NAZWA¶

readv, writev, preadv, pwritev, preadv2, pwritev2 - czytanie lub zapisywanie danych do wielu buforów

SKŁADNIA¶

#include <sys/uio.h>

ssize_t readv(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt);

ssize_t writev(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt);

ssize_t preadv(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt,
               off_t offset);

ssize_t pwritev(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt,
                off_t offset);

ssize_t preadv2(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt,
                off_t offset, int flags);

ssize_t pwritev2(int fd, const struct iovec *iov, int iovcnt,
                 off_t offset, int flags);

preadv(), pwritev():
Od glibc 2.19:
_DEFAULT_SOURCE
Glibc 2.19 i wcześniejsze:
_BSD_SOURCE

OPIS¶

Wywołanie systemowe readv() czyta liczbę iovcnt bloków z pliku skojarzonego z deskryptorem pliku fd do wielu buforów opisanych przez iov ("rozrzucone wejście").

Funkcja writev() zapisuje co najwyżej iovcnt bloków opisanych przez iov do pliku skojarzonego z deskryptorem pliku fd ("zgromadzone wyjście").

Wskaźnik iov prowadzi do struktury iovec zdefiniowanej w pliku <sys/uio.h> następująco:

struct iovec {


    void  *iov_base;    /* Adres początkowy */


    size_t iov_len;     /* Liczba bajtów do przeniesienia */
};

Wywołanie systemowe readv() działa tak samo jak read(2), z tą różnicą że wypełnianych jest wiele buforów.

Wywołanie systemowe writev() działa tak samo jak write(2), z tą różnicą że zapisywane dane pochodzą z wielu buforów.

Bufory są przetwarzane w porządku, w którym zostały wymienione w tablicy. Oznacza to, że readv() całkowicie zapełni iov[0] zanim przejdzie do iov[1] itd. (jeśli jest za mało danych, to nie wszystkie bufory w iov zostaną wypełnione). Podobnie writev zapisuje całkowicie zawartość iov[0], zanim przejdzie do iov[1], itd.

Transfery danych przeprowadzane przez readv() i writev() są atomowe: dane zapisywane przez writev() są zapisywane jako pojedynczy blok danych, niekolidujący z danymi zapisywanymi przez inne procesy (z jednym wyjątkiem, patrz pipe(7)). Analogicznie readv() gwarantuje przeczytanie sąsiadujących bloków danych, niezależnie od operacji odczytu przeprowadzanych przez inne wątki lub procesy mające deskryptory plików odnoszące się do tego samego otwartego pliku (patrz open(2)).

WARTOŚĆ ZWRACANA¶

Gdy się powiodą, funkcje readv(), preadv() i preadv2() zwracają liczbę przeczytanych bajtów, a funkcje writev(), pwritev() i pwritev2() zwracają liczbę bajtów zapisanych.

Proszę zauważyć, że nie jest błędem przesłanie mniejszej liczby bajtów niż żądano przez poprawne wywołanie (zob. read(2) i write(2)).

W razie wystąpienia błędu zwracane jest -1 i ustawiana jest odpowiednia wartość zmiennej errno.

BŁĘDY¶

Zwracane błędy są takie same, jak w przypadku funkcji read(2) i write(2). Ponadto preadv(), preadv2(), pwritev() i pwritev2() mogą także zwrócić błędy takie jak w przypadku lseek(2). Dodatkowo zdefiniowane są następujące błędy:

EINVAL

Suma wartości iov_len przekracza rozmiar ssize_t.

EINVAL

Liczba iovcnt wektorów jest mniejsza niż zero lub większa niż dopuszczalne maksimum.

EOPNOTSUPP

Jako flags podano nieznaną flagę.

WERSJE¶

preadv() i pwritev() po raz pierwszy pojawiły się w Linuksie 2.6.30; wsparcie biblioteczne tych wywołań pojawiło się w glibc 2.10.

preadv2() i pwritev2() po raz pierwszy pojawiły się w Linuksie 4.6; wsparcie biblioteczne tych wywołań pojawiło się w glibc 2.26.

ZGODNE Z¶

readv(), writev(): POSIX.1-2001, POSIX.1-2008, 4.4BSD (wywołania te początkowo pojawiły się w BSD 4.2).

preadv(), pwritev(): niestandardowe, ale obecne także w nowoczesnych systemach BSD.

preadv2(), pwritev2(): niestandardowe rozszerzenie systemu Linux.

UWAGI¶

POSIX.1 pozwala w implementacji umieścić ograniczenie liczby argumentów, które mogą być przekazane w iov. Implementacja może rozgłosić ten limit definiując IOV_MAX w <limits.h> lub w czasie uruchomienia, zwracaną wartością z sysconf(_SC_IOV_MAX). Na współczesnych systemach Linux limit ten wynosi 1024. W czasach Linuksa 2.0 wynosił 16.

PRZYKŁADY¶

Następujący przykładowy kod pokazuje użycie funkcji writev():

char *str0 = "witaj ";
char *str1 = "świecie\n";
struct iovec iov[2];
ssize_t nwritten;
iov[0].iov_base = str0;
iov[0].iov_len = strlen(str0);
iov[1].iov_base = str1;
iov[1].iov_len = strlen(str1);
nwritten = writev(STDOUT_FILENO, iov, 2);

ZOBACZ TAKŻE¶

pread(2), read(2), write(2)

O STRONIE¶

Angielska wersja tej strony pochodzi z wydania 5.10 projektu Linux man-pages. Opis projektu, informacje dotyczące zgłaszania błędów oraz najnowszą wersję oryginału można znaleźć pod adresem https://www.kernel.org/doc/man-pages/.

TŁUMACZENIE¶

Autorami polskiego tłumaczenia niniejszej strony podręcznika są: Robert Luberda <robert@debian.org> i Michał Kułach <michal.kulach@gmail.com>

Niniejsze tłumaczenie jest wolną dokumentacją. Bliższe informacje o warunkach licencji można uzyskać zapoznając się z GNU General Public License w wersji 3 lub nowszej. Nie przyjmuje się ŻADNEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI.

Błędy w tłumaczeniu strony podręcznika prosimy zgłaszać na adres listy dyskusyjnej manpages-pl-list@lists.sourceforge.net.