisane do wartości skalarnych (zmiennych, elementów tablicy) i przekazywane do funkcji zdefiniowanych przez użytkownika. Przypisane w ten sposób zmienne mają zwykły typ wyrażenia regularnego.

Wzorce¶

Wzorce w AWK mogą być jedną z następujących rzeczy:

BEGIN
END
BEGINFILE
ENDFILE
/wyrażenie regularne/
wyrażenie relacyjne
wzorzec && wzorzec
wzorzec || wzorzec
wzorzec ? wzorzec : wzorzec
(wzorzec)
! wzorzec
wzorzec1, wzorzec2

BEGIN i END są dwoma specjalnymi rodzajami wzorców, które nie są porównywane z danymi wejściowymi. Części akcji wszelkich wzorców BEGIN są łączone, tak jakby wszystkie one zostały napisane w pojedynczej regule BEGIN. Są one wykonywane przed rozpoczęciem odczytywania danych wejściowych. Podobnie, wszelkie reguły END są również łączone i wykonywane po wyczerpaniu danych wejściowych. (lub po dojściu do instrukcji exit.) Wzorce BEGIN i END nie mogą być łączone z innymi wzorcami w wyrażeniach wzorcowych. Wzorcom BEGIN i END nie może brakować części definiującej akcję.

BEGINFILE i ENDFILE są dodatkowymi specjalnymi wzorcami, których akcje są wykonywane, odpowiednio, przed odczytaniem pierwszego rekordu każdego pliku wejściowego z wiersza polecenia i po odczytaniu ostatniego rekordu każdego pliku. Wewnątrz reguły BEGINFILE wartość ERRNO jest łańcuchem pustym, jeśli plik otwarł się pomyślnie. W przeciwnym przypadku występuje jakiś problem z plikiem i kod powinien skorzystać z nextfile, aby go pominąć. Jeśli tego nie uczyni, gawk zgłosi swój standardowy błąd krytyczny dla plików, których nie da się otworzyć.

Dla wzorców /wyrażeń regularnych/ powiązana instrukcja wykonywana jest dla każdego rekordu wejściowego, który odpowiada zadanemu wyrażeniu regularnemu. Wyrażenia regularne są w gruncie rzeczy tymi samymi wyrażeniami, które można spotkać w egrep(1). Więcej informacji o wyrażeniach regularnych znajduje się na stronie https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Regexp.html.

wyrażenie relacyjne może używać dowolnego operatora ze zdefiniowanych w sekcji o akcjach operatorów. Ogólnie, testują one, czy określone pola odpowiadają określonym wyrażeniom regularnym.

Operatory &&, ||, i ! są logicznymi AND, OR i NOT, podobnie jak w języku C. Są one obliczane w sposób skrócony, podobnie jak w C, i służą głównie do łączenia bardziej podstawowych wyrażeń wzorcowych. Podobnie jak w większości języków, dla wymuszenia kolejności porównywania można użyć nawiasów.

Operator ?: działa podobnie jak ten sam operator w C. Jeśli pierwszy wzorzec jest prawdziwy, to do testowania używany jest następny wzorzec; w przeciwnym wypadku używany jest trzeci wzorzec. Obliczany jest tylko albo drugi albo trzeci wzorzec.

Forma wzorzec1, wzorzec2 wyrażenia jest nazywana wzorcem zakresu. Dopasowuje ona wszystkie rekordy wejście, poczynając od rekordu, który odpowiada wzorcowi1, aż do rekordu pasującego do wzorzec2, włącznie. Nie łączy się to z innymi rodzajami wyrażeń wzorcowych.

Akcje¶

Instrukcje akcji są zawarte w nawiasach { i }. Instrukcje akcji składają się ze zwyczajnych instrukcji przypisania, warunków i instrukcji pętli, które można znaleźć w większości innych języków programowania. Operatory, instrukcje sterującymi, a także instrukcje wejścia/wyjścia są opracowane na podstawie tych, spotykanych w języku C.

Operatory¶

Operatory w AWK, w kolejności malejącego priorytetu, to

(...)

Grupowanie

$

Odniesienie się do pola.

