OPCJE¶
-A, --all
Wyłącza wszelkie wbudowane filtry i
wypisuje wszystkie systemy plików.
-a, --ascii
Do formatowania drzewa używa znaków
ascii.
-b, --bytes
Wypisuje rozmiary w bajtach, zamiast w formacie czytelnym
dla ludzi.
Domyślnie jednostką w której pokazywane
są rozmiary jest bajt, a przedrostki jednostek są
wielokrotnościami 2^10 (1024). Symbole jednostek są pokazywane
w skróconej formie, aby poprawić czytelność,
poprzez pokazanie jedynie pierwszej litery np. "1 KiB" i "1
MiB" stają się odpowiednio: "1 K" i "1
M", tj. cząstka "iB", będąca
częścią nazw jednostek, jest celowo pomijana.
-C, --nocanonicalize
Zuepłnie nie normalizuje ścieżek.
Opcja ta wpływa na porównywanie ścieżek i
ustalanie znaczników (LABEL, UUID itp.).
-c, --canonicalize
Normalizuje wszystkie wypisywane
ścieżki.
-D, --df
Imituje wyjście programu df(1). Opcja jest
równoważna podaniu -o
SOURCE,FSTYPE,SIZE,USED,AVAIL,USE%,TARGET, lecz wyłącza
wszelkie pseudosystemy plików. Aby wypisać wszyskie systemy
plików, proszę podać --all. Zob. też opcje
-I, --dfi.
-d, --direction kierunek
Kierunek wyszukiwania, może przyjąć
wartość forward (naprzód) lub backward
(wstecz).
-e, --evaluate
Konwertuje wszystkie znaczniki (LABEL, UUID, PARTUUID lub
PARTLABEL) na odpowiednie nazwy urządzeń w kolumnie SOURCE. Jest
to nietypowa sytuacja, lecz ten sam znacznik może być
zduplikowany (użyty dla wielu urządzeń). Z tego powodu
istnieje kolumna SOURCES (l.mn.). Kolumna ta wyświetla
wielowierszową kolumnę ze wszystkimi urządzeniami, dla
których libblkid wykryła dany znacznik. Opcja ta ma sens tylko w
przypadku fstab.
--hyperlink[=tryb]
Wypisuje ścieżki punktów
montowań jako odnośniki na terminalu. Tryb można
ustawić na "always" (zawsze), "never" (nigdy) lub
"auto". Opcjonalny argument kiedy można ustawić
na "auto", "never" lub "always". Jeśli
pominie się argument kiedy, to domyślnie przyjmuje
wartość "auto". Ustawienie "auto" oznacza,
że odnośniki będą używane tylko wtedy, gdy
wyjściem jest terminal.
-F, --tab-file ścieżka
Szuka w alternatywnym pliku. Opcja użyta razem z
--fstab, --mtab lub --kernel, przesłoni
domyślne ścieżki. Jeśli poda się ją
więcej niż raz, wyłączane jest wyjście
drzewiaste (zob. opcja --list).
-f, --first-only
Wypisuje tylko pierwszy pasujący system
plików.
-H, --list-columns
Wypisuje dostępne kolumny, w
połączeniu z --json lub --raw daje wynik w
formacie czytelnym maszynowo.
-I, --dfi
Imituje wyjście programu df(1) z jego
opcją -i. Opcja jest równoważna podaniu -o
SOURCE,FSTYPE,INO.TOTAL,INO.USED,INO.AVAIL,INO.USE%,TARGET, lecz
wyłącza wszelkie pseudosystemy plików. Aby wypisać
wszyskie systemy plików, proszę podać --all.
-i, --invert
Odwraca sens dopasowywania.
--id liczba
Wybiera system plików za pomocą
identyfikatora węzła montowania.
--uniq-id liczba
Wybiera system plików za pomocą 64-bitowego
identyfikatora węzła montowania, do łącznego
stosowania z opcją --kernel=listmount.
-J, --json
Używa formatu wyjściowego JSON.
-k, --kernel[=metoda]
Odczytuje informacje o systemach plików z
jądra. Jest to domyślne wyjście. Format jest drzewiasty i
zawiera wyłącznie opcje montowania którymi zajmuje
się jądro (zob. też
--mtab).
Opcjonalnym argumentem metoda może być:
•mountpoint - to domyślna metoda,
która odczytuje dane z pliku /proc/self/mountinfo.
