Scroll to navigation

JED(1) Podręczniki użytkownika JED(1)

NAZWA

jed - edytor dla programistów

SKŁADNIA

jed --version
jed-script --version
xjed --version

jed [--secure] [--batch|--script|--help] [opcje] plik ...
jed-script [--secure] plik-skryptu [opcje skryptu] ...
xjed [--secure] [opcje X] [--batch|--script|--help] [opcje] plik ...

OPIS

Jed - edytor dla programistów

Możliwości:

Podświetlanie składni kolorami. Emulacja edytorów Emacs, EDT, Wordstar oraz Brief. Możliwości rozbudowywania w języku przypominającym C. Całkowicie dostosowywalny. Edycja plików TeX-u z edycją w stylu AUC-TeX (również obsługa BiBTeX). Obsługa składu (folding support) i wiele więcej...

Pełną dokumentację można znaleźć w plikach GNU info, niniejszy podręcznik jest jedynie krótkim wprowadzeniem.

OPCJE

opcje główne

--version

wypisuje wersję i zmienne z chwili kompilacji.
--help
wypisuje informacje o użyciu.
--secure
uruchamia Jed w trybie bezpiecznym, w którym np. nie można uruchamiać zewnętrznych poleceń za pomocą system() lub run_shell_cmd().
--batch
uruchamia Jed w trybie wsadowym. Jest to tryb nie-interaktywny.
--script
jest to tryb równoważny z --batch poza tym, że jed nie wykonuje eval na plikach rozruchowych. Działa jak slsh. Konieczne jest podanie pliku, jaki ma być rozwinięty, jako drugi argument. Efekt jest taki sam, jak wywołanie jed-script.

opcje pomniejsze

-n

nie wczytuje pliku .jedrc.
-a 'plik'
ładuje plik jako plik konfiguracyjny użytkownika, zamiast .jedrc.
-e
Ustawia tryb emulacji. Domyślny w Debianie jest „emacs”. Inne prawidłowe wartości to „vi”, „cua”, „ide”.
+ 'n'
przechodzi do wiersza n w buforze (aby opcja ta zadziałała, musi pojawić się przed nazwą pliku w wierszu poleceń np. „jed +3 plik”).
-g 'n'
przechodzi do wiersza n w buforze (aby opcja ta zadziałała, musi pojawić się po nazwie pliku w wierszu poleceń np. „jed plik -g 3”).
-l 'plik'
wczytaj plik jako kod S-Lang.
-f 'funkcja'
wykonaj funkcję S-Lang o nazwie funkcja.
-s 'łańcuch'
Szukaj łańcucha w przód.
-2
podziel okno.
-i 'plik'
Wstaw plik do bieżącego bufora.

opcje X

xjed akceptuje opcje wspólne, takie jak -display, -name, -fn i -geometry. Dodatkowo akceptuje

-facesize ROZMIAR, -fs ROZMIAR

jeśli program zbudowano z obsługą XRENDERFONT, wybiera rozmiar fontu ROZMIAR. Aby wybrać font skalowalny, należy użyć łącznie z opcją -fn.
-foreground KOLOR, -fg KOLOR
ustawia kolor pierwszego planu.
-background KOLOR, -bg KOLOR
ustawia kolor tła.
-fgMouse KOLOR, -mfg KOLOR
ustawia kolor pierwszego planu wskaźnika myszy.
-bgMouse KOLOR, -mbg KOLOR
ustawia kolor tła wskaźnika myszy.
-Iconic, -ic
rozpoczyna jako ikona.
-title NAZWA
ustawia tytuł okna na NAZWA.

Więcej opcji dostępnych w xterm.c.

KONFIGURACJA

Emulacja innych edytorów

Emulacja innych edytorów możliwa jest dzięki zdolności JEDa do tworzenia nowych funkcji przy użyciu języka programowania S-Lang oraz umożliwieniu użytkownikowi zmiany przypisań klawiszy. Obecnie JED zapewnia rozsądną emulację edytorów Emacs, EDT i Wordstar.