++ --

Inkrementuj i dekrementuj. Zarówno przedrostkowe i przyrostkowe.

^

Potęgowanie.

+ - !

Jednoargumentowy plus, minus i logiczna negacja.

* / %

Mnożenie, dzielenie i modulo (reszta dzielenia).

+ -

Dodawanie i odejmowanie.

odstęp

Konkatenacja (złączenie) łańcuchów.

| |&

Przekierowanie wejścia/wyjścia potokiem dla getline, print i printf.

< > <= >= == !=

Regularne operatory relacyjne.

~ !~

Dopasowanie wyrażenia regularnego, wyrażenie przeciwne.

in

Przynależność do tablicy.

&&

Koniunkcja logiczna AND.

||

Alternatywa logiczna OR.

?:

Wyrażenie warunkowe z C. Ma ono postać wyraż1 ? wyraż2 : wyraż3. Jeśli wyraż1 jest prawdziwe, to wartością wyrażenia jest wyraż2, w przeciwnym wypadku jest nią wyraż3. Obliczane jest wyłącznie jedno z wyraż2 i wyraż3.

= += -= *= /= %= ^=

Przypisanie. Obsługiwane jest zarówno przypisanie absolutne (zmienna = wartość) jak i przypisanie operatorowe (inne formy).

Instrukcje sterujące¶

Instrukcje sterujące są następujące:

if (warunek) instrukcja [ else instrukcja ]
while (warunek) instrukcja 
do instrukcja while (warunek)
for (wyraż1; wyraż2; wyraż3) instrukcja
for (var in tablica) instrukcja
break
continue
delete tablica[indeks]
delete tablica
exit [ wyrażenie ]
{ instrukcje }
switch (wyrażenie) { case wartość|wyraż-regul : instrukcja ... [ default: instrukcja ]
}

Instrukcje I/O¶

Instrukcje I/O są następujące:

close(plik [, jak])

Zamyka otwarty plik, potok lub proces współbieżny (co-process). Opcjonalnego jak powinno się używać wyłącznie do zamykania jednego końca dwukierunkowego potoku do procesu współbieżnego. Musi to być wartość łańcuchowa, albo "to" albo "from".

getline

Ustawia $0 z następnego rekordu wejściowego; ustawia NF, NR, FNR, RT.

getline <plik

Ustawia $0 z następnego rekordu pliku; ustawia NF, RT.

getline var

Ustawia var z następnego rekordu wejściowego; ustawia NR, FNR, RT.

getline var <plik

Ustawia var z następnego rekordu pliku; ustawia RT.

polecenie | getline [var]

Uruchamia przesyłanie potokiem wyjścia polecenia do $0 albo var, jak wyżej oraz RT.

polecenie |& getline [var]

Uruchamia polecenia jako proces współbieżny, wysyłając potokiem jego wyjście do $0 albo do var, jak wyżej oraz RT (polecenie może być także gniazdem; zob. poniższy podrozdział Specjalne Nazwy Plików).

fflush([plik])

Opróżnia bufory związane z otwartym plikiem wynikowym lub potokiem plik. Jeśli pominięto plik lub jest on łańcuchem pustym, to opróżniane są wszystkie wynikowe pliki i potoki.

next

Kończy przetwarzanie bieżącego rekordu wejściowego. Następnie odczytywany jest kolejny rekord wejściowy i przetwarzanie rozpoczyna się od pierwszego wzorca programu AWK. Po osiągnięciu końca danych wejściowych, wykonywane są reguły END.

nextfile

Kończy przetwarzanie bieżącego pliku wejściowego. Następny rekord wejściowy zostanie odczytany z kolejnego pliku wejściowego. Aktualizowane są wartości FILENAME i ARGIND, zaś FNR jest resetowane na 1 i przetwarzanie rozpoczyna się od pierwszego wzorca programu AWK. Po osiągnięciu końca danych wejściowych, wykonywane są reguły ENDFILE i END.

print

Wypisuje bieżący rekord. Rekord wyjściowy zakończony jest wartością ORS.

print lista-wyrażeń

Wypisuje wyrażenia. Każde wyrażenie jest oddzielone wartością OFS. Wyjściowy rekord jest kończony wartością ORS.