•listmount - to EKSPERYMENTALNA metoda,
która korzysta z wywołań systemowych listmount() i
statmount() do utworzenia tablicy montowań. Wyjście może
nie zawierać wszystkich szczegółów na temat
węzłów montowań (np. obecnie brakuje
źródła - SOURCE).
-l, --list
Używa formatu wyjściowego listy. Ten format
wyjściowy jest używany automatycznie, jeśli
wyjście jest ograniczone opcją -t, -O, -S
lub -T, a nie jest używana opcja --submounts lub gdy
podano więcej niż jeden plik źródłowy
(opcja -F).
-M, --mountpoint ścieżka
Jawnie definiuje katalog lub plik montowania. Zob.
też --target.
-m, --mtab
Szuka w /etc/mtab. Wyjście domyślnie
następuje w formacie listy (zob. --tree). Wyjście
może zawierać opcje montowania z przestrzeni
użytkownika.
-N, --task tid
Używa alternatywnej przestrzeni nazw
/proc/<tid>/mountinfo, zamiast domyślnej
/proc/self/mountinfo. Jeśli opcję poda się
więcej niż raz, wyłączane jest wyjście
drzewiaste (zob. opcja
--list). Zob. też polecenie
unshare(1).
-n, --noheadings
Nie wypisuje nagłówka.
-O, --options lista
Ogranicza zbiór wypisywanych systemow
plików. W liście można podać kilka opcji,
rozdzielając je przecinkiem. Opcje -t i -O
łączą się. Niniejsza opcja różni
się od -t tym, że każda opcja jest dopasowywana
dokładnie; początkowe no nie ma znaczenia globalnego.
"no" odnosi się do indywidualnych elementów na
liście. Interpretację przedrostka "no" można
wyłączyć, poprzedzając go znakiem
"+".
-o, --output lista
Definiuje kolumny wyjściowe. Opcja
--help
wypisze listę obecnie obsługiwanych kolumn. Kolumna
TARGET jest formatowana drzewiasto, jeśli nie podano opcji
--list lub
--raw.
Domyślną listę kolumn można
rozszerzyć, jeśli listę poda się w
formacie +lista (np. findmnt -o +PROPAGATION).
--output-all
Wypisuje niemal wszystkie dostępne kolumny. Nie
są uwzględniane kolumny wymagające --poll.
-P, --pairs
Tworzy wyjście w postaci par
klucz=="wartość". Wszystkie potencjalnie niebezpieczne
znaki są cytowane szesnastkowo (\x<kod>). Zob. też opcja
--shell.
Proszę zauważyć, że kolumna SOURCES
używa komórek wielowierszowych. W niektórych
przypadkach kolumna używa formatowania przypominającego
tablicę np. nazwa=("aaa" "bbb"
"ccc").
-p, --poll[=lista]
Monitoruje zmiany w pliku
/proc/self/mountinfo.
Obsługiwanymi akcjami są: mount, umount, remount i move. W
liście można umieścić kilka akcji,
rozdzielając je przecinkiem. Domyślnie monitorowane są
wszystkie akcje.
Czas, na jaki --poll będzie blokowało,
można ograniczyć opcjami --timeout lub
--first-only.
Standardowe kolumny zawsze korzystają z nowej wersji
informacji z pliku mountinfo, poza akcją umount, która
korzysta z pierwotnej informacji buforowanej przez findmnt. Tryb poll
umożliwia korzystanie z dodatkowych kolumn:
ACTION
nazwa akcji: mount, umount, move lub remount; ta kolumna
jest domyślnie włączona
OLD-TARGET
dostępna dla akcji umount i move
OLD-OPTIONS
dostępna dla akcji umount i remount
--pseudo
Wypisuje tylko pseudosystemy plików.
--shadow
Wypisuje tylko systemy plików nadmontowane nad
innymi systemami plików.
-Q*, --filter wyrażenie
Wypisuje tylko systemy plików
spełniające warunki określone w wyrażeniu.
Funkcja ta jest EKSPERYMENTALNA. Zob. też
scols-filter(5). Oto przykład obejmujący xfs
posiadające więcej niż 50% wolnego miejsca:
findmnt -Q 'INO.USED < INO.AVAIL && FSTYPE == "xfs"'
-R, --submounts
Wypisuje rekurencyjnie wszystkie podmontowania wybranych
systemów plików. Do podmontowań nie są stosowane
ograniczenia narzucone opcjami -t, -O, -S, -T i
--direction. Wszystkie podmontowania są zawsze wypisywane w
kolejności drzewiastej. Opcja włącza domyślnie
drzewiasty format wyjścia. Opcja ta nie odnosi skutku z --mtab
lub --fstab.