Emulacja Emacsa

Emulacja Emacsa zapewniana jest dzięki kodowi S-Lang zawartemu w emacs.sl. Emulowana jest podstawowa funkcjonalność Emacsa; większość użytkowników Emacsa nie powinna mieć kłopotów z JEDem. By włączyć emulację Emacsa w JED upewnij się, że twój plik inicjujący jed.rc (.jedrc) zawiera wiersz

() = evalfile ("emacs");

JED rozpowszechniany jest z plikiem domyślnym jed.rc zawierającym już ten wiersz.

Emulacja EDT

Do emulacji EDT musi być wczytany edt.sl. Osiągane jest do przez umieszczenie wiersza:

() = evalfile ("edt");

w pliku inicjującym jed.rc (.jedrc).

Emulacja Wordstara

wordstar.sl zawiera kod S-Lang odpowiedzialny za emulację Wordstara. Dodanie wiersza:

() = evalfile ("wordstar");

do twego pliku inicjalizacji jed.rc (.jedrc) włączy emulację Wordstara w JED.

ROZRUCH

Wiersz stanu i okna

JED potrafi obsługiwać wiele okien. Każde okno może zawierać ten sam bufor lub różne bufory. Bezpośrednio pod każdym oknem wyświetlany jest wiersz stanu. Wiersz stanu zawiera takie informacje jak numer wersji JEDa, nazwa bufora, tryb, itd. Uważaj, proszę, na poniższe wskaźniki:

**

bufor został zmieniony od ostatniego zapisu.
%%
bufor jest tylko do odczytu.
m
wskaźnik ustawiania znacznika. Oznacza, że właśnie definiowany jest obszar.
d
wskaźnik zmiany pliku na dysku. Wskazuje, że plik skojarzony z buforem jest nowszy niż sam bufor.
s
wskaźnik zapamiętania pozycji.
+
możliwe cofanie akcji (undo) dla bufora.
[Narrow]
bufor jest zawężony (narrowed) do obszaru WIERSZY (LINES).
[Macro]
w trakcie definiowania makra.

Mini-Bufor.

Mini-bufor składa się z pojedynczego wiersza usytuowanego na dole ekranu. Większość dialogu pomiędzy użytkownikiem a edytorem JED odbywa się w tym właśnie buforze. Na przykład, gdy poszukujesz łańcucha, JED wyświetli zapytanie o łańcuch w mini-buforze.

Mini-bufor zapewnia także bezpośrednie połączenie z interpreterem S-Lang. W celu uzyskania dostępu do interpretera naciśnij Ctrl-X Esc a w mini-buforze pojawi się zachęta S-Lang>. Wprowadź dowolne poprawne wyrażenie S-Lang, które chcesz by rozwinął interpreter.

Przez użycie klawiszy strzałek w górę i w dół możliwe jest ponowne przywołanie danych uprzednio wprowadzonych do mini-bufora. Umożliwia to użycie i zmianę poprzednich wyrażeń w wygodny i efektywny sposób.

Podstawowa edycja

Edycja przy użycie JEDa jest bardzo łatwa - większość klawiszy powoduje wstawienie przypisanych im znaków. Przemieszczanie się wewnątrz zawartości bufora zwykle odbywa się przy użyciu klawiszy strzałek lub klawiszy strony w górę i strony w dół. Jeżeli wczytany jest edt.sl, to działają również klawisze (keypads) terminala VTxxx. Wówczas zmieniane są tylko podświetlenia (operacje wytnij/wklej [cut/paste] nie są uważane za „podświetlenia”). Na klawiaturach pozbawionych klawisza Esc Ctrl-[ najprawdopodobniej wygeneruje znak Escape.