print lista-wyrażeń >plik

Wypisuje wyrażenia do pliku. Każde wyrażenie jest rozdzielone wartością OFS. Rekord wyjściowy jest zakończony wartością ORS.

printf fmt, lista-wyrażeń

Formatuje i wypisuje/

printf fmt, lista-wyrażeń >plik

Formatuje i wypisuje do pliku.

system(cmd-line)

Wywołuje polecenie systemowe cmd-line, i zwraca jego status wyjścia. (funkcja może nie być dostępna na systemach nie POSIX-owych). Pełne informacje o statusie zakończenia są dostępne pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/I_002fO-Functions.html#I_002fO-Functions.

Dozwolone są też dodatkowe przekierowania wejścia i wyjścia dla print i printf.

print ... >> plik

Dokleja wyjście do pliku.

print ... | polecenie

Zapisuje do potoku.

print ... |& polecenie

Wysyła dane do procesu współbieżnego lub gniazda (zob. też podrozdział Specjalne nazwy plików).

Polecenie getline zwraca 1 dla powodzenia, zero dla końca pliku oraz -1 jeśli wystąpił błąd. Jeśli wartość errno(3) wskazuje, że operacja wejścia/wyjścia może być ponowiona i ustawione jest PROCINFO["input", "RETRY"], to zamiast -1 zwracane jest -2 i można próbować wywoływać getline ponownie. W przypadku wystąpienia błędu, ERRNO ustawiane jest na łańcuch opisujący problem.

UWAGA: Niepowodzenie otwarcia dwukierunkowego gniazda powoduje zwrócenie niekrytycznego błędu do funkcji wywołującej. Używając potoku, procesu współbieżnego lub gniazda do getline albo z print lub printf wewnątrz pętli konieczne jest użycie close() do utworzenia nowych instancji tego polecenia lub gniazda. AWK nie zamyka automatycznie potoków, gniazd ani procesów współbieżnych gdy zwrócą one EOF (koniec pliku).

Wersje AWK instrukcji printf oraz funkcji sprintf() są podobne do tych z C. Więcej informacji pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Printf.html.

Specjalne nazwy plików¶

Podczas przekierowań I/O przy użyciu print czy też printf do pliku, albo przy użyciu getline z pliku, gawk rozpoznaje wewnętrznie pewne specjalne nazwy plików. Te nazwy plików umożliwiają dostęp do otwartych deskryptorów plików, dziedziczonych po procesie rodzicielskim gawk'a (zazwyczaj powłoce). Inne pliki specjalne zapewniają dostęp do informacji o uruchomionym procesie gawk. Z tych specjalnych nazw plików można również korzystać w wierszu poleceń do określania plików danych. Te nazwy to:

-

Standardowe wejście.

/dev/stdin

Standardowe wejście.

/dev/stdout

Standardowe wyjście.

/dev/stderr

Standardowe wyjście diagnostyczne.

/dev/fd/n

Plik związany z otwartym deskryptorem pliku n.

Poniższych specjalnych nazw plików można używać z operatorem procesu współbieżnego |& do tworzenia witrualnych połączeń sieciowych TCP/IP:

/inet/tcp/lport/rhost/rport

/inet4/tcp/lport/rhost/rport

/inet6/tcp/lport/rhost/rport

Pliki dla połączenia TCP/IP na lokalnym porcie lport do zdalnej stacji rhost na zdalnym porcie rport. Port 0 spowoduje, że to system znajdzie port. /inet4 wymusi połączenie IPv4, a /inet6 wymusi połączenie IPv6. Zwykłe /inet użyje domyślnej wartości systemowej (zapewne IPv4). Używalne tylko z dwukierunkowym operatorem wejścia/wyjścia |&.

/inet/udp/lport/rhost/rport

/inet4/udp/lport/rhost/rport

/inet6/udp/lport/rhost/rport

Podobne, lecz używa UDP/IP zamiast TCP/IP.