-r, --raw
Używa surowego formatu wyjściowego.
Wszystkie potencjalnie niebezpieczne znaki są cytowane szesnastkowo
(\x<kod>).
Proszę zauważyć, że kolumna SOURCES
używa komórek wielowierszowych. W tych przypadkach kolumna
może utworzyć kilka łańcuchów w tym samym
wierszu.
--real
Wypisuje tylko rzeczywiste systemy plików.
-S, --source określenie
Jawnie definiuje źródło montowania.
Obsługiwanymi okresleniami są: urządzenie,
nr-główny:nr-poboczny,
LABEL=etykieta, UUID=uuid,
PARTLABEL=etykieta i PARTUUID=uuid.
-s, --fstab
Wyszukuje w /etc/fstab. Wyjście
będzie wypisane w formacie listy (zob. --list).
-T, --target ścieżka
Definiuje cel montowania. Jeśli
ścieżka nie jest plikiem lub katalogiem punktu
montowania, findmnt sprawdzi od końca elementy
ścieżki, aby uzyskać punkt montowania (funkcja ta
jest obsługiwana tylko przy szukaniu w plikach jądra, natomiast
nieobsługiwana przy --fstab). Jeśli opisane sprawdzenia
elementów ścieżki są niepożądane, a
ścieżka dokładnie opisuje punkt montowania, zaleca
się korzystać z opcji --mountpoint.
-t, --types lista
Ogranicza zbiór wypisywanych systemów
plików. Można podać kilka typów,
rozdzielając je przecinkami. Listę systemów plików
można poprzedzić przedrostkiem
no, aby
określić typy systemów plików, dla których
akcja ma nie być podejmowana. Więcej
szczegółów w podręczniku
mount(8).
--tree
Włącza wyjście drzewiaste, o ile to
tylko możliwe. Opcja jest po cichu ignorowana w tabelach, gdzie nie
występują relacje rodzicielskie (np. w fstab).
--shadowed
Wypisuje tylko systemy plików nadmontowane nad
innymi systemami plików.
-U, --uniq
Ignoruje systemy plików ze zduplikowanymi celami
montowania, co w rezultacie pomija nadmontowane punkty montowań.
-u, --notruncate
Nie przycina tekstu w kolumnach. Domyślnie tekst
nie jest przycinany w kolumnach: TARGET, SOURCE, UUID,
LABEL, PARTUUID, PARTLABEL. Opcja wyłącza
przycinanie tekstu również we wszystkich pozostałych
kolumnach.
-v, --nofsroot
Nie wypisuje [/katalog] w kolumnie SOURCE w przypadku
montowań z podpięciem lub podwoluminów btrfs.
-w, --timeout milisekundy
Określa górny limit czasowy blokowania
--poll, w milisekundach.
-x, --verify
Sprawdza zawartość tablicy montowań.
Domyślnie weryfikowana jest możliwość
przetwarzania i używania /etc/fstab. Można
łączyć tę opcję z --tab-file.
Można podać źródło (urządzenie) lub
cel (punkt montowania), aby przefiltrować tablicę
montowań. Opcja --verbose powoduje wypisywanie przez
findmnt większej ilości
szczegółów.
--verbose
Powoduje wypisywanie przez findmnt większej
ilości szczegółów (obecnie tylko przy opcji
--verify).
--vfs-all
Przy używaniu z kolumną VFS-OPTIONS
powoduje wypisanie wszystkich flag VFS (niezależnych od systemu
plików). Opcja jest przeznaczona do audytu, aby wypisać
również domyślne opcje montowania wirtualnego systemu
plików (VFS) jądra, które zwykle nie są
wypisywane.
-y, --shell
Nazwa kolumny zostanie zmodyfikowana, aby zawierać
tylko znaki dopuszczalne jako identyfikatory zmiennych powłoki. Jest to
przydatne np. z --pairs. Proszę zauważyć,
że funkcja ta była automatycznie włączona dla
opcji --pairs w wersji 2.37, ale ze względu na problemy z
kompatybilnością, obecnie konieczne jest zażądanie
tego zachowania opcją --shell.
-h, --help
Wyświetla ten tekst i wychodzi.
-V, --version
Wyświetla wersję i wychodzi.