Argument przedrostkowy polecenia może być utworzony przez naciśnięcie klawisza Esc a następnie wprowadzenie liczby, po której naciskany jest pożądany klawisz. Zwykle argument przedrostkowy używany jest po prostu dla powtórzeń. Na przykład, by przesunąć się w prawo o 40 znaków, powinno się nacisnąć Esc 4 0 a bezpośrednio po tym klawisz strzałki w prawo. Ilustruje to użycie argumentu powtarzania dla powtórzenia akcji. Argument przedrostkowy może jednakże zostać zastosowany również na inne sposoby. Na przykład, w celu rozpoczęcia definiowania obszaru, powinno się nacisnąć klawisz Ctrl-@. Ustawia on znacznik i rozpoczyna podświetlanie. Naciśnięcie Ctrl-@ z argumentem przedrostkowym spowoduje zaniechanie czynności definiowania obszaru i zdjęcie znacznika.

Poniższa lista przydatnych przypisań klawiszy zakłada, że wczytano emacs.sl.

Ctrl-L

Odśwież (ponownie narysuj) ekran.
Ctrl-_
Cofnij akcję (Control-podkreślenie, również Ctrl-X u').
Esc q
Ponownie formatuj akapit (tryb zawijania). Użyte z argumentem przedrostkowym również justuje akapit.
Esc n
Zwęź akapit (tryb zawijania). Użyte z argumentem przedrostkowym również justuje akapit.
Esc ;
Wstaw komentarz w języku programowania (Fortran i C).
Esc \
Obetnij otaczające białe znaki.
Esc !
Wykonaj polecenie powłoki.
Esc $
Sprawdź pisownię słowa przy pomocy ispell.
Ctrl-X ?
Pokaż informację o wierszu/kolumnie.
`
quoted_insert — wstaw następny znak dosłownie (klawisz odwrotnego apostrofu)
Esc s
Wypośrodkuj wiersz.
Esc u
Zamień słowo na duże litery
Esc d
Zamień słowo na małe litery.
Esc c
Zamień w słowie pierwszą literę na dużą, resztę na małe.
Esc x
Przejdź do zachęty minibufora M-x z uzupełnianiem poleceń.
Ctrl-X Ctrl-B
Wyświetl rozwijalną listę buforów.
Ctrl-X Ctrl-C
Zakończ pracę JED.
Ctrl-X 0
Usuń bieżące okno.
Ctrl-X 1
Jedno okno.
Ctrl-X 2
Podziel okno.
Ctrl-X o
Na inne okno.
Ctrl-X b
Przełącz na bufor.
Ctrl-X k
Usuń bufor.
Ctrl-X s
Zapisz bufory.
Ctrl-X Esc
Przejdź do zachęty „S-Lang>” interfejsu interpretera S-Lang.
Esc .
Znajdź tag.
Ctrl-@
Ustaw znacznik (rozpocznij określanie obszaru). Użyte z argumentem przedrostkowym anuluje czynność definiowania i zdejmuje znacznik.

PLIKI

JED_ROOT/lib/*.sl

Są to domyślne pliki uruchomieniowe slang dla edytora jed (pakiety takie jak jed-extra mogą zdefiniować dodatkowe katalogi biblioteki slang)
JED_ROOT/lib/site.sl
Domyślny plik inicjujący (startup file).
/etc/jed.d/*.sl
Ogólnosystemowy pliki konfiguracyjne (jest to specjalna funkcja dystrybucji Debian).
~/.jedrc
Plik konfiguracyjny danego użytkownika lub
~/.jed/jed.rc
plik konfiguracyjny danego użytkownika, jeśli istnieje katalog domowy Jed ~/.jed/.

AUTOR

John E. Davis <jed@jedsoft.org>

Autor programu Jed.

--- Niniejszy dokument został przetłumaczony na format nroff przez "Borisa D. Beletsky'iego" <borik@isracom.co.il>

TŁUMACZENIE

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Wojtek Kotwica <wkotwica@post.pl> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.

Październik 1996 Debian