Funkcje numeryczne¶

AWK ma następujące wbudowane funkcje arytmetyczne:

atan2(y, x)

Zwraca arcus tangens y/x w radianach.

cos(wyraż)

Zwraca cosinus z wyraż w radianach.

exp(wyraż)

funkcja wykładnicza.

int(wyraż)

Skraca do liczby całkowitej.

log(wyraż)

funkcja logarytmu naturalnego.

rand()

zwraca liczbę losową N, pomiędzy zerem a jedynką tak, że 0 ≤ N < 1.

sin(wyraż)

Zwraca sinus z wyraż w radianach.

sqrt(wyraż)

Zwraca pierwiastek kwadratowy wyraż.

srand([wyraż])

Używa wyraż jako nowego ziarno dla generatora liczb losowych. Bez podanego wyraż, używa czasu dnia. Zwraca poprzednie ziarno generatora liczb losowych.

Funkcje łańcuchowe¶

Gawk posiada następujące wbudowane funkcje łańcuchowe; szczegółowy opis pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/String-Functions.

asort(s [, d [, jak] ])

Zwraca liczbę elementów w źródłowej tablicy s. Sortuje zawartość s z zastosowaniem zwykłych reguł gawk do porównywania wartości, zastępując indeksy posortowanych wartości s, kolejnymi liczbami całkowitymi, począwszy od 1. Jeśli podano opcjonalną tablicę docelową d, to najpierw s jest powielana do d, a następnie sortowana jest d, zaś indeksy tablicy źródłowej s pozostają niezmienione. Opcjonalny łańcuch jak reguluje kierunek i tryb porównania. Prawidłowe wartości jak opisano pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/String-Functions.html#String-Functions. s i d mogą występować w tej samej tablicy; ma to sens tylko przy podaniu trzeciego argumentu.

asorti(s [, d [, jak] ])

Zwraca liczbę elementów w źródłowej tablicy s. Zachowanie jest takie jak w przypadku asort() z tym wyjątkiem, że do sortowania służą indeksy tablicy, a nie jej wartości. Rezultatem jest tablica indeksowana numerycznie, której wartościami są pierwotne indeksy. Pierwotne wartości są tracone; z tego powodu należy zapewnić drugą tablicę, jeśli chce się zachować pierwotną. Zastosowanie opcjonalnego łańcucha jak jest takie samo jak w przypadku asort(). Również tutaj s i d mogą być w tej samej tablicy; to także ma sens tylko przy podaniu trzeciego argumentu.

gensub(r, s, h [, t])

W łańcuchu docelowym t wyszukuje podłańcuchy odpowiadające wyrażeniu regularnemu r. Jeżeli h jest łańcuchem zaczynającym się od g lub G, to zastępuje wszystkie znalezione dopasowania r przez s. W przeciwnym wypadku, h jest liczbą wskazującą, które z kolejnych dopasowań r ma zostać zastąpione. Jeżeli nie podano t, to zamiast niego używane jest $0. Wewnątrz tekstu zastępującego s, można posłużyć się sekwencją \n, gdzie n jest cyfrą od 1 do 9, wskazującą na tekst dopasowany przez n-te podwyrażenie w nawiasach. Sekwencja \0 oznacza cały dopasowany tekst, tak samo jak znak &. W przeciwieństwie do sub() i gsub(), jako wynik funkcji zwracany jest zmieniony łańcuch, zaś pierwotny łańcuch docelowy pozostaje nie zmieniony.

gsub(r, s [, t])

każdy podłańcuch, odpowiadający wyrażeniu regularnemu r w łańcuchu t, wymienia na łańcuch s, i zwraca liczbę podmian. Jeśli nie podano t, używa $0. Znak & w tekście zastępującym zostanie zastąpiony faktycznie dopasowanym tekstem. Aby otrzymać literalny znak & należy użyć \& (konieczne jest wpisanie tego jako "\\&"; zob. https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Gory-Details.html#Gory-Details aby zapoznać się z pełniejszym omówieniem reguł znaków & oraz odwrotnych ukośników w tekście zastępującym dla funkcji sub(), gsub() i gensub()).

index(s, t)

Zwraca indeks łańcucha t w łańcuchu s lub zero, gdy t jest nieobecne (co implikuje, że indeksy znaków zaczynają się od jedynki).

length([s])

Zwraca długość łańcucha s lub długość $0, jeśli nie podano s. Przy argumencie będącym tablicą, length() zwraca liczbę elementów w tablicy.

match(s, r [, a])

Zwraca pozycję w s, gdzie pojawia się wyrażenie regularne r. Jeśli nie podano r, zwracane jest zero. Jeśli jest jednak obecne, to dodatkowo ustawiane są zmienne RSTART i RLENGTH. Zauważ, że kolejność argumentów jest taka sama jak dla operatora ~: str ~ re. Pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/String-Functions.html#String-Functions dostępny jest opis, w jaki sposób następuje zapełnianie tablicy a, jeśli się ją poda.

patsplit(s, a [, r [, seps] ])

Dzieli łańcuch s na tablicę a i tablicę separatorów seps w miejscach rozdzielonych wyrażeniem regularnym r, i zwraca liczbę pól. Wartościami elementów są fragmenty s, które zostały dopasowane przez r. Wartością seps[i] jest separator (być może null), który pojawił się po a[i]. Wartością seps[0] jest wiodący separator (być może null). Jeśli pominięto r, zamiast niego używane jest FPAT. Na początku, tablice a i seps są czyszczone. Podział odbywa się identycznie podział pól przy FPAT.

split(s, a [, r [, seps] ])

Dzieli łańcuch s na tablicę a i tablicę separatorów seps, w miejscach rozdzielonych wyrażeniem regularnym r, i zwraca liczbę pól. Jeśli pominięto r, zamiast niego używane jest FS. Na początku, czyszczone są tablice a i seps. seps[i] jest separatorem pola dopasowanego przez r pomiędzy a[i] i a[i+1]. Podział odbywa się identycznie jak opisany powyżej podział rekordu na pola.

sprintf(fmt, lista-wyraż)

wypisuje listę-wyraż według fmt, i zwraca łańcuch wyjściowy.

strtonum(str)

Bada str, i zwraca jego numeryczną wartość. Jeśli str zaczyna się od początkowego 0, to traktuje go jako liczbę ósemkową. Jeśli str zaczyna się od początkowego 0x lub 0X, to traktuje go jako liczbę szesnastkową. W innym przypadku przyjmuje, że jest to liczba dziesiętna.

sub(r, s [, t])

Podobne do gsub(), lecz podmienia tylko pierwszy odpowiadający podłańcuch. Zwraca zero albo jeden.

substr(s, i [, n])

Zwraca maksymalnie n-znakowy podłańcuch łańcucha s, zaczynający się od pozycji i. Jeśli pominięto parametr n, użyta zostaje reszta s.

tolower(str)

Zwraca kopię łańcucha str, w której wszystkie wielkie litery zostały zastąpione małymi. Nie alfabetyczne znaki pozostają bez zmian.

toupper(str)

Zwraca kopię łańcucha str, w której wszystkie małe litery zostały zastąpione wielkimi. Nie alfabetyczne znaki pozostają bez zmian.

Gawk jest świadomy wielobajtowości. Oznacza to, że index(), length(), substr() i match() działają wobec znaków, nie bajtów.

Funkcje czasu¶

Gawk zapewnia następujące funkcje do pozyskiwania znaczników czasowych i formatowania ich. Szczegółowy opis pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Time-Functions.

mktime(określenie-daty [, znacznik-utc])

Przekształca określenie-daty na znacznik czasu w tej samej postaci, jaka jest zwracana przez systime() i zwraca wynik. Jeśli obecny jest znacznik-utc i jest on niezerowy i niebędący null, przyjmuje się, że czas jest w strefie czasu uniwersalnego (UTC), w innym przypadku przyjmuje się, że jest to czas lokalny. Jeśli określenie-daty nie zawiera wymaganych elementów lub zwrócony czas jest poza zakresem, mktime() zwraca -1. Szczegóły określenia-daty opisano pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/Time-Functions.html#Time-Functions.

strftime([format [, znacznik-czasu[, znacznik-utc]]])

formatuje znacznik-czasu według wskazówek zawartych w zmiennej format. Jeśli obecny jest znacznik-utc i jest on niezerowy i niebędący null, przyjmuje się, że czas jest w strefie czasu uniwersalnego (UTC), w innym przypadku przyjmuje się, że jest to czas lokalny. Znacznik-czasu powinien być taki sam, jak ten, zwracany przez systime(). Jeśli brakuje parametru znacznik-czasu, używany jest bieżący czas dnia. Jeżeli pominięto format, to używany jest domyślny format równoważny formatowi wyników z date(1). Domyślny format jest dostępny w PROCINFO["strftime"]. Zobacz specyfikację funkcji strftime () w ISO C, aby zobaczyć jakie konwersje formatów są na pewno dostępne.

systime()

Zwraca bieżący czas dnia w liczbach sekund od początku Epoki (czyli od północy UTC, 1 stycznia 1970 na systemach POSIX-owych).

Funkcje operujące na bitach¶

Gawk zapewnia poniższe funkcje operujące na bitach. Działają przez konwersję wartości zmiennoprzecinkowych podwójnej precyzji na całkowite uintmax_t, wykonanie operacji, a następnie konwersję wyniku z powrotem na zmiennoprzecinkowy. Przekazanie ujemnych argumentów do którejś z tych funkcji spowoduje błąd krytyczny.

Funkcje:

and(v1, v2 [, ...])

Zwraca bitową koniunkcję AND wartości podanych w liście argumentów. Musi być ich co najmniej dwa.

compl(val)

Zwraca bitowe uzupełnienie val.

lshift(val, ile)

Zwraca wartość val, przesuniętą w lewo o ile bitów.

or(v1, v2 [, ...])

Zwraca bitową alternatywę OR wartości podanych w liście argumentów. Musi być ich co najmniej dwa.

rshift(val, ile)

Zwraca wartość val, przesuniętą w prawo o ile bitów.

xor(v1, v2 [, ...])

Zwraca bitową alternatywę wykluczającą XOR wartości podanych w liście argumentów. Musi być ich co najmniej dwa.

Funkcje typu¶

Następujące funkcje zapewniają informacje związane z typem ich argumentów.

isarray(x)

Zwraca prawdę, jeśli x jest tablicą lub fałsz w innym przypadku.

typeof(x)

Zwraca łańcuch wskazujący typ x. Łańcuch przyjmie jedną z wartości: "array", "number", "regexp", "string", "strnum", "unassigned", or "undefined".

Funkcje internacjonalizacji¶

Można używać wewnątrz programów AWK funkcji do tłumaczenia łańcuchów podczas wykonania programu. Szczegóły opisano pod adresem https://www.gnu.org/software/gawk/manual/html_node/I18N-Functions.html#I18N-Functions.

bindtextdomain(katalog [, domena])

Określa katalog, w którym gawk szuka plików .gmo, w przypadku gdy nie będą lub nie mogą być umieszczone w „standardowych” miejscach. Zwraca katalog, z którym jest „związana” domena.

Domyślną domeną jest wartość TEXTDOMAIN. Jeśli katalog jest łańcuchem pustym (""), to bindtextdomain() zwraca bieżące wiązanie dla zadanej domeny.

dcgettext(łańcuch [, domena [, kategoria]])

Zwraca tłumaczenie łańcucha w domenie tekstowej domena dla kategorii locale kategoria. Domyślną domeną jest bieżąca wartość TEXTDOMAIN. Domyślną wartością kategorii jest "LC_MESSAGES".

dcngettext(łańcuch1, łańcuch2, liczba [, domena [, kategoria]])

Zwraca formę mnogą używaną dla tłumaczenia liczby łańcucha1 i łańcucha2 w domenie tekstowej domena dla kategorii locale kategoria. Domyślną domeną jest bieżąca wartość TEXTDOMAIN. Domyślną wartością kategorii jest "LC_MESSAGES".

Funkcje z wartościami logicznymi¶

Można tworzyć specjalne wartości typu logicznego; więcej informacji o działaniu i przyczynie ich istnienia opisano w podręczniku.

mkbool(wyrażenie)

W zależności od wartości logicznej wyrażenia, zwraca wartość prawdy lub wartość fałszu. Wartość prawdy ma wartość numeryczną jeden. Wartość fałszu ma wartość numeryczną zero